บทที่ 579 ตระกูลพงศ์ธนธดาเป็นของคุณแล้ว

งานเลี้ยงตระกูลธาดาวรวงศ์และตระกูลพงศ์ ธนธดาได้จบลงแล้ว เกือบครึ่งหนึ่งของชนชั้นสูงแห่ง เมืองเซี่ยงไฮ้ เป็นพยานในการล่มสลายของตระกูล ธาดาวรวงศ์ มองดูสัตว์ใหญ่มหึมาตัวหนึ่งถูกทำลาย ด้วยมือของผู้ชายที่ดูธรรมดา

ชื่อรพีพงษ์นี้ดังไปทั่วในเมืองเซี่ยงไฮ้ ในอดีต พวกเขาอาจจะไม่รู้จักว่าคนนี้คือใคร แต่จากวันนี้ไป ชื่อนี้จะต้องทำให้กองกำลังเมืองเซี่ยงไฮ้ต้องขวัญผวา อย่างแน่นอน

หลังจากที่ภูดิทหมดสติไปทั้งคืน เขาก็ไม่ สามารถตื่นขึ้นมาได้อีกเลย ในฐานะผู้มีส่วนร่วมใน การฆาตกรรมปู่ของรพีพงษ์ เดิมทีรพีพงษ์ก็ไม่อาจ ปล่อยให้เขาอยู่บนโลกต่อไปได้ คืนนั้นในระหว่างทาง ที่คนของตระกูลธาดาวรวงศ์ไปส่ง ภูดิทที่โรง พยาบาล แต่ ภูดิทเสียชีวิตโดยที่ไม่ทราบสาเหตุเสีย แล้ว

หลังจากนั้นหลายคนเดาว่า ภูดิทโดนรพีพงษ์ ยั่วโมโหตาย และมีบางคนบอกว่า ภูดิทเป็นโรคหัวใจ ระเบิดในคืนนั้นกระทบเขาแรงเกินไป ดังนั้นจึง ต้านทานไม่ไหว เป็นธรรมดาที่มีคนเดาว่าการตาย ของภูดิท มีส่วนเกี่ยวข้องกับรพีพงษ์ เพียงแต่ไม่มีใคร รู้ว่าคืนนั้นเกิดอะไรขึ้นจริงๆ

การเสียชีวิตของพ่อลูกของตระกูลธาดาวรวงศ์ ในวันเดียวกัน จึงเกิดความโกลาหลในเซี่ยงไฮ้ ซึ่ง ทำให้ทุกคนในเมืองเซี่ยงไฮ้ได้รับคำเตือน ชายหนุ่ม คนนั้นที่ชื่อรพีพงษ์ ไม่ใช่คนที่จะไปยั่วยุกันได้ง่ายๆเลย

หลังจากประสบกับการขอยุติความร่วมมือครั้ง ใหญ่จากพันธมิตร หุ้นบริษัทที่จดทะเบียนภายใต้ตระ กูลธาดาวรวงศ์ยังถูกเทขายไปจำนวนมาก ในเวลา เพียง 1 วัน เศรษฐกิจของตระกูลธาดาวรวงศ์พังทลาย ทรุดลงอย่างไม่มีวันฟื้นขึ้นมาได้

ตระกูลธาดาวรวงศ์ที่ไม่มีผู้นำ ต่างก็เข้าใจเช่น กันว่าพวกเขากำลังตกอยู่ในหายนะแบบไหน รวมถึง การนำพาแบบลับๆของบางคน ทุกคนในตระกูลธาดา วรวงศ์ต่างคิดหาวิธีก่อนที่ตระกูลธาดาวรวงศ์จะพัง พินาศ ตักตวงผลประโยชน์มากมาย ในเวลานี้ไม่มีใคร คิดน้ำหนึ่งใจเดียวกัน เพื่อก้าวผ่านความยากลำบาก เลย

ครั้งหนึ่งเคยเป็นคนที่มีอำนาจมากในเมือง เซี่ยงไฮ้ จากนั้นตระกูลธาดาวรวงศ์ที่ซ่อนความ แข็งแกร่ง กลับยังคงใช้อำนาจจัดการอะไรก็ได้ใน เมืองเซี่ยงไฮ้ ซึ่งมันได้กลายเป็นประวัติศาสตร์

เนื่องจากตระกูลธาดาวรวงศ์ไม่ได้ปรากฏตัวใน เมืองเซี่ยงไฮ้มากนักในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา ดังนั้นเว้น แต่ผู้คนที่เจอเรื่องนี้มากับตัวในคืนนั้น คนส่วนใหญ่ใน เมืองเซี่ยงไฮ้ต่างก็ไม่ทราบว่าสัตว์ใหญ่มหึมาตัวหนึ่ง ได้สูญสลายไปในประวัติศาสตร์แล้ว

ส่วนตระกูลพงศ์ธนธดาไม่ได้โชคร้ายเท่าตระ กูลธาดาวรวงศ์ เพราะชลาธิปยืนอยู่ฝ่ายรพีพงษ์ก่อน แล้ว จึงไม่ประสบความหายนะนี้

แต่ตระกูลพงศ์ธนธดาบางคนมีส่วนเกี่ยวข้อง กับเรื่องนี้ ยังคงไม่มีทางที่จะรอดพ้นจากการถูกลงโทษ

ณ คฤหาสน์ใหญ่ตระกูลพงศ์ธนธดา

รพีพงษ์และชลาธิปยืนอยู่ที่ประตู ผมของทั้ง สองยุ่งเหยิง ใบหน้าซีดเซียว ขนมปังที่ไร้ชีวิตชีวาตาม มาข้างหลัง

“ไม่คาดคิดว่าวันหนึ่ง ระหว่างฉันกับคุณจะมา ถึงจุดนี้ได้ โชคชะตาเป็นสิ่งที่ใครๆก็ไม่อาจจะคาดคิด ได้ไม่จริงๆ” ชลาธิปถอนหายใจอย่างช่วยไม่ได้

“เวรกรรมตามสนองไง เมื่อทำบาปแล้ว ก็ต้อง ใช้คืน หรือมันไม่ถูก?” รพีพงษ์กล่าวเบาๆ

ชลาธิปยังไม่ได้พูดอะไร เขารู้แค่ว่า หากชาย หนุ่มที่ยืนอยู่ข้างๆเขาต้องการแก้แค้น และก็จะไม่มี ใครหยุดยั้งได้ แม้ว่าคน ๆ นั้นจะเป็นแม่ของชลาธิปก็ ตาม

พวกเขาเดินเข้าไปในบ้านหลังเก่าของตระกูล พงศ์ธนธดาด้วยกัน ในตอนนี้บ้านเก่าของตระกูลพงศ์ ธนธดาดูร้างไปเล็กน้อย หลังจากคืนนั้น คนหลายคน เห็นรูปแบบชัดเจนในตอนนี้ และรู้ว่าคุณนายใหญ่ ตระกูลพงศ์ธนธดากำลังจะโชคร้าย ดังนั้นจึงรีบหนีไป ก่อนแล้ว

สองสามคนมาถึงที่หน้าประตูห้องของคุณนาย ใหญ่ตระกูลพงศ์ธนธดา ชลาธิปเปิดประตู และเดิน เข้าไปข้างใน

ขณะนี้คุณนายใหญ่ตระกูลพงศ์ธนธดานั่งอยู่ ข้างๆเตียง ผมยุ่งเหยิง ดวงตาหมองคล้ำ เครื่องประดับ มีค่าเหล่านั้นร่วงหล่นไปทั่วทุกแห่ง ทั้งห้องเละเทะ
เมื่อได้ยินเสียงประตูเปิด คุณนายใหญ่ตระกูล พงศ์ธนธดาเงยหน้าขึ้นมอง เห็นชลาธิปและรพีพงษ์ มา ท่าทางดุร้ายปรากฏบนใบหน้าของเขาทันที จาก นั้นตะโกนด่าว่า “คนที่สมควรตายอย่างแก ยังมีหน้า มาหาฉันอีก ชลาธิป แกคือตราบาปของตระกูลพงศ์ ธนธดา ทั้งหมดเป็นเพราะแก ที่ทำให้ตระกูลพงศ์ธนธ ดาผิดหวัง แกทำให้บรรพบุรุษ 18 ชั่วโคตร ต้องขาย หน้า

ชลาธิปมองคุณนายใหญ่ตระกูลพงศ์ธนธดา จากนั้นก็กล่าวว่า “แม่ ตระกูลพงศ์ธนธดาไม่ได้ผิด หวัง คนที่ผิดหวังก็มีแต่แม่เท่านั้นแหละ แม่ดื้อดึงไม่ ยอมรับผิด ตอนนี้ก็มีเพียงการรับกรรมจากพระเจ้า เท่านั้น”

ดวงตาของคุณนายใหญ่ตระกูลพงศ์ธนธดา เบิกกว้างทันที และเอ่ยปากตะโกน “แกมันไอ้ลูกทรพี! แกหมายความว่ายังไง? หรือแกจะรวมหัวกับไอ้หมอนี่ เพื่อจัดการฉันงั้นเหรอ? ฉันเป็นแม่แกนะ!”

ชลาธิปยิ้มเยาะและกล่าวว่า “คิดไม่ถึงว่าแม่จะ พูดแบบนี้ได้ ทำให้ผมประหลาดใจจริงๆ ผมกับแม่มี ความสัมพันธ์นี้จริงเหรอ แต่หลายปีที่ผ่านมาแม่ปฏิบัติ ต่อผมเหมือนลูกชายยังไง? แม่กีดกันผมเหมือนกีดกัน พวกขโมย แม่กลัวว่าผมจะแย่งตระกูลพงศ์ธนธดาไป จากแม่สินะ”

“แม่คิดว่าผมไม่รู้เหรอว่าใครเป็นคนทำอุบัติเหตุ รถชน วางยา และการลอบสังหารที่ผมประสบในช่วง หลายปีที่ผ่านมา? จะบอกให้นะ ระหว่างผมกับแม่ ความรักมันหมดไปตั้งนานแล้ว มาจนถึงวันนี้ ทั้งหมดก็ เพราะแม่ ตอนนี้แม่มาบอกผมเรื่องความสัมพันธ์แม่ลูกมันสายเกินไปแล้ว!”

หลังจากที่คุณนายใหญ่ตระกูลพงศ์ธนธดาได้ ยินชลาธิปพูดจบ ใบหน้าซีดลงทันที เธอไม่เคยคิด เลยว่าจะมีวันที่ชลาธิปพูดกับเธอเช่นนี้

“ต่อไปให้คุณจัดการต่อ ผมไม่มีอะไรเกี่ยวข้อง กับเธอแล้ว ไม่ว่าคุณจะลงโทษยังไงกับเธอ ก็ไม่เกี่ยว กับผมแล้ว” ชลาธิปพูดกับรพีพงษ์จากนั้นก็เดินออก จากห้องไปแล้ว

คุณนายใหญ่ตระกูลพงศ์ธนธดาสีหน้าหมดหวัง เพียงแต่ว่าในใจของเธอไม่มีความเสียใจใดๆเลย ได้ แต่กล่าวโทษชลาธิปที่ไร้หัวใจ

รพีพงษ์จ้องมองคุณนายใหญ่ตระกูลพงศ์ธนธ ดา จากนั้นก็ให้คนผลักขนมปังไปที่ด้านข้างของ คุณนายใหญ่ตระกูลพงศ์ธนธดา

“เด็กในท้องของอารี คือสายเลือดของรพีพงษ์ อย่างฉัน นังงูพิษอย่างพวกแก คิดจะฆ่าเด็กในครรภ์ ไม่สนว่ามันจะสำเร็จหรือไม่ พวกแกก็ไม่สามารถล้าง บาปของตัวเองได้

“ฉันรพีพงษ์คิดแก้แค้นมาเสมอ พวกแกฆ่าลูก ของฉัน ฉันจะเอาชีวิตพวกแกไป สัจธรรม เปลี่ยนแปลง มิได้ หวังว่าพวกแกทั้งสองเข้าใจความ ผิดของตัวเอง ชาติหน้า หมั่นทำความดีให้มากๆ อย่า ได้ทำเลวๆเช่นนี้อีกเลย

พูดจบ เขามองคนทั้งสองที่อยู่ข้างๆ และให้ทั้ง สองคนนั้นหยิบยาสองซองออกมาทันที ใส่น้ำในแก้ว สองใบที่อยู่ในห้อง จากนั้นก็ยื่นให้ต่อหน้าขนมปังและ คุณนายใหญ่ตระกูลพงศ์ธนธดา
“ดื่มเลยสิ!”

ทันใดนั้นใบหน้าของขนมปังเต็มไปด้วยความ สิ้นหวัง เริ่มคุกเข่าต่อหน้ารพีพงษ์เพื่อขอความเมตตา คุณนายใหญ่ตระกูลพงศ์ธนธดาตัวสั่นเล็กน้อย เห็น ได้ชัดว่ากลัวมากจนพูดไม่ออกในจุดจบที่กำลังจะมา ถึง

“แกคิดว่าแกเป็นใคร แกให้เราดื่ม เราก็ดื่มงั้นเห รอ? ฉันเป็นผู้มีอำนาจแห่งตระกูลพงศ์ธนธดา แกทำ กับฉันแบบนี้ ฉันจะปล่อยให้แกตายโดยไม่มีที่ฝังศพ เลย!” คุณนายใหญ่ตระกูลพงศ์ธนธดาตะโกนใส่รพี พงษ์

รพีพงษ์โบกมือและให้ผู้ชายทั้งสองถือถ้วยก็ เดินไปข้างหน้าทันที และบังคับให้ขนมปังและ คุณนายใหญ่ตระกูลพงศ์ธนธดา เทน้ำจากถ้วยใส่ ปากของพวกเธอ

รพีพงษ์ไม่อยู่ต่อ หันตัวแล้วเดินออกจากห้อง ไป เดินไปข้างหน้าชลาธิปผู้ที่กำลังเหม่อลอยอยู่ ต่อ มาก็พูดด้วยน้ำเสียงเบาๆว่า: “ต่อไป ตระกูลพงศ์ธนธ ดาก็เป็นของคุณแล้ว”