บทที่ 529 จะถูกทุบตีจนต้องหาฟันทั่วทุกพื้นที่

หลังจากที่นิษฐาได้ยินคำตอบของรพีพงษ์ เดิมทีนิษฐาที่ดูหยิ่ง ผยองก็ตกตะลึง เธอรู้สึกว่าเป็นโอกาสที่ดีเช่นนี้ ไม่ว่ายังไงร พงษ์ก็จะไม่ปฏิเสธมันแน่นอน แต่ตอนนี้อีกฝ่ายถึงกับไม่คิด ทบทวนด้วยซ้ำก็พูดคำว่า “ไม่ไป” ใบหน้าของเธอเต็มไปด้วย ความล่าบากใจ

“คุณ … คุณพูดอะไรนะ! คุณลองพูดอีกครั้ง!” นิษฐาโมโห จนหน้าอกขึ้นๆลงๆ

รพีพงษ์รู้สึกว่าเธอไม่มีเหตุผล ไม่ได้สนใจเธออีก อ้อมไปข้างๆ แล้วจะเดินขึ้นไปชั้นบน

นิษฐาขวางไว้ตรงหน้ารพีพงษ์อีกครั้ง พูดอย่างก้าวร้าว “ฉัน เชิญคุณด้วยใจ แต่คุณกล้าที่จะปฏิเสธ คุณคิดว่าคุณเป็นใคร อย่างยิ่งมากนักเลย คุณมันก็แค่ไอ้หนุ่มหน้าขาวที่มีผู้หญิงเลี้ยง เท่านั้น! ”

รพีพงษ์หรี่สายตาที่มองไปที่นิษฐาลงทันที ออร่าที่รุนแรงก็ ระเบิดออกมาจากร่างกายของเขา ทำให้ความโกรธในใจของ นิษฐาหายไปทันที

เยาวเรศรู้สึกกังวลเล็กน้อยที่เห็นทั้งสองกำลังจะปะทะกัน ก็ รู้สึกร้อนใจ รีบเดินเข้ามา คว้าแขนของ นิษฐาและกล่าวขอโทษ “รพีพงษ์ฉันขอโทษ ฉันเป็นคนอยากชวนคุณไปเที่ยวด้วยกันเอง นิษฐา พูดไม่คิด จึงทำให้คุณขุ่นเคือง ฉันขอโทษคุณแทนเธอขอโทษ คุณอย่าถือสาเธอเลยนะ ”

เมื่อได้ยินสิ่งที่เยาวเรศพูดรพีพงษ์ก็สงบลงและพูดกับเยาวเรศ ด้วยน้ำเสียงที่สงบ “ผมมีนัดกับคนอื่น ในวันพรุ่งนี้แล้ว ดังนั้นผม จึงไม่สามารถไปเที่ยวกับพวกคุณได้ ยกโทษให้ผมด้วย

เยาวเรศพยักหน้า แม้ว่าจะรู้สึกผิดหวังเล็กน้อย แต่เธอก็โล่ง

ใจที่เห็นว่าท่าทีของรพีพงษ์ที่มีต่อเธอนั้นไม่เลว

รพีพงษ์ขึ้นไปชั้นบนหลังจากพูดจบ ไม่ได้เสียเวลาอยู่ข้างล่าง

อีก

นิษฐารู้สึกได้อย่างชัดเจนถึงความแตกต่างท่าทีที่รพีพงษ์มีต่อ เธอกับเยาวเรศเธอก็ยิ่งโกรธมากขึ้น

รพีพงษ์ไม่มีความอดทนอย่างเห็นได้ชัดเมื่อพูดคุยกับเธอ แต่

เขาสุภาพมากเมื่อพูดคุยกับเยาวเรศ ซึ่งทำให้เธอรู้สึกว่ารพีพงษ์

เจตนาหาเรื่องชัดๆ อีกอย่างยิ่งเห็นได้ชัดว่ารพีพงษ์คิดไม่ซื่อกับ

เยาวเรศ

เธอไม่เคยคิดว่าที่รพีพงษ์มีทัศนคติที่ไม่ดีต่อเธอ เพราะท่าที ของเธอมีปัญหา

“ฉันจะบ้าตายจริงๆ ไอ้ขยะที่คิดว่าตนเองใหญ่ คิดว่าตัวเอง ใหญ่จริงๆ ใครอยากให้เขาไปล่ะไร้ยางอายจริง ๆ ! จิมมี่ คุณ เห็นไหม ผู้ชายคนนี้คิดไม่ซื่อกับคุณ เมื่อกี้ถ้าเปลี่ยนเป็นคุณเป็น คนพูด บางทีเขาอาจจะตอบตกลงแล้วก็ไม่แน่! “นิษฐากล่าว อย่างโมโห
เยาวเรศขมวดคิ้วและมองไปที่นิษฐา กล่าวว่า “พอแล้วนิษฐา ท่าทีพูดของคุณเมื่อกี้นั้นทำให้คนอื่นอึดอัดมาก เป็นเรื่องปกติที่ รพีพงษ์จะปฏิเสธ อีกอย่างเขาก็อธิบายแล้วว่าเขามีนัดในวันพรุ่ง นี้ไม่มีเวลาไปด้วย ”

” ท่าทีของฉันผิดอะไรเหรอ เขาแค่ผู้ชายที่เกาะผู้หญิงกิน ฉัน คุยกับเขาถือว่าให้หน้าเขามากแล้ว อย่าคิดว่าจะรังแก นิษฐา อย่างฉันได้ง่ายๆ ออกไปเที่ยวพรุ่งนี้ ฉันจะให้ตรีโลจน์ช่วย จัดการไอ้หมอนี้สักครั้ง! “นิษฐาต้องมองไปที่บันไดและตะโกน โดยไม่สนใจอะไร

เยาวเรศดูทําอะไรไม่ถูก ในที่สุดก็ถอนหายใจและหันกลับ เข้าไปที่ห้องของเธอ

ในตอนเย็นของวันรุ่งขึ้น รพีพงษ์ออกมาจากมหาวิทยาลัย

ตัน นั่งแท็กซี่และขับไปที่ ไนท์คลับสวรรค์

หลังจากที่โสธรช่วยรพีพงษ์จัดการพวกอันธพาลเมื่อวานนี้ เขาก็เชิญรพีพงษ์มาเป็นแขกที่บาร์ที่เขาเปิดอย่างกระตือร้น โดยบอกว่าเขาต้องการทำให้ดีที่สุดในการเป็นเจ้าของ

เดิมที รพีพงษ์ไม่อยากไป แต่โสธรกระตือรือร้นมากเกินไป อีก อย่างเขาก็ได้ช่วยตนเอง หากเขาปฏิเสธอย่างเด็ดขาด ดูไร้ มารยาทเล็กน้อย ดังนั้นเขาจึงรับปากว่าจะมาที่ไนท์คลับสวรรค์ ในคืนนี้

พอดีสองสามวันนี้ที่ตามหาอารียา เขารู้สึกตึงเครียดเล็กน้อย ไปดื่มที่บาร์เขาสามารถผ่อนคลายได้บ้าง
ระหว่างที่รพีพงษ์ไปที่ ไนท์คลับสวรรค์ กลุ่มคนหนุ่มสาวได้มา รวมตัวกันที่ทางเข้า ไนท์คลับสวรรค์

ผู้นำของคนเหล่านี้เป็นชายหนุ่มที่มีความสูง 1.9 เมตร ตูสูง และแข็งแกร่งมาก คนนี้คือตรีโลจน์ ซึ่งเป็นคนร่ำรวยในชั้นเรียน ของนิษฐา ยังเป็นบุคคลที่มีอิธิพลและโด่งดังในชั้นเรียน ว่ากัน ว่าตั้งแต่ตรีโลจน์เริ่มเข้ามาเรียนในวิทยาลัย ก็มีแฟนไปแล้วสิบ กว่าคน เป็นผู้ชายมีเสน่ห์” ตัวจริงในชั้นเรียน

ในตอนนี้ นิษฐากับเยาวเรศมาถึงประตู ไนท์คลับสวรรค์ ได้ แต่งหน้ากันทั้งคู่ แต่งตัวได้สวยหรู ดึงดูดความสนใจของผู้คน มากมายรอบตัวพวกเธอ

ตรีโลจน์เห็นทั้งสองคนมา เขากล่าวทักทายด้วยรอยยิ้มบน ใบหน้า หลังจากกล่าวทักทายนิษฐา เขาก็จ้องมองไปที่เยาวเรศ ด้วยดวงตาทั้งสองข้างและพูดว่า “วันนี้คุณสวยมาก

เยาวเรศยิ้มอย่างสุภาพให้กับตรีโลจน์ ไม่อยากแสดงความ กระตือรือร้นให้เขามากเกินไป

“รออีกสักครู่ ยังมีอีกสองสามคนที่ยังมาไม่ถึง เดี๋ยวเราค่อย เข้าไปพร้อมกันเมื่อทุกคนมาถึง” ตรีโลจน์หันกลับไปและพูดกับ ทุกคน

ในตอนนี้ นิษฐาเดินไปหาตรีโลจน์และพูดว่า “ตรีโลจน์ ฉันมี ข่าวสําคัญจะบอกคุณ คุณอยากรู้ไหม?”

รพีพงษ์จ้องไปที่นิษฐาหัวเราะและพูด “ข่าวสำคัญอะไร?”
นิษฐาหันไปมองเยาวเรศที่กำลังคุยกับผู้หญิงคนอื่นๆ ที่อยู่ไม่ ไกลและพูดว่า “มีคนมาชอบจิมมี่ ”

ทันใดนั้น ใบหน้าของตรีโลจน์ก็จมลง สําหรับเขา เขาคิดว่า ตนเองจะได้เยาวเรศแน่นอน เขาคิดว่าไม่มีใครมีคุณสมบัติพอที่ จะแข่งขันและแย่งชิงเยาวเรศกับเขา ตอนนี้ได้ยินนิษฐาพูดแบบนี้ เขาก็อารมณ์เสีย โดยธรรมชาติ

ใครก็ตามที่กล้าคิดไม่ซื่อกับเยาวเรศก็คือการหาเรื่องตรีโลจน์ ซึ่งไม่ต่างจากการยั่วยุเขา

“ใคร? มันเป็นคนในห้องของเราไหม?” ตรีโลจน์จ้องไปที่ นิษฐาและถาม

“ไม่ได้คนในห้องของพวกเรา คุณอย่าพึ่งรีบร้อน คนที่คิดไม่ ชื่อกับจิมมี่ คือไอ้หนุ่มหน้าขาวที่พึ่งพาผู้หญิง เป็นคนที่เกาะผู้ หญิงคน สำหรับคุณชายตรีโลจน์แบบคุณ คนแบบนั้นเป็นแค่ ขอทาน มันเป็นเรื่องง่ายมากที่จะจัดการเขา ฉันบอกให้คุณ ก็ เพื่อเตือนคุณ “นิษฐากล่าว

“ไอ้หนุ่มหน้าขาวที่เกาะผู้หญิงกิน? คนแบบนี้ก็มีคุณสมบัติที่ จะแย่งผู้หญิงกับผมเหรอ?” ตรีโลจน์พูดด้วยความรู้สึกดูถูก

เมื่อเห็นปฏิกิริยาของตรีโลจน์ นิษฐาก็แอบหัวเราะเยาะในใจ โดยคิดว่าไม่นานรพีพงษ์ซวยแน่

จากนั้น เธอก็บอกเกี่ยวกับกลวิธีที่รพีพงษ์ใช้ เพื่อทำให้ เยาวเรศรู้สึกดีกับเขาให้ตรีโลจน์ฟัง ในนั้นก็เติมพริกเติมเกลือ เพิ่มเข้าไปด้วย พูดจนทำให้รพีพงษ์กลายเป็นคนที่ชอบใช้อุบายและเจ้าเล่ห์ ผู้ชายเกาะผู้หญิงกินที่รังแกคนอ่อนแอกว่าและกลัว คนแข็งแรงกว่า

หลังจากที่ตรีโลจน์ฟังจบ เขาก็ส่งเสียงทันทีและพูดว่า “ไอ้ ขยะแบบนี้ ยังกล้าที่มาคิดไม่ซื่อกับจิมมี่ คุณไม่ต้องกังวล เดี๋ยว ผมจะหาเวลาจัดการได้ขยะนี้ สอนวิธีปฏิบัติตัวให้เขา

ใบหน้าของนิษฐามีความสุข มีตรีโลจน์ช่วยจัดการรพีพงษ์ เรื่องนี้ก็ไม่พลาดแน่นอน

ขณะที่ทุกคนกำลังรอให้คนที่เหลือมาถึง รถแท็กซี่ก็จอดที่

ประตูของไนท์คลับสวรรค์

รพีพงษ์ลงจากรถและเดินเข้าไปในบาร์

ในแวบแรก นิษฐาก็เห็นรพีพงษ์ ใบหน้าเต็มไปด้วยความ ประหลาดใจ จากนั้นก็พึมพำกับตัวเอง “ผู้ชายหน้าด้านคนนี้ ปากบอกว่าไม่มา คิดไม่ถึงว่าจะแอบตามมาอย่างเงียบๆ แต่เป็น แบบนี้ก็ดี ให้ ตรีโลจน์จัดการคุณโดยตรงเลย ดูซิว่าคุณจะกล้า หยิ่งผยองต่อหน้าฉันในอนาคตอีกไหม ”

เธอรีบเดินไปที่ด้านข้างของตรีโลจน์ ชี้นิ้วไปที่รพีพงษ์และพูด ว่า “นั่นคือชายหนุ่มหน้าขาวที่เกาะผู้หญิงกินที่ฉันบอกคุณไป ฉัน คิดไม่ถึงว่าเขาจะมาที่นี่ด้วย ฉันคิดว่าเขามาที่นี่เพื่อหาเรื่อง แน่นอน คุณชายตรีโลจน์ คุณไม่ควรเสียหน้าให้กับไอ้คนที่เกาะ หญิงกินนะ”

ตรีโลจน์เดินตามมือของนิษฐาที่ชี้ไป ดวงตาของเขาหรี่ลงทันที จากนั้นเขาก็เรียกผู้ชายสองสามคนและเดินไปทางรพีพงษ์
พวกเขาหยุดรพีพงษ์ด้วยท่าทางที่ดุร้าย มีท่าทีที่เหมือนจะชก อยรพีพงษ์

รพีพงษ์มองไปที่ชายหนุ่มเหล่านี้ที่หยุดเขากับนิษฐาที่กำลังยิ้ม อย่างสะใจอยู่ข้างๆเขา เขารู้สึกตกใจเล็กน้อยเช่นกัน คิดไม่ ถึงว่าบาร์ที่นิษฐามาเป็นไนท์คลับสวรรค์

“รพีพงษ์คุณบอกว่าคุณจะไม่มาไม่ใช่เหรอ ทำไมตอนนี้คุณ กลับหน้าด้านมาที่นี่ล่ะ?ฉันพบว่าคุณมันต่ำทรามจริงๆ เชิญคุณ มาไม่มาดีๆ แต่กลับมาอย่างลับๆ หรือคนเกาะผู้หญิงกินอย่าง พวกคุณ ชอบทําอะไรที่ต่ำช้าแบบนี้?” นิษฐาเย้ยเยาะอย่างไม่ เกรงใจ

รพีพงษ์เหลือบมองไปที่นิษฐาและพูดว่า “ผมมาที่นี่เพื่อหา เพื่อน มันเกี่ยวอะไรกับคุณ?

“โธ่ อย่ามาหาข้ออ้างเลย เห็นได้ชัดว่าคุณตามพวกเรามา อย่างลับๆ ไม่ไปพบเพื่อคุณอื่นๆ แต่คุณมาพบเพื่อนคุณในเวลานี้ พอดี ใครจะเชื่อ” นิษฐาพูดด้วยความดูถูก

ตรีโลจน์ก้าวไปข้างหน้าหนึ่งก้าว เขาสูงกว่ารพีพงษ์มาก เหลือบมองไปที่รพีพงษ์ด้วยความดูถูกและพูดว่า “ผมได้ยินมา ว่าคุณเป็นคนเกาะผู้หญิงกิน? ความคิดคนแบบคุณผมเข้าใจ ก็ แค่ต้องการเพียงแค่เกาะผู้หญิงจนตายไม่ใช่หรอกเหรอ คุณเกาะ ผู้หญิงกินผมไม่ยุ่ง แต่ถ้าคุณคิดไม่ซื่อกับจิมมี่ ผมคงจะต้องคุย กับคุณสักหน่อย’

รพีพงษ์มองคนเหล่านี้ที่อยู่ตรงหน้าเขาอย่างช่วยไม่ได้ เขารู้อยู่ในใจว่าคนเหล่านี้ต้องถูกนิษฐายั่วยุมาแน่ๆ

“ผมไม่เข้าใจว่าคุณกำลังพูดถึงอะไร ผมไม่ได้คิดไม่ซื่อกับใคร ถ้าไม่มีอะไรอื่น ก็ถอยไปเพื่อนของผมยังรอผมอยู่ข้างใน รพ พงษ์กล่าวจางๆ

” โอ๊ย ยังจะมาตอแหลกับผม ทําไม คุณไม่เดือดร้อนสักหน่อย

คุณไม่เข้าใจคำพูดใช่มั้ย?” ตรีโลจน์โบกกำปั้นให้รพีพงษ์

คนที่อยู่ข้างหลังตรีโลจน์ก็มองไปที่รพีพงษ์ด้วยความดูถูก เมื่อนิษฐาพูดถึงเรื่องรพีพงษ์พวกเขาก็ได้ยินเช่นกัน

ในเวลานี้ เยาวเรศก็สังเกตเห็นสถานการณ์ทางนี้ เห็นรพีพงษ์ ถูกล้อมรอบไปด้วยคนของตรีโลจน์จึงรีบวิ่งไป “ตรีโลจน์ คุณกำลังทำอะไร!” เยาวเรศตะโกนใส่ตรีโลจน์

อย่างกังวล

“จิมมี่ ผู้ชายคนนี้คิดไม่ซื่อกับคุณ นิษฐาได้บอกกับผมอย่าง ชัดเจนแล้ว คนนี้เป็นผู้ชายเกาะผู้หญิงกินที่มีเล่ห์เหลี่ยม ถ้าเป็น เช่นนี้ต่อไป คุณจะถูกเขาหลอกอย่างแน่นอน ดังนั้นผมจะช่วยคุณ สั่งสอนเขาสักหน่อย “ตรีโลจน์กล่าวกับเยาวเรศ

เยาวเรศขมวดคิ้วและกล่าวว่า “คุณกำลังพูดเรื่องไร้สาระอะไร ที่นี่ ปล่อยรพีพงษ์ไปเดี๋ยวนี้นะ คุณมีสิทธิ์อะไรที่จะสั่งสอนคนอื่น โดยไม่มีเหตุผลแบบนี้?”

ตรีโลจน์รู้สึกไม่พอใจเมื่อเห็นเยาวเรศปกป้องรพีพงษ์เช่นนี้ เขาหันหน้าไปมองรพีพงษ์กัดฟันและพูดว่า “คิดไม่ถึงว่าคุณจะหลอกเก่งขนาดนี้ จิมมี่ถูกคุณหลอกจนโงหัวไม่ขึ้นเช่นนี้ ถ้าวันนี้ ไม่สั่งสอนคุณ กูก็จะไม่ซื่อตรีโลจน์! ”

หลังจากพูดจบ ตรีโลจน์ก็พากลุ่มเพื่อนชายลงมือรพีพงษ์

“เดี๋ยวก่อน!” เยาวเรศตะโกนเสียงดัง

” จิมมี่ หรือว่าคุณจะเข้าข้างไอ้หนุ่มเกาะผู้หญิงกินเหรอ?” ตรี โลจน์หันศีรษะและมองไปที่เยาวเรศ

“ไม่ใช่ ฉันขอเตือนคุณทางที่ดีอย่าลงมือกับรพีพงษ์ดีกว่า มี ฉะนั้นพวกคุณจะถูกทุบตีจนต้องหาฟันในพื้นแน่นอน” เยาวเรศ เตือนเขาด้วยความ “ใจดี”