บทที่370 วันนี้เป็นงานแต่งงานของฉันและแคลร์
“แกกำลังพูดเพ้อเจ้ออะไรที่นี่ วันนี้เป็นงานเลี้ยงของเจ้าของ ปราสาท จะเป็นงานแต่งงานของแกไปได้ยังไง รพีพงษ์ สมองแกไม่ดีหรือเปล่า มาก่อความวุ่นวายในที่แบบนี้ แกไม่ กลัวทำให้เจ้าของปราสาทโกรธเหรอ!”ชลิดาจ้องไปที่รพี พงษ์อย่างดูถูก เห็นได้ชัดว่าไม่เชื่อคำพูดของรพีพงษ์
“เศษสวะอย่างแกก็กล้ามาในที่แบบนี้ แกแอบปืนกำแพง เข้ามาใช่มั้ย ฉันจะไปหาเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยของ ปราสาทคริสตัล ให้พวกเขามาจับแกออกไป!”ปรางทิพย์มอง ไปที่รพีพงษ์ด้วยความโกรธ เห็นได้ชัดว่าคิดว่ารพีพงษ์ไม่มี สิทธิ์เหมือนกับเธอ และปรากฏตัวในสถานที่ระดับสูงเช่นนี้
ญาติทั้งหมดของตระกูลฉัตรมงคล และเพื่อนร่วมชั้นของ อารียา ก็เริ่มเยาะเย้ยรพีพงษ์อย่างสนุกสนาน และอยากจะ ทำให้เขาจมน้ำตายด้วยน้ำลาย
รพีพงษ์คาดว่าพวกเขาจะเป็นแบบนี้มาก่อนอยู่แล้ว และ นั่นคือเหตุผลว่าทำไมต้องให้พวกเขาเข้ามาก่อน
“ทุกคน ไม่ว่าพวกคุณจะเชื่อหรือไม่เชื่อ วันนี้เป็นงาน แต่งงานของฉันและแคลร์อย่างแน่นอน งานแต่งงานหลายปี ก่อน ไม่เป็นที่พอใจงานแต่งงานครั้งนี้ฉันและแคลร์แต่ง ชดเชยใหม่อีกครั้ง ฉันต้องการให้พวกคุณเห็น แคลร์แต่งงานกับฉัน เป็นเรื่องที่มีความสุข”
รพีพงษ์ปรบมือ และพูดด้วยน้ำเสียงที่ชัดเจน
หลังจากนั้นบนกำแพงคริสตัลที่อยู่ใจกลางปราสาท คริสตัล ม่านก็ร่วงหล่นลงมา และรูปปั้นคริสตัลสองอันถูก เปิดออก มันคือรพีพงษ์และอารียาทั้งสองคนในชุดสูท ทางการและชุดแต่งงาน
ทุกคนที่อยู่ต่างตกตะลึงกับรูปปั้นทั้งสองอันนี้ พวกเขาไม่ เคยเห็นรูปปั้นที่เหมือนจริงขนาดนี้มาก่อน ต่อให้สายตาจะ แย่แค่ไหน พวกเขาก็มองออกว่า รูปปั้นทั้งสองนั้นเหมือนกับ รพีพงษ์และอารียา
ไม่ว่าเจ้าของปราสาทคริสตัลจะว่างจนเกินไปแค่ไหน ก็ ไม่มีสาระสำคัญที่ต้องวางรูปปั้นทั้งสองคนไว้ที่นี่ นั่นแสดงได้ ว่า รพีพงษ์ไม่ได้โกหก วันนี้ อาจจะเป็นงานแต่งงานของเขา กับและอารียาจริงๆ”
หลังจากรู้ความจริงของงานเลี้ยงนี้ ใบหน้าของธายุกรและ คนอื่นๆก็เปลี่ยนเป็นดูไม่ดีขึ้นมาทันที พวกเขาทั้งหมดคิดว่า งานเลี้ยงในวันนี้เป็นจุดกระโดดสำหรับพวกเขาที่จะก้าวไปสู่ ชนชั้นสูง ใครจะคิดว่านี่เป็นงานแต่งงานของรพีพงษ์และ อารียา
ความรู้สึกที่มีช่องว่างในใจทำให้พวกเขาไม่ว่ายังไงก็ไม่มี ทางมีความสุขขึ้นมาได้
“รพีพงษ์ งานแต่งงานในปีนั้นแกยังอับอายไม่พออีกเห รอ? แกก็ไม่ดูว่าตอนนี้ข้างนอกมีคนมากมายอยู่ ถ้าพวกเขารู้ ว่าที่นี่จัดงานแต่งงานของแก แกก็จะกลายเป็นเรื่องตลกที่สุด ของเมืองริเวอร์อีกครั้ง!”ในขณะนี้ ศศินัดตาและศักดาเติน เข้ามา ชนิสราเดินตามหลังทั้งสองคน ด้วยท่าทางท่าอะไรไม่ ถูก เธอแค่ต้องการอวยพรให้รพีพงษ์ แต่เนื่องจากแรงกดดัน ของศศินัดดา จึงทำได้เพียงแค่เดินตามเข้ามาอย่างเงียบๆ
ทุกคนหันหน้าไปมองที่ศศินัดดา หลังจากที่ได้ยินสิ่งที่ศศิ นัดดาพูด ก็หัวเราะเยาะขึ้นมาทันที รู้สึกว่าศศินัดดาพูดถูก ถ้าคนข้างนอกรู้ว่าที่นี่จัดงานแต่งงานของรพีพงษ์ เขาก็จะ กลับกลายเป็นเรื่องตลกของเมืองริเวอร์อีกครั้ง
เมื่อคิดเช่นนี้แล้ว ความผิดหวังของผู้คนที่ยังคงหลงเหลือ อยู่บ้างก็ค่อยๆจางหายลงไป
“รพีพงษ์ คิดไม่ถึงจริงๆ แกยังมีหน้ามาจัดงานแต่งงาน อีกครั้ง หรือว่าหลายปีก่อนแกยังขายหน้าไม่พออีกเหรอ?” ธายุกรแสยะยิ้มมองไปที่รพีพงษ์
“เป็นผู้ชายที่ไร้สมองจริงๆ ฉันว่าเขาเกิดมาก็เพื่อมีชีวิตที่ ถูกหัวเราะเยาะ ยังจะพูดจาลึกลับว่าเป็นงานเลี้ยงของ ปราสาทคริสตัล คิดไม่ถึงว่าจะเป็นงานแต่งงานของเขา หมด สนุกเลยจริงๆ “กันตายังตามด้วยประโยคที่เยาะเย้ย
รพีพงษ์มองไปที่ฝูงชนด้วยความดูถูก หัวเราะขึ้นมา และถามว่า: “จัดงานแต่งงานที่ปราสาทคริสตัล เป็นเรื่องที่น่า ขายหน้าเหรอ? ข้างนอกที่มีผู้คนรายล้อมมากมายขนาดนี้ เป็นเพราะว่าพวกเขาอยากเข้ามาแต่เข้ามาไม่ได้ไม่ใช่เหรอ? ขอถามทุกคนที่อยู่ในที่นี้ด้วย มีใครที่สามารถจัดงาน แต่งงานที่นี่อีกได้บ้าง? ตลกสองคำนี้มีพื้นฐานออกมาจาก อะไร?”
คำพูดของรพีพงษ์ราวกับหมัดที่ชกต่อยลงไปอย่างหนัก เป็นการตอกย้ำความโอหังและการหลอกตนเองในใจของ ธายุกรพวกเขา ทำให้พวกเขารับรู้ ความคิดของตัวเองนั้นน่า ตลกขนาดไหน
เมื่อตอนที่พวกเขาได้รับบัตรเชิญ พวกเขาทุกคนต่างตื่น เต้น และรู้สึกว่าตัวเองต้องโชคดีมาก ถึงจะได้รับเชิญไปงาน เลี้ยงที่ปราสาทคริสตัล แต่หลังจากที่รู้ว่างานแต่งงานของรพี พงษ์จัดขึ้นที่นี่ พวกเขาก็บอกว่ารพีพงษ์จะกลายเป็นเรื่อง ตลกของเมืองริเวอร์อีกครั้ง
นี่เป็นสิ่งนี้ขัดแย้งในตัว คนที่สามารถจัดงานแต่งงานใน ปราสาทคริสตัลแบบนี้ได้ มีแต่จะถูกคนอื่นๆอิจฉา
พวกเขาพูดคำพูดเช่นนี้ออก ก็เป็นเพียงเพราะพวกเขามี ทัศนคติหมู่ต่อรพีพงษ์เท่านั้นเอง แต่คำพูดของรพีพงษ์ ทำให้พวกเขามีสติขึ้นมา รพีพงษ์ตอนนี้ ไม่ใช่เศษสวะใน สายตาของพวกเขาอีกต่อไป
พวกเขามีความสุขเพราะได้รับเชิญ แต่รพีพงษ์เป็นคนที่ เชิญพวกเขามา คนที่อยู่ในนี้ ถ้าไม่ใช่เพราะคำเชิญของรพี พงษ์ ก็ไม่มีใครเข้าสู่ปราสาทคริสตัลได้ด้วยความสามารถ ของตัวเอง
หลังจากที่รับรู้สิ่งนี้ ใบหน้าของคนทั้งหมดก็เคร่งเครียด ขึ้นมา เมื่อคนที่แกล้งทำเป็นหลับถูกปลุกขึ้น ก็จะเผชิญกับ ความอับอายไม่รู้จบ
“อวดดีอะไร ก็แค่สถานที่ของคนอื่นไม่ใช่เหรอ แก สามารถเช่าได้ พวกเราก็สามารถเช่าได้ พูดอย่างกับว่า ปราสาทคริสตัลนี้เป็นของแก”กันตาพีมพา
คนอื่นๆก็มีความคิดเช่นเดียวกับกันตา หลังจากที่รับรู้ถึง ความละอาย พวกเขาก็หาวิธีดูแคลนรพีพงษ์อย่างรวดเร็ว
“รพีพงษ์ ฉันไม่สนว่าแกจะได้เอาเงินสองร้อยล้านมาสร้าง ปราสาทคริสตัลนี้จากไหน ต่อให้แกใช้เงินหนึ่งพันล้านทำ ของออกมาหนึ่งอย่าง ฉันก็ไม่ให้แกเข้าบ้านฉัน! งาน แต่งงานวันนี้ต่อให้ไม่ใช่เรื่องตลก แกก็อย่าคิดว่าจะได้รับ การยอมรับจากฉัน!”ในเวลานี้ศศินัดดาเริ่มตะโกน
ธายุกรซึ่งแต่เดิมอยากจะบอกว่ารพีพงษ์สามารถเช่า ปราสาทคริสตัลเพื่อจัดงานแต่งงานได้ไม่ใช่เรื่องเก่งกาจแต่ หลังจากได้ยินคำพูดของศศินัดดา ก็รู้สึกสำลักทันที
เขามองไปที่ศศินัดดาด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความไม่เชื่อ เมื่อกี้เธอเพิ่งบอกว่าปราสาทคริสตัลหลังนี้คือรพีพงษ์ ออกเงินสองร้อยล้านกว่าสร้างขึ้นมา เพียงแค่ตัวเลขนี้ ก็ ทำให้เขารู้สึกว่าไม่จริง
ผู้คนรอบข้างธายุกรมีปฏิกิริยาเช่นเดียวกับเขา ต่างก็ ตกใจกับจำนวนตัวเลขที่ศศินัดดาพูดออกมา
“ผมไม่ต้องการการยอมรับจากแม่ ผมเพียงต้องการการ ยอมจากแคลร์ก็พอแล้ว”รพีพงษ์พูดเบาๆ “หวังว่างาน แต่งงานครั้งนี้ พวกคุณจะความสุข”
หลังจากพูดเสร็จ รพีพงษ์ก็หันกลับและเข้าไปข้างในเพื่อ เตรียมทำพิธี
เมื่อเห็นรพีพงษ์จากไป ทุกคนในตระกูลฉัตรมงคลก็ล้อม รอบศศินัดดาและศักดาอย่างยินดี
“เมื่อกี้เธอบอกว่าปราสาทหลังนี้คือรพีพงษ์เสียเงินสอง ร้อยล้านกว่าสร้างมันมาเหรอ? หรือว่านี่ไม่ใช่เขาเช่ามาเห รอ?”นทีนาถถาม
“ก็ใช่ เธอร่วมมือกับรพีพงษ์มาหลอกพวกเราใช่มั้ย? รพี พงษ์จะมีสองร้อยล้านได้ยังไง พูดคำโกหกได้อย่างหน้าไม่ อายจริงๆ” ชลิดาเบะปากแล้วพูด
“นี่ไม่ใช่รพีพงษ์ออกเงินสร้างมาแน่ๆ เป็นไปไม่ได้ พวก เธอคิดว่าสองร้อยล้านเป็นเรื่องเล่นๆเหรอ? ถ้าครอบครัวเขามีเงินมากมายขนาดนี้ จะย้ายมาอาศัยอยู่ในชุมชนของเราเห รอ?”โศรวิทย์ก็สงสัย
ศศินัดดาเหลือบมองทุกคนด้วยความดูถูก และพูดว่า “ถ้าสถานที่นี่เช่ามา พวกแกก็ลองไปเช่ามาให้ฉันดูสิ คนรวย ก็อยู่ในชุมชนของพวกเธอไม่ได้เหรอ? คนรวยยังใส่เสื้อผ้า จากสิบกว่าหยวนจากข้างทาง หรือว่าเธอมีข้อกำหนดว่า คนรวยต้องใส่แต่เสื้อแพงๆเหรอ? ตามฉบับความคิดของ คนจน พวกเธออย่ามายืมกับฉัน ฉันไม่อยากขายหน้า”
ทุกคนต่างหน้าแดงหน้าดำกับคำพูดของศศินัดดา และ ไม่มีได้โอกาสตอบโต้ พวกเขาคิดไม่ถึง ว่าศศินัดดาจะมั่นใจ ขนาดนี้ ซึ่งเธอไม่เหมือนกับเมื่อก่อน
แม้ว่าเธอจะไม่เห็นด้วยกับการจัดงานแต่งงานครั้งนี้ของ รพีพงษ์ แต่ศศินัดดาก็รู้ดีว่าตัวเองไม่มีโอกาสที่จะจัดขวาง ที่ สำคัญรพีพงษ์สามารถใช้เงินมากกว่าสองพันล้านหยวนเพื่อ สร้างปราสาทคริสตัลแห่งนี้ อย่างนั้นวันนี้ที่เชิญเข้าร่วมงาน แต่งงานคงไม่ใช่เรื่องเล็กๆธรรมดาอย่างแน่นอน ก็ถือซะว่า เปิดโลกใหม่ แต่ในวันนี้เธอก็จะอยู่ดูงานแต่งงานที่นี่จนจบ
“หี พวกเธออย่าไปเชื่อคำพูดของหล่อน หล่อนก็กำลังร่วม มือแสดงกับรพีพงษ์อย่างครอบครัวเขานะเหรอ จะมีสอง ร้อยล้านกว่าได้ยังไง พวกเธอดูวันนี้ที่มีร่วมงานแต่งงานก็มี แค่ไม่กี่คน ก็มีแต่พวกเรา ถ้ารพีพงษ์มีความสามารถมาก ขนาดนั้นจริงๆ ก็ต้องเชิญคนที่มีฐานะตำแหน่งมา แต่พวกเธอดู ไม่มีเลยสักคน ดังนั้นเป็นของปลอมแน่นอน”ชลิดา เหมือนมองเห็นความจริง
ในขณะนี้ วงดนตรีกลุ่มหนึ่งเดินเข้าไปในห้องโถงของ ปราสาท หัวหน้าวงก็หยุดลง แล้วจากนั้นก็ตะโกนด้วยเสียง สูงมาก: “งานแต่งงานเริ่มแล้ว เชิญแขกผู้มีเกียรติเข้าร่วม งานแต่งงาน!”
Please enter a description
Please enter a price
Please enter an Invoice ID
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ