บทที่603 เวลาที่อยู่บนเกาะ

“พี่ชายพี่สาว พวกคุณจองโรงแรมไว้หรือยัง ผมจะช่วยพวกคุณ เอากระเป๋าไปไว้ที่โรงแรมก่อน ค่อยแนะนำสถานการณ์บนเกาะ ของให้พวกคุณ”

ทั้งสามคนเดินไปข้างหน้าด้วยกัน เด็กชายแนะนำตัวเองกับ รพีพงษ์และอารียา ชื่อของเขาคือนัท และอาศัยอยู่บนเกาะ พระจันทร์กับพ่อแม่ พ่อแม่ของเขาเป็นเจ้าของร้านอาหารเล็กๆ บนเกาะพระจันทร์ ทั้งบ้านอาศัยการทำมาหากินโดยร้านอาหาร

ณัทเกิดบนเกาะ แม้ว่าเขาจะอายุเกือบถึงสอบเข้าวิทยาลัยได้ แล้ว แต่สถานภาพการศึกษาบนเกาะก็แย่เกินไป แม้ว่าจะมี โรงเรียนมัธยม แต่ก็ไม่มีโอกาสสอบเข้าวิทยาลัยได้

คนที่ร่ำรวยบนเกาะ โดยทั่วไปมักจะส่งลูกเรียน ในตัวเมือง คน ที่ตั้งถิ่นฐานบนเกาะเช่นณัท แต่ไม่ถือว่าร่ำรวย มักจะเลือกให้ ลูกๆอยู่บ้านเพื่อช่วยเหลือ

ตอนนี้เป็นฤดูกาลการท่องเที่ยว โรงเรียนมัธยมบนเกาะก็ปิด ด้วยเช่นกัน ณัทมาที่ท่าเทียบเรือสำราญทุกวัน เพื่อดูว่าสามารถ รับไกด์นำเที่ยวส่วนตัวได้หรือไม่ นอกจากค่าชดเชยรายจ่ายของ ครอบครัวแล้ว เขายังสามารถได้ฟังหลายสิ่งเกี่ยวกับโลก ภายนอกจากลูกค้า

เด็กชายคนนี้ที่อาศัยอยู่บนเกาะนี้ตั้งแต่เขายังเป็นเด็กนั้นโดยหาโลกภายนอกมาก

เต็มทีรพีพงษ์อยากจะบอกว่าเขายังไม่ได้จองโรงแรม ให้นัท แนะนำโรงแรมดีๆไม่กี่แห่งให้หน่อย แต่เมื่อคิดดูแล้ว โรงแรม ต่างๆทั่วโลกก็เหมือนกัน ในเมื่อเป็นการเดินทางท่องเที่ยว พักที่ โฮมสเตย์น่าจะได้ความรู้สึกมากกว่า

เขาจึงยิ้มแล้วถามณท: “บ้านพวกนายมีห้องที่เกินมาไหม ฉัน อยากสัมผัสวิถีชีวิตของคนที่นี่ของพวกนาย ฉันจะจ่ายเงินใน ราคาเท่ากับโรงแรมให้กับนาย

ณัทนิ่งอึ้งไปชั่วขณะ ไม่คาดคิดว่ารพีพงษ์จะต้องการพักอยู่ใน บ้านของเขา ลังเลและกล่าวว่า “มีห้องนอนอยู่ แต่ว่า…..สภาพ บ้านของผมไม่ดีเท่าที่อยู่ในโรงแรม แม้ว่าบ้านหลังนี้จะเป็นบ้าน บังกะโลสองชั้นที่สร้างเหมือนพระจันทร์เสี้ยว แต่เตียงของบ้าน ฉันอาจจะไม่นุ่มเท่าของโรงแรม”

รพีพงษ์ยิ้มเล็กน้อย แล้วพูดว่า “พวกนี้ไม่สำคัญเลย เหตุผล หลักคืออยากจะสัมผัสกับประเพณีท้องถิ่นของพวกนาย เพียงแค่ พ่อแม่ของนายตกลงก็พอ”

หลังจากพูดเสร็จ รพีพงษ์ก็ถามอารียาอีกครั้ง ดูว่าเธอมีความ เห็นหรือไม่

การแสดงออกของอารียาเธอเคยอยู่ในโรงแรมจนชินแล้ว และก็อยากสัมผัสความรู้สึกของการอยู่โฮมสเตย์

ณัทโทรหาพ่อแม่ของเขาทันที และถาม หลังจากแน่ใจว่าพวก เขาสามารถอาศัยอยู่ได้ ทั้งสามคนจึงเดินไปที่บ้านของณัทพร้อมน

ระหว่างทางณัทได้แนะนำจุดเด่นของที่นี่ให้รพีพงษ์และอารียา มากมาย และพูดคุยเกี่ยวกับข้อดีและข้อเสียของจุดชมวิวหลาย แห่ง และเตือนรพีพงษ์และอารียาถึงสถานที่หลอกลวงที่ไม่ควร ไป

ข้อดีของการหาไกด์เถื่อน คือสามารถหลีกเลี่ยงสถานที่ที่น่า เบื่อและหลอกลวงเงินได้ และประหยัดเวลาได้มาก หากเปลี่ยน เป็นไกด์มืออาชีพบนเกาะเกรงว่านักท่องเที่ยวจะต้องไปทุกที่ที่ หลอกเอาเงิน ท้ายที่สุดไกด์นำเที่ยวบริการเพื่อให้กับจุดชมวิว ไม่ใช่เพื่อให้กับนักท่องเที่ยว

ไม่นานนัก พวกเขาทั้งสามก็มาถึงบ้านของนัท ผู้ที่อยู่อาศัยที่ บ้านสร้างแบบเดียวกัน คนที่ร่ำรวยก็สามารถอาศัยอยู่ในวิลล่า ใจกลางเกาะได้ ครอบครัวของนัทอยู่ในฐานะปานกลาง แม้ว่า บ้านจะเหมือนๆกัน ก็เห็นได้ว่าการตกแต่งบ้านของพวกเขาค่อน ข้างแย่

รพีพงษ์และอารียาไม่ใช่คนที่พิถีพิถัน ดังนั้นเขาจึงไม่สนใจ พวกนี้มากนัก

พ่อของณัทต้อนรับรพีพงษ์และอารียาอย่างอบอุ่น ทำอาหาร ให้พวกเขาเต็มโต๊ะ ทําความสะอาดห้องที่พวกเขาพักอยู่อย่าง ละเอียดรอบคอบ

รพีพงษ์ต้องการจ่ายค่าห้องและอาหารให้ครอบครัวของณัท ในราคาโรงแรม แต่นัทต้องการรู้เรื่องภายนอกจากรพีพงษ์และอารียา ดังนั้นเขาจึงบอกกับพ่อแม่ว่ารพีพงษ์เป็นเพื่อนของเขา

เพื่อนมาพักที่บ้านไม่กี่วัน ก็ไม่เก็บเงินเป็นธรรมดา รพีพงษ์รู้สึกว่าทำแบบนี้ไม่เหมาะสม และยืนยันที่จะให้เงิน ให้ ตายยังไงนัทและพ่อแม่ของเขาก็ไม่รับอยู่ดี รพีพงษ์ไม่มีทาง

เลือกอื่น นอกจากรอให้ตอนที่จากไป เอาเงินไว้ให้พวกเขา

การเดินทางของทั้งสองคนบนเกาะพระจันทร์เริ่มขึ้นอย่างเป็น ทางการณ์ทในฐานะคนท้องถิ่น ความรู้ของนัทเกี่ยวกับพื้นที่ใน ท้องถิ่นนั้นไม่เลวร้ายไปกว่าไกด์นำเที่ยวมืออาชีพ ในเวลาไม่กี่ วันนี้ นำพารพีพงษ์และอารียาไปเที่ยวชมสถานที่ท่องเที่ยวต่างๆ บนเกาะ

จนกระทั่งณัทพาทั้งสองคนไปยังสถานที่ที่ยังไม่พัฒนาบนเกาะ แต่ทิวทัศน์ก็เป็นสถานที่ที่สวยงาม ที่สำคัญไม่ต้องใช้ตัว

ในช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมา รพีพงษ์และอารียาอยู่ที่บ้านของท ก็ได้สัมผัสกับชีวิตของชาวเกาะ วิถีชีวิตของผู้คนที่นี่แตกต่างจาก คนในตัวเมืองมาก เนื่องจากอยู่บนเกาะ ดังนั้นทุกบ้านทุกครัว เรือนที่อยู่ที่นี่จะออกไปจับปลา

รพีพงษ์และอารียาได้สัมผัสกับชีวิตของชาวประมง และได้ เรียนรู้วิธีการทําอาหารทะเลมากมายจากพ่อแม่ของท

ชีวิตที่ไร้กังวลแบบนี้มันทำให้คนมึนเมา ถ้าไม่ใช่เพราะความ รับผิดชอบอันหนักอึ้งในการล้างแค้นให้ รพีพงษ์คิดแม้กระทั่ง อยากจะซื้อบ้านไว้ที่บ้านเกาะหนึ่งหลัง และใช้ชีวิตแบบสันโดษ กับอารียาที่นี่
ในวันที่สามของการมาที่บนเกาะ ณัทได้รู้ว่าอารียากำลังตั้ง ครรภ์ จึงแนะนำคลับเฮาส์บ่อน้ำพุร้อนให้กับเธอ โดยบอกว่า บ่อน้ำพุจากธรรมชาตินั้นดีต่อสุขภาพของผู้คน และเหมาะกับ อารียามาก

รพีพงษ์และอารียาไปที่คลับเฮาส์บ่อน้ำพุร้อนด้วยกัน แต่ที่นี่ แยกชายหญิงออกจากกัน รพีพงษ์ไม่ค่อยสนใจแช่น้ำพุร้อนมาก นัก ดังนั้นทุกครั้งจะรอที่ข้างนอก และปล่อยให้อารียาเข้าไปแช่ คนเดียว

หลังจากผ่านไปหลายวัน อารียารู้สึกว่าเป็นเพราะน้ำพุร้อนนี้ สุขภาพร่างกายของตัวเองดีขึ้นมาก การแช่น้ำพุร้อน จึงกลาย เป็นรายการที่อารียาต้องมีวันทุก

ภายในสองวัน อารียาบอกรพีพงษ์ว่าเธอได้รู้จักกับเพื่อนสวย คนหนึ่งที่คลับเฮาส์บ่อน้ำพุร้อน เข้ากันกับเธอได้ดี ทั้งสองคนคุย กันได้ทุกเรื่อง ที่สำคัญคนคนนั้นก็อ่อนโยน นิสัยดีมาก อารียา และเขาพึ่งพบแต่รู้สึกเหมือนว่ารู้จักกันมานาน เข้ากันได้อย่างกับ เพื่อนสนิท

เป็นเพราะมี “เพื่อนน้ำพุร้อน”คนนี้แช่น้ำพุร้อนด้วยกัน อารียา จึงไม่ให้รพีพงษ์ตามเธอ แต่ไปที่คลับเฮาส์น้ำพุร้อนกับเพื่อนน้ำพุ ร้อนคนนี้ทุกวัน รพีพงษ์ก็ไม่ต้องรออย่างเบื่อๆอยู่ข้างนอกทุกวัน

รพีพงษ์สงสัยกับความเร็วของมิตรภาพของหญิงสาว แต่ว่า เขาก็ไม่ได้คิดมาก อารียายังบอกว่าถ้ามีเวลาจะพาเธอไปพบ เพื่อนน้ำพุร้อนคนนี้
ในช่วงเวลานี้ รพีพงษ์ก็พบว่าทพาพวกเขาออกไปเที่ยวเล่น ทุกวันกลับมาแล้ว ทันทีที่มีเวลา ก็จะหยิบหนังสือมาอ่าน และจุด บันทึกมากมาย เป็นเด็กที่ขยันขันแข็งมาก

ยิ่งไปกว่านั้นณัทถามเขาหลายเรื่องเกี่ยวกับโลกภายนอก ทุก ครั้งทรพีพงษ์เล่าให้เขา ดวงตาของนัทจะเปล่งประกาย

เมื่อนึกถึงการต้อนรับอย่างอบอุ่นของครอบครัวทในช่วง เวลานี้ รพีพงษ์รู้สึกว่าก่อนที่ตัวเองจะจากไป สามารถช่วยเหลือ ณัทได้ ให้เขามีโอกาสได้ไปเห็นโลกภายนอก

บ่ายวันนี้ อารียาและเพื่อนน้ำพุร้อนคนนั้นนัดกันไปแช่น้ำพุ ร้อน รพีพงษ์อยู่ที่บ้านของทคนเดียวรู้สึกเบื่อ จึงตั้งใจว่าจะไป ชวนณัทเพื่อออกไปเดินเล่นรอบๆด้วยกัน

อย่างไรก็ตามเขาไม่เห็นเงาของณัทที่บ้านเลย ก็รู้สึกสงสัยใน ใจ ตามหลักแล้วนัทจะอยู่รอที่บ้านตลอด พร้อมที่จะพารพิพงษ์ และอารียาออกไปได้ทุกเมื่อ

ในเวลานี้รพีพงษ์ได้ยินเสียงทะเลาะดังมาจากนอกบ้าน จึงเดิน ออกไป เห็นณัทถูกล้อมรอบไปด้วยกลุ่มผู้ชายที่อายุประมาณเขา ชายที่เป็นผู้นำคนนั้น กำลังยกมือขึ้น และตบไปที่หน้าของณัทหนึ่งครั้ง