บทที่ 501 กลัวว่าจะถึงอีก

ภายในไม่กี่วัน เรื่องที่ตระกูลลัดดาวัลย์กลายเป็นหุ้นส่วนใหญ่ ที่สุดในแผนฟื้นฟูเมืองเก่า แพร่กระจายไปทั่วเมืองเกียวโต ทุก คนรู้ดีว่าการฟื้นฟูเมืองเก่าสื่อถึงอะไร และรู้ว่าตระกูลลัดดาวัลย์ จะใช้โอกาสนี้ ทำให้ตัวเองมีบทบาทแบบไหน

ข่าวที่ลือกันว่าตระกูลลัดดาวัลย์จะล่มสลายหายวับไปในชั่ว ข้ามคืน และสิ่งที่มาแทนก็คือข่าวที่ตระกูลลัดดาวัลย์จะใช้โอกาส นี้ตั้งตัวอีกครั้ง

เมื่อถึงตอนนั้น กรุ๊ปKIN ก็ไม่มีทางต้านทานพวกเขาได้แน่นอน

ทุกคนต่างตกใจและชื่นชมในการกลับมาอีกครั้งของตระกูล ลัดดาวัลย์ เรื่องราวที่รพีพงษ์เคยกระทำก็แพร่กระจายไปทั่วเมือง เกียวโต ผู้คนจำนวนมากล้วนพูดว่ารพีพงษ์คือความหวังใหม่ ของตระกูลลัดดาวัลย์ เขาจะนำพาตระกูลลัดดาวัลย์ไปสู่ความ รุ่งเรือง!

เพราะว่าก่อนหน้านี้รพีพงษ์ไม่ได้มีอำนาจอยู่ในมือ คฤหาสน์ ใหญ่ตระกูลลัดดาวัลย์ร้างอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน คนที่จะเข้าไป เลียแข้งเลียขาพวกตระกูลลัดดาวัลย์ ล้วนหายไปจากหน้าประตู คฤหาสน์ใหญ่ตระกูลลัดดาวัลย์

แต่ครั้งนี้ตระกูลได้แผนโครงการฟื้นฟูเมืองเก่ามาอยู่ในกำมือ หน้าที่ประตูฤหาสน์ใหญ่ตระกูลลัดดาวัลย์กลับมาคึกคักอีกครั้ง คนที่มามอบของให้ก็เยอะกว่าแต่ก่อนไม่น้อยเลยทีเดียว สิ่งที่การมาของเหล่านักธุรกิจจาก

ส่วนพวกตระกูลหรือบริษัทเล็กคนมอบของมักโดนเชิญออกไป โดยมีโอกาสท่านคทา ต้องพูด ถึงว่าจะได้เจอรพีพงษ์หรือไม่

แม้เป็นเช่นนี้ คนมามอบของมีเพราะทุกคนรู้ว่า ตระกูลลัดดาวัลย์จะกลับยิ่งใหญ่อีกครั้ง จากแผนโครงการฟื้นฟูเมืองเก่า เมื่อถึงนั้นจะเป็น กรุ๊ปKINหรือลัดดาวัลย์ เมืองเกียวโตก็ไม่ใครสามารถต้านทานตระกูล ลัดดาวัลย์ได้อีก

ภายในเวลาไม่วัน ไกรเดชนัดเจอสามฝ่ายเกี่ยวข้องกับ ความครั้งประมาณสองสามครั้ง ปรึกษาเรื่องแผน โครงการฟื้นฟูเมืองเก่า ทุกครั้งที่ไกรเดชเสนอแผน เขาให้พงษ์เป็นตัดสินใจ

และจิรเวชไม่สิทธิ์คัดค้าน ทุกครั้งรพีพงษ์จะเลือกขัดขวางกรุ๊ปKIN เสมอ และการยั่วโมโหจิรเวชอย่างชัดเจน

จิรเวช โมโห เขาแย้งออกนี้ให้ทั้งสามฝ่ายโหวต ของจิร เหมือนไร้ค่า ว่าอย่างไรมันไม่ประโยชน์อะไร

ถึงแม้เขาจะหงุดหงิดใจ แต่จิรเวชมีทางเลือกแม้น้อยเขาเพิ่งเข้าใจว่าเงินสองหมื่นล้านที่เขาลงทุนไปในโครงการนี้ กลายเป็นเงินที่ปูทางให้กับรพีพงษ์ไปแล้ว

และเขาค่อยๆ เห็นท่าทีที่ไกรเดชมีต่อรพีพงษ์ ไม่ว่ารพีพงษ์จะ เสนออะไรเกี่ยวกับแผน โครงการครั้งนี้ ไกรเดชมักจะเห็นด้วย อย่างไร้ข้อกังขา

การที่เป็นเช่นนี้ทำให้จิรเวชรู้สึกเหมือนถูกมองข้าม ถึงเขาจะ รู้สึกช้า แต่ก็ยังรู้สึกได้ว่ามันมีสิ่งผิดปกติซ่อนอยู่ในนั้น

เขามีความรู้สึกว่าจะโดนรพีพงษ์หลอก ไม่ว่าจะเป็นไกรเดช

หรือธีรศานติ์ พวกนั้นถูกรพีพงษ์ซื้อไว้หมดแล้ว

หลังจากที่จิรเวชมีลางสังหรณ์เช่นนี้ เขาจึงยอมแพ้เรื่องการถูก เถียงโครงการฟื้นฟูเมืองเก่า และยกอำนาจการตัดสินใจทั้งหมด ให้กับรพีพงษ์

ส่วนเขาก็เก็บความโกรธแค้นไว้เต็มอก และคิดหนทางแก้ แค้นรพีพงษ์ด้วยวิธีอื่น

ภารกิจของเขาในการมาเมืองเกียวโตครั้งนี้ คือการกำจัด ตระกูลลัดดาวัลย์ ภายในตระกูลนิธิวรสกุล ตระกูลลัดดาวัลย์ เป็นเพียงตระกูลที่สร้างสมบัติจากการคิดคด ดังนั้นในสายตา ของคนในตระกูลนิธิวรสกุล มันไม่ใช่เรื่องยากอะไรที่จะจัดการ

ถ้าเรื่องแค่นี้จิรเวชยังทำไม่ได้ หลังจากนี้เขาอาจจะได้ส่วน แบ่งจากตระกูลน้อยลงอีกก็ได้

และในตอนนี้ตระกูลลัดดาวัลย์ พึ่งพารพีพงษ์เพียงผู้เดียว ขอแค่เขาสามารถกำจัดรพีพงษ์ออกไปได้ ตระกูลลัดดาวัลย์ก็ต้อง ล่มสลายเช่นกัน เพราะฉะนั้นเขาจึงมีวิธีจัดการรพีพงษ์อยู่ในใจ แล้ว

ในขณะที่จิรเวชกกำลังคิดแผนกำจัดรพีพงษ์อยู่นั้น รพีพงษ์ก็ ไม่ได้อยู่เฉยเหมือนกัน ตอนนี้เขาได้เอาเงินมาจากมือของจิรเวช แล้ว การกำจัดจิรเวช ก็เหลือแค่เวลาและโอกาสเท่านั้น

จารุณีอยู่ในห้องพักผู้ป่วยที่อาคารTY

รพีพงษ์เฝ้าจารุณีอยู่ข้างเตียง รพีพงษ์เอาแต่จ้องไปที่ใบหน้า อันซีดเซียวของหญิงสาว

ขณะนั้นประตูก็ถูกเปิดออก ชุติเทพเดินเข้ามา เมื่อเขาเห็น สีหน้าของรพีพงษ์ เขาจึงยิ้มให้รพีพงษ์

“ไหนนายบอกว่าในใจมีแต่ภรรยาคนเดียวไง ทำไมตอนนี้ถึง หลายใจเสีย แอบจ้องลูกสาวชาวบ้านแล้วล่ะ นายไม่กลัวภรรยา หึงเหรอ” ชุติเทพพูดติดตลก

รพีพงษ์หลุดจากภวังค์ เขาให้ไปกลอกตามองบนใส่ชุติเทพ แล้วพูดว่า “ฉันเห็นจารุณีเป็นน้องสาวแท้ๆ ของฉัน เธออาการ โคม่า แน่นอนว่าฉันต้องกระวนกระวายอยู่แล้ว อีกทั้งการที่เธอ เป็นแบบนี้ ก็เกี่ยวกับฉันด้วย ฉันมาดูแลเธอ เป็นเรื่องที่สมควร ทําแล้ว”

“ยังดีที่วันนี้ฉันไม่ได้พาเจสสิก้ามาด้วย ถ้าเธอเห็นนายใน ตอนนี้ กลัวว่าจะถึงอีกล่ะสิ” ชุติเทพพูดอย่างหดหู
รพีพงษีอึ้งไป แล้วถามขึ้นว่า “ทำไมเจสสิก้าต้องหึงด้วยล่ะ”

ชุติเทพส่ายหัวอย่างเหนื่อยใจ เขาคิดในใจว่าเจสสิก้าพูดไว้ ไม่ผิด คนซื่อบื่ออย่างรพีพงษ์ ไม่มีทางรู้ว่าเจสสิก้ามีใจให้ตัวเอง แน่นอน ถ้าพูดตามที่เจสสิก้าบอก รพีพงษ์คือผู้ชายแท้ๆ อย่างไม่ ขาดตกบกพร่องเลยแม้แต่น้อย

“ไม่มีอะไร ไม่มีอะไร ฉันแค่พูดไปเรื่อยเปื่อย อาการของน้อง สาวนายตอนนี้เริ่มคงที่แล้ว ขอแค่ให้เธอกินยาที่ฉันต้มให้เธอน จะฟื้นภายในเวลาไม่ถึงหนึ่งสัปดาห์” ชุติเทพพูดเปลี่ยนเรื่อง

เมื่อได้ยินที่ดังนั้น รพีพงษ์ก็รู้สึกโล่งอก ชุติเทพรับประกัน ขนาดนี้ จารุณีคงไม่มีอะไรน่าเป็นห่วง เขาอยู่เฝ้าจารุณีอีกพักใหญ่ จากนั้นเขาจึงเดินออกมาจาก

อาคารTY สองสามวันมานี้เขาเอาแต่คิดวิธีก่อกวนกรุ๊ปKIN

ทำให้ความคิดของเขาสับสนเล็กน้อยเช่นกัน

หลังจากที่เขาออกมา เขาไม่ได้ตรงกลับไปยังตระกูลลัดดา วัลย์ แต่เขาเดินไปตามทาง เพื่อทำให้จิตใจปลอดโปร่ง

หลังจากที่เขารู้ว่าการหายตัวไปของอารียาไม่เกี่ยวกับโยษิตา เขารู้สึกเครียดตลอดเวลา สิ่งที่ไม่สามารถยืนยันอะไรได้มักจะ ทำให้คนทุกข์ทรมานอยู่เสมอ

ถ้าอารียา โดนโยษิตาจับตัวไปจริง เขาคงไม่กลุ้มใจมากเช่นนี้ แต่น่าเสียดายที่เมื่อได้เจอโยษิตา ในคืนนั้น รพีพงษ์ก็ระดมหน่วย ข่าวกรองของกิสนา เพื่อสืบความเคลื่อนไหวทั้งหมดของ โยษิตา หลังจากที่มาเกียวโต เพื่อยืนยันว่าโยษิตาไม่ได้เป็นผู้ต้องสงสัย
ถ้าอารียา โดนโยษิตาจับไปจริงๆ เป็นไปไม่ได้ที่จะไม่มีเบาะแส อะไรเลย

เขาสะบัดหัวอย่างรุนแรง จากนั้นจึงเดินต่อไป ขณะที่เขาเดิน ผ่านซอยแห่งหนึ่ง เขาได้ยินเสียงด่าดังออกมา จึงหันหน้ามองไป ตามเสียงนั้น

กลุ่มคนที่ดูเหมือนนักเลงกำลังรุมเตะต่อยชายวัยกลางคนคน หนึ่ง

สายตาของรพีพงษ์เลื่อนไปวางที่ชายวัยกลางคนคนนั้น เขาอึ้ง ไปในทันที คนที่กำลังโดนรุมทำร้าย คือ ศักดา ผู้ที่เป็นพ่อตา ของเขา!