บทที่ 551 เพื่อนรักชาย

หน้าประตูอาคารลานคอน

ขณะนี้ฟ้ามืดลง รถเต็มท้องถนน แต่ในอาคารลานคอนมีไม่กี่ จุด สว่าง คนจํานวนมากได้กลับบ้านไปแล้ว เหลือเพียงคนที่ ทํางานล่วงเวลาเท่านั้น

รพีพงษ์ยืนอยู่หน้าประตูอาคารลานคอน กำลังมองไปที่ประตู ที่ล็อคอยู่ แล้วคิดอะไรเพลินๆ

ความจริงเขาจะไม่บอกวิไลพร แล้วมานอนตรงไหนก็ได้ใน บริษัท แบบนี้ก็ตัดปัญหาไปได้บ้าง แต่หลังจากที่มาถึงแล้วนั้น รพีพงษ์เพิ่งจะนึกออกว่าตัวเอง

ไม่มีกุญแจของบริษัทวิไลพร

ก่อนหน้านี้รพีพงษ์ได้ขอกุญแจบริษัทจากวิไลพร วิไลพรก็ได้ ตกลงจะให้หนึ่งดอก แต่ต่อมาก็เงียบหายไป ตอนนี้คิดๆ วิไลพร น่าจะตั้งใจให้มันเป็นแบบนี้

รพีพงษ์ถอนหายใจอย่างเซ็ง แล้วหยิบมือถือขึ้นมา กดโทร ออกไปยังวิไลพร

“ผมอยู่ที่ประตูบริษัทคุณ ไม่มีกุญแจ คุณให้คนเอามาให้ผม

หน่อยสิ” รพีพงษ์กล่าว

เสียงปลายทางดังอื้อ และเป็นเสียงคนกำลังพูดคุยกัน เสียงวิไลพรดังขึ้นมาว่า “ฉันอยู่ในงานเลี้ยง ปลีกตัวออกไปไม่ได้ คุณ มาหาฉันล่ะกัน ไม่งั้นฉันออกไปไม่ได้ R&B ktv ห้องรับรอง พิเศษที่หรูหราสุดห้องนั้น” วิไลพรพูดจบ ไม่ให้โอกาสรพีพงษีได้ กล่าวใดๆ ก็วางสายไปทันที

รพีพงษีได้ยินเสียงตุ๊ดตูดตูด ก็ถอนหายใจออกมา

“ช่วงนี้ถอนหายใจบ่อย อย่างกับคนแก่ก็มีปราณ” ยิ้มแล้วพูด กับตัวเอง เขาหันหลังแล้วเดินไปที่ถนน เรียกรถ ไปR&B ktv

ไม่นาน รถแท็กซี่จอดที่หน้าของR&B ktv หลังจากที่รพีพงษ์ลง ไปแล้วนั้น ก็เดินเข้าไป หลังจากที่ถามพนักงานว่าห้องรับรอง พิเศษที่หรูหราที่สุดอยู่ไหนแล้ว ก็เดินไป

เขากำลังคิดเอากุญแจจากวิไลพร แล้วกลับไปที่อาคารลาน คอน ดังนั้นจึงโทรหาวิไลพรว่าเขาถึงแล้ว ให้เธอเอากุญแจออก มาให้

วิไลพรบอกว่าเธอเมาแล้ว คนที่ดื่มกับเธอล้วนเป็นนักดื่มวัยรุ่น ทั้งนั้น เธอกลัวว่าเดี๋ยวตัวเองจะโดนลวนลาม ให้รพีพงษ์เข้าไป ในห้องรับรองนั้น ให้ได้ มิเช่นนั้นเธอจะไม่ให้กุญแจแก่รพีพงษ์

รพีพงษ์ทำได้เพียงเปิดประตูออก แล้วเดินเข้าไป

ในห้องรับรองเต็มไปด้วยแสงไฟเจิดจรัส เสียงดังกระหึ่ม คนที่

นั่งด้านในมีทั้งหญิงและชาย ที่ประสบความสำเร็จ นัยต์ตาของวิไลพรประกายที่สุด เมื่อรพีพงษ์เข้าไปก็เห็นว่า

เธอนั่งอยู่ตรงกลางของโซฟา ผู้ชายรอบๆเธอล้วนมองไปที่เธอแล้วยิ้ม

เมื่อรพีพงษ์เข้าไป คนที่อยู่ในห้องจ้องที่รพีพงษ์ เห็นได้ ชัดเจนว่าทุกคนไม่รู้จักเขา แล้วเกิดความสงสัยแล้วกล่าว “

ทุกคนรู้จัก ท่านคือชายของ…”

วิไลพรอ้าจะบอกพงษ์คือแฟนฉัน ก่อนหน้าเธอจะ พูดสามนั้นออกมา รพีพงษ์ชักตาไปเธอ วิไลพรเข้าใจ เลย แก้ไขพูด

“…..เพื่อนสนิท”

นั้นนั่งอยู่บนโซฟาได้ยินวิไลพรพูดแรก หน้าดูไม่แต่รอให้วิไลพรพูดจบ ก็ยิ้มออกกัน

รพีพงษ์ตนจะ

กลายเป็นเพื่อนรักของวิไลพรไปเสียแล้ว

วิไลพรจับแขนรพีพงษ์ ลากรพีพงษ์นั่งลงโซฟา รพีพงษ์ ทักทายคนห้องอย่างสุภาพ วันนี้โดนวิไลหลอกมาอยากกลับคงยาก ดังนั้นได้เพียงรองานเลี้ยง

เขาถูกคนเข้าใจผิดอยู่พอดี รู้สึกหดหู สู้เหล้า เซ็งที่นี่ ดี

เพื่อนคนของค่อนข้างอาย ค่อยชอบพูด ดังนั้น หวังว่าทุกคนจะเข้าใจ มาเพราะกลัวฉันเมาแล้วกลับไม่ไหว ดังนั้นจึงมาเพื่อรับฉัน โดยเฉพาะ ฉันชนแก้วแทนเขาก่อนล่ะ กัน หมดแก้วนี้แล้ว ก็ขอให้ทุกคนตามสบาย” วิไลพรพูดกับทุก คน จากนั้นก็หยิบแก้วที่อยู่ตรงหน้า กลีบเดียวหมด

รพีพงษ์เห็นวิไลพรพูดคุยกับทุกคนอย่างสนุกสนาน ก็รู้สึก นับถือความสามารถในการเข้าสังคมของเธอ ดูๆแล้วที่วิไลพร ถูกเลือกให้เป็นผู้ดูแลของเมืองเซี่ยงไฮ้นั้น มันมีเหตุผลพอ

รพีพงษ์นั่งข้างๆ วิไลพร ดูวิไลพรปาร์ตี้กับคนในห้องรับรอง ใน การสนทนาของพวกเขา รพีพงษ์ฟังออก ว่าคนเหล่านี้เป็นลูกค้า ของลานคอน วันนี้พวกเขาคุยงานสำเร็จ จึงมาดื่มฉลอง

ผู้ชายวัยกลางคนเหล่านั้นชนแก้วกับวิไลพรไม่หยุด วิไลพร ชกแก้วไม่หยุด เมื่อดื่มหมดก็ทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นอย่างไร อย่างนั้น ทำให้รพีพงษ์นับถือระดับแอลกอฮอล์ของวิไลพร

อาจเพราะวิไลพรแสดงออกมาว่า ใกล้ชิดกับรพีพงษ์ ทำให้ ชายคนที่นั่งอยู่ข้างๆวิไลพรไม่พอใจ จึงได้หยิบแก้วเหล้า ชนกับ รพีพงษ์

“น้องชาย คุณอย่าเอาแต่นั่ง ดื่มกับพวกเราสักหน่อย คุณ เป็นเพื่อนรักของวิไลพรได้ ก็น่าจะเป็นคนเก่งเหมือนกันล่ะสิ ผมผู้ บริหารบริษัทความงามFFR พสธร ในเมื่อมีวาสนาได้พบกัน ก็ สร้างความสัมพันธ์กันเอาไว้

รพีพงษ์หยิบแก้วเหล้าขึ้นมา แล้วยกให้กับคนนั้น จากนั้นก็ดื่ม เหล้าลงไป

พสธรให้รพีพงษ์ดื่มเหล้า ก็ไม่ลังเล หลังจากที่ดื่มเหล้าในแก้วตัวเองหมดแล้ว ก็เหมือนกับกำลังสืบตัวตนของรพีพงษ์อย่างไร อย่างนั้น แล้วถาม “มิทราบว่าตอนนี้น้องชายทำอะไรอยู่? เปิด บริษัทหรือว่าลงทุน?”

“ไม่ทำอะไรทั้งนั้น ตอนนี้ถือว่า……..างงาน” รพีพงษ์กล่าว

พสธรได้ยินรพีพงษ์พูดแบบนี้ ก็เหยียดหยามขึ้นมา เมื่อเขา เห็นรพีพงษ์ใส่ชุดธรรมดา ตอนนี้ได้ยินว่ารพีพงษ์ว่างงานอีก เขา จึงไม่สงสัยใดๆอีกต่อไป

“เหอะเหอะ น้องชายตลกไปเปล่า ถ้าคุณว่างงาน แล้วจะเป็น เพื่อนรักของวิไลพรได้อย่างไรกัน” พสธรหัวเราะรู้สึกว่าถึงแม้ร พงษ์จะเป็นเพื่อนรักของวิไลพร แต่ก็ไม่มีความสามารถ ดังนั้นจึง ไม่เป็นอันตรายใดๆ เลยไม่ใส่ใจเขาอีกต่อไป

รพีพงษ์ยิ้ม และไม่พูดอะไรต่อ

ทุกคนพูดคุยกันต่อ ไม่นาน ก็เปลี่ยนไปคุยสาวงามของเมือง เซี่ยงไฮ้เหล่านั้น

วิไลพรในฐานะสาวสังคมที่ขึ้นชื่อของเมืองเซี่ยงไฮ้ ก็ติดลำดับ เช่นเดียวกัน

พูดไปพูดมา พสธรก็ยิ้มอย่างมีเลศนัย แล้วกล่าว “ความงาม ของวิไลพร ไม่ต้องพูดถึง แต่ถ้าพูดถึงหญิงที่ไร้เดียงสาอ่อนโยน ล่ะก็ ฉันเพิ่งเจอมาคนหนึ่ง คุณหนูที่เพิ่งปรากฏตัวของตระกูล พงศ์ธนธดา เรื่องความงาม ไม่ต้องพูดถึงอันดับหนึ่งเลยล่ะ”

ทุกคนพูดตามๆกัน เริ่มพูดถึงคุณหนูคนนั้น เป็นคนสวยที่เจอได้ยาก

อาจเพราะดื่มเหล้า พสธรเลยพูดอย่างไร้ความคิด แล้วยังพูด ลามกอีก ว่า “ผู้หญิงในชาตินี้ที่ฉันเคยเอา จํานวนไม่น้อย แบบ คุณหนูของตระกูลพงศ์ธนธดานั่น ไม่เคยลิ้มลองมาก่อน เอา จริงๆผมคิดมาตั้งนานแล้ว ว่าอยากได้คุณหนูตระกูลพงศ์ธนธิดา ขึ้นเตียงสักครั้ง”

เมื่อเขาพูดจบ ผู้ชายในห้องรับรองก็หัวเราะชอบใจ และผู้ หญิงเหล่านั้น ก็หัวเราะเช่นกัน ทุกคนล้วนเป็นผู้ใหญ่ เมื่อดื่ม เหล้า การที่จะพูดเรื่องแบบนี้ก็ถือเป็นเรื่องธรรมดา

แต่ทว่าพวกเขาไม่ได้สังเกต รพีพงษ์ในขณะนี้ เริ่มหน้าชา เริ่ม แสดงสีหน้าเกรี้ยวกราดออกมา

วิไลพรรู้ว่าคุณหนูตระกูลพงศ์ธนธดานั้นเป็นคนที่รพีพงษีกำลัง

ตามหา และรู้ดีถึงความสำคัญของเธอที่มีต่อรพีพงษ์ จึงได้พู

ดกับพสธรว่า “ประธานพสธร ผู้หญิงเยอะขนาดนี้ อย่าพูดแบบนี้ เลย” พสธรหัวเราะ แล้วกล่าว “แล้วไง โตๆกันแล้วทั้งนั้น พูดก็

เข้าใจ เอาจริงๆ คุณหนูตระกูลพงศ์ธนธดานั่น ซึ่ง เขายังพูดไม่จบ ก็มีมือหนึ่งเข้ามา ตบลงไปที่หน้าของเขา