บทที่952 ถ้าไม่เชื่อก็ไปตรวจสอบดูได้นะ

เมืองโต หมู่บ้านคฤหาสน์ใจกลางเมือง

ณ คฤหาสน์หรูหราแห่งหนึ่ง

คุณปู่ของทัตดาเมธชนันกำลังนั่งเก้าอี้ไม้ที่ห้องรับแขก ผู้ที่นั่ง ข้างเขาคือผู้เฒ่า ที่ค่อนข้างผอม ใส่ผ้าลินิน

ที่กำลังยืนอยู่ข้างๆผู้เฒ่า เป็นวัยรุ่นที่ละอ่อนอย่างมาก คิ้วโค้ง เรียบเหมือนดาบ ไม่ยุ่งเกี่ยวกับใคร

ผู้เฒ่าคือยอดฝีมือปรมาจารย์แดนดั่งเทพ ผู้นี้ชื่อพรภวิษย์ เป็น ยอดฝีมือที่ละทางโลกปกติจะใช้ชีวิตอยู่ในภูเขา น้อยนักที่จะ ออกมาใช้ชีวิตข้างนอก

คนที่ยืนอยู่ข้างเขาคือหลานชายของพรภวิษย์ ปรวีร์ คนที่นัดดู

ตัวครั้งนี้ของทัตตา

นอกจากพวกเขาไม่กี่คนแล้ว ขณะนี้ในห้องรับแขกก็ยังมีคน ของตระกูลจันวราสกุลจำนวนไม่น้อย รวมถึงพวกเพื่อนเก่าของ เมธชนัน

ครั้งนี้สามารถเชิญพรภวัษย์ออกมาจากเขาได้นั้น เมธนั้นก็ ต้องแนะนำเพื่อนของตัวเองให้พรภวิษย์รู้จัก เพราะเขาได้รับปร วีร์เป็นหลานเขยในอนาคตของเขาแล้ว แน่นอนว่าต้องแนะนำ เพื่อนฝูงของตัวเองให้รู้จักกันด้วย
“ทัตดาเด็กนั่นคัดค้านการนัดดูตัวเรื่องนี้มาก อาจจะเป็น เพราะเมื่อก่อนผมแนะนำคนที่เธอแล้วเธอไม่พอใจ ดังนั้นจึงไม่ ยอมกลับมา แต่ผมเชื่อว่ารอให้เธอเห็นปรวีร์ จะต้องไม่พูด ประโยคนี้แล้วแน่นอน” เมธชนันยิ้มให้กับพรภวิษย์ที่อยู่ข้างๆ แล้วกล่าว

พรภวิษย์ก็ยิ้ม แล้วกล่าว “กลัวก็แต่ครั้งนี้ก็ยังไม่พอใจ งั้นถ้า เป็นแบบนี้ครั้งนี้เรามา ก็มาเสียเที่ยวแล้วล่ะสิ

“อันนี้พรภวิษย์วางใจได้ ด้วยความเก่งกาจของปรวีร์ ไม่มี หญิงสาวคนไหนไม่ชอบแน่นอน รอให้ทั้งสองได้เจอกันก่อน ทัต ดาเด็กนั่นก็จะเข้าใจ แต่ทัตดาเด็กคนนี้เห็นต่าง ครั้งนี้ผมให้เธอ กลับมา เธอบอกผมว่าเธอมีแฟนแล้ว เป็นหัวหน้าครูฝึกของ ทหารมังกร เด็กคนนี้ไม่คิดสักหน่อย สามารถเป็นหัวหน้าครูฝึก ของทหารมังกรได้นั้น อายุน้อยสุดก็สี่ห้าสิบปีเข้าไปแล้ว เธอคบ กับเค้า เค้าจะเอาเธอมั้ยนั่นเป็นอีกเรื่อง” เมธชนั้นพูดทำเรื่องนี้ เหมือนเป็นเรื่องตลกแล้วกล่าวออกมา

พรภวิษย์ก็หัวเราะออกมา แล้วกล่าว “ผมได้ยินมาว่าทหาร มังกรเป็นกองทัพอันดับหนึ่งของประเทศจีน ถ้าทัดดาสามารถคบ กับหัวหน้าครูฝึกทหารมังกรได้นั้น ก็ถือเป็นเรื่องดีเลยนะ”

“พรภวิษย์อย่ามาตลกกับผมหน่อยเลย นี่ก็เป็นแค่ข้ออ้างของ ทัตดาเด็กนั่นเท่านั้นเอง ผมให้เธอพาหัวหน้าครูฝึกกลับมาถึง ตอนนั้นมาเทียบๆกับปรวีร์ รอเธอกลับมา ดูว่าเธอจะกลบเกลื่อน คําโกหกยังไง”
พรภวิษย์พยักหน้า ไม่พูดอะไรต่อ

ปรวีร์ที่อยู่ข้างๆภูมิใจ ในฐานะที่เป็นอัจฉริยะของศิลปะการ ต่อสู้ ต่อให้ทัดดาพาหัวหน้าครูฝึกทหารมังกรอะไรนั่นกลับมา จริงๆ เขาก็ไม่กลัว

ทุกคนนั่งคุยกันอยู่ในห้องรับแขก สายตาของคนจำนวนไม่ น้อยมองไปที่ปรวีร์ ชมความเก่งกาจของปรวีร์ไม่หยุด

ในขณะเดียวกันนี้เอง ด้านนอกของคฤหาสน์ ทัตดาและพี พงษ์เดินเข้ามาในคฤหาสน์ของตระกูลจันวราสกุล

ทัตดาเหลือบมองรพีพงษ์ จากนั้นก็ยื่นมือออกมา แล้วควงแขน รพีพงษ์ไว้

รพีพงษ์สะบัดออก จ้องทัตดาแล้วถาม “คุณทำอะไร?” ทัตดาหยุด มองไปที่รพีพงษ์ด้วยความโมโห แล้วกล่าว “ตอน

นี้ฉันกับคุณเป็นแฟนกัน แน่นอนว่าต้องแสดงให้เหมือนหน่อยสิ

ฉันเห็นคนเป็นแฟนกันก็ทำกันแบบนี้

“ไม่จําเป็น รพีพงษ์กล่าว

“ไม่ได้ ในเมื่อจะเสแสร้ง ก็ต้องทำให้เหมือนสักนิด ไม่งั้นคุณปู่ ของฉันจะต้องสงสัยแน่นอน” พูดจบ ทัตดาเดินไปข้างๆรพีพงษ์ อีกครั้ง ยื่นมือไปควงแขนรพีพงษ์ไว้

รพีพงษ์ไม่มีทางออก คิดในใจว่าก็แค่แป๊ปเดียว อย่าซีเรียส วันนี้ทัตดาได้ถอดชุดเครื่องแบบของตัวเองออก เปลี่ยนเป็นใส่ชุดสวยงามที่ผู้หญิงใส่กัน แม้เธอจะผมสั้น แต่หลังจากที่ไดร์ ผมแล้ว ก็ยังคงปล่อยกลิ่นอายเห็นความไร้เดียงสาและน่ารัก ออกมาอยู่ดี

แม้แต่รพีพงษ์ก็ยอมรับว่าความสวยของทัตตานั้นอยู่แนวหน้า ทั้งสองเดินมาถึงประตูใหญ่ของคฤหาสน์ หลังจากที่เปิดประตู แล้ว ก็เดินเข้าไปที่ห้องรับแขก

ทุกคนที่กำลังพูดคุยกันอยู่ที่ห้องรับแขกขณะนี้ก็เงียบสงัดลง

ทุกคนมองไปที่รพีพงษ์และทัตดา ปรวีร์เห็นทัตตา ก็ตาเป็น ประกาย สาวสวยคนนี้แว็บเดียวก็ดึงดูดความสนใจของเขาไป ได้แล้ว

แต่เมื่อเห็นทัตตาควงแขนรพีพงษ์ สีหน้าของปรวีร์ก็ถอดสีใน ทันใด

จากคำพูดของเมธชนัน เขาต้องการให้ทัดดาและปรวีร์อยู่ ด้วยกัน ตอนนี้เห็นทัตดา หญิงสาวที่สวยและน่ารักคนหนึ่ง แว็บ เดียวเขาก็หลงแล้ว ทัตดาที่อยู่ในใจเขาได้กลายเป็นของส่วนตัว ของตัวเองไปแล้ว

ตอนนี้ของของตัวเองกำลังควงแขนคนอื่น ดูๆแล้วสนิทกัน มาก แล้วเขาจะไม่โมโหได้อย่างไรกัน

เมธซนั้นก็ไม่คาดคิดว่าทัตดาจะพาผู้ชายคนหนึ่งกลับมาจริงๆ แล้วยังแสดงท่าทางสนิทสนมกันอีกด้วย นี่มันตบหน้าเขาต่อหน้า ทุกคนเลยนะ
ตอนแรกเขาคิดว่าทัตตาเพียงแค่หาข้ออ้าง กลับไม่คิดว่าเด็ก คนนี้จะเล่นจริง

พรภวิษย์ก็ไม่คาดคิดว่าหลานสาวของเมธซนั้นจะพาชายอีก คนกลับมา แม้ก่อนหน้านี้เขาจะพูดว่าถ้าทัตตาอยู่กับหัวหน้าครู ฝึกทหารมังกรได้ ก็ถือเป็นเรื่องดี แต่นั่นก็เป็นเพียงคำพูดตาม มารยาทก็เท่านั้น

ตอนนี้เห็นทัตดาควงแขนชายอื่นมา เขารู้สึกไม่สบายใจ

“คุณปู่ หนูกลับมาแล้วค่ะ” ทัตดายิ้มแล้วกล่าวต่อเมธุชนัน แล้วพารพีพงษ์เดินเข้าไปด้านใน

“หนูจะแนะนำให้รู้จัก นี่คือแฟนของหนู รพีพงษ์ หัวหน้าครูฝึก ทหารมังกร ไง หล่อล่ะสิ” ทัตดายิ้มแล้วแนะนำรพีพงษ์

รพีพงษ์ยกมือให้เมธชนัน กล่าว “สวัสดีครับเมธชนัน

เมธชนันมองทัตดาอย่างเกรี้ยวกราด แล้วกล่าว “แกรีบเอามือ ของแกลงเดี๋ยวนี้ คนดูตั้งเยอะตั้งแยะ ไม่งาม

ทัตดาไม่ทำตามคำพูดของเมธชนั้น แต่กล่าวอย่างไม่พอใจว่า “คุณปู่ นี่คือแฟนของหนู หนูควงแขนเขาแล้วมันไม่งามตรงไหน ก่อนหน้าที่หนูจะกลับมาหนูก็บอกคุณปู่แล้วนะ ว่ามีแฟนแล้ว เป็น หัวหน้าครูฝึกทหารมังกร เก่งกาจอยู่เหมือนกันนะ ให้เขาเป็น หลานเขยของคุณปู่ เหมาะสมที่สุด”

เมธชนันโมโหจนตบโต๊ะ แล้วกล่าว “ทัตดา แกคิดว่าฉันมัน หรือไง! ไอเด็กนี่ดูๆแล้วแกกว่าแกไม่มาก แล้วมันจะเป็นหัวหน้าครูฝึกทหารมังกรได้งั้นหรอ ฉันอยู่ในกองทัพมานานขนาดนี้ คิด ว่าฉันจะเชื่อคำพูดแบบนี้?”

พูดจบ เขาก็มองรพีพงษ์ แล้วกล่าว “เด็กน้อย แกรู้มั้ยว่า หัวหน้าครูฝึกเป็นยังไง? แกกล้าปลอมตัว ฉันยิงแกตายได้นะ!” ทัตดาไม่คาดคิดว่าเมธชนั้นจะไม่เชื่อตัวตนของรพีพงษ์ ไม่รู้ว่า

จะทำยังไงดี ได้แต่สะกิดรพีพงษ์เบาๆ

ด้วยความที่นักแสดงมีจิตวิญญาณของนักแสดง รพีพงษ์ถอน หายใจอย่างเบื่อหน่าย แล้วกล่าวต่อเมธะนั้นว่า “ขอเมธซนั้น กรุณาให้เกียรติกันด้วย เรื่องปลอมตัวนั้น ผมไม่ทำ ถ้าคุณไม่เชื่อ ไปตรวจสอบได้นะ”