บทที่964 ตกตะลึง

“นี่เป็นไปไม่ได้ ต่อให้คนของทหารมังกรจะแข็งแกร่งแต่ก็ไม่น่า จะแข็งแกร่งเท่านี้ได้ คนของกลุ่มหมาป่าของเรายังไม่ทันได้ตอบ สนองกลับมา นี่มันเกิดอะไรขึ้น? “ชมชาญลุกขึ้นยืนมาจากที่นั่ง ของตัวเอง อุทานออกมา

คนที่นั่งข้างๆเขาก็เต็มไปด้วยใบหน้าที่เหลือเชื่อเช่นกัน คาด ไม่ถึงกลุ่มหมาป่าที่ผ่านการชี้แนะโดยยอดฝีมือแดนปรมาจารย์ จะอ่อนแอขนาดนี้

“นี่จะต้องเป็นเพียงความผิดพลาดของคนฝั่งเรา ทำให้คนของ ทหารมังกรใช้ประโยชน์จากช่องว่างนี้ ไม่อย่างนั้นพวกเขาจะไม่ สามารถชนะได้อย่างง่ายดาย”ชมชาญปลอบใจตัวเอง

ในเวลานี้เขามองไปที่รพีพงษ์แวบหนึ่ง พบว่ารพีพงษ์ก็กำลัง จ้องมองเขาด้วยรอยยิ้มบนใบหน้า ความรู้สึกแบบนี้ ราวกับว่า กำลังเยาะเย้ยชมชาญ

ชมซาญกัดฟัน ตั้งความหวังไว้กับการแข่งขันในรอบถัดไป เขาไม่เชื่อว่าการแข่งขันรอบถัดไป คนของทหารมังกรจะยัง สามารถชนะได้อย่างง่ายดาย

มีการแข่งขันทหารคนเดียวสามครั้ง หลังจากการแข่งขันรอบ แรก ทั้งสองฝ่ายเปลี่ยนตัวผู้เข้าแข่งขันทันที

การแข่งขันครั้งนี้เริ่มขึ้น สมาชิกของทหารมังกรได้เปรียบอย่างท่วมท้นอีกครั้ง ได้รับชัยชนะในการแข่งขัน

คนของกลุ่มหมาป่าได้รับคำแนะนำจากยอดฝีมือแดนปรมา

จารย์จริงๆ แม้ว่าคำแนะนำเหล่านี้จะมีผลบางประการอย่าง แน่นอน ชเยศยังสอนวิชาหายใจออกที่แท้จริงให้กับพวกเขา แต่ถ้าต้องการเรียนรู้วิชาหายใจออกดั้งเดิม ใช้เวลาแค่หนึ่ง

เดือนก็เพียงพอแล้ว

ในเวลาหนึ่งเดือนนี้ พวกเขาเรียนรู้เพียงแค่บางส่วนเท่านั้น แม้ว่าจะรู้สึกว่าร่างกายได้รับการเปลี่ยนแปลงบางอย่างที่ไม่เคย มีมาก่อน แต่การเพิ่มผลโดยรวม เป็นไปไม่ได้ที่จะเปรียบเทียบ กับวิชาหายใจออกฉบับย่อของรพีพงษ์

ในระยะเวลาหนึ่งเดือนนี้ มีคนของทหารมังกรอาศัยวิชา หายใจออกฉบับย่อฝึกฝนเนยจึงได้อย่างรวดเร็ว แต่ในบรรดา คนของกลุ่มหมาป่าแม้แต่พื้นฐานก็ยังบรรลุไม่ถึง

การต่อสู้ทหารคนเดียวในสนาม คือคนไม่กี่คนที่จะฝึกฝนเนีย จิ้งออกมาได้ ความแข็งแกร่งของพวกเขานั้นเหนือกว่าทหาร ธรรมดาไปมาก ต้องการเอาชนะพวกเขา เป็นเรื่องยากอย่างยิ่ง

ในการต่อสู้ครั้งต่อมา ไม่แปลกใจแม้แต่น้อย จบลงด้วยความ พ่ายแพ้ของกลุ่มหมาป่าอีกแล้ว

เดิมทีทุกคนที่มีความคาดหวังอย่างมากต่อการรายงานของ กลุ่มหมาป่าต่างก็ประหลาดใจเช่นกัน และเสียงเชียร์ของกลุ่ม หมาป่าก็ลดลงเช่นกัน
ในทางตรงกันข้าม ทหารมังกรได้รับชัยชนะอย่างมากในการ แข่งขันการต่อสู้แบบเดี่ยว พลังอานุภาพสูงขึ้นเรื่อยๆ ทั้งใน สนามศิลปะการต่อสู้ ถูกปกคลุมไปด้วยพลังอานุภาพที่พึ่ง ทะยานของพวกเขา

สีหน้าของชมซาญไม่พอใจ คาดไม่ถึงว่าสิ่งต่างๆจะกลายเป็น เช่นนี้เลย

ครั้งที่แล้วในการแข่งขันความยิ่งใหญ่ ระหว่างพวกเขาและ ทหารมังกร อย่างน้อยก็มีชนะและแพ้ และเกือบจะเสมอเท่ากัน

แต่ครั้งนี้เริ่มการแข่งขันแพ้ติดต่อกันสามรายการแข่งขัน

ทำให้จิตใจของชมชาญพังทลายลงอย่างกะทันหัน

และหลังจากดูการแข่งขันในช่วงหลังๆ เขาถึงได้รู้ว่า จิตใจ ของเขา พังทลายลงเร็วเกินไป

ช่วงหลังการต่อสู้แบบทีม และการต่อสู้แบบกลุ่ม ก็แบ่งออก เป็นสามรายการแข่งขัน ทั้งสองฝ่ายส่งทีมที่แข็งแกร่งที่สุดเข้า ต่อสู้

โดยไม่ต้องสงสัยใดๆ ทหารมังกรอาศัยท่วงท่าการต่อสู้ของ ทีมที่รพีพงษ์สอนให้กับพวกเขา รวมทั้งความแข็งแกร่งที่นำมา จากวิชาหายใจออกฉบับย่อ บดขยี้กลุ่มมังกรได้อย่างไร้ความ ปรานีจนสิ้นซาก

ในตอนท้ายของการแข่งขันสุดท้าย ผลการแข่งขันกลุ่ม หมาป่าพ่ายแพ้พ่ายแพ้ให้กับทหารมังกรอย่างสิ้นเชิง
ในขณะนี้ ทั้งสนามศิลปะการต่อสู้เริ่มสะท้อนชื่อของทหาร มังกร พวกเขารู้ว่า ชื่อของกองทัพที่แข็งแกร่งอันดับหนึ่งของ ประเทศจีน จะยังคงอยู่คู่กับทหารมังกร อยู่ในสนามรบ ไร้เทียม ทาน

สีหน้าของชมชาญก็กลายเป็นไม่พอใจ ในใจของเขาไม่เข้าใจ ทำไมทหารมังกรหาคนที่ไม่มีประสบการณ์อะไร และคนที่อายุ เพียงยี่สิบกว่ามาเป็นหัวหน้าครูฝึก ถึงได้มีผลการแข่งขันแบบนี้

“ต้องหาทางเอาชนะคืนหนึ่งรอบให้ได้ ไม่อย่างนั้นกลุ่ม หมาป่าของเรา จากนี้ไปก็จะต้องถูกทหารมังกรบดขยี้ตลอดไป จนเงยหน้าไม่ขึ้นมาแล้ว”ชมชาญพึมพำกับตัวเอง

เขากลอกตาไปมา จากนั้นมองไปที่คนข้างๆตัวเอง แล้วเอ่ย ปากถามว่า: “ธุระของท่านชเยศจัดการเรียบร้อยหรือยัง ทำไม เขายังไม่มาอีก?”

“หัวหน้า เมื่อกี้นี้ผมได้ติดต่อกับท่านชเยศแล้ว เขาบอกว่าจะ

มาถึงสนามศิลปะการต่อสู้ในไม่ช้า”คนคนนั้นตอบกลับ

ชมชาญพยักหน้าทันที และพูดว่า “ตอนนี้นายรีบไปข้างนอก แจ้งให้ท่านชเยศทราบ บอกกับเขาว่าเดี๋ยวเขาจะต้องต่อสู้กับ หัวหน้าครูฝึกของทหารมังกร เพียงแค่เขาเอาชนะหัวหน้าครูฝึก ของทหารมังกร เราจะได้ไม่ต้องอับอายขายขี้หน้าในวันนี้

คนคนนั้นพยักหน้าทันที แล้วจากนั้นรีบเดินออกไป ชมชาญก็ลุกยืนขึ้นมา และเดินไปหารพีพงษ์
ในเวลานี้ชนสรณ์และทุกคนเต็มไปด้วยความสุข และเห็นได้ ชัดว่าพอใจกับผลการแข่งขันความยิ่งใหญ่ในครั้งนี้มาก

เมื่อเห็นชมชาญเดินเข้ามา ชนสรณ์ก็เยาะเย้ยทันทีว่า “หัวหน้าชาญ ระดับของพวกคุณในครั้งนี้ไม่ได้แสดงออกมา ทั้งหมด ฉันรู้แล้ว นี่คงจะต้องเป็นความผิดพลาดของพวกคุณ น่า เสียดาย ในสนามรบ ไม่ได้พูดถึงความผิดพลาดเลย ครั้งนี้ทหาร มังกรของพวกเรา ก็จะไม่เกรงใจพวกคุณแล้ว”

ชมชาญยิ้มเล็กน้อย ไม่ได้โกรธ และเอ่ยปากพูดว่า “การ แสดงของทหารมังกรในครั้งนี้เป็นเรื่องที่คาดไม่ถึงจริงๆ นี่เป็น สิ่งที่พวกเราคาดไม่ถึงเช่นกัน ฉันคิดว่าพวกเขาสามารถบรรลุ ผลลัพธ์ดังกล่าวได้ คงจะหนีไม่พ้นเกี่ยวข้องกับหัวหน้าครูฝึกคน

“พอดีว่าครูฝึกของกลุ่มหมาป่าของพวกเราก็สนใจหัวหน้าครู ฝึกของพวกคุณมากเช่น อยากจะต่อสู้กับเขา ไม่ทราบว่าพวกคุณ กล้าที่จะรับคำท้าทายหรือไม่?”

อยู่ในใจของชมชาญ เหตุผลที่ทหารมังกรสามารถประสบ ความสำเร็จแบบนี้ได้ ต้องมีผู้ชำนาญอยู่เบื้องหลัง รพีพงษ์คงจะ ไม่ใช่ผู้ชำนาญคนนั้น ผู้ชำนาญคนนี้น่าจะเป็นผู้อาวุโสของรพี พงษ์ ดังนั้นเขาถึงมีสิทธิ์ที่จะนั่งเป็นตำแหน่งหัวหน้าครูฝึกทหาร มังกรนี้ได้

แต่สิ่งเหล่านี้ไม่สำคัญ ตราบใดที่รพีพงษ์กล้าที่จะคำท้าทาย ต่อสู้กับชเยศ ก็เป็นเขาได้ไม่ใช่ผู้อาวุโสของเขา เกิดรพีพงษ์พ่ายแพ้ ก็จะสามารถพิสูจน์ได้ว่าผลการแข่งขันแบบนี้ของทหารมังกร ไม่เกี่ยวข้องกับรพีพงษ์

และผู้ที่มีสมองอันเล็กน้อยก็สามารถคิดได้ว่า คงจะต้องเป็นมี

คนชี้แนะอยู่เบื้องหลังของรพีพงษ์ ถึงได้นำไปสู่ผลลัพธ์เช่นนี้ได้ แบบนี้ถึงเวลากลุ่มหมาป่าของพวกเขามองไปแล้วก็จะไม่น่า สังเวชขนาดนั้น เนื่องจากแดนปรมาจารย์ถือได้ว่ายังไม่ใช่ผู้

ชำนาญที่แท้จริง

ทุกคนมองไปที่รพีพงษ์ รพีพงษ์จะตอบรับตกลงที่จะต่อสู้กับครู ฝึกของกลุ่มหมาป่าหรือไม่ ก็ต้องขึ้นอยู่กับอารมณ์ของตัวรพีพงษ์ เองเป็นธรรมดา

รพีพงษ์ยิ้มเล็กน้อย แล้วพูดว่า “ก็ได้ พอดีว่าฉันก็สนใจครูฝึก คนนั้นของพวกคุณเช่นกัน เรียกเขามาเถอะ ฉันจะลงไปต่อสู้กับ เขา”

เมื่อชมชาญเห็นว่ารพีพงษ์รับปากอย่างง่ายดาย บนใบหน้าก็ ปรากฏรอยยิ้มเยาะเย้ย

เขาหันหน้ามองไปที่ข้างๆตำแหน่งที่นั่งของตัวเอง เห็นว่า

ชเยศมาถึงแล้ว ดวงตาก็เปล่งประกายขึ้น

เขาเดินไปทางชเยศอย่างรวดเร็ว และเอ่ยปากว่า “ท่านชเยศ ท่านมาสักที”

ซเยศรู้สึกงุนงงเล็กน้อย ในเวลานี้ เขาไม่เข้าใจว่าทำไมกลุ่ม หมาป่าถึงพ่ายแพ้จนถึงท้ายที่สุด การคาดเดาของเขาที่มีต่อทหารมังกร ในครั้ง พวกเขาควรจะพ่ายแพ้มากกว่าและชนะ น้อยกว่าถึงจะถูก

“หัวหน้าชาญ การแข่งขันเมื่อกี้นี้ฉันไม่ได้ดู ไม่รู้ว่า……”ชเยศอ ยากถามหาเหตุผล

ชมชาญขัดจังหวะเขาโดยตรง: “ท่านชเยศ สิ่งเหล่านี้ไม่สำคัญ อีกต่อไปแล้ว สิ่งที่สำคัญที่สุดในตอนนี้คือ ท่านต้องไปต่อสู้กับ หัวหน้าครูฝึกของพวกเขา ตราบใดที่ท่านชนะหัวหน้าครูฝึกของ พวกเขาได้ ก็จะกอบกู้เกียรติยศของพวกเรากลับคืนมาได้

ชเยศทำได้เพียงพยักหน้า และเดินตามชมชาญไปทางรพีพงษ์

เมื่อเห็นที่นั่งตรงนั้น รพีพงษ์ที่ใบหน้านิ่งสงบ ชเยศก็ตกตะลึง ไปชั่วขณะ และแขนทั้งสองข้างสั่นโดยไม่รู้ตัว