My Girl ภรรยาตัวน้อยของผม

ตอนที่ 471



ตอนที่ 471

เขาจ้องมองปาณี ถ้าหากไม่ใช่เพราะกำลังอยู่ในมหาลัย เขาคิด อยากที่จะดึงเธอเข้ามาในอ้อมกอดเป็นอย่างยิ่ง

แต่ว่าเขาไม่กล้าพอ เพราะเขารู้ว่าแบบนี้ เธอจะต้องเกลียดเขา เป็นอย่างมากแน่นอน

ยามที่โทรมาถึง ก็เห็นทั้งคู่กำลังยืนอยู่ตรงนั้นพอดี แต่เป็น เพราะกำลังถือร่มอยู่จึงไม่ได้สังเกตุมากนัก ทำให้ไม่รู้ว่าเป็นพวก เขา

แต่เธอก็คุ้นเคยกับเวทสเป็นอย่างยิ่งทำให้ถึงแม้ว่าฝนจะตก แค่เพียงเหลือบมอง เธอก็จําเขาได้อย่างรวดเร็ว

เธอเดินเข้ามา เอ่ยปากพูด “ปาณี”

การเข้ามาของโมรี ทำให้บรรยากาศอันน่าอึดอัดสลายหาย ไปอย่างรวดเร็ว

ปาณีมองเห็นเธอ ประหนึ่งมองเห็นผู้กอบกู้อิสรภาพมีปาน “อรุณสวัสดิ์”

ใบหน้าของโมรีแสดงความสงสัย เหลือบมองไปที่เวกัสครา หนึ่ง “พวกเธอกำลังคุยอะไรกัน?

ยากนักที่จะเห็นทั้งคู่อยู่ด้วยกัน

ปาณีพูด “บังเอิญเจอกันเท่านั้น ไม่ได้พูดอะไรหรอก”
โมรีขอบเวทีสมากขนาดนี้ เธอไม่อยากทำให้โมเสียใจ ยังไงซะเธอก็ไม่ลงเอยกับเวกัสอย่างแน่นอน จึงไม่จำเป็นต้อง พูดอะไรออกมาอีก

คิดไม่ถึงว่าพอพูดจบ กลับถูกเวทัสตอกหน้าขึ้น “ฉันเพิ่งพูด กับปาณี ว่าให้เธอกลับมาข้างกายฉัน โมริ เธอช่วยฉันเกลี้ย กล่อมเธอหน่อยเถอะ”

“เวทส! ปาณีมองเขาอย่างไม่อยากเชื่อสายตาตนเอง เขา กลับกล้าให้โมรีมาเกลี้ยกล่อมตัวเอง?

เขาไม่รู้หรือไงว่าโมรีชอบเขา?

นี่มันออกจะมากเกินไปหน่อยแล้ว!

หรือเขาไม่เห็นหรือไงว่าเธอมีความสัมพันธ์ที่ดีกับโมรี?

โมรีได้ฟังคำพูดของเวทสจนจบ ก็แข็งทื่อไป

แต่กลับไม่ได้แสดงอารมณ์โกรธขึ้นมา เพียงแค่มองไปที่ปาณี อย่างสงบและเอ่ย “ปาณี พวกเราไปเรียนกันเถอะ”

ทั้งคู่พูดไปและทิ้งเวทสเอาไว้ ก่อนจะเกินไปห้องเรียนด้วยกัน

เมื่อเดินขึ้นชั้นบน ปาณีเอ่ยกับโมรี “เวทสเป็นบ้าไปแล้ว เล่น ไม่รู้จักเวลาเวลา เธออย่าไปเก็บมาใส่ใจนะ ฉันกับเขาไม่ได้เป็น อะไรกันทั้งนั้น”

โมรีมองปาณีและเอ่ย “ความจริงแล้วในใจของเธอมีแต่เธอ มาตลอด ตั้งแต่ที่ฉันรู้จักเขามาจนกระทั่งตอน เขาไม่เคยลืมเธอเลย

“เธอพูดเรื่องพวกนี้เพื่ออะไร?”ปาณเบิกตามองโมรี “เรื่องของ ฉันกับเขามันผ่านไปตั้งนานแล้ว

อันที่จริงปาณีไม่ได้รู้สึกว่าตนเองทำไรผิดต่อโมรีมาก่อน

แต่คำพูดพวกนี้ของโมรี ทำให้ในใจของปาณีรู้สึกผิดขึ้นมาอยู่

บ้าง

เหมือนกับว่าตนเองทำให้ความสัมพันธ์ของทั้งคู่ได้รับผลกระ

ทบ

โมรียิ้มและเอ่ย “ปาณี ตระกูลพิมพ์ล้มละลายแล้ว ตริยาก็เป็น อย่างนี้ไปแล้ว เธอให้อภัยเวสเถอะนะ พวกเธอในตอนแรกก็ แยกจากกันเพราะถูกมือที่สามยั่วยทำลายความสัมพันธ์ ตอนนี้ ถึงแม้จะไม่สามารถอยู่ด้วยกันได้ เธอก็อย่าไปเกลียดชังเขาเลย ได้ไหม?”

ปาณีมองออกทันทีว่าโมกลับกำลังช่วยเวสเกลี้ยกล่อมเธอ อยู่จริงๆ

เธอแค่คิดไม่ถึงว่า โมรีจะทำแบบนี้

เธอมองโมรี “เวทสให้เธอมาพูดนั้นหรือ?

“เขาให้ฉันช่วยเกลี้ยกล่อมเธอ” โมรีจ้องมองปาณี “ฉันจึงมา ช่วยเขาเกลี้ยกล่อมเธอ ฉันชอบเวทส แต่ฉันไม่เหมือนกับติรยา ที่ตรยาอยากจะได้คือตัวเขา แต่ว่าฉัน แค่อยากให้เขาได้ในสิ่งที่ เขาอยากได้ก็เท่านั้น
คำพูดของโมรีทำให้ปาณีรู้สึกเศร้า เธออย่าเป็นแบบ สี โง่นัก ถ้าเธอชอบก็ต้องแย่งชิงมา เธอเป็นแบบนี้หมายความ ว่ายังไงกัน? เธอไม่ได้ติดค้างอะไรเขาเสียหน่อย

ไอบ้าเวทีสนั่น มีอะไรคู่ควรให้โมรีต้องดีด้วยขนาดนี้กัน?

ในมุมมองของปาณี เขาไม่คู่ควรเลยสักนิด

ทั้งคู่เดินไปเข้าเรียนและไม่ได้เอ่ยถึงหัวข้อนี้ขึ้นมาอีก

ในกิจกรรมกลุ่มช่วงบ่าย ปาณีที่เดินเข้าไปกลับมองเห็นนลิน กำลังพูดคุยกับนักเรียนหลายคนอยู่ เมื่อเห็นเธอเข้า คิ้วของ ปาณี ขมวด ม


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ