บทที่ 578 ตระกูลธาดาวรวงศ์พินาศย่อยยับ

บทที่ 578 ตระกูลธาดาวรวงศ์พินาศย่อยยับ

ภูดิทตกตะลึงเมื่อเห็นลูกชายของตัวเอง กระแทกลงพื้นอย่างแรง ไม่ว่ายังไงเขาก็คิดไม่ถึงเลย ว่า ลูกชายของตัวเอง จะพ่ายแพ้ให้กับเด็กรุ่นหลังที่ ไม่มีชื่อเสียงอะไร

สายตาของทุกคนในสนามที่มองไปยังรพีพงษ์ ต่างจากเมื่อก่อนมาก ในตอนนั้นพวกเขาไม่ได้เห็นรพี พงษ์อยู่ในสายตาเลย คิดว่ารพีพงษ์เป็นแค่ตัวตลก เท่านั้น ตอนนี้ในสายตาของพวกเขาเหล่านี้ ได้เกิด ความกลัวที่มีต่อรพีพงษ์แล้ว

อารียาและพวกเห็นรพีพงษ์ชนะ ก็รู้สึกโล่งใจ แล้ว หลังจากนั้นเป็นเวลานาน ภูดิทถึงจะมีสติกลับ

มาจากอาการตกใจ หลังจากนั้นก็รีบเข้าไปยังฉัตรพล

คุกเข่าลง พยุงเขาขึ้นมาจากพื้นแล้ว

“ลูก ลูกไม่เป็นอะไรใช่ไหม? ” ภูดิทถามออก ไปด้วยใบหน้าที่เป็นกังวล

ฉัตรพลในตอนนี้ไม่มีแม้แต่แรงที่จะเคลื่อนไหว เลย ร่างกายอ่อนปวกเปียก ได้ยินเพียงเสียงกูกูกที่แผ่ ซ่านออกมาจากลำคออย่างไม่หยุดหย่อน

ภูดิทมองไปยังรพีพงษ์ด้วยสีหน้าที่หม่นหมอง เอ่ยปากพูด : “แก แกทำให้ลูกชายของฉันบาดเจ็บ สาหัส เรื่องนี้ตระกูลธาดาวรวงศ์ไม่มีทางจบง่ายๆ แน่! ”
พูดจบ เขาก็รีบหันไปมองบอดี้การ์ดเหล่านั้น ของตระกูลธาดาวรวงศ์ทันที พูดอย่างเร่งรีบ : “พวก มึงยังจะมัวอึ้งอะไรกันอยู่ รีบไปเรียกรถพยาบาลให้ คุณชายสิ!”

รพีพงษ์เดินไปยังภูดิทสองก้าว เอ่ยปากพูด : “จากที่ฉันดู ไม่จำเป็นต้องเรียกรถพยาบาลแล้วมั้ง”

ภูดิทจ้องมองไปยังรพีพงษ์ เอ่ยปากพูด : “แก หมายความว่ายังไง? ลูกชายฉันบาดเจ็บสาหัส หรือ ว่านายอยากจะฉวยโอกาสตอนที่เขาบาดเจ็บสาหัสเห

รอ? ”

รพีพงษ์ยักไหล่ พูดว่า : “คุณคิดว่าเขาแค่บาด เจ็บสาหัสธรรมดาๆเหรอ?

สีหน้าของภูดิทเปลี่ยนไปทันที รีบก้มหน้ามอง ฉัตรพลที่อยู่ในอ้อมแขนของตัวเองทันที เห็นเพียงลูก กระตาที่ถลึงกลมโตทั้งสองข้าง ปากเปิดเล็กน้อย เปล่งเสียงแปลกประหลาดออกมาจากลำคออย่างไม่ หยุดหย่อน อย่างรวดเร็ว เขาก็กระอักเลือดออกมาอีก ตามมาด้วย เอนศีรษะไปทางด้านข้าง ไม่ขยับตัวแล้ว

ภูดิทรีบเขย่าร่างของฉัตรพลทันที พูดตะโกน : “ฉัตรพล ลูกเป็นอะไรไป? ลูกพูดออกมาสิ อย่ามา นอนไม่ขยับตัวแบบนี้สิ!

ผู้คนต่างพากันตกใจเมื่อได้เห็นฉากนี้ พวกเขา ต่างก็เข้าใจดี ฉัตรพลไม่มีทางที่จะตอบภูดิทกลับมา อีกแล้ว

ผลลัทธ์ที่เกิดขึ้นนี้สำหรับรพีพงษ์ไม่ใช่เรื่อง แปลกอะไร เขาออกหมัดเต็มกำลัง ถ้าหากไม่ได้มี พละกำลังที่อยู่ในระดับเดียวกับเขา ก็ยากที่จะต้านทานได้ หลังจากที่ฉัตรพลได้รับหมัดนี้ ผ่านไปครู่ หนึ่งถึงจะเสียชีวิต นี้ก็ถือว่าสุดยอดแล้ว

“มึงฆ่าลูกกู! มึงจะต้องตายตามไปด้วย! ” ภูดิ ทบ้าคลั่ง ทันใดนั้นก็พุ่งเข้าไปยังรพีพงษ์เลย

รพีพงษ์มองเขาอย่างเยือกเย็น เอ่ยปากพูด : “ถ้าหากตอนนี้คนที่นอนอยู่ที่พื้นเป็นฉัน เกรงว่าคุณก็ คงไม่คิดที่จะให้ลูกชายของคุณตายตามไปด้วย คน แบบพวกคุณ คนอื่นสูญเสีย พวกคุณไม่สนใจใยดี แต่ พอตัวเองสูญเสีย พวกคุณกลับหาเหตุมาพูดอย่าง มั่นใจกว่าใครๆ

ในตอนนี้ภูดิทจะมีเวลาไปสนใจคำพูดของรพี พงษ์ได้ไง หลังจากที่พุ่งเข้าใส่รพีพงษ์ ยื่นมือออกไป อยากจะบีบคอเขา รพีพงษ์ก็วาร์ปตัวหายไปแล้ว ภูดิท ทรงตัวไม่ได้ ฟุบลงไปที่พื้นเลย

ในเวลานี้รพีพงษ์มองแวบหนึ่ง พูดกับตัวเอง ออกมา : “น่าจะใกล้ถึงแล้วแหละ”

เมื่อเขาพูดจบ ทางประตูโรงแรมก็มาเสียงฝีเท้า แพร่เข้ามาแล้ว

ผู้คนตรงนั้นหันหน้าไปทางประตูด้วยความ สงสัย พบว่ากลุ่มคนใส่ชุดสูท คนจำนวนมากใส่ แว่นตา ในมือถือเอกสารหรือไม่ก็สมุดบันทึกมาถึงที่นี่ แล้ว

กลุ่มคนเหล่านั้นเดินเข้าไปในล็อบบี้ของ โรงแรมซีไซด์ หยุดอยู่ตรงหน้าของกลุ่มลูกค้าที่มา พักแล้ว

ภูดิทลุกขึ้นมาจากพื้น เดิมทียังคิดที่จะสู้กับรพี พงษ์อย่างสุดกำลัง แต่ตอนนี้ เขายังสังเกตเห็นผู้คนที่เข้ามาอย่างกะทันหัน คนที่นำหน้ามาคนนั้นเขาก็รู้จัก เขาเป็นผู้จัดการโปรเจคของบริษัทที่เขาร่วมมืออย่าง

ใกล้ชิดกับตระกูลธาดาวรวงศ์

เขามองผู้คนเหล่านี้ด้วยความสงสัยเล็กน้อย ทำไมพวกเขาถึงมาปรากฏตัวที่นี่

“วริศ ธาตรี ไวศิษฎ์ พวกคุณมาที่นี่ได้ยังไงกัน? มาร่วมงานเลี้ยงคืนนี้เหรอ?” ภูดิทมองไปที่คนเหล่านั้นพร้อมเอ่ยถาม

คนที่เดินนำมองมาที่ภูดิทแวบหนึ่ง ดูท่าทาง ค่อนข้างจริงจัง หนึ่งในกลุ่มคนนั้นหยิบเอกสารขึ้นมา 1 ฉบับ และพูดกับภูดิทว่า”ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป บริษัท คอร์ลินของเรา จะขอยุติการติดต่อทางธุรกิจกับตระ กูลธาดาวรวงศ์ และลงนามในข้อตกลงเป็นหลักฐาน ฉันหวังว่าตระกูลธาดาวรวงศ์จะไม่มาติดต่อธุรกิจใดๆ กับเราอีกในอนาคต”

เมื่อคนนี้พูดจบ คนที่อยู่ข้างหลังสองสามคนก็ ตะโกนขึ้นมา

“ตั้งแต่วันนี้เป็นไปต้นไป บริษัทวีโอ ขอยุติการ ติดต่อทางธุรกิจกับตระกูลธาดาวรวงศ์

“ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป ตระกูลสิริวิบูรณ์ ขอยุติ การติดต่อทางธุรกิจกับตระกูลธาดาวรวงศ์

“ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป…..

คนเหล่านี้ ล้วนแล้วเป็นตัวแทนจากบริษัทหรือ ตระกูลที่ร่วมทำงานกันอย่างใกล้ชิดกับตระกูลธาดาว รวงศ์ พวกเขาเกือบจะเป็นแรงสนับสนุนให้ตระกูล ธาดาวรวงศ์ได้ยืนหยัดได้ในเมืองเซี่ยงไฮ้ทั้งหมด หากไม่มีการร่วมมือจากคนเหล่านี้ การพัฒนาของตระกูล ธาดาวรวงศ์ก็จะซบเซาลงในไม่ช้า เงินหมุนเวียนของ พวกเขาจะติดขัดทันที เงินที่ติดธนาคารก็ไม่มีปัญญา คืน ใช้เงินได้ไม่นาน หนทางเดียวตระกูลธาดาวรวงศ์ มีทางรอดคือประกาศล้มละลาย

และนี่ เป็นก้าวสำคัญของรพีพงษ์ในการ ทำลายอำนาจของตระกูลธาดาวรวงศ์ ช่วงเวลานี้เขา ให้วิไลพรจัดการให้ โดยใช้วิธีการต่างๆเพื่อโน้มน้าว ให้บริษัทและตระกูลเหล่านี้ยุติความร่วมมือกับตระกูล ธาดาวรวงศ์ อาจจะหลอกล่อด้วยประโยชน์ หรือไม่ก็ ข่มขู่

ครั้งนี้รพีพงษ์ใช้อำนาจทั้งหมดของกิสนาที่อยู่ ในเมืองเซี่ยงไฮ้ หากต้องการทำเช่นนี้ ก็ไม่มีปัญหาอยู่ แล้ว

ภูดิทมองที่คนเหล่านี้อย่างตกตะลึง ไม่คาดคิด เลยว่าพวกเขาเลือกที่จะยุติความร่วมมือกับตระกูล ธาดาวรวงศ์

เดิมทีเขาอยากถามว่าทำไม แต่ไม่นานเขาก็มี ปฏิกิริยากลับมาและหันไปมองรพีพงษ์

“พวก…พวกนี้นายเป็นคนทำงั้นเหรอ?” ภูดิท

ถาม

รพีพงษ์ยิ้ม และเอ่ยปากว่า “ฉันบอกไปแล้ว ภายในครึ่งชั่วโมง อำนาจของตระกูลธาดาวรวงศ์ จะ พังทลาย คนอย่างฉัน ไม่ชอบพูดเล่น”

ภูดิทรู้สึกเพียงแค่ร่างกายของเขาอ่อนแรง เกือบจะล้มทั้งยืน

“อย่าคิดว่านี่คือการกระทำทั้งหมดของฉันแล้วจุดประสงค์ของฉันคือการทำให้ตระกูลธาดาวรวงศ์ ของคุณหายไปอย่างสมบูรณ์จากโลกนี้ นี่เพิ่งเป็น เพียงแค่ก้าวแรกเท่านั้น” รพีพงษ์กล่าวและยิ้ม

ภูติทมองไปที่ รพีพงษ์ด้วยความงุนงง เอ่ยปาก ถาม “ทำไมกัน หรือว่าเป็นเพียงเพราะผู้หญิงที่ลูกชาย ของฉันกำลังจะแต่งงานคือภรรยาของนายงั้นเหรอ? เรื่องนี้ตระกูลพงศ์ธนรดาเป็นคนทำ พวกเขาต่างหาก ที่อยากให้ลูกสาวของเขาแต่งกับตระกูลธาดาวรวงศ์ ทำไมไม่ไปจัดการกับตระกูลพงศ์ธนธดาล่ะ?”

รพีพงษ์ยิ้ม เดินไปหยุดอยู่ข้างหน้าภูดิท พูด ข้างหูของเขาว่า “คุณยังจำวรรณิตได้ไหม?

ร่างกายของภูดิทแข็งทื่อชั่วขณะ เกิดความ สยดสยองในดวงตาของเขา ในใจก็ย้อนกลับไปนึกถึง ภาพบางส่วนจากตอนนั้น

“นาย…..ตกลงว่านายคือใครกันแน่?” ภูดิทถาม ด้วยเสียงสั่น

“เขาคือพ่อของฉันไงล่ะ” รพีพงษ์พูดจบ ก็เดิน ออกมาจากภูดิท

ภูดิทยืนอยู่ที่นั่นอย่างเหม่อลอย เสียงของรพี พงษ์ยังคงก้องอยู่ในหู บวกกับตระกูลธาดาวรวงศ์ กำลังเผชิญหน้ากับความพินาศ ลูกชายของเขาก็ ตายด้วยน้ำมือของรพีพงษ์ ภูดิทรู้สึกเพียงอัดอั้นอยู่ ในอก จากนั้นก็หน้ามืดเป็นลมล้มลงกับพื้นไปแล้ว