My Girl ภรรยาตัวน้อยของผม

ตอนที่884ปฏิเสธ



ตอนที่884ปฏิเสธ

ปาณีนั่งฟังที่หมอชลิตพูดอย่างเงียบๆ

” ที่จริงแล้ว ตอนที่ผมรู้ว่าคุณกับเขาแต่งงานกัน ตอนนั้นผม รู้สึกประหลาดใจมาก เพราะผมไม่เชื่อว่าคนเลือดเย็นอย่างธา มนิธิจะรักใครได้ ! แต่เมื่อผมได้เห็นคุณเป็นครั้งแรกผมก็รู้เลย ว่า ไม่ผิดแน่ คุณนี่แหละคือแก้วตาดวงใจของเขา ที่เขาเฝ้ารอ คอยมานานแสนนาน ! ” ชลิตพูดด้วยน้ำเสียงที่เรียบนิ่ง

ปาณีหันกลับมาทางหมอชลิต เธอมองไปที่เขาด้วยสายตาอัน ขมขื่น ก่อนจะพูดความในใจของเธอให้เขาฟัง ” คุณหมอชลิต คุณเข้าใจผิดแล้วล่ะค่ะ! ฉันกับเขา เราแต่งงานกันเพราะข้อ ตกลงเท่านั้นแหละค่ะ ! ตอนนั้นฉันไม่มีเงินเรียนต่อมหา วิทยาลัย แล้วเขาเองก็ต้องการใครสักคนมาแต่งงานด้วย พวก เราก็เลยจับพลัดจับผลูได้มาอยู่ด้วยกันน่ะค่ะ จนมาถึงตอนนี้ ใน ที่สุดทุกอย่างก็ได้พิสูจน์ให้เห็นแล้วว่าเราสองคนไม่เหมาะสมกัน จริงๆ ! เราทั้งคู่เหมือนอยู่กันคนละโลก !!

พูดจบ ปาณีก็ก้มหน้าก้มตา พยายามจะเก็บซ่อนความเจ็บ ปวดอันแสนขมขื่นนั้นไว้

จากนั้นไม่นาน กระดาษทิชชูแผ่นหนึ่งก็ถูกยื่นมาตรงหน้าของ เธอ เมื่อปาณีเงยหน้าอันห่อเหี่ยวของเธอขึ้นมาก็ได้สบตากับ หมอชลิต แววตาของเขาเต็มไปด้วยความใสซื่อและจริงใจ หญิง สาวรับเอาทิชชู่จากเขามา ก่อนจะพูดเสียงอ่อยๆ ” ขอบคุณนะคะ
ชลิตส่ายหน้าเบาๆ ” จริงๆแล้ว ผมต่างหากที่ต้องเป็นฝ่าย ขอบคุณคุณนะ ปาณี ! ถ้าไม่ใช่เพราะคุณ ชามนิธิจะกลับมาเป็น ปรกติแบบนี้ได้หรือเปล่าก็ไม่รู้ ! อีกอย่าง คุณไม่เคยสังเกตเลย เหรอว่า ตลอดเวลาที่เขาอยู่ข้างๆคุณ ความเกรี้ยวกราดของเขา ไปหายไปเยอะเลยนะ ! คุณไม่รู้หรอกว่า เมื่อก่อนเวลาอยู่ต่อ หน้าผมธามนิธินะร้ายกาจแค่ไหน ! แต่ที่จริงๆแล้วเขาก็แค่ เสแสร้งเท่านั้นแหละ ! แต่ว่า หลังจากที่เขาแต่งงานกับคุณ เขา ก็เหมือนกับเปลี่ยนไปเป็นคนละคน! ไม่เย็นชา ไม่เลือดเย็น แล ดูมีหัวจิตหัวใจ มีความเป็นมนุษย์ปุถุชนกับเขาขึ้นมาหน่อย

เมื่อได้ฟังที่หมอชลิตสาธยาย ปาณีก็ถามกลับไปด้วยความ ประหลาดใจ ” อย่างนั้นเหรอคะ ? ทำไมฉันไม่เห็นรู้สึกแบบนั้น เลย ? คุณอาไม่ได้เป็นคนที่ดูเย็นชา แต่ลึกๆแล้วจิตใจอ่อนโยน แบบนี้มาตลอดหรอกเหรอคะ ? ”

ชลิตส่ายหัวยิกๆ ก่อนจะพูดด้วยท่าทางที่ดูจริงจัง ” ธามนิธิที่ คุณรู้จัก มันต้องไม่ใช่ธามนิธิคนที่ผมรู้จักแน่ๆ ! คุณไม่รู้หรอก ว่า แต่ก่อนตอนที่ผมต้องเผชิญหน้ากับสีหน้าท่าทางที่แสนจะ เยือกเย็นจนเข้าไปในไขกระดูกของเขาน่ะ มันทรมานใจแค่ไหน

ทั้งสองคนพูดคุยกันอย่างสุขสำราญใจ ชลิตเม้ามอยเล่าเรื่อง ของธามนิธิให้เธอฟังเป็นการใหญ่ แต่ปาณีก็เป็นผู้ฟังมากกว่าผู้ พูด นี่ถือเป็นครั้งแรกที่ปาณีได้ฟังเรื่องราวของคุณอาผ่านมุมมองของบุคคลที่สาม แล้วเธอก็ได้พบว่า เธอกับคุณอามีช่วงเวลาดีๆ ร่วมกันมากมาย เหมือนบุพเพอาละวาด ที่สวรรค์ส่งมาให้เป็น คู่กันอย่างนั้นแหละ !

เธอได้แต่คิดมาตลอดว่าเป็นเพราะชาติกำเนิดของตัวเอง จึง ทำให้เธอไม่คู่ควรกับคุณอา และนี่เป็นครั้งแรกที่เธอได้ยินจาก ปากของคนอื่น ว่าเธอกับคุณอานั้นเป็นคู่รักที่เหมาะสมกันดั่งฟ้า ประทานมาให้เกิดเป็นคู่กันจริงๆ

ถึงแม้ว่าคำพูดเหล่านี้จะออกมาจากปากของหมอชลิต ซึ่ง บางทีก็อาจจะถูกแต่งเติมเสริมแต่งไปบ้าง แต่ถึงกระนั้น ปาณี ยังรู้สึกดีใจอย่างบอกไม่ถูก ! เพราะในที่สุดก็มีคนเห็นว่าเธอนั้น ยังมีตัวตนอยู่ในโลกใบนี้ ! อีกทั้งยังยอมรับในการแต่งงานระ หว่างเธอกับคุณอาอย่างมีเหตุมีผล !

เมื่อได้เห็นสีหน้าของปาณีดูผ่อนคลายลงอย่างเห็นได้ชัด ชลิต จึงพูดต่อไปอีก ” ยังมีอีกนะปาณี คุณไม่สังเกตเลยเหรอว่า หลัง จากที่ธามนิธิแต่งงานกับคุณ รอยยิ้มบนใบหน้าของเขาก็มากขึ้น ทุกวันๆ ใช่หรือเปล่า ? ที่ว่ามานี้คุณเองก็รู้ดีอยู่แก่ใจอยู่แล้ว แต่ คุณกลับมองข้ามมันไปซะอย่างนั้น คุณเอาแต่คิดเรื่องความแตก ต่างของชาติตระกูลระหว่างคุณกับเขา ปาณี คุณไม่รู้สึกเลยเหรอ ว่าแบบนั้นมันไม่ยุติธรรมกับเขาเลยนะ ? คุณเอาแต่มองความ คับอกคับใจของตัวคุณเอง แต่คุณกลับไม่เคยสนใจเลยว่าธา มนิธิเขาทำเพื่อคุณขนาดไหน!

ชั่ววินาทีนั้น คำพูดจากปากของหมอชลิตทำให้ปาณีเหมือน ตกอยู่ในภวังค์ ตลอดระยะเวลาที่พวกเขาแต่งงานกันมา เธอแหละที่เป็นคนใจเสาะอ่อนแอ เธอนี่แหละที่เอาแต่หาเหตุผลนั่นนี มาเป็นชนวนให้เธอทําอะไรโง่ๆลงไป !

ตัวอย่างเช่น ในเหตุการณ์ตอนที่เธอเกือบจะถูกทำนา ทำร้าย จนบาดเจ็บ เธอก็เลือกที่จะไม่รับสายโทรศัพท์ของคุณอา ! ใน ตอนนั้นปาณีมั่นใจได้เลยว่า อีกนิดเดียวเธอก็เกือบจะไม่รอด แล้ว ทว่าคุณอากลับไม่รู้เรื่องอะไรด้วยเลย !

ยังมีเรื่องตอนที่เธองอนคุณอาก็เลยไปกินข้าวศิวรรจน์อีก ตอน นั้นเธอก็ไม่ยอมโทรไปบอกคุณอา

มีครั้งหนึ่งที่คุณอาไปกินข้าวกับทยาติ เธอก็โกรธ กระฟัดกระเฟียดใส่คุณอา คุณอาก็พยายามที่จะอดทนอดกลั้น กับพฤติกรรมของเธอ อีกทั้งยังพาเธอไปแนะนำตัวต่อหน้าทยาติ อีกด้วย เพื่อแสดงความบริสุทธิ์ใจของเขา…….

เรื่องงี่เง่าประเภทนั้น มันเกิดขึ้นมากมายหลายครั้งจริงๆ ตลอดชีวิตการแต่งงานของพวกเขา!

แต่เธอกลับคิดทึกทักไปเองว่า มีเพียงเธอเท่านั้นที่เป็นผู้ถูก กระทำ มีเพียงเธอที่ต้องแบกความทุกข์ใจนั้นไว้ และเธอสมควร ที่จะได้รับการง้อและการเอาใจจากคุณอา !

แต่เธอดันลืมไปว่า การแต่งงานเป็นเรื่องระหว่างคนสอง

คน ! ฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งไม่สามารถที่จะเป็นฝ่ายที่ต้องคอย ประนีประนอมไปตลอดอย่างไร้ที่สิ้นสุด และอีกฝ่ายหนึ่งก็ไม่ สามารถที่จะคอยเรียกร้องทุกสิ่งอย่างอยู่ร่ำไปเช่นกัน ! สุดท้ายแล้วทุกคนก็เป็นมนุษย์ เธอไม่ควรใช้สิ่งที่เรียกว่าความรัก ไปกักขังหน่วงเหนี่ยวพันธนาการคุณอาเอาไว้แบบนี้

คุณอาเองก็เป็นมนุษย์คนหนึ่ง! ถึงแม้จะถูกเธอคอยโจมตีหา เรื่องอยู่เป็นประจํา แต่เขาก็ยังรักใคร่เอ็นดูเธออยู่เสมอ แล้วแบ บนี้จะไม่ให้เธอเจ็บปวดหัวใจได้ยังไงกันล่ะ !

เมื่อได้เห็นสีหน้าของปาณีที่ดูเหมือนจะสงบสติอารมณ์ได้แล้ว รวมถึงน้ำตาแห่งความสำนึกผิดที่กำลังเอ่อคลออยู่ที่เบ้าตา ชล รู้ทันทีว่าเขาทำสำเร็จแล้วและควรที่จะถอยออกมา เขาค่อยๆ ปิดประตูห้อง และเดินออกจากห้องนั้นไปเงียบๆ

ทันทีที่ชลิตเดินพ้นประตูออกมา ก็ถูกสองหนุ่มที่ยืนรออยู่ ตะโกนเรียกเขาเอาไว้

“เอ่อ ชลิต ! ปาณีเป็นอย่างไรบ้าง ? ร่างกายเธอไม่มีอะไร

ผิดปกติใช่มั้ย ? ” ธามนิธิจับแขนของชลิตไว้ และถามเขาด้วย

ความร้อนใจ

ศิวรรจน์ที่ยืนอยู่ข้างๆกันก็รีบชิงถามด้วยเหมือนกัน ” เอ่อ ใช่สิ พวกคุณคุยกันนานมากเลย คงไม่ได้หมายความว่า ร่างกายของ ปาณีมีปัญหาอะไรใช่มั้ยครับ ? แล้วมันร้ายแรงหรือเปล่า ? ” แต่ธามนิธิกลับไม่มีท่าทางคัดค้านเขาแต่อย่างใด

ชลิตยิ้มแบบมีเลศนัย ” ถ้าพวกคุณเป็นห่วงเธอขนาดนี้ ทำไม

ไม่ไปถามเธอเองล่ะ ? ”

พอพูดจบชลิตก็เดินจากไปในทันที

ศิวรรจน์มองดูเบื้องหลังของชลิตที่เพิ่งเดินจากไป ก่อนจะพูดด้วยความหมั่นไส้ ” ถ้าหากว่าการชกหน้าคนมันไม่ผิดกฎหมาย แล้วล่ะก็ ฉันจะใส่เขาสักหมดเลย คอยดู ”

ธามนิธิเหลือบไปมองศิวรรจน์แวบหนึ่งแต่ก็ไม่ได้พูดว่าอะไร พลางผลักมือจะเปิดประตูห้อง แต่ยังไม่ทันได้ผลักประตูนั้น ก็ได้ เห็นว่าประตูถูกเปิดมาจากด้านในพอดี ทั้งสองหนุ่มพร้อมใจกัน หันไปมองด้านในประตูบานนั้น และร้องเรียกด้วยเสียงแผ่วเบา ปาณี เธอ …… 11

จังหวะที่ปาณีเดินออกมาจากห้อง ก็เห็นสองหนุ่มพากันมองมา ที่เธอ อีกทั้งยังพร้อมใจกันร้องเรียกชื่อเธออีก !

เธอยืนนิ่งชะงักไปเล็กน้อย ไม่คาดคิดว่าตัวเองจะได้เห็นภาพนี้ อยู่เบื้องหน้า เธอหันไปพูดกับศิวรรจน์ก่อน ” เอ่อ คุณศิวรรจน์ ฉันสบายดีค่ะ ไม่ต้องเป็นห่วงหรอกค่ะ!”

ธามนิธิสังเกตเห็นอาการเย้ยหยันที่ปรากฏอยู่บนใบหน้าของ ศิวรรจน์ แต่เขากลับทำเอาหูไปนาเอาตาไปไร่สายตาของธา มนิธิจดจ้องอยู่ที่ปาณี เขายังคงมองเธอตาไม่กระพริบ

ปาณีพยายามบังคับตัวเองไม่ให้หันไปสบตากับคุณอา เธอหัน ไปส่งยิ้มให้กับศิวรรจน์ ก่อนจะพูดกับเขาว่า ” คุณศิวรรจน์ ขอ ฉันคุยด้วยเป็นการส่วนตัวหน่อย จะได้ไหมคะ ? ”

มีหรือที่ศิวรรจน์จะปฏิเสธ

เมื่อมองดูสองคนค่อยๆเดินจากไป ธามนิธิยังคงยืนอย่าง อ้างว้างโดดเดี่ยวอยู่ตรงนั้น ร่างสูงโปร่งที่ยืนอยู่เต็มไปด้วย ความโศกเศร้าอาดูร ดูคล้ายกับหมาป่าที่ถูกทอดทิ้งโดยคู่ของมันให้อยู่อย่างเดียวดาย !

ปาณีพาวรรจน์เดินมาจนถึงมุมๆ หนึ่ง หญิงสาวก้มหน้านิ่ง ก่อนจะเอ่ยปากขึ้นมาว่า ” คุณศิวรรจน์ ฉันต้องขอบคุณคุณ มากๆเลยค่ะ ! จริงๆนะ ถ้าหากไม่ได้คุณล่ะก็ ฉันก็คงจะ…….. ฉัน ขอขอบคุณจากใจจริงค่ะ ! 11

เมื่อได้ยินที่เธอพูด ศิวรรจน์ถึงกับอึ้งไปเล็กน้อย เขามองเธอ ด้วยสายตาที่ดูประหลาดใจและเริ่มที่จะไม่มั่นใจ ” ปาณี เธอ อยากบอกอะไรฉันกันแน่ ? เธอคงไม่ได้คิดจะพูดอย่างที่ฉันคิด ใช่มั้ย ? ”

ปาณีพยักหน้าเบาๆ ก่อนจะส่งยิ้มให้เขา ” อืม ! ที่ฉันอยาก จะพูดกับคุณ ก็คงเป็นเรื่องที่คุณคิดนั่นแหละค่ะ ! แต่ว่า ฉันก็ อยากจะขอบคุณคุณอีกครั้ง ! และก็ขอขอบคุณแทนลูกในท้อง ของฉันด้วย ขอบคุณนะ

ศิวรรจน์ส่ายหัวไปมา เขาพูดด้วยท่าทางจริงจัง ” ปาณี ! เธอ ก็รู้ว่าที่ฉันต้องการมาตลอด มันไม่ใช่คำขอบคุณจากเธอ ! เธอ เองก็รู้ดีนี่ ! แล้วทำไมเธอยังจงใจที่จะพูดแบบนั้นล่ะ ? ”

เมื่อได้ยินที่เขาพูดแบบนั้น ปาณีจึงสูดลมหายใจเข้าลึกๆ และ บอกกับเขาไปว่า ” ฉันไม่รู้อะไรทั้งนั้น ฉันรู้แค่เพียงว่าตอนนี้ฉัน กำลังท้อง และฉันก็ไม่สามารถที่จะแบกลูกในท้องของฉันไป ชอบพอกับผู้ชายคนอื่น ! ตั้งแต่วันนั้นจนถึงวันนี้ คนที่ฉันชอบมี เพียงคนเดียวเท่านั้น ก็คือพ่อของลูกในท้องฉัน !

ศิวรรจน์ไม่คาดคิดมาก่อนว่า เขาจะต้องมาได้ยินคำปฏิเสธอันแสนโหดร้าย ในเวลานี้


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ