บทที่689 ผู้ชายคนนี้ไม่ธรรมดา

พิชยะหัวเราะเบาๆ ให้กับคำถามของรพีพงษ์ เขาก็ถอดเสื้อของ ตัวเองออกจาก จากนั่นไปยืมอยู่ที่ด้านข้างของแผนภาพไทเก็ก

เมื่อรพีพงษ์เห็น ก็ไม่ได้พูดอะไร ในเมื่อตั้งแต่ที่ตัวเองมาก็ถูก ดูถูกอยู่แล้ว ถ้าไม่แสดงความแข็งแกร่งออกมา พวกเขาก็คงคิด ว่าเทือกเขาสนาเป็นเพียงสวนสนุกระดับสูง

ในขณะที่เขากำลังจะเดินไปทางพิชยะ ชาลิสาก็ขวางเขาไว้ จากนั้นหันไปมองพิชยะ แล้วพูดว่า “รพีพงษ์ไม่ใช่เพลย์บอย แบบที่นายพูดถึง ตอนนี้เขาบรรลุถึงระดับเน่ยจิ้งแล้ว เพียงแต่ว่า เพิ่งจะบรรลุถึงพื้นฐาน ตอนนี้นายบรรลุถึงเน่ยจิ้งชั้นต้น ถ้าหาก ต่อสู้กับรพีพงษ์ ก็รังแกคนมากเกินไปแล้ว”

พิชยะเลิกคิ้วขึ้น โดยไม่คาดคิดว่ารพีพงษ์จะมีความแข็งแกร่ง เนยจิ้งพื้นฐาน แต่ว่าบนใบหน้าของเขาก็ยังดูถูก เนื่องจากระ หว่างเน่ยจิ้งพื้นฐานและเน่ยจิ้งชั้นต้นนั้น แตกต่างกันไม่ใช่เล็ก น้อย

“ถ้าหากเป็นแบบนี้ งั้นก็ไม่จำเป็นต้องเสียเวลาแล้ว นาย สามารถบรรลุถึงเน่ยจิ้งพื้นฐานในวัยนี้ได้ ก็ถือได้ว่ามีความ สามารถพิเศษอยู่บ้าง แต่กับผู้ที่ชำนาญจริงๆ ยังมีความแตกต่าง อย่างมาก หวังว่านายจะรู้ระดับของตัวเองดี”พิชยะเอ่ยปาก ผู้ ชำนาญที่แท้จริงในคำพูดของเขา หมายถึงตัวเองเป็นธรรมดา

“หึ เพิ่งจะผ่านเนยจิ้งพื้นฐานมาเอง ไม่มีอะไรน่าอวด ลิสา แกมีเวลาขนาดนี้ สู้เอาไปทําความรู้จักกับกันดีกว่า ทำไมต้องเสีย เวลากับคนธรรมดาด้วย” โศศจเอ่ยปาก

ซาลิสาไม่รู้ว่าจะอธิบายให้พ่อของตัวเองอย่างไร ตอนนี้จู่ๆ หล่อนก็รู้สึกเสียใจที่พารพีพงษ์กลับมา ถ้ารู้แต่แรกหล่อนก็จัด เตรียมให้ รพีพงษ์อยู่ในโรงแรมแล้ว

รพีพงษ์เดินผ่านซาลิสาไป และเดินตรงไปทางพิชยะ เรื่องมา ถึงขั้นนี้แล้ว ถ้าหากตอนนี้ให้เขายอมแพ้ ตัวเองก็จะถูกโศศจและ พิชยะดูถูก

ชาลิสาเห็นรพีพงษ์เดินไปตรงหน้าพิชยะ เบิกตากว้าง แล้ว ตะโกนว่า: “รพีพงษ์ นายกำลังจะทำอะไร!”

รพีพงษ์กล่าวด้วยรอยยิ้ม: “เขาพูดขนาดนี้แล้ว ถ้าหากฉันไม่ ต่อสู้กับเขา ก็จะกลายเป็นกลัวเขาจริงๆ”

“นายสับสนหรือเปล่า เขาเป็นยอดฝีมือเนยจิ้งชั้นต้น นาย

ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขา!”ชาลิสาตะโกนอย่างกังวล รพีพงษ์หันมามองไปที่ชาลิสาด้วยรอยยิ้ม แล้วพูดว่า “ฉันไม่

เคยบอกนะว่าตัวเองเพิ่งจะระดับเนยจิ้งพื้นฐาน”

ชาลิสาไม่ได้คิดมากกับคำพูดที่รพีพงษ์พูดหมายความว่าอะไร เข้ามาสู่เทือกเขาสนาทำให้หล่อนคิดไปเองว่า รพีพงษ์ไม่ สามารถเอาชนะพิชยะได้เลย

เมื่อพิชยะเห็นว่ารพีพงษ์ยืนกรานที่จะต่อสู้กับเขา บนใบหน้าก็ ปรากฏรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ขึ้น เอ่ยปากว่า “คาดไม่ถึงว่านายยังมียังมีความกล้าหาญด้วย ในเมื่อเป็นแบบนี้ งั้นฉันจะทำให้นายรับรู้ ระดับทั้งหมดของตัวเองเอง หวังว่านายจะจําได้ บางเวลายอม แพ้ ถึงจะเป็นทางเลือกที่ดี”

รพีพงษ์ยืนอยู่ตรงหน้าพิชยะ ไม่พูดจาเรื่องไร้สาระ และพูด ตรงๆว่า “ลงมือเถอะ”

พิชยะเบะปาก จากนั้นตะโกนเสียงดัง กำหมัดทั้งสองแน่น ว่าง ท่วงท่า จากนั้นก็รีบวิ่งพุ่งไปหารพีพงษ์อย่างรวดเร็ว

ตระกูลกรภัควัฒน์เป็นผู้สืบทอดหมัดหงมาหลายชั่วอายุคน ในเวลานั้นชื่อเสียงของหมัดหง ในประเทศก็ดังมากเช่นกัน สาธารณรัฐจีนได้แพร่กระจายไปทั่วแผ่นดินจีน แต่ต่อมา เนื่องจากการปรากฏตัวของปรมาจารย์เน่ยจิ้ง ศิลปะการต่อสู้ ของจีนส่วนใหญ่ก็ซ่อนไว้ สายเลือดตระกูลกรภัควัฒน์ เข้ามาตั้ง ถิ่นฐานในอเมริกา ทั่วแผ่นดินหมายถึงพื้นที่กว้างใหญ่ที่มี พรมแดนติดกับแม่น้ำแยงซีตอนกลางและตอนล่าง)

แรงผลักดันของหมัดหงนั้นแข็งแกร่ง ทรงพลังยาวนาน เป็น หมัดหนักที่หาพบได้น้อย ต่อสู้กับยอดฝีมือหมัดหง มักจะต้อง พิจารณา ไม่งั้นจะหาจุดอ่อนของเขาออกมาได้อย่างไร และ ท่วงท่าที่เขาใช้ออกมา ตัวเองสามารถรับมือกับมันได้มั้ย

หมัดหงทั้งโจมตีทั้งปกกัน แม้ว่าจะเผยจุดอ่อนออกมาก็จะให้ ความสนใจค่อนข้างน้อย เป็นเพราะคู่ต่อสู้ก่อนที่จะโจมตีจุด อ่อนของพวกเขา ก็จะเป็นเพราะรับมือกับหมัดของยอดฝีมือหมัด หงไม่ไหวแล้วล้มลง
รพีพงษ์สัมผัสได้ถึงรัศมีบนตัวของพิชยะ และตระหนักถึง ความแข็งแกร่งของท่วงท่าของเขา แต่ทักษะวิชาที่อาจารย์ ถ่ายทอดให้กับเขา แต่ด้วยความแข็งแกร่งของหลายร้อยตระกูล รวมกัน ต่อให้หมัดหงจะสุดยอดแค่ไหน รพีพงษ์ก็สามารถที่หา จุดอ่อนแล้วจัดการได้

ยิ่งไปกว่านั้นความแข็งแกร่งของรพีพงษ์ได้บรรลุถึงเน่ยจึงขั้น กลาง รวมทั้งแรงภายนอกชั้นสูงสุด แม้ว่าเขาจะทำลายกฎด้วย กำลัง เขาก็สามารถจัดการพิชยะได้อย่างง่ายดาย

“ไอ้หมอนี่บ้าบิ่นมากจริงๆเลย จะต่อสู้กับพิชยะแบบนี้เลยเห รอ เดี๋ยวเขาพ่ายแพ้ พ่อก็จะเอาเรื่องนี้มาย้อนด่าฉันอีก ถึงตอน นั้นพ่อก็คงจะไม่ให้ฉันยุ่งเกี่ยวกับภารกิจของเทือกเขาสนาอีก เจ้านายเทือกเขาสนาเป็นคนฉลาดขนาดนี้ ทำไมถึงได้มีลูกชาย ที่โง่แบบนี้ล่ะ?”ชาลิสาพึมพำอย่างไม่พอใจ

โศศจและเขมทัตทั้งสองคนก็เดินไปที่ด้านข้างแผนภาพไทเก็ก มองดูทั้งสองต่อสู้กัน เห็นได้ชัดว่าในใจของพวกเขา การปะทะ กันครั้งนี้ พิชยะจะชนะการต่อสู้อย่างแน่นอน

“ความแข็งแกร่งของเด็กน้อยเทือกเขาสนาคนนี้ถือได้ว่าก็ไม่ เลวเช่นกัน สามารถต่อสู้กับกันต์ได้หลายท่วงท่าโดยไม่พ่ายแพ้ ก็ถือว่าเป็นคนชำนาญคนหนึ่ง แต่น่าเสียดายที่เขาเป็นเพียงแค่ ลูกชายของเจ้าของสวนสนุกเท่านั้น” โศศจพูดเบาๆ

เขมทัตไม่ได้ตอบสนองโสสุจ แต่ขมวดคิ้วมองไปที่ทั้งสองคน ที่กำลังต่อสู้ จุดเด่นของหมัดหง เขารู้ดีที่สุด แม้ว่าตอนนี้มองไปแล้วทั้งสองคนจะอยู่ในสถานะเสมอกัน แต่สายตาของเขมทัต มองออก รพีพงษ์หลายครั้งที่โจมตีมีโอกาสมากมายที่จะเอาชนะ พิชยะได้ เขาก็ตั้งใจจะทำเช่นนั้น แต่ในที่สุดก็ทนมันไว้

สิ่งที่ทำให้ในใจของเขมทัตเกิดความรู้สึกหวาดผวา ถ้าหาก เป็นเช่นนั้นจริงๆ ความแข็งแกร่งของรพีพงษ์แข็งแกร่งกว่าพิชยะ ไปมาก ไม่อย่างนั้นไม่สามารถควบคุมสถานการณ์ทั้งหมดได้ ด้วยมือตัวเอง

“พี่โสดุจ พี่น่าจะมองคนผิดไปจริงๆ เขาไม่ได้ดูธรรมดา เหมือนกับภายนอก การต่อสู้ครั้งนี้ กันต์แพ้แล้ว”เขมทัตเอ่ยปาก

มีร่องรอยของความประหลาดใจบนใบหน้าของโสสุจ ไม่ คาดคิดว่าเขมทัตจะพูดแบบนี้ อดไม่ได้ที่จะมองไปที่รพีพงษ์ อย่างจริงจังอีกครั้ง

ไม่ว่าจะอย่างไร โศศุจก็เป็นยอดฝีมือเนี่ยจิ้งชั้นกลาง ภายใน ไม่นานเขาก็พบความผิดปกติของรพีพงษ์ สังเกตเห็นว่ารพีพงษ์มี โอกาสมากมายที่จะเอาชนะพิชยะ แต่ไม่ได้ทำเช่นนั้น ราวกับว่า จะได้เห็นแก่หน้าของพิชยะ ดังนั้นจึงเหมือนกับเป็นการยืดเวลา การต่อสู้ให้นาน

ชาลิสาพยักหน้าอย่างครุ่นคิด และกล่าวว่า “ดูเหมือนว่าฉัน จะมองคนผิดไปจริงๆ ผู้ชายคนนี้ไม่ธรรมดา”

ในไม่ช้า รพีพงษ์รู้สึกว่าเวลาพอสมควรแล้ว ตัวเองก็ถือได้ว่า ให้เกียรติพิชยะพอแล้ว จากนั้นก็คว้าโอกาสไว้ ฟาดพิชยะไป หนึ่งทีจนล้มลงกับพื้น หายใจเข้าลึกๆ และหยุดการต่อสู้
“นายแพ้แล้ว”

พิชยะนั่งอยู่บนพื้น จ้องมองรพีพงษ์ตาไม่กะพริบ ใบหน้าเต็ม ไปด้วยความเหลือเชื่อ เขาไม่เคยคาดคิดมาก่อน ตัวเองจะพ่าย แพ้ให้กับผู้ชายคนนี้ซึ่งเป็นเพียงเน่ยจิ้งพื้นฐาน

ชาลิสาก็ดูฉากนี้ด้วยความประหลาดใจ รพีพงษ์เอาชนะพิชยะ ที่มีความแข็งแกร่งบรรลุถึงเน่ยจิ้งชั้นต้นได้ นี่หมายความว่า ความแข็งแกร่งของรพีพงษ์ ต่ำสุดก็คือเนยจิ้งชั้นต้นเหรอ?

หล่อนหายใจเข้าลึกๆ ในเวลานี้ถึงได้รู้ตัวว่า หล่อนตั้งแต่เริ่ม แรก ก็ดูถูกผู้ชายที่ดูค่อนข้างธรรมดาคนนี้

รพีพงษ์หันกลับมา มองไปทางโศศจ เอ่ยปากถาม: “ไม่รู้ว่า ตอนนี้ยังคิดว่า เทือกเขาสนาของฉันเป็นสวนสนุกระดับสูงอยู่ หรือเปล่า?”