พลิกชีวิต ผมเป็นคนรวยแล้ว

บทที่837 ฉันกลัวว่าเขาจะตบพี่ตาย



บทที่837 ฉันกลัวว่าเขาจะตบพี่ตาย

คลับ โกเบริเวอร์

รพีพงษ์กับฝนสุดาและอุเอสึงิ ฮารุหญิงสาวสองคนเข้าไปใน ผับ แล้วหาที่นั่ง นั่งลง

เพราะลักษณะของฝนสุดาและอุเอสึงิ ฮารุโดดเด่นกว่าใคร ดัง นั้นเมื่อทั้งสามเข้าไปในผับ ก็ดึงดูดสายตาของคนจำนวนไม่น้อย

คนจํานวนไม่น้อยเมื่อเห็นข้างๆรพีพงษ์เป็นหญิงสาวสวยมาก ทั้งสอง หนึ่งในนั้นสวยดั่งเทพธิดา ทําเอาผู้คนต่างอิจฉาไปตามๆ

แต่เมื่อพวกเขาเห็นรพีพงษ์เข้ามา หาที่นั่ง จากนั้นพนักงานก็ หยิบเหล้าที่แพงที่สุดของที่นี่มา ทันใดนั้นก็ล้วนรู้กันว่ารพีพงษ์ ต้องเป็นคนที่มีเงินมหาศาลอย่างแน่นอน

“แม่ง มีเงินมันดีแบบนี้นี่เอง พาสาวสวยระดับเทพทั้งสองมา ผับในครั้งเดียวกันได้ น่าอิจฉาชะมัด”

“นี่ ดูๆแล้ว วันนี้ต้องมีมวยแน่นอน ไม่รู้ว่าสหายคนนี้จะ ต้านทานได้มั้ย ถ้าต้านทานไม่ไหวล่ะก็ ฉันยอมช่วยเขา

“ตอนนี้ฮิตออกกําลังกายแบบหลายคนหรอ ฉันก็อยากลอง บ้างนะ”
ความอิจฉาริษยาเกลียดจากคนรอบข้างรพีพงษ์ทั้งสามนั้น ไม่มีทางได้ยินแน่นอน ตอนนี้ฝนสุดาตื่นเต้น เหล้าที่อยู่บนโต๊ะ เธอเป็นคนสั่งทั้งนั้น หนึ่งในนั้นเป็นเหล้าที่ดื่มแก้วเดียวก็ทำให้ คนเมาได้

เธอไม่เกรงใจรพีพงษ์แต่อย่างใด เธอรู้ว่าวันนี้แม้จะซื้อผับไว้ รพีพงษ์ก็ไม่แคร์

“มามามา เพื่อฉลองพวกเราทั้งสามรวมตัวกัน ดื่ม” ฝนสุดา ยิ้มพลางรินเหล้าให้รพีพงษ์และฝนสุดา คิดว่าเพิ่งมาถึงยังไม่ สามารถมอมเหล้าได้ ดังนั้นฝนสุตาจึงเอาเหล้าธรรมดามาเปิด งานก่อน

รพีพงษ์และอุเอสึงิ ฮารุหยิบแก้วเหล้าขึ้นมา ชนกับฝนสุดา จากนั้นก็รวดเดียวหมด

ปกติอุเอสึงิ ฮารุไม่ค่อยดื่มเหล้า ตอนนี้มาถึงปุ๊ปก็หมดแก้ว

ตามเกมส์ไม่ทัน ตอนนี้บนใบหน้า เริ่มแดง

แต่ไม่ว่าจะยังไงเธอก็เป็นเนยจิ้งขั้นกลาง เทียบร่างกายกับคน ธรรมดาทั่วไปแล้ว เหล้าแค่แก้วเดียว ไม่ทำให้เมาได้

ตามจังหวะของดนตรีในผับ ทั้งสามพลางพูดคุยพลางดื่ม ฝน สุดาผู้ซึ่งมีนิสัยเฟรนด์ลี่ แม้รพีพงษ์กับอุเอสึงิ ฮารุทั้งสองไม่ค่อย ชอบพูด แต่นี่ก็ไม่ทำให้เกิดความอึดอัดแต่อย่างใด

ฝนสุดาได้เล่าเรื่องอันเจ็บปวดที่ตัวเองได้เจอมาในช่วงนี้ให้ กับรพีพงษ์และอุเอสึงิ ฮารฟัง ต่อว่าพ่อแม่และพี่ชายที่ใช้ไม่ได้ ของเธออย่างรุนแรง
ในขณะที่ฝนสุดากำลังระบายอยู่นั้น อุเอสึงิ ฮารุที่เมาเล็กน้อย ก็ถูกดึงเข้ามาอยู่ในฟิลนั้นเช่นเดียวกัน เธอจึงฉวยโอกาสนี้พูด

หลังจากที่ฟังอุเอสึงิ ฮารพูดจบ ฝนสุดาคิดว่าเรื่องเลวร้ายที่ตัว เองเจอมานั้นไม่ได้ครึ่งเลยเสียด้วยซ้ำ ในขณะเดียวกันก็สงสาร เอสึงิ ฮารุขึ้นมาทันใด

ในขณะที่ทั้งสามพูดคุยกันอย่างมีความสุข ฮารุฮิ กันตะพาคน

ของตระกูลฮารุฮิเข้ามาในผับจำนวนมาก

เขามองไปรอบๆผับ ไม่นานก็เจอฝนสุดาที่กำลังดื่มเหล้ากับ รพีพงษ์และอุเอสึงิ ฮารุอยู่

เขาเดินไปยังที่นั่นที่ฝนสุดานั่งอยู่ คนของตระกูลฮารุฮิจัดการ กับผู้คนที่ขวางทางไว้จนหมด ตอนเริ่มแรกคนพวกนั้นรู้สึกไม่ พอใจ แต่ละจากที่เห็นอันธพาลอันทึกบึนของตระกูลฮารุฮิแล้ว นั้น ก็ไม่กล้าพูดอะไร

“ดูนั่น คุณชายใหญ่ของตระกูลฮารุฮิ ทุกคนหลบไปไกลๆ หน่อย ไม่งั้นจะบาดเจ็บได้นะ”

“ไอ้บ้าไหนที่ถูกคุณชายของตระกูลฮารุฮิเพ่งไว้อีกล่ะ ดูๆแล้ว

วันนี้ต้องสนุกแน่เลย” ทุกคนสังเกตไปที่ฮารุฮิ กันตะ บรรยากาศในผับเปลี่ยนไป

เพราะฮารุฮิ กันตะ

รพีพงษ์และทั้งสามก็สังเกตได้ถึงความเปลี่ยนไปของผับ สายตาของพวกเขามองไปยังที่ที่ห่างออกไปไม่ไกล
หลังจากที่ฝนสุดาเห็นฮารุฮะ กันตะแล้ว ก็ขมวดคิ้วทันใด จาก นั้นก็หลบหลังรพีพงษ์ แล้วกล่าวเบาๆว่า “นั่นคือพี่ชายของฉัน เขาจะต้องมาจับฉันกลับไปแน่ๆเลย คุณต้องปกป้องฉันนะ ถ้าเขา พาฉันกลับไป ฉันต้องแย่แน่ๆ

รพีพงษ์ยิ้ม กล่าว “สบายใจเถอะ ผมอยู่ ไม่ว่าใครก็เอาคุณไป ไม่ได้”

แม้ที่รพีพงษ์พูดนี้ก็เพราะกำลังโอ้อวด แต่หลังจากที่ฝนสุดา ได้ยินแล้วก็รู้สึกอุ่นใจขึ้น

เมื่อเทียบกับพ่อและพี่ชายแล้ว ชายคนนี้สามารถให้ความ ปลอดภัยกับเธอได้

หลังจากที่ฮารุฮิ กันตะเดินไปถึงที่นั่งแล้ว ก็ไม่ได้เกรงใจ นั่งลง บนโซฟา โดยตรง แล้วหยิบแก้วเหล้าขึ้นมา ดื่มไปกับนึง

อันธพาลเหล่านั้นของตระกูลฮารุฮิล้อมรอบที่นั่งไว้ เสียงเพลง

ในผับก็หยุดลง ทุกคนล้วนมองมายังเหตุการณ์ที่กำลังจะเกิดขึ้น

“น้องสาว ถ้าดื่มพอแล้ว ก็กลับไปกับพี่ อย่าอยู่กบหมาจรจัด พวกนี้ แกใกล้แต่งงานแล้วนะ หาเพื่อนก็หาที่มันระดับเดียวกัน หน่อย อยู่กับพวกขยะแบบนี้ จะพาเธอตกต่ำได้นะ” ฮารุฮิ กันตะ กล่าวอย่างไม่เกรงใจ

หลังจากที่ฝนสุดาได้ยินคำพูดของฮารุฮิ กันตะแล้วนั้น ก็ เกรี้ยวกราดขึ้นมา แล้วกล่าว “ฮารุฮิ กันตะ พูดให้มันดีๆหน่อย อย่าคิดว่าตัวเองสูงส่ง ถ้าไม่มีครอบครัวเป็นแบ็ค อวดเก่งแบบนี้ ระวังตายนะ”
เสียดายฉันมีแบ็ตเป็นตระกูลฮารุฮินะ น้องสาว อย่าบอก นะ ว่าตั้งแกได้เติบโตจากการปกป้องของตระกูลฮารุ ฮิ ฮารุฮิ กันตะกล่าวอย่างไม่แคร์

ซี แต่ก็ไม่เคยหยิ่งยโสหน้าอยู่ฝนสุดาตะคอก

ฮารุฮิ สิทธิ์หยิ่งยโสได้ ไม่เหมือนกับขยะพวกนี้ คิดวิธีสร้างความ สัมพันธ์กับตระกูลฮารุฮิแล้ว คนแบบนี้ ต้องสั่งสอนมันบ้าง แกว่าจริง?

พูดพลาง ฮารุฮิ เขามองรพีพงษ์เป็นชายร้อยเล่มเกวียนที่จะเข้าทางสุดา เพื่อเกาะตระกูลฮารุฮิ

หลังรพีพงษ์ได้ยินคำของฮารุฮะ กันตะแล้วนั้น ยิ้ม ออกมา คนที่ชอบทําตัวเหนือกว่าอย่างแกฉันก็เพิ่งเคยเห็นครั้ง แรกแหละ ทำไมแกคิดว่าแบ็คของฉัน ไม่เก่งเท่าตระกูลฮารุ ฮิล่ะ?

ฮารุฮิ กันตะปืนปาก แล้วกล่าว ถ้าแบ็คของแกดีกว่าล่ะฉันต้องว่าเป็นผู้หญิงแหละวะ”

พูดจบ ก็ยืนขึ้น นั้นก็กำหมัด มองไปรพีพงษ์เหมือน จะลงมือ
“น้องสาวฉันกำลังจะแต่งงาน แต่แกกลับหลอกเธอมานี่ แค่จุด นี้ ก็พอที่จะให้ฉันสั่งสอนแกได้แล้วล่ะ”

ฝนสุดารีบยืนขึ้น แล้วห้ามฮารุฮิ กันตะไว้

“น้องสาว แกห้ามฉันก็ไม่มีประโยชน์ วันนี้ฉันจะต้องสั่งสอนได้ คนที่มันไม่รู้จักที่ต่ำที่สูงให้ได้” ฮารุฮิ กันตะกล่าว

ฝนสุดาเบื่อหน่าย แล้วกล่าว “พี่เข้าใจผิดล่ะ ที่ฉันห้ามนะ เพราะกลัวว่าพี่จะโดนตบตาย รีบออกไปเหอะ พี่ไม่ชนะเขา หรอก”


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ