บทที่ 537 ผมมาสอน ผิดอะไรหรือ

“รพีพงษ์! คุณกำลังทำอะไร ลงมาเร็วๆ เดี๋ยวศาสตราจารย์เขาก็ จะมาแล้ว อย่ามาประชดประชันที่นี่เพียงเพราะความโกรธชั่ว ขณะ!” นิษฐามองไปที่รพีพงษ์ที่กำลังยืนอยู่บนเวที ปฏิกิริยาแรก คือคิดว่าไอ้หมอนี้มาหาเรื่อง

ทุกคนในห้องเรียนจดจ่อไปที่รพีพงษ์ เพราะเสียงตะโกนของ นิษฐาพวกเขาต่างก็จ้องมองเขาอย่างสงสัย โดยไม่รู้ว่าเกิดอะไร

“นักศึกษาคนนี้ ผมมาสอน ผิดอะไรหรือ?” รพีพงษ์เหลือบมอง นิษฐาและพูด

คำพูดของเขาทำให้นักศึกษาทั้งห้องเดือดดาล พวกเขาทุกคน มองไปที่รพีพงษ์ ซึ่งมีอายุไม่มากนักด้วยใบหน้าที่น่าทึ่ง เห็นได้ ชัดว่าพวกเขาไม่อยากจะเชื่อเลยว่าเด็กคนนี้จะเป็นศาสตราจารย์ รับเชิญจากมหาวิทยาลัย

มีเพียงไผทสันต์และอาจารย์คนอื่นๆยังนิ่งหน่อย เพราะพวก เขาทั้งหมดได้พบกับรพีพงษ์ ก่อนหน้าแล้ว รู้ว่าชายหนุ่มคนนี้ เป็นศาสตราจารย์ที่ผู้อำนวยการเชิญมาจริงๆ

“แม่เจ้า นี่คือศาสตราจารย์รับเชิญจากผู้อำนวยการเหรอ นี่ อายุน้อยเกินไปแล้วมั้ง แน่ใจใช่ไหมว่าเขาไม่ได้ขึ้นไปบนเวที เพื่อทําเรื่องตลก ”
หรือว่าเป็นเรื่องจริงใช้เงินซื้อเข้ามาหาชื่อเสียงใน มหาวิทยาลัยของเรา แต่ศาสตราจารย์คนนี้ได้รับเชิญจากผู้ จํานวยการเป็นการส่วนตัวไม่ใช่เหรอ ผู้อำนวยการของเรามักจะ ดูถูกเรื่องการโกงไม่ใช่หรอกเหรอ?”

“นี่มัน คนๆนี้น่าจะพึ่งจบได้ไม่นานมั้ง ดูจากอายุของเขา ดู เหมือนว่าเขาจะอายุน้อยกว่าอาจารย์ไผทสันต์อีก การเลื่อน ตำแหน่งของอาจารย์ไผทสันต์นั้นถือว่าน่าทึ่งมากแล้ว ยังไม่ สามารถขึ้นสู่ระดับศาสตราจารย์ได้เลย คนนี้กลับเป็น ศาสตราจารย์รับเชิญได้ ซึ่งไร้สาระเกินไป ”

“รพีพงษ์คุณอย่าหน้าด้านได้ไหม คุณคิดว่าพวกเราทุกคนเป็น คนโง่หรือ คุณอายุเท่าไหร่กัน คุณจะเป็นศาสตราจารย์รับเชิญ ในมหาวิทยาลัยของเราได้อย่างไร!” นิษฐาดูกังวลและคิดว่าร พงษ์เล่นใหญ่เกินไปแล้ว

“นักศึกษาท่านนี้ โปรดนั่งลงก่อน เดี๋ยวก็จะเริ่มเรียนแล้ว อย่า รบกวนชั้นเรียนของผม” รพีพงษ์พูดให้นิษฐา

นิษฐารู้สึกโกรธมากขึ้นไปอีก เธอคิดว่ารพีพงษ์แสดงจนติดใจ แล้ว วางแผนที่จะฉีกหน้าที่แท้จริงของรพีพงษ์ออกมา ให้เขา อับอายต่อหน้าทุกคน

ในขณะนี้นี่เอง มโนซาเดินเข้ามาในห้องเรียน ขมวดคิ้วใส่ นิษฐาและพูดว่า “คุณกำลังยืนทำอะไรอยู่ ดร.รที่ให้คุณนั่งลง คุณยังอยากจะหาเรื่องอีกเหรอ?”
นิษฐาเห็นมโนชาเข้ามา ดวงตาของเธอก็เบิกกว้างทันทีและ เธอก็พิมพา รุ่นพี่ เขา ….

“ไม่ต้องพูดแล้ว รีบนั่งลง อย่าส่งผลกระทบต่อคาบเรียนของ ดร.รพี” มโนซาพูดกับนิษฐา

นิษฐารู้สึกเพียงเสียงฟ้าร้องในหูของเธอ เธอก็ตกตะลึงไปชั่ว ขณะ เธอนั่งอยู่ลงบนเก้าอี้โดยไม่รู้ตัวและจ้องไปที่รพีพงษ์ที่อยู่ บนเวทีอย่างเหม่อลอย ในหูมีคำสามคำวนไปมา “ดร.รพี” ที่ มโนชาพูด

มโนชาเห็นว่ายังมีคนมากมายในห้องเรียนสงสัยในตัวตน ของรพีพงษ์ เธอจึงกระแอม ในลำคอและตะโกนว่า “เรียน นักศึกษาและอาจารย์ทุกท่าน นี่คือแขกที่ได้รับเชิญจากผู้อำนวย การของมหาวิทยาลัยเรา ศาสตราจารย์ รพีพงษ์ คุณรพี คลาสนี้ จะสอนโดยคุณรพี ฉันหวังว่าทุกคนจะสามารถแสดงความ กระตือรือร้นและทัศนคติที่จริงจังในการมาฟังการสอนของคุณ รพี”

หลังจากพูดเสร็จ มโนซาก็รีบนั่งบนที่นั่งว่างในแถวแรก

“เขา … เขากลับเป็นศาสตราจารย์ที่ได้รับเชิญจากมหาวิทยา ลัยจริงๆ เป็นไปได้ยังไง เห็นได้ชัดว่าเขาอายุแค่ยี่สิบกว่าเท่านั้น อีกอย่าง … อีกอย่างเขายังได้รับการเลี้ยงดูจากผู้หญิง … หรือว่า ฉันเข้าใจเขาผิดจริงๆ ? “นิษฐารู้สึกว่าตัวเองทำอะไรผิด ท่าทีที่ พิจารณาผู้อื่นก่อนคิดถึงถูกผิด ทำให้เธอเข้าใจผิดรพีพงษ์หลาย อย่างมาก
หลังจากยืนยันว่ารพีพงษ์เป็นศาสตราจารย์รับเชิญที่ผู้อำนวย การเชิญมา นักศึกษาทุกคนก็ยิ่งประหลาดใจมากขึ้น พวกเขาคิด ไม่ถึงว่าบุคคลที่ดูแก่กว่าพวกเขาเพียงไม่กี่ปีจะเป็น ศาสตราจารย์รับเชิญที่มหาวิทยาลัยเชิญมา

ไผทสันต์เห็นปฏิกิริยาของทุกคน สีหน้าเยาะเย้ยบนใบหน้า ยิ่งมากขึ้น ดูเหมือนว่าการรับรู้ของทุกคนจะเหมือนกัน คนในวัย นี้ มีคุณสมบัติอะไรในการเป็นศาสตราจารย์รับเชิญ

เดี๋ยวหากการบรรยายของรพีพงษ์ ไม่มีเนื้อหาที่แท้จริง เขาจะ ร้องเรียนต่อผู้อำนวยการและขอให้ผู้อำนวยการถอนตำแหน่ง ศาสตราจารย์ของรพีพงษ์

ไม่นาน เสียงกริ่งในมหาวิทยาลัยก็ดังขึ้น ทุกคนก็เงียบลง รอ ให้ รพีพงษ์เริ่มการบรรยาย

รพีพงษ์หยุดชั่วคราวแล้วเงยหน้าขึ้น ยิ้มให้ทุกคนและพูดว่า “สวัสดีทุกคน ผมชื่อรพีพงษ์ผมรู้สึกเป็นเกียรติที่ได้มีโอกาสเปิด สอนที่นี่ … ”

เขาแนะนำตัวเองสั้นๆก่อน จากนั้นใช้สิ่งที่เขาคิดในหัว โดย ใช้วิธีที่ตลกขบขัน นำเข้าไปสู่เนื้อหาหลักของชั้นเรียนนี้

ในมุมมองของรพีพงษ์ ไม่ว่าจะเป็นการบรรยายหรือการพูด สุนทรพจน์ จุดประสงค์หลักคือการทำให้ผู้ฟังสามารถตั้งใจฟัง ไปเรื่อยๆ ดังนั้นจึงมีทักษะมากมายที่อยู่ในนั้น เพียงแค่ เชี่ยวชาญทักษะเหล่านี้ คุณก็สามารถทำให้บุคคลในชั้นเรียน จดจ่อกับการฟังในสิ่งที่เขากำลังพูดถึง
ไม่มีนักศึกษาที่ไม่เป็น มีเพียงอาจารย์ที่สอนไม่เป็น

ในฐานะผู้ควบคุมตระกูลลัดดาวัลย์ รพีพงษ์คุ้นเคยกับทักษะ เหล่านี้มานานแล้ว หากเขาไม่มีความสามารถที่จะให้คนอื่นฟัง เขา หัวหน้าตระกูลลัดดาวัลย์ก็จะถูกแทนที่ไปนานแล้ว

ในคาบแรกนี้ของเขา พูดถึงบทสรุปของโบราณวัตถุใน ประวัติศาสตร์เป็นหลัก ตามลำดับเวลา เขาพูดคร่าวๆเกี่ยวกับ บทบาทหลักของโบราณวัตถุในประวัติศาสตร์อันยาวนาน ใน ระหว่างนั้นเขาจะแทรกความตลกขบขันเข้าไปด้วย ทำให้ทุกคน ที่มาเข้าเรียนหัวเราะอย่างขบขัน

เขาได้แทรกความรู้ความเข้าใจเกี่ยวกับวัตถุอารยธรรมทาง ประวัติศาสตร์และเนื้อหาต่างๆเข้าไปในการบรรยายได้อย่าง สมบูรณ์แบบ ในระหว่างนี้เขายังแนะนำวัตถุอารยธรรมทาง ประวัติศาสตร์ที่น่าสนใจมากมายที่ไม่ได้กล่าวถึงในหนังสือเรียน และเล่าเรื่องราวที่เกี่ยวข้องกับวัตถุทางวัฒนธรรม

ไม่เพียงแต่นักศึกษาถูกดึงดูดโดยสิ่งที่รพีพงษ์พูด แต่อาจารย์ หลายคนที่อยู่ในนี้ต่างก็จ้องมองรพีพงษ์ ไม่กล้าที่จะละทิ้งคำพูด ใดๆที่รพีพงษ์พูด

แม้ว่าอาจารย์หลายคนที่นั่งอยู่ที่นี่ ล้วนมาจากคณะ ประวัติศาสตร์พวกเขาคิดว่าพวกเขามีความเข้าใจอย่างลึกซึ้ง เกี่ยวกับประวัติศาสตร์ พวกเขามาที่นี่ เพื่อรอดูรพีพงษ์ขายหน้า แต่ตอนนี้ พวกเขาได้ฟังการบรรยายของรพีพงษ์แล้ว ทันใดนั้นก็ ตระหนักว่าความเข้าใจของพวกเขาเกี่ยวกับประวัติศาสตร์และโบราณวัตถุทางวัฒนธรรมยังหยุดอยู่แค่ผิวเผินเท่านั้นและ โบราณวัตถุทางวัฒนธรรมและเรื่องราวที่รพีพงษ์กล่าวมานั้น ใน พวกเขาไม่มีใครเคยได้ยินเลย ทุกคนต่างตกตะลึงกับสิ่งที่พี พงษ์ได้บรรยาย

ไผทสันต์จ้องมองรพีพงษ์ที่กำลังบรรยายบนเวทีอย่างมั่นใจ ด้วยความเหม่อลอย ความรู้สึกในใจของเขาเหมือนกับอาจารย์ คนอื่นๆ เขาไม่เคยได้ยินการบรรยายเกี่ยวกับประวัติศาสตร์ที่ ชัดเจนเช่นนี้ ในความรู้สึกของเขา แม้ว่าผู้อำนวยการจะมา บรรยายเอง ก็คงไม่มีทางพูดได้ดีที่เกือบจะสมบูรณ์แบบเหมือน รพีพงษ์

เดิมทีเขาเตรียมคำถามที่ยากไว้มากมาย วางแผนที่จะถามร พงษ์กลางชั้นเรียน เพื่อทำให้รพีพงษ์อับอายขายหน้า ในความ คิดของเขา คำถามเหล่านี้ มีระดับสูงมาก ถ้ารพีพงษ์เป็น ศาสตราจารย์รับเชิญปลอม ก็จะตอบไม่ได้อย่างแน่นอน

อย่างไรก็ตาม หลังจากฟังคำบรรยายของรพีพงษ์แล้ว ไปดู คำถามที่เขาเตรียมมา ดูแล้วเหมือนคำถามของนักเรียนประถม

ความรู้สึกนี้ทำให้ไผทสันต์รู้สึกอายจนไม่รู้จะทำยังไง ก่อน หน้านี้เขาคิดว่ารพีพงษ์ ชายหนุ่มในวัยยี่สิบกว่าปี เป็น ศาสตราจารย์รับเชิญนั้นช่างเป็นเรื่องที่ตลกสิ้นดี ได้ล้อเลียนรพี พงษ์หลายต่อหลายครั้ง

ตอนนี้ดูเหมือนว่า เขาเป็นคนที่น่าตลกที่สุดต่างหาก