บทที่959 ตราคุมจิต

ฐานยินมองรพีพงษ์ที่อยู่ตรงหน้าตัวเองด้วยความโกรธ หน้าอก เริ่มมีอาการพองขึ้นและลง ต่อสู้กับคนที่ฝีมือเหมือนกัน เขาไม่ สบายที่จะสงบเหมือนเมื่อก่อนได้แล้ว

“เชี่ยเอ้ย มึงเก่งกว่าที่คิดไว้อีก คิดว่าถึงแค่ไอ้โง่ที่รนหาที่ ตาย ไม่คิดว่ามึงจะมีความสามารถขนาดนี้” ฐานยินกล่าว

“ในเมื่อมึงรู้แล้ว ก็ยอมแพ้แต่โดยดี ยึดคอมาซะ อย่าเสีย

เวลาอยู่” รพีพงษ์กล่าว

ฐานยินดูแคลน แล้วกล่าว “มึงคิดว่าฝีมือแค่นี้ของมึง จะมีสิทธิ์ พูดแบบนี้กับกูได้งั้นหรอ?”

“เด็กน้อย การเพิ่มพลัง ไม่ใช่แค่มึงคนเดียวที่ทำได้

พูดจบ ฐานยินเอาขวดหยกที่อยู่ในชุดตัวเองออกมา แล้วหยิบ ยาออกมาหนึ่งเม็ด

“เดิมที่ยาตัวนี้เอาไว้ใช้ปกป้องชีวิตในยามจำเป็น แต่ไม่คิดว่า ถึงจะจัดการยากขนาดนี้ ในเมื่อเป็นแบบนี้ งั้นก็ทำได้เพียงกิน มันเข้าไป

ฐานยินโชว์ยาเม็ดนั้นให้รพีพงษ์ จากนั้นก็ใส่เข้าไปในปาก รพีพงษ์หลับตา หลังจากที่รู้ว่าฐานยินได้ยินยาเข้าไปแล้ว เขา จะไม่ได้เปรียบอีกต่อไป
ดวงจิตที่อยู่ในสมองเขาตอนนี้กำลังเสร็จพิธีพอดี บนร่างของ ดวงจิตปรากฏแสงออร่าขึ้นมา จากนั้นข้างๆร่างกายของตนได้ ปรากฏตราที่ประหลาดออกมา

รพีพงษ์ยิ้มอย่างมีเลศนัย จากนั้นก็รีบพุ่งไปที่ฐานยืน

“เกรงว่ามึงกินยาตอนนี้ ก็ช้าไปแล้ว!

ฐานยินดูแคลน ไม่กังวลว่ารพีพงษ์จะลงมือกับเขาในตอนนี้

แม้การที่ยาจะออกฤทธิ์ได้นั้นต้องใช้เวลา แต่ฐานยินในตอนนี้ ยังไม่ถึงขั้นไม่มีแรงที่จะแลกหมัดได้ ดังนั้นจึงไม่กังวลว่ารพีพงษ์ จะปล่อยท่าอะไรในตอนนี้

เห็นรพีพงษ์จะพุ่งมาด้านหน้าของตัวเอง ฐานยินก็ปั่นปาก จาก นั้นก็โบกมือทําดาบในมือของตัวเอง เตรียมพร้อมรับการต่อสู้ ของรพีพงษ์

ในขณะเดียวกันนี้เอง รพีพงษ์ได้ใช้ท่าที่แปลกประหลาด จาก

นั้นก็ตะโกน “ตราคุมจิต!!

จากนั้น ตราสีทองที่แอบอยู่ในสมองของเขาได้ลอยขึ้น จาก นั้นก็เปลี่ยนเป็นกลลวงตาตราที่ใหญ่มาก จากนั้นร่างกายของ ฐานยินก็ตกลงไป

ฐานบินกำลังรอรพีพงษ์ปล่อยพลัง ไม่คิดว่าจะเกิดการ เปลี่ยนแปลงแบบนี้ขึ้นมา รู้สึกตั้งตัวไม่ทัน

เขาไม่เคยเห็นการโจมตีแบบนี้มาก่อน จึงเต็มไปด้วยความ สงสัย
แต่ไม่ว่าจะยังไง เขาก็เป็นแดนดั่งเทพนกลาง หลังจากที่ สงสัยแล้ว ตามที่อยู่ในมือ ได้ฟันไปที่ตรากลลวงตาอันใหญ่โต

ลำแสงดาบฟันไปที่ตรา เดิมทีฐานยืนคิดว่าแบบนี้จะสามารถ โต้ตอบการจู่โจมของรพีพงษ์ได้ แต่สิ่งที่ทำให้เขาไม่คิดก็คือดาบ นั้นได้ฟันผ่านตราไป เหมือนกับฟันไม่โดนอย่างไรอย่างนั้น จึงได้ พลาดไป

ฐานยินประหลาดใจ ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่ ไม่รู้ว่าควรจะ ต่อกรอย่างไรขึ้นมากะทันหัน

เขาจะจู่โจมต่อไป เพื่อต้านทานตราที่รพีพงษ์ปล่อยออกมา แต่ เขายังไม่ทันได้ลงมือ ตรานั้นได้ชนเข้าไปที่ร่างของเขา ร่างกายของฐานยินไม่มีการบาดเจ็บใดๆเกิดขึ้น แต่ตอนที่

ตราโดนเข้ากับฐานบิน ฐานยินรู้สึกเหมือนตัวเองจะถูกควบคุม

อย่างไรอย่างนั้น การรู้สึกตัวของตัวเอง ไม่สามารถที่จะควบคุม

ได้ด้วยตัวเองอีกต่อไปได้อีกแล้ว

เขาจับไปที่ดาบ เหมือนคนที่ไม่บ้าที่ไร้ซึ่งความรู้สึกใดๆ ตา สองข้างที่ว่างเปล่ามองไปยังรพีพงษ์ ไร้ซึ่งปฏิกิริยาโต้ตอบใดๆ

หลังจากที่รพีพงษ์มาถึงด้านหน้าของฐานยินแล้วนั้น ก็ฟันลง

ไป ที่คอของฐานยิน

ด้วยความคมของมุรามาสะ บนคอของฐานยืนปรากฏรอย เลือดไหลออกมา จากนั้นก็แยกออกจากร่าง ล้มลงไปกับพื้น
เห็นฐานยืนถูกตัวเองจัดการแล้ว รพีพงษ์ก็โล่งอก

ในขณะเดียวกันก็ไม่รู้จักกับ ความแข็งแกร่งของจิตวิญญาณ เทพในอีกรูปแบบ

ตราคุมจิตเมื่อกี้ที่รพีพงษ์ปล่อยออกมา เป็นวิธีการโจมตีชนิด หนึ่งที่บันทึกอยู่ในวิชาฝึกจิตวิญญาณที่ได้มาจากตระกูลตรี

ศาสตร์

หลังจากที่เริ่มฝึกจิตวิญญาณเทพแล้วนั้น รพีพงษ์ก็พยายาม ศึกษาเกี่ยวกับตราคุมจิต แม้การควบคุมนั้นจะยาก แต่ดูจาก ผลลัพธ์เมื่อกี้ รพีพงษ์ควบคุมได้ไม่เลว

ที่ดาบของฐานยินไม่มีผลอะไรกับตราคุมจิตนั้น ก็เป็นเพราะว่า ตราคุมจิตคือวิธีการโจมตีของจิตวิญญาณ พลังระหว่างสองสิ่งนี้ ไม่เหมือนกัน แน่นอนว่าไม่มีทางทำอะไรได้

บวกกับเมื่อก่อนฐานยินไม่เคยรู้เกี่ยวกับวิธีจู่โจมของจิต วิญญาณ จึงพูดได้ว่าไม่มีการป้องกันมาแต่อย่างใด ดังนั้นร พงษ์จึงได้จัดการฐานยินอย่างง่ายดาย

แม้ฐานยืนจะกินยาเพิ่มพลังเข้าไป เพื่อเพิ่มพลังให้ร่างกาย แต่ไม่เกี่ยวข้องใดๆกับจิตวิญญาณเทพ ดังนั้นรพีพงษ์จึงไม่สนใจ ใดๆ

แต่เสียดายตอนที่ฐานยินเข้าใจในสิ่งนี้ หัวก็ได้ถูกตัดออกไป

แล้ว

ต่อให้เขาเสียใจ แต่ก็ทำได้เพียงไปเสียใจกับพยายมที่นั่นแล้ว

รพีพงษ์รับรู้ได้ว่าตราคุมจิตของตนยังอยู่ในขั้นพื้นฐาน ไม่ได้

ปล่อยพลังทั้งหมดที่มีออกมา ครั้งนี้ที่ได้ผลลัพธ์ออกมาดีขนาดนี้ ก็เป็นเพราะฐานยินไม่ได้ เตรียมการการพิพงษ์จะใช้วิธีจู่โจมจิตวิญญาณเทพกับเขา

ถ้าฐานยินได้เตรียมการไว้ก่อนล่ะก็ แม้เขาไม่มีจิตวิญญาณ เทพตื่นภวังค์ แต่ด้วยความสามารถของแดนดั่งเทพชั้นกลาง จะ ตั้งรับการจู่โจมจิตวิญญาณเทพของรพีพงษ์ก็ไม่ใช่ว่าจะเป็นไป ไม่ได้

แน่นอน ตอนที่รพีพงษ์ต่อสู้อยู่นั้น ไม่มีทางบอกคู่ต่อสู้แน่นอน ว่าตัวเองใช้วิธีโจมตีของจิตวิญญาณเทพ

วิธีโจมตีจิตวิญญาณเทพในตอนนี้มีประโยชน์อย่างมาก

เป็นการโจมตีแบบไม่ทันได้ระวังตัว

นี่ถือเป็นส่วนหนึ่งของท่าไม้ตายของรพีพงษ์ ที่จะไม่บอกใคร

จ้องไปที่หัวของฐานยินที่ตัวเองฟันขาด รพีพงษ์หยิบมือถือขึ้น มาเป็นอันดับแรก เก็บหลักฐานที่ตัวเองได้ฆ่าฐานยืนตายเอาไว้ เพื่อเอาไว้แสดงกับกลุ่มสิงโตเพื่อรับผลงาน จากนั้นก็หันหลังเดิน กลับเข้าไปในคฤหาสน์

ขณะนี้คนในคฤหาสน์กำลังวิตกกังวล การเคลื่อนไหวของการ ประลอง ในป่าละเมาะเมื่อกี้มันสะเทือนฟ้าสะเทือนดิน แค่เสียง ก็ ทำให้พวกเขาสั่นสะเทือนไปทั้งร่างกายได้แล้ว
ในขณะเดียวกันนี้ มีคนยื่นมือไป แล้วตะโกน “รีบดู รพีพงษ์ กลับมาแล้ว!”

ทุกคนมองไป หลังจากที่เห็นรพีพงษ์เดินเข้ามา ก็ตื่นเต้น

ไม่นาน รพีพงษ์เดินไปอยู่ต่อหน้าผู้คน จากนั้นก็กล่าว “ไอ้แก่ นั่นถูกผมฆ่าแล้ว รบกวนพวกคุณช่วยเก็บกวาดสถานที่ต่อสู้ตรง นั้นด้วยนะ”

ทุกคนล้วนตกใจ

คิดไม่ถึงว่ารพีพงษ์ได้ฆ่าฐานยินแล้ว!

มีเรื่องที่ไม่น่าเชื่อเยอะขนาดนี้

แต่ขณะนี้ไม่มีใครสงสัยในคำพูดของรพีพงษ์แต่อย่างไร เพราะถ้าไม่ใช่ตอนจบแบบนี้ รพีพงษ์ก็ไม่มีทางเดินมาอยู่หน้าทุก คนได้