บทที่417เวทีประลองแข่งขัน

รพีพงษ์และคนในห้องหมายเลขสิบสาม อยู่ที่ภายใต้การนำ ของยอดฝีมือเทือกเขาสนา เดินออกไปข้างนอก

ตอนที่แข่งขันกัน นอกจากคนที่จะขึ้นเวทีประลอง ทุกคนที่ อยู่ในห้องเหล่านี้ต้องไปดูการแข่งขัน นี่เป็นหนึ่งในโอกาส ออกไปหายใจสำหรับผู้ที่ถูกคุมขังอยู่ห้องใต้ดิน

เทือกเขาสนาจัดการแบบนี้ จุดประสงค์ก็เพื่อให้ผู้คนใน แต่ละห้องสามารถเผชิญหน้ากัน เพื่อบรรยากาศบนเวที

ระหว่างทางออก รพีพงษ์ได้เห็นสถานการณ์ในห้องอื่นๆ ห้องเหล่านี้ส่วนใหญ่เหมือนๆกันหมด แต่เนื่องจากผู้คนที่ อาศัยอยู่ในห้องนั้นแตกต่างกัน ดังนั้นสถานการณ์รูปแบบ ของกลุ่มเล็กๆก็แตกต่างกันไป

แต่ละห้องจะมีหน้าจอแสดงผล ซึ่งสามารถใช้เพื่อชมการ แข่งขันด้านนอกได้ เพื่อให้ผู้คนที่นี่สามารถเข้าใจ ประสิทธิภาพการต่อสู้ของห้องอื่นๆได้

เมื่อเดินผ่านห้องเหล่านี้ ทุกคนที่อยู่ข้างในต่างจ้องมองทุก คนในห้องหมายเลขสิบสามด้วยสายตาที่ยินดีกับความโชค ร้าย ภายใต้สายตาของคนเหล่านี้หลายคนในห้องหมายเลข สิบสามก้มหน้าโดยไม่รู้ตัว
“ขยะในห้องหมายเลขสิบสามทุกคน ออกไปเพื่อทนโดน ทําร้ายเหรอ ครั้ง พวกนายตั้งใจว่าจะตายกี่คนบนสนาม ประลองล่ะ?”

“ฉันเตือนพวกนายยอมแพ้เลยดีกว่า ห้องหมายเลขสิบ

สามของพวกนายได้รับการยอมรับจากเทือกเขากิสนาว่าเป็น

ห้องที่อ่อนแอที่สุด ไม่ว่าจะเจอใครก็ตาม พวกนายก็ไม่มี ทางชนะ ไก่อ่อนเอ๊ย!” “แค่กลุ่มตุ๊ดแต๋ว ดูท่าทางน้อยใจของพวกนาย ตอนนี้เป็น ผู้หญิงยังเก่งกว่าพวกนาย ไม่รู้จริงๆว่าคนอย่างพวกนายเข้า

มาที่เทือกเขาสนาได้ยังไง

เมื่อทุกห้องแข่งขันกันอย่างดุเดือดกับทุกห้อง ดังนั้นเมื่อมี โอกาส พวกเขาจะหัวเราะเยาะคนในห้องอื่นๆ

ห้องหมายเลขสิบสาม ในฐานะห้องที่อ่อนแอที่สุด จึงเป็น เป้าหมายของทุกคนที่รายล้อมอยู่

“เยสเข้ คนนั้นคือคนที่เข้ามาพร้อมกับพวกเราไม่ใช่เหรอ ที่เตะหมาป่าตายทีเดียว เขาส่งแบ่งให้ไปอยู่ห้องหมายเลข สิบสาม โชคร้ายจริงๆ ตอนนี้ดูเหมือน เก่งกาจก็ไม่มี ประโยชน์ ดวงไม่ดี เตะใครตายหนึ่งที่ก็ไม่มีประโยชน์ซิน โตที่อยู่ห้องเก้าจ้องมองรพีพงษ์ที่กำลังเดินผ่านไป พร้อม ด้วยใบหน้าที่ทอดถอนใจ
คนที่เหลือที่เข้ามาพร้อมกับรพีพงษ์ต่างก็หัวเราะเยาะ ใน ความคิดของพวกเขา ผู้ที่แข็งแกร่งที่สุดอย่างรพีพงษ์ถูกแบ่ง ไปอยู่ห้องที่อ่อนแอที่สุด นั้นก็เป็นเรื่องตลก

รพีพงษ์ไม่สนใจต่อการดูถูกเหยียดหยามของคนเหล่านั้น เขารู้สึกว่า หลังจากวันนี้ไป ทุกคนก็จะเปลี่ยนมุมมองที่มีต่อ ห้องหมายเลขสิบสาม

ไม่นานทุกคนก็มาถึงหน้าลิฟต์ขนาดใหญ่ อยู่ที่นี่ พวกเขา เห็นคนในห้องหมายเลขเจ็ด คนเหล่านั้นถมึงทึงจ้องมองไปที่ คนในห้องหมายเลขสิบสาม ด้วยสายตาเหยียดหยาม

ดูจากรัศมีเพียงอย่างเดียว เห็นได้ชัดว่าคนของห้อง หมายเลขเจ็ดนั้นมีระดับที่สูงกว่าคน ในห้องหมายเลขสิบสาม คนห้องหมายเลขเจ็ดมองไปแล้วจะมีแข็งแกร่งกว่าด้วย

คนที่ยืนอยู่แถวหน้าก็คือหัวหน้าของห้องหมายเลขเจ็ด “ ชื่อเล่นว่าสวิส แข็งแกร่งมาก คนคนนี้เมื่อต่อสู้ขึ้นมาก็เหมือน มืด แสดงความสามารถทั้งหมดที่มีอยู่ออกมา ในห้อง ทั้งหมด ความแข็งแกร่งของคนคนนี้เรียงอยู่แถวหน้า แต่ว่า เขาไม่น่าจะขึ้นเวที ไม่อย่างนั้น พวกนายห้าคนที่ขึ้นเวทีคงจะ ไม่สามารถมีชีวิตรอดลงจากเวทีประลองได้ จงจินตน์กระซิบ แนะนำที่ข้างหูของรพีพงษ์

รพีพงษ์มองไปที่สวิส รู้สึกว่าคนคนนี้ยืนอยู่ที่นี่ ก็ทำให้คน รู้สึกถึงรัศมีทะยานขึ้นสู่ท้องฟ้า ถ้าติดอย่างรอบคอบ มันจะรู้สึกเหมือน ใบมีด

“ขยะทุกคนในห้องหมายเลขสิบสาม เดี๋ยวตอนที่ขึ้นเวที พวกแกก็คุกเข่าลงเรียกลูกพี่พวกเราว่าคุณสิบครั้ง พวกเรา ก็สามารถทำให้พวกแกอย่างเวทนาน้อยลง ไม่อย่างนั้น พวก แกจะต้องตายด้วยความเจ็บปวดและทรมานชายคนหนึ่งที่ ยืนอยู่ข้างๆสวิสเยาะเย้ย

จงจินตนกัดฟันแน่ ตอบกลับว่า “อย่าทระนงตนไปหน่อย เลย ยังไม่ได้ขึ้นเวที ผลจะเป็นอย่างไรยังไม่แน่ ถึงเวลาก็ อย่าขายขี้หน้าของตัวเองละกัน

“ตลกสิ้นดี จงจินตน์ สมองแกคงจะไม่ใช่ว่าเข้าใช่มั้ย หรือว่าแกคิดว่าไก่อ่อนอย่างพวกแกจะสามารถเอาชนะพวก เราได้? ที่สำคัญครั้งนี้พวกเราจะทำให้พวกแกประหลาดใจ ครั้งใหญ่ เดี๋ยวขึ้นเวทีพวกแกก็รู้เอง”ชายคนนั้นพูดต่อ

หัวใจของจงจินตน์กระตุก ไม่รู้ว่าความประหลาดใจของ ชายคนนี้หมายถึงอะไร แต่เขามองไปที่สวิสโดยไม่รู้ตัว และ ลางสังหรณ์ที่ไม่ดีก็ผุดขึ้นในใจ

สวิสก็เหลือบมองทุกคนอย่างดูถูก แล้วก็ทำท่าทางยกนิ้ว โป้งกลัวหัวลงใส่จงจินตนและคนอื่นๆ จากนั้นก็หันกลับมา เข้าไปในลิฟต์

คนที่เหลือก็เดินตามเข้ามา ด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วย ความมั่นใจ
“อย่าเพิ่งหมดกำลังใจ หลังจากวันนี้ ฉันจะทำให้อาหาร ของพวกนายเปลี่ยนไปในทางที่ดีขึ้น รพีพงษ์กล่าว

อย่างไรก็ตามไม่มีใครตอบสนองเขา ในความคิดของ พวกเขา คำพูดของรพีพงษ์เป็นเพียงการปลอบโยนพวกเขา

จงจินตนยิ้มอย่างละอายเล็กน้อย แต่เดิมต้องการทำให้ บรรยากาศมีชีวิตชีวา แต่สุดท้ายก็ไม่ได้พูดอะไร

หลังจากนั้นไม่นาน เมื่อลิฟต์ลงมา รพีพงษ์และคนอื่นๆ เข้าไปในลิฟต์ ลิฟต์ค่อยๆเคลื่อนตัวขึ้น รพีพงษ์ก็รู้สึกว่า อุณหภูมิสูงขึ้น

พวกเขาเดินออกจากลิฟต์ ตามยอดฝีมือของเทือกเขา สนาไปด้านหน้า และไม่นานก็มาถึงด้านหน้าของเวทีประลอง

รพีพงษ์เหลือบมองไปรอบๆ และพบว่ามันเป็นการก่อสร้าง แบบโคลอสซี่ เวทีประลองตรงกลางยกขึ้น สามารถมองเห็น ท้องฟ้าได้ด้านบนได้โดยตรง ในเวลานี้ผู้คนมากมายใน แต่ละชั้นกำลังจ้องมองไปที่เวทีประลอง คนเหล่านี้น่าจะเป็น บุคคลที่ร่ำรวยที่สุดในโลกที่มาเพลิดเพลินที่เทือกเขาสนา

คนของห้องหมายเลขสิบสามและห้องหมายเลขเจ็ดยืมอยู่ ทั้งสองข้างของเวทีประลอง รอให้กรรมการประกาศเริ่มการ แข่งขัน

เหนือบนเวทีประลอง มีหน้าจอแสดงผล ซึ่งแสดงให้เห็นสถานการณ์การเดิมพันของทั้งสองฝ่าย ในเวลานี้ฝ่ายห้อง หมายเลขเจ็ดมีเดิมพันถึงมากกว่าห้าร้อยล้าน แต่ห้อง หมายเลขสิบสามมีเดิมพันเพียงหนึ่งร้อยล้าน สิ่งที่ยังทำให้ รพีพงษ์ประหลาดใจ

ในความรู้สึกของเขา ไม่ควรมีใครเดิมพันว่าห้อง หมายเลขสิบสามจะชนะถึงจะถูก ที่สำคัญวางเดิมพันเพียง ตัวเลขจำนวนหนึ่ง ทำให้รพีพงษ์รู้สึกน่าจะเป็นคนหนึ่งคนที่ วางเดิมพัน ก็ไม่รู้ว่าคนที่วางเดิมพันเป็นใคร

ในขณะเดียวกันเขาก็แอบลิ้นจุกปาก นี่เป็นเพียงการ แข่งขันธรรมดา แต่กลับมีการเดิมพันจำนวนขนาดนี้ นี่เป็น สวรรค์ของคนรวยจริงๆ หนึ่งถึงสองร้อยล้านในสายตาของ พวกเขามันเป็นแค่เศษเงินในกระเป๋าเท่านั้นเอง

ผ่านไปไม่นาน หลังจากเวทีที่ร้อนระอุพร้อมกับพิธีกรใน เสื้อผ้าที่เปล่งประกายระยิบระยับ ผู้คนทั้งสองฝั่งที่เข้าร่วม การแข่งขันก็เดินไปที่เวทีประลองทีละคน

รพีพงษ์ขึ้นไปเป็นคนสุดท้าย หลังจากยืนอยู่บนเวที ประลอง เหลือบมองดูคนที่อยู่ตรงข้ามตัวเอง พบว่าคนที่อยู่ ตรงข้ามลูกพี่ของห้องหมายเลขเจ็ด สวิส

รพีพงษ์ขมวดคิ้ว ตอนนั้นจงจินตน์บอกกับเขาว่าการแข่ง แบบนี้ไม่ให้ลูกพี่ขึ้นเวที แต่ว่าตอนนี้สวิสกลับยืนอยู่บนเวที ทําให้เขาประหลาดใจ
คนในห้องหมายเลขสิบสามกระเบิดอารมณ์ออกมา สีหน้า เต็มไปด้วยความเหลือเชื่อจ้องไปที่สวิสที่อยู่บนเวทีประลอง หน้าแสดงออกมาถึงความสิ้นหวัง

“สวิสขึ้นเวทีด้วย จบเห่ ครั้งนี้จบเห่แน่ๆ ฝ่ายพวกเราไม่มี ความหวังที่จะชนะได้เลย”

“พระเจ้าจงใจไม่ต้องการให้เรามีชีวิตอยู่ต่อไป ต้อง มีคน บางใช้เงินเพื่อให้สวิสขึ้นเวทีแน่ๆ ห้องหมายเลขสิบสาม พวกเราก็เลยโชคร้ายขนาดนี้?

“แม่ง นี่มันบีบบังคับให้ห้องหมายเลขสิบสามพวกเราถึง ทางต้น”

กลุ่มคนดูค่อนข้างตื่นเต้น

จงจินตน์ยังเต็มไปด้วยความตกตะลึง เพียงแค่นั้น ใน เวลานี้เขาก็เพิ่งเข้าใจแล้วว่าที่ชายคนนั้นบอกว่าประหลาด ใจคืออะไร ตามกฎแล้วลูกพี่ไม่ได้รับอนุญาตให้ขึ้นเวที เพียง แต่ว่าถ้ามีคนออกเงิน ก็สามารถให้ใคร ก็ได้ขึ้นเวทีประลอง เพียงแต่ว่าเป็นเรื่องที่พบเจอได้น้อย ยังไงเขาไม่เคยคิดเลย ว่าพวกเขาจะเจอกับมัน

เนื่องจากความแข็งแกร่งของห้องหมายเลขสิบสามนั้น เป็นที่รู้จักกันดี ไม่จำเป็นถึงขนาดต้องให้ลูกพี่ขึ้นเวที เมื่อ ลูกพี่ขึ้นเวที อย่างนั้นการแข่งขันนี้ก็ไม่มีความคาดหวังอะไร

ทุกคนในห้องหมายเลขเจ็ดจ้องมองฝ่ายห้องหมายเลขสิบ สามอย่างมีความสุข ดูไปแล้วผ่อนคลายมาก

“คนสุดท้ายที่ขึ้นมาของพวกเขาคือคนมาใหม่ใช่มั้ย ไม่ เคยเห็นมาก่อนเลย ห้องหมายเลขสิบสามคือจะไม่ชนะแล้ว ใช่มั้ย ให้คนใหม่ขึ้นเวที

“ตลกสิ้นดี ห้องหมายเลขสิบสามเป็นพวกไร้ประโยชน์ จริงๆ ให้ผู้ใหม่ขึ้นเวทีเมื่อกี้อาจจะกลัวจะฉี่ราดกางเกงแล้ว

“ผู้มาใหม่คนนี้ดูเหมือนจะเป็นมือใหม่นะ ความสามารถ ในการรนหาที่ตายของห้องหมายเลขสิบสามทำให้คนนับถือ จริงๆ”

“ทุกคน ก่อนที่จะเริ่มการแข่งขัน ฉันมีเรื่องจะแจ้งให้ ทราบตอนนี้ เมื่อกี้นี้เองคุณชายจากตระกูลนันทพิวัฒน์ออก เงินสองร้อยล้าน เพื่อซื้อชีวิตของทุกคนที่พ่ายแพ้ กล่าวอีก นัยหนึ่งก็คือ วันนี้ เพียงฝ่ายคนที่ชนะเท่านั้นจึงจะสามารถ ก้าวลงจากเวทีประลองได้ พวกเราหวังว่าผู้ประลองทุกคนจะ พยายามอย่างเต็มที่ และนำการแข่งขันที่ยอดเยี่ยมมาให้ทุก คน!”เสียงของพิธีกรดังก้องไปทั่วหอแข่งขันศิลปะการต่อสู้ก

ฝ่ายห้องหมายเลขสิบสามนอกจากรพิพงษ์ ทุกคนแสดง ความสิ้นหวังอย่างสุดซึ้ง
แต่ฝ่ายห้องหมายเลขเจ็ด เต็มไปด้วยความตื่นเต้น ใน สายตาของพวกเขา รพีพงษ์และคนอื่นๆ กลายเป็นคนตาย

แล้ว