เขาทําท่าทางเฉยๆ ทิ้งรถเข็นไว้ตรงนั้น

จนกระทั่งเขาขึ้นลิฟต์ไปแล้ว จันวิภาถึงเพิ่งมี ปฎิกิริยาตอบสนอง ธามนิธิ ยีนได้แล้วจริงๆ

ปาณีมองไปที่จันวิภา “พี่คะ”

จันวิภานั่งลงอย่างงงๆ อาจเป็นเพราะภาพตรง หน้าที่กระหน่ำใส่เธอ ชั่วขณะหนึ่งเธอจึงยังรู้สึกรับ ไม่ได้

ผ่านไปสักพัก เธอจึงจ้องไปยังปาณี น้ำเสียง แสดงถึงความยินดีอย่างที่สุด “เมื่อกี้พี่ไม่ได้ดูผิดใช่ ไหม”

ปาณีบอกว่า “จริงค่ะ คุณอาหายดีแล้วจริงๆ เพียงแต่ก่อนหน้านี้เขาไม่ยอมบอกสักคำ วันนี้ฉันก็ เพิ่งจะรู้เหมือนกันค่ะ”

หากเป็นเพราะว่าเธอไม่เห็นเองล่ะก็ ธามนิธิก็ คงจะปิดบังต่อไป

แต่จะเพราะอะไรนั้น คิดยังไงปาณีก็ไม่เข้าใจ

ปาณีพูดพลาง เอาของขวัญที่ชลธีมอบให้เก็บ ลงใส่กล่อง แม้ธามนิธิจะบอกว่าอยากมอบให้เธอ แต่ เธอก็ไม่คิดจะใส่มัน สู้เก็บไว้ที่เดิมดีกว่า จันวิภาเห็นหยกเข้า ก็เกิดอาการตกตะลึง “นี่

อะไรน่ะ?”

ปาณีอธิบายว่า “มีคนให้มาค่ะ”
จันวิกาหยิบขึ้นมาดู แล้วหัวเราะขึ้น “นี่มันหยก ที่แม่ของนลินหวงที่สุดเลยไม่ใช่หรือ? ชอบเอาออก มาอวดให้ดู ทําไมถึงมาอยู่กับเธอได้ล่ะ?”

“ ปาณีนึกไม่ถึงว่า ชลธีถึงกับติดใจให้เธอ ได้ลงคอ

จันวิกาก็ไม่ได้ซักถามอะไรต่ออีก แต่รีบโทร หาฐิติพรอย่างรวดเร็ว

ฐิติพรอดใจรอให้ธามนิธิกับปาณีไปหาเธอไม่ ไหว จึงพร้อมกับชัยพรตรงดิ่งมาที่สวนจตุจักรเพื่อดู ธามนิธิ ความรู้สึกนี้ เหมือนกับตอนเข้าสวนสัตว์เพื่อ ไปดูหมีแพนด้ายังไงยังงั้นเลย

เวท์สกลับถึงบ้านวิสิทธิ์เวช พบว่าไม่มีใครอยู่ สักคน เหลือแค่คนดูแลบ้าน

เลยถามขึ้นอย่างงงๆว่า “คุณตาคุณยายล่ะ?”

ถ้าเป็นเวลานี้ พวกเขาน่าจะอยู่บ้านสิ !

ถามเสร็จแล้ว เวทัสก็นั่งลงบนโซฟา หยิบมือ ถือออกมา กำลังจะโทรออกไป พลันก็ได้ยินคนดูแล บ้านร้องขึ้นอย่างตื่นเต้นว่า “พวกท่านไปบ้านคุณธา มนิธิกันค่ะ ได้ยินว่าขาของคุณธามหายดีแล้ว ลุกขึ้น ยืนได้แล้ว”

..” เวทัสถึงกับชะงัก มองผู้ดูแลบ้านอย่าง

ไม่เชื่อหู

เรื่องนี้ถ้าเทียบกับปาณีมีชีวิตที่สงบสุขแล้ว ยังทําให้เขาตกตะลึงมากกว่าอีก
หลังจากผู้ดูแลบ้านเริ่มคลายความตื่นเต้นลง บ้างแล้วจากข่าวทีรามนิธิ หายดี ก็อธิบายว่า “เป็น ความจริงคะ ไม่ได้พูดล้อเล่น”

จากนั้นผู้ดูแลบ้านก็เห็นเวทีสวิ่งออกไป แม้แต่ ข้าวเย็นก็ไม่ได้ทาน

หลังทานอาหารเย็นแล้ว ปาณีนั่งอยู่ข้างสระ น้ำพุในสวน แกว่งขาสองข้างเล่นรับลม ข่าวดีของธา มนิธิ ทําเอาทุกคนตื่นเต้น เวลานี้ทุกคนต่างนั่งล้อม รอบพูดคุยกับธามนิธิ

ปาณิทานเสียจนอิ้มแปร้ เลยออกมาเดินย่อย อาหาร

เห็นรถยนต์คันหนึ่งจอดที่หน้าประตู จากนั้น ก็ มีคนหนึ่งลงมาจากรถ

รอจนอีกฝ่ายเดินเข้ามาใกล้ เธอถึงเห็นชัดว่า เป็นเวทีส

เมื่อปลายสัปดาห์ พวกเขาเพิ่งคว้าแชมป์การ แข่งขันมาได้ สองวันมานี้เวทัสจึงยุ่งจนไม่มีเวลากลับ บ้าน

เขาเดินตรงปรี่เข้ามา พอเห็นปาณีอยู่ข้างสระ น้ำพุ ก็หยุดอยู่ตรงหน้าเธอ “คุณน้าหายดีแล้วจริง หรือ?”

น่าเสียงไม่อยากเชื่อ

ปา รู้สึกตลอดมาว่าเวทีสต้องการแย่งเธอ จากคุณอา จึงตอบอย่างระวังตัวว่า “อั้ม”