บทที่541 หลอกลวง

คฤหาสน์ตระกูลพงศ์ธนธดา

หลังจากที่กลับมาแล้ว ในสมองของอารียานึกถึงแต่คนนั้นที่ เจอกันที่มหาลัย ใบหน้านั้นเหมือนกับอยู่ในความคิดเธอมา ตลอด เจอกันแค่ครั้งเดียว แต่ตราตรึงอยู่ในจิตใจไม่ลืม

เธอนึกย้อนกลับไปตอนที่คนนั้นเรียกเธอ ไม่ว่าจะมองยังไง คนนั้นก็ไม่เหมือนว่ากำลังแสดงละคร เธอรับรู้ได้ถึงความรู้สึกที่ แสดงออกมาอย่างชัดเจน

ถ้าคนนั้นแค่แสดง นั่นหมายถึงฝีมือการแสดงของเขามันชั่ง

เนียนมากจริงๆ

และสิ่งที่ทำให้เธอไม่เข้าใจคือ ตอนที่เธอเห็นชายคนนั้น ก็เกิด ความรู้สึกคุ้นเคยกันมาก่อน

ในตอนนั้น เธอถึงขั้นอยากพุ่งเข้าไปกอดชายคนนั้น

ถ้าบอกว่าการกระทำของชายคนนั้นเป็นแค่การแสดง แต่ ความรู้สึกในใจของเธอไม่มีทางจอมปลอมได้

แต่ทว่าตอนนั้นขนมปังกล่าวหาคนนั้นอย่างเกรี้ยวกราด จาก นั้นได้ลากเธอออกจากมหาวิทยาลัยฟูตัน ทำให้เธอไม่สามารถ ไปหาชายคนนั้นเพื่อสอบถามได้

หลังจากกลับมา ย้อนกลับไปคิดเรื่องราวก่อนหน้านี้อย่างละเอียด อารียาค่อนข้างมั่นใจว่าก่อนหน้าที่ตัวเองจะสูญเสีย ความจํา เป็นไปได้มากว่ามีความสัมพันธ์อันลึกซึ้งกับชายคนนั้น ไม่งั้นเธอไม่มีทางมีความรู้สึกแบบนี้แน่นอน

หมอบอกเธอว่า ให้เธอทำความคุ้นเคยกับของในอดีต มันจะ มีส่วนช่วยฟื้นความจําให้เธอได้ ในตอนที่เห็นชายคนนั้น เธอ รู้สึกว่าความทรงจําที่หายไปนั้นเริ่มได้รับการกระตุ้นขึ้นมาส่วน หนึ่ง

ถ้าตนได้ใช้เวลาอยู่กับชายคนนั้นสักหน่อย ไม่แน่ความทรงจำ อาจกลับมาอย่างรวดเร็วก็เป็นได้

ถึงแม้ชลาธิปจะดีต่อเธอมาก แต่เธอรู้สึกว่าระหว่างพ่อคนนี้

ของตนกับตนห่างเหินกัน คนของตระกูลพงศ์ธนธดาก็แปลกหน้า

สำหรับเธอ ดังนั้นเธอจึงอยากรื้อฟื้นความจำให้ได้

ในขณะที่อารียากำลังเหม่อลอย ขนมปังถือซุปที่ทำเสร็จแล้ว เข้ามาวางไว้บนโต๊ะด้านหน้าของอารียา

“คุณหนู ซุปเพิ่งจะทำเสร็จ รีบกินเถอะค่ะ” ขนมปังกล่าว

อารียาจ้องไปที่ขนมปัง แล้วกล่าว “ขนมปัง ฉันคิดว่าคนที่ฉัน เจอที่โรงเรียนนั้นค่อนข้างแปลกประหลาด ไม่งั้นเธอตามเขามา ให้หน่อย ฉันจะถามเขา ทำไมถึงได้ตะโกนแบบนี้น

ขนมปังได้ยินคำพูดของอารียา พูดโดยไม่ต้องคิดว่า “เฮ้อ คุณหนู ฉันบอกคุณแล้ว มันปัญญาอ่อน มันมีอุบาย ฉันไม่ให้คน จับมันก็ดีขนาดไหนแล้ว คุณหนูอย่าคิดมาก คำพูดของมัน แต่ง ขึ้นมาทั้งนั้น”
“แต่…… อารียาอยากโต้แย้ง

“คุณหนู รีบกินซุปเถอะค่ะ ไม่ต้องแต่อะไรทั้งนั้น เดี๋ยวอีกสัก ครูคุณนายใหญ่ก็มาแล้ว ท่านรู้เรื่องวันนี้แล้ว เดี๋ยวคุณนายใหญ่ จะแนะนำคุณเองค่ะ” ขนมปังพูดเสียงแข็ง

คำพูดของขนมปังทำเอาอารียาพูดไม่ออก แม้ขนมปังจะเป็น คนรับใช้ของเธอ แต่ในหลายๆครั้ง เธอรู้สึกว่าเธอไม่ใช่เจ้านาย ของขนมปัง ขนมปังมักจะตัดสินใจแทนเธออยู่บ่อยๆ

เมื่อขนมปังพูดจบ ก็หันหลังออกจากห้องไป ไม่เปิดโอกาสให้ อารียาพูดใดๆ

อารียาโกรธเคือง ตระกูลพงศ์ธนธดา ทำกับเธอราวกับว่าเป็น

สัตว์เลี้ยง ไม่มีอิสระ มีคนตัดสินใจแทนเธอในทุกๆเรื่อง แม้

กระทั่งจะเจอคนยังทำไม่ได้ เป็นคุณหนูภาษาอะไรกัน

ขนมปังออกไปได้ไม่นาน ประตูห้องถูกเปิดออกอีกครั้ง ชลาธิปเดินเข้ามาจากด้านนอก

เขามองลูกสาวคนนี้ด้วยความรัก ยิ้มแล้วกล่าว “ทำไมถึงไมา ดื่มซุปที่เพิ่งทำเสร็จ?”

อารียาจ้องไปที่ชลาธิป แล้วถาม “พ่อ อดีตหนูเจอกับอะไรมา บ้าง ทำไมถึงได้มีคนวิ่งมาหาหนูแล้วบอกว่าหนูคือภรรยาของ เขา?”

ชลาธิปเดินไปด้านหน้าของเธอ ยื่นมือไปลูบหัวเธอ แล้วกล่าว “ลูกสาว ตระกูลพงศ์ธนธดาของเราอยู่ที่เมืองเซี่ยงไฮ้ แม้จะไม่ใช่เจ้าแห่งปฐพี แต่อำนาจของพวกเรา ทำเอาหลายๆตระกูลอิจฉา ทําอะไรก็ง่ายดาย บนโลกนี้ ส่วนมากจะไม่อยากออกแรงทำ พวกเขาจะทำทุกวิถีทาง ให้ได้มาซึ่งผลประโยชน์ของตนเอง

กนูคือลูกสาวของชลาธิป คุณหนูใหญ่ของตระกูลพงศ์ธนธดา ทุกคนรู้ เพียงแค่รู้จักหนู ก็สามารถได้ประโยชน์อย่างมากมาย ดังนั้นทุกคนจึงใช้วิธีนี้ ไม่ได้เป็นเรื่องยากอะไรเลย ก่อนหน้านี้มี ผู้หญิงที่พ่อไม่รู้จัก พาเด็กมา บอกว่าเป็นลูกของพ่อ เรื่องแบบนี้ ลูกคิดว่ามันเป็นเรื่องตลกก็พอแล้ว”

เมื่อได้ยินคำพูดของขลาธิป อารียากขมวดคิ้วขึ้นมา แล้ว กล่าว “แต่ ฉันรู้สึกคุ้นเคยกับคนนั้น…….

หลังจากที่ชลาธิปได้ยินคำพูดของอารียาแล้วนั้น นัยน์ตาเต็ม ไปด้วยกลอุบาย แล้วยิ้มพลางกล่าว “นั่นเป็นกลอุบายของพวก สิบแปดมงกุฎ ถ้าไม่สามารถทำให้หนูเกิดความรู้สึกนั้นได้ เขาจะ กล้ามาทำเรื่องอันตรายแบบนี้ได้อย่างไรกัน

พูดจบ ชลาธิปก็หยิบมือถือขึ้นมา หารูปรูปหนึ่ง ให้อารียา

แล้วกล่าว “คนในรูปนี้เป็นเพื่อนเล่นที่ดีที่สุดของหนูในตอนเด็ก

เมื่อก่อนเขาชอบมาเล่นที่บ้านของเรา แต่ด้วยหน้าที่การงานของ

พ่อเขา พวกเขาจึงได้ออกจากเมืองเซี่ยงไฮ้ ตอนนั้นลูกร้องไห้

หนักมาก”

“คนของพ่อสืบมาว่าคนที่เจอที่มหาลัยนั้น เคยรู้จักสนิทกับ เพื่อนเล่นของหนู ตอนนี้ดูๆไป เขาน่าจะทำเพื่อให้ตัวเองดูดี ดัง นั้นจึงได้หาคนที่หนูสนิท แล้วทำความเข้าใจ ให้ลูกรู้สึกคุ้นเคย
“ที่ลูกรู้สึกคุ้นเคยกับเขา เพราะเขาทำตัวให้เหมือนกับเพื่อน เล่นของหนูในวัยเด็ก และเรียนแบบลักษณะบางอย่างอีกด้วย ดา รินทร์ ลูกต้องรู้ไว้นะ ไอ้ผู้ร้ายพวกนั้น เพื่อสมบัติของตระกูลพงศ์ ธนธดา ทำได้ทั้งนั้น

ชลาธิปกล่าวอย่างจริงใจ

อารียาจ้องไปที่รูปภาพนั้น พบว่าคนในรูปคล้ายกับคนที่เจอที่ มหาลัยจริงๆ แต่ถ้าดูดีๆจะเห็นความแตกต่างอย่างมาก

รูปนี้ ทำให้เธอรู้สึกได้ถึงความคุ้นเคย

“พ่อ นี่เป็นความจริงไหม?” อารียามองไปที่ชลาธิปอย่าง สงสัย เริ่มแยกไม่ออกว่าความรู้สึกไหนจริงหรือไม่จริง

ชลาธิป ทพลางกล่าว “จริงแท้แน่นอน หนูเป็นลูกสาวของพ่อ

หรือหนูคิดว่าพ่อโกหก”

รูปนี้เป็นรูปทําขึ้นมา ซลาธิปหาคนที่มีลักษณะคล้ายรพีพงษ์ ดัดเปลี่ยนนิดหน่อย ติดต่อออกมาเท่านั้น

เขาไม่อยากให้อารียาสงสัย จึงใช้วิธีการนี้

ตอนที่อารียาลืมตาขึ้นมานั้น คนแรกที่เห็น คือชลาธิป เรื่องที่ ชลาธิปเป็นพ่อนั้น เธอไม่สงสัยใดๆ ดังนั้นอารียาจึงเชื่อ คำพูด ของชลาธิป

“พ่อรู้ว่าลูกยังคิดไม่ได้ หมอบอกว่านี่เป็นผลจากการที่หนู ความจำเสื่อม อีกไม่นานก็จะไม่มีปัญหาแล้ว ก่อนหน้านี้หนูเจอ กับอะไรบ้าง พ่อหด้บอกลูกไปแล้ว อาจเพราะสมองลูกกำลังอยู่ระหว่างการฟื้นฟู ดังนั้นจึงคิดไม่ออก” ชลาธิปพูดต่อ

เพื่อให้อารียายอมรับในตัวตนดารินทร์ ชลาธิปจึงสร้างตัว ละครใหม่ให้เธอ

หนูหม่ต้องคิดเรื่องนี้อีกต่อไปแล้ว ลูกมีคู่หมั้น คนที่เป็นคู่หมั้น ของหนู คือคุณชายของตระกูลธาดาวรวงศ์ ตัวตนนี้ จะเป็น ภรรยาของคนทั่วไปได้อย่างไรกัน เรื่องนี้ หนูก็ลองคิดดูว่ามันมี ความเป็นไปได้ไหม”

“คุณชายของตระกูลธาดาวรวงศ์จะกลับมาในเร็ววันนี้ ช่วงนี้ ลูกก็คิดดูละกันว่าจะต้อนรับเขายังไง หลังจากที่เขากลับมาแล้ว เรื่องงานแต่ง ก็สามารถหาฤกษ์ได้ทันที

ชลาธิปสร้างตัวละครใหม่หลอกกับอารียา เพื่อการแต่งงาน ตระกูลธาดาวรวงศ์แห่งเมืองเซี่ยงไฮ้เป็นเจ้าแห่งวงการ คนอื่น ไม่รู้ แต่ตระกูลพงศ์ธนธดาไม่มีทางไม่รู้ การแต่งงานของอารียา กับคุณชายตระกูลธาดาวรวงศ์ นั้นมีประโยชน์ต่อตระกูลพงศ์ ธนธดาอย่างมาก

ชลาธิปไม่มีทางให้ใครมาทำลายการแต่งงานในครั้งนี้

แล้วตอนนี้อารียาก็ตั้งครรภ์อยู่ด้วย เขาตั้งรีบให้อารีนา แต่งงาน จึงจะสามารถเก็บเรื่องนี้ไว้ได้ มิเช่นนั้นถ้ารออารียาท้อง โต ตระกูลธาดาวรวงศ์ไม่มีทางยินยอมเรื่องงานแต่งนี้แน่นอน

อารียาจ้องไปที่ชลาธิป แล้วถาม “หนูกับคุณชายของตระกูล ธาดาวรวงศ์ท่านนั้น หมั้นหมายกันเอาไว้ตั้งแต่เล็กจริงๆหรอ? แต่ทรงจําของหนู กลับนึกอะไรเกี่ยวกับเขาไม่ออกเลยแม้แต่น้อยพอเรื่องนั้นหนู หนูไม่รู้สึกคุ้นเคยมันเลย

ชลาธิปยิ้มกล่าว “พ่อบอกแล้วตอนนี้สมองลูกไม่แบบเต็มที่ ไม่ต้องกังวลอะไรทั้งนั้น

“พักผ่อนเยอะฟ แต่งคุณตระกูลธาดาวรวงศ์ เป็นโชคที่สุดในชีวิตของแล้ว

อารียาอยากจะพูดเพียงพยักหน้ากับเท่านั้น

ตอนนี้เธอรู้สึกปวดหัว วุ่นวายไปหมด เธอไม่สามารถคิด ฟุ้งซ่านอีกต่อไป

เมื่อพ่อแบบนี้ งั้นก็ตามยังไงความทรงจำตนก็

ไม่มีแล้ว ฟังกว่า

เห็นว่าสามารถอารียาไม่ฟุ้งซ่านแล้ว ชลาธิปอก ปลอบประโลมไป

ขนมรออยู่นอกห้องตลอดเวลา เห็นชลาออกมา ก็อย่างนอบน้อม

ชลาธิปหันมองขนมแล้วถาม เช็คตัวตนของคนหรือ ยัง”

ขนมตอบ ก็แค่อาจารย์รับเชิญของมหาวิทยาลัยฟูตัน เท่านั้น กราวน์ใดได้ยินนักเรียนบางกลุ่มในมหาลัย พูดว่า คนเป็นที่ถูกมาเลี้ยง หาคุณหนูเจอ ก็เลยคิดจะหลอกกิน”

ชลาธิปพยักหน้า ไม่ได้ใส่ใจรพีพงษ์ คนธรรมดา ไม่มีค่าพอที่ นายใหญ่ตระกูลพงศ์ธนธดาจะสนใจ

“ในเมื่อเป็นแบบนี้ งั้นแกไปมหาวิทยาลัยฟูตันอีกครั้ง พวกเรา แจกกองทุนการศึกษาอยู่ที่นั่น คนของมหาวิทยาลัยพวกนั้นก็ไม่ กล้าที่จะไม่เคารพฉันตระกูลพงศ์ธนธิดา แกให้พวกเขาไม่ อาจารย์รับเชิญคนนี้ออกไป จากนั้นก็จัดการเก็บคนนี้ซะ” ชลาธิ ปกล่าว

ขนมปังตาเป็นประกาย แล้วตอบ “ค่ะ คุณนายใหญ่

“แล้วก็ ช่วงนี้ติดตามคุณหนูไว้ ก่อนที่คุณชายตระกูลธาดาว รวงศ์จะกลับมา ไม่อนุญาตให้ใครเข้าใกล้เธอทั้งนั้น” คิดแล้วคิด อีก จากนั้นชลาธิปได้พูดเสริมต่ออีกประโยค