ตอนที่ 588

ยังไงซะเวทัสก็คือลูกชายคนเดียวของพี่สาวและพี่เขยของเขา

เวทัสไม่ฟังและยังคงเดินต่อไป เขาไม่เข้าใจเลยว่าทำไมตัว เองต้องมาเผชิญกับเหตุการณ์ที่ทิ่มแทงใจแบบนี้ด้วย

เขาอุตส่าห์เฝ้าคอยให้ปาณีหย่ากับธามนิธิ และคิดว่าตัวเขา คงจะมีความหวังขึ้นมาบ้าง แต่สุดท้ายมันก็คือความว่างเปล่า

” นายหยุดก่อน ” เห็นเขาไม่ยอม ธามนิธิเริ่มใช้น้ำเสียงที่ ดูแข็งกร้าวขึ้น

เมื่อได้น้ำเสียงเชิงสั่งการแบบนั้นจากน้าชายตัวเอง ฝีเท้าของ เขาก็พลันหยุดลง

ธามนิธิเดินมายืนอยู่ข้างๆเวกัส ก่อนจะมองหน้าเขาแล้วพูดว่า “นายไม่ใช่เด็กๆแล้วนะเวกัส ”

“ใช่ครับ ผมไม่ใช่เด็กแล้ว ” เวทัสหัวเราะด้วยน้ำเสียงประชด ประชัน ” น้าก็เลยแย่งผู้หญิงของผมไปอย่างงั้นเหรอครับ ? เมื่อ ก่อนตอนที่น้ายังนั่งอยู่บนรถเข็น ผมก็ไม่กล้าที่จะเข้าไปแก่งแย่ งกับน้า ไม่กล้าที่จะทักท้วง แต่ผมชอบเธอมากจริงๆ ถ้าน้าไม่ได้ รักเธอ แล้วทำไมน้าถึงไม่ยอมหลีกทางให้ผม ? ในเมื่อไม่ได้ รักเธอ แต่ทำไมยังคอยทำดีกับเธออยู่ตลอด คอยเข้าไปอยู่ใกล้ ชิดกับเธอตลอด ? ”

นี่เป็นครั้งแรกตั้งแต่เวทัสโตขึ้นมา แล้วกล้าพูดแบบนี้ต่อหน้าธามนิ

แต่ว่าเขารู้สึกไม่ไหวแล้วจริงๆ

เวทีงชอบปาณมาก และถามพิธีแต่งงานกับเธอเพียงเพราะ ข้อตกลงบางอย่าง แล้วทําไมตัวเขาเองถึงทำได้เพียงแค่มองดู พวกเขาอยู่ด้วยกัน แต่เขากลับไม่ได้อะไรเลย ?

ธามนิยมองดูเวกัส เขานิ่งเงียบไปชั่วขณะหนึ่ง ก่อนจะพูดออก มาว่า ” นายคิดว่าฉันแย่งปาณีมาจากนายอย่างนั้นเหรอ ? ”

* เกรงว่าไม่ใช่ครับ ” แววตาของเขาดูไม่เต็มใจที่จะตอบนัก

ในสายตาของเขา ธามนิธิคือคนที่ทำลายความสุขในชีวิตเขา

ธามนิธิยกมุมปากขึ้นเล็กน้อย ” นี่เป็นคำพูดที่ตลกที่สุดตั้งแต่ ที่ฉันเคยได้ยินมา ตอนที่ฉันแต่งงานกับเธอ พวกเธอก็เลิกกันไป แล้วนี่ คนที่ทําผิดต่อเธอก็คือนาย แล้วฉันก็ไม่ได้เป็นคนบีบ บังคับนายด้วย แล้วถ้าหากว่าฉันกับเธอไม่ได้อยู่ด้วยกัน แต่ด้วย นิสัยของปาณี เธอก็ไม่มีทางที่จะอยู่กับนายหรอก นายไม่เข้าใจ เลยเหรอ ? ”

แล้วทําไมกลายเป็นเขาไปแย่งปาณีมาซะอย่างนั้น ค่าพูดของธามนิธิ ถึงกับทำให้เวทีสยืนกุมมือตัวเองโดยไม่รู้

ตัว

ถูกต้อง เขาเองก็รู้ดีว่า ในตอนแรกเป็นเขาเองที่ผิดต่อปา แต่ว่า …….
* ตอนนี้ผมก็พยายามที่จะชดเชยทุกสิ่งทุกอย่าง ผมรู้ว่าเมื่อ ก่อนผมมันผิดเองที่ไปเชื่อคำพูดของติรยา แต่ว่าน้าครับ ผมชอบ ปาณีมากจริงๆนะครับ หลีกทางให้ผมได้ไหมครับ ? พวกคุณ สองคนก็หย่าขาดจากกันแล้วไม่ใช่เหรอ ? ขอแค่น้าไม่ไปยุ่ง วุ่นวายกับเธออีก ไม่เข้าไปยุ่งกับโลกของเธอ เธอจะต้องกลับมา ชอบผมแน่นอน ”

สถานะของเวกัสก็ไม่น้อยหน้าใคร เมื่อก่อนเขาก็เคยคบอยู่ กับปาณี ดังนั้น หากเขาพยายามให้มากกว่านี้ ทำไมจะเอาชนะ ใจปาณีไม่ได้ล่ะ ?

ธามนิธิมองดูหลานชายตัวเอง ก่อนจะบอกเขาว่า ” สุดท้ายแล้ วนายก็ยังเป็นเด็ก ไม่รู้จักโต ไร้เดียงสาจริงๆ ”

ไม่รู้ าคิดได้ยังไงกันนะ ว่าหากเขาไม่ไปยุ่งกับโลกของ

ปาณีแล้วเธอจะหันมาชอบเวทีส

อีกทั้งสามนิธิก็ชอบพออยู่กับปาณี

แล้วทําไมเขาต้องหลีกทางด้วยล่ะ ?

ธามนิธิบอกกับหลานชายว่า : ” นายมันขี้ขลาดจนต้องทำถึง ขนาดนี้เลย ไงกัน ?

บนถนนมีรถแล่นขวักไขว่ไปมา ถึงแม้เสียงของธามนิธิจะไม่ ดังมากนัก แต่ทุกคำที่เปล่งออกมานั้นฉะฉาน ชัดถ้อยชัดคำ เขาพูดกับเวทีสว่า : ” นายจะน่าจัดการกับความรู้สึกนี้ได้ตั้งนานแล้วนะ แต่กลับกลายเป็นว่าจนถึงตอนนี้นายก็ยังไม่เคลียร์ เรื่องนี้สักที กลับไปคิดทบทวนให้ดีๆ ว่านายควรจะทำตัวอย่างไร และที่นายเป็นอยู่มันดีแล้วหรือยัง ”

แต่ก่อนเขาเคยไอ้หลานคนนี้มาก แต่มาวันนี้ได้เห็นสิ่งที่เขา เป็นเลยทําให้ธามนิธิรู้สึกโกรธและผิดหวังอยู่ไม่น้อย

เขาเรียกรถให้ไปส่งเวทัส แล้วจึงเดินกลับเข้าไปหาปาณีใน

ร้านอาหาร

ปาณีเรียกเช็คบิลเสร็จเรียบร้อย เมื่อเธอได้เห็นเวทสโผล่มา ทําเอาเธอกินอะไรไม่ลงเลย

เธอเดินสะพายกระเป๋าออกมายืนอยู่ตรงหน้าธามนิธิ มองหน้า เขาด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความร้อนใจ ” เขาว่ายังไงบ้าง คะ ? “