ตอนที่779

“ใช่น่ะสิ! คุณคิดไม่ถึงหล่ะสิ!”ปาณีเอ่ย “ฉันส่งที่อยู่ไปให้คุณ คุณก็ไม่แม้แต่จะดูมัน คุณไม่เคยจะใส่ใจมันเลย หรือเป็นเพราะ คุณไม่เคยเห็นฉันอยู่ในสายตา! ”

เธอทั้งเสียใจทั้งโมโห ท่าทางเดือดปุดๆ ทำเอาธามนิธิจน ปัญญาขึ้นมาอยู่บ้าง

ในเวลานั้นเอง ก็มีเสียงโทรศัพท์ดังขึ้นมาทันที เป็นไวยาตย์ที่ โทรเข้ามา

ธามนิธิรับโทรศัพท์ “ไวยาตย์”

ได้ยินว่าเป็นไวยาตย์ที่โทรมา ปาณีก็ตั้งใจฟังขึ้นมาเป็นพิเศษ และจับตามองไปที่ธามนิธิอย่างไม่คลาดสายตา

เธอได้ยินเสียของไวยาตย์ดังออกมาจากสายอย่างเลือนราง “คุณธามนิธิ พลอยกลับบ้านมาแล้วครับ”

..….….…………….ตรงนี้ ปราก็รู้สึกว่าตนเองแตกตื่นจนเกินเหตุ ทันใดนั้นความตึงเครียดที่มีอยู่ก็พลันคลายลงมาทันใด

ธามนิธิยังไม่ทันได้วางสาย เสียงโทรศัพท์ของปาณีก็ดังขึ้น เป็นทัดธนที่โทรมา พอเธอมองเห็นว่าเป็นเขา ปาณีรู้สึกผิดขึ้นมา อย่างบอกไม่ถูก เป็นเพราะเรื่องของธามนิธิในวันนี้ทำให้เธอ วอกแวกไป ดังนั้นเธอจึงรู้สึกผิดต่อพลอยอย่างยิ่ง อีกทั้งยังรู้สึก ผิดต่อความเชื่อใจของทัดธนอีกด้วย
เธอรับสาย “คุณทัตธน

ทัตธนได้ยินเสียงอันอุดอู้ของเธอ เขาที่เพิ่งจะติดต่อกับไวยา ตย์เสร็จไปก็เข้าใจว่าเธอนั้นเป็นกังวลมากแค่ไหน จึงเอ่ย “พลอยกลับมาแล้ว ผมเคยสอนเธอมาก่อนว่าต้องกลับบ้านยังไง เธอเรียกรถกลับมาด้วยตนเอง ขอโทษด้วยนะครับ ผมไม่ได้ บอกคุณสักหน่อย”

พลอยไม่มีทางคิดมากขนาดนั้น เธอเพียงแค่วันนี้ทั้งวันไม่ได้ เจอทัดธนจึงคิดถึงเขา ก็เลยเรียกรถกลับมาเพื่อรอเจอเขา

ผลลัพธ์คือทําเอาปาณีและตรีวิทย์นั้นลนลานจนแทบแย่ เกรง ว่าจะทําเธอหายไป

ในสาย พลอยพูดขึ้นมากับทัดธนเข้าพอดี “สามี กอดหน่อย”

พวกเขาใกล้จะเข้านอนแล้ว แต่ถูกสายของไวยาตย์จะเข้าให้

เสียก่อน ทัดธนจึงเพิ่งจะรู้เรื่องนี้ขึ้นมา

ดังนั้นเขาจึงรีบโทรหาปาณี เกรงว่าเธอจะเป็นกังวล

ปาณีได้ยินเสียงของพลอย จึงวางใจลงมา “เธอไม่เป็นอะไรก็ ดีแล้วค่ะ ฉันกลัวว่าเธอจะเกิดเรื่องเข้าจริงๆ

“ไม่มีอะไรแล้ว วันนี้รีบพักผ่อนเถอะ” ทัดธนเอ่ย “ผมควรจะ โทรบอกคุณให้เร็วกว่านี้หน่อย

เขารู้สึกผิดอย่างยิ่ง

หลังจากวางสาย พลอยก็รีบพุ่งเข้ามาหาเขาก่อนจะกอดเขาไว้ “สามี

เป็นเด็กดีอย่างยิ่ง

ทัตธนกอดเธอนอนลงไปและเอ่ย “วันนี้เธอแอบหนีกลับมา ก่อน?

“ปาณีกำลังคุยโทรศัพท์

อย่าง ใสซื่อ เธอนั้นออกจะโง่งมอยู่หน่อยคิดอะไรก็ทำอย่างนั้น ไม่

มากมายอะไร

เธอ ในนี้ ความต่างเด็กน้อยเท่าไหร่ ทัดธนเธอเอาไว้ “ครั้งหน้าเวลากลับ ต้องบอกคนๆ

ชั่วคนเดียวถึงจะดีที่สุด ถ้าหากเธอไปคนดีเข้าทำ

ยังไง

เขายังคงไม่วางใจเรื่องเธอเท่าไหร่

พลอยถูกเขาสั่งสอนอยู่ เธอจ้องมองเขาด้วยความใส่ชื่อ ใน ตอนเขากำลังเอ่ยพูด เธอเงยหน้าขึ้นและล่างของเขา จูบเพียงครั้งเดียว เอาทัดธนที่กำลังเอ่ยสอนอยู่หยุดลงทันใด

ทัดธนมองภรรยาเธอสักหน่อย แต่รู้สึกว่าออกจะค่อยนัก
พลอยเอ่ยถามอย่าง ใสซื่อ “ฉันได้ยินพวกเขาพูดว่า ถ้านอน ด้วยกันจะมีเจ้าตัวน้อย สามี ฉันกำลังเจ้าตัวน้อยอยู่รึเปล่าคะ?

..….….………….ไม่ถึงว่าเธอจะพูดถึงเรื่องนี้ขึ้นมาได้ “เธอไป ฟังเรื่องไร้สาระพวกนี้มาจากใครกัน?”

พวกเขายังไปไม่ถึงขั้นนั้น จะไปมีลูกได้ยังไง?

ที่สำคัญคือเขารู้สึกว่าเธอนี่แหละคือเจ้าตัวน้อย เดินที่เขาไม่ เคยคิดไปถึงเรื่องที่ว่า วันหนึ่ง เธอจะมีลูกให้เขา

คิดถึงตรงนี้ จู่ๆทัดธนก็รู้สึกได้ถึงร่างกายของตนเองที่มี ปฏิกิริยาตอบสนองขึ้นมา