ตอนที่314

ก็ไม่ค่อยเหมือน..เพราะตัวจริงสวยกว่าในรูปอีก! แล้วทั้งคนก็ดู เหมือนไม่หยิ่งด้วย

โมรีนั่งอยู่ข้างปาณี “ฉันรู้สึกฉันไม่อยากมีชีวิตแล้ว” ปาณีก็รู้สึกเช่นนั้น “ฉันก็เหมือนกัน

ที่แรกคิดว่าตัวจริงคงไม่สวยเท่าในรูปสักนิดก็ยังดี! แต่ ….ผู้หญิง คนนี้ผิวขาวมากแถมดูสง่ามีมารยาทเรียบร้อยดีอีก

ก็แค่การกระทำเล็กน้อยก็มีหลายคนหลงลงไปแล้ว “บ้าจริง! เมื่อไรฉันถึงจะสวยเหมือนเขาแบบนั้น?”

“ฉันก็อยาก!”

ผู้หญิงที่สวยสุดในโลกนี้มันก็แบ่งเป็นสองแบบ แบบแรกคือสวยจน ทำให้คนอิจฉา

แล้วอีกแบบคือสวยจนทำให้คนอยากอิจฉาก็อิจฉาไม่ลงแถมอยาก ให้ตัวเองได้หน้าตาแบบนั้นอีก

และตอนนี้คนที่นั่งอยู่หน้าทีนาร์ก็คือแบบที่สอง

ที่นาร์เซ็ตน้ำตาของตัวเองให้สะอาดและสบตากับดวงตาราวกับลม ในฤดูใบไม้ผลิรู้สึกเหมือนตัวเองหลงเข้าไปในนั้น

ที่นาร์ก็เห็นเวทัสเลยก้มหัวลงอย่างอัตโนมัติไม่อยากสบตากับเวทัส

ซยรยืนอยู่ข้างเวทัส นี่เขามาอยู่นี่ได้ยังไง?”

ก่อนเขาจะรู้จักเวทัสอาจจะไม่ได้สนิทกับคนในบ้านวิสิทธิ์เวชมาก แต่นลิน มีสุวรรณ์เขารู้จัก

เวทัสเดินเข้าไปหยุดอยู่ที่หน้าโต๊ะพวกเขา

ที่น่าร์กัมหัวลงราวกับไก่น้อยเจอนกอินทรีย์

หลังจากที่โดนสั่งสอนเธอก็ค่อยรู้ว่าเวทัสเป็นคนที่เล่นด้วยไม่ได้

สายตาของเวกัสไม่ได้มองที่ทีนาร์แต่กลับมองผู้หญิงที่อยู่ตรงข้าม

ที่นาร์สายตาเป็นขามาก รู้สึกถึงสายตาของดวงตาคู่ที่อ่อนโยนขึ้นมามองเวทัส แล้วยิ้ม “เวทัสไม่เจอกันนานเลยนะ ช่วงนี้เป็นยังไงบ้าง?”

ไม่มีความรู้สึกผิด ไม่มีความระแวงใดๆ

เวทัสนึกภาพไม่ออกว่าเขาหายไปนานขนาดนี้ทำไมไม่เคยเปลี่ยน

เลย! พอเจอตัวเองก็ยังทำเหมือนเมื่อก่อน

เมื่อก่อนตอนนลิน มีสุวรรณยังอยู่เขาสนิทกับจันวิภา วันๆก็เข้าออก ที่บ้านเวทัสในสายตาของเขาก็ราวกับน้องในบ้าน เขาก็ดีกับ เวทัสมาตลอด

แต่ต่อให้เวทัสคิดยังไงก็คิดไม่ออกว่าผู้หญิงคนนี้หายไปนานขนาด นี้หลังจากกลับมาทำไมไม่มีความรู้สึกผิดเลยสักนิด

ทิ้งคุณน้าที่บาดเจ็บแล้วเขายังกล้ากลับมาแบบนี้อีกหรอ? “เธอกลับมาทำไม?” ก่อนฐามนิธิแต่งงานเขาไม่มีแม้แต่วี่แวว

แต่ธามนิธิพึ่งแต่งงานเขาก็กลับมา!

เหอะ!

นลิน มีสุวรรณ์ยิ้มอย่างสบาย กลับมาทำเรื่องนิดหน่อย แม่เธอเป็น ยังไงบ้าง? กลับไปอย่าลืมช่วยทักทายแทนคนในบ้านหน่อยนะ

เวทัสขมวดคิ้ว

คนในบ้าน?

ใครเป็นคนบ้านเดียวกันกับผู้หญิงคนนี้กัน?

เธอมองนลิน มีสุวรรณ์น้ำเสียงเย็นชา “หน้าเธอนี่ใหญ่จริงๆ” ชยรพกลัวเธอโมโหจนก่อเรื่องอะไรขึ้นเลยรีบเดินไปลากเวทัส “พวกเราไปกินข้าวก่อนนะ

ทีนาร์ที่มองสถานการณ์เมื่อกี้อยู่ข้างๆพอเห็นเวทัสไปก็ถามนลิน มี สุวรรณ์ อาจารย์รู้จักกับเวทัสหรอคะ?”

นสิน มีสุวรรณ์ยิ้ม “เป็นลูกของญาติอ่ะ ทำไมเธอกลัวเขาหรอ?”