ตอนที่ 30

ตอนแรกเธอคิดว่าในเมื่อปาณีไม่ได้เรียนต่อมหา ลัยแล้วก็จะกลับเมืองชลธีแล้วจะไม่มาปรากฏอยู่ตรง หน้าเธอกับเวทัสอีกแต่ตอนนี้.

ปาณีนั่งอยู่ข้างๆธามนิธิทุกคนในบ้านดูแลเธอ อย่างทะนุถนอมถ้าหากฉันแต่งงานกับเวทัสในอนาคตก็ ต้องเรียกเธอว่าน้าสะใภ้ตลอดไปสิ?

เมื่อคิดถึงจุดนี้ติรยารู้สึกไม่สบายไปทั้งตัว

ปาณีขอตัวไปห้องน้ำสักครู่ตอนเธอกลับมาเห็นติ รยาขวางเธออยู่ตรงประตูห้อง

ติรยามองปาณีอย่างจริงจังปาณีรู้ว่าติรยาต้องไม่

พอใจมากๆเพราะว่านี่เป็นครั้งแรกที่เธอมาที่บ้านแต่ก็ไม่ เป็นที่สนใจของทุกคนเธอต้องไม่พอใจอยู่แล้ว

ปาณีไม่ได้พูดคุยกับติรยาเขาแค่อยากกลับไปนั่ง ที่แต่ติรยากลับขวางเธอเอาไว้

เธอมองติรยาอย่างนิ่งเงียบ”เธอก็รู้ว่าที่นี่เป็น ที่ไหนคงจะไม่ได้อยากตบตีกับฉันที่นี่หรอกนะ?”

ติรยาเป็นคนที่เอาหน้ามากเธอกลัวเสียหน้า มากกว่าปาณีเสียอีกเป็นเพราะจุดนี้ปาณีจึงไม่ได้เกรง

กลัวเธอเลย

ติรยาเก็บมือที่กำลังขวางปาณีกลับมามองหน้าปาณีน้ำเสียงไพเราะขึ้นมาเล็กน้อย”เธอไปคบกับน้าของ เวทัสตอนไหนทำไมฉันไม่รู้เรื่องล่ะ?”

“เธอเป็นคนแนะนำให้ฉันเองไม่ใช่หรอว่าให้เชื่อ ฟังแม่แล้วแต่งงานไปซะ?และเขาก็เป็นคนที่แม่ฉันให้ แต่งงานด้วยพอดีคิดๆแล้วฉันต้องขอบใจเธอนะเนี่ย!”

แต่งงานกับคุณอาแต่เดิมก็เพื่อแลกกับค่าเทอม สามารถเห็นสีหน้าของติรยาที่ดูไม่ได้เลยถือเป็นความ โชคดีที่คิดไม่ถึงเลยทีเดียว

ติรยาทำตาโต”เป็นไปไม่ได้!แม่เธอจะรู้จักคนใน บ้านวิสิทธิ์เวชได้ยังไงกัน?”

ครอบครัวของปาณีเป็นยังไงติรยารู้ดีกว่าใครว่า เขาไม่มีทางที่จะรู้จักหรือมีความสัมพันธ์ใดๆกับบ้านวิ สิทธิเวชได้

แม้ว่าธามนิธิในตอนนี้จะนั่งรถเข็นติรยาก็ไม่รู้สึก ว่าปาณีจะคู่ควรกับธามนิธิ

ปาณียิ้มตอบ “ฉันก็บอกเธอไปแล้วอยากเชื่อหรือ ไม่อยากเชื่อก็เรื่องของเธอ!”

หลังพูดจบเธอก็เดินออกไปเลยไม่ได้คุยไร้สาระ กับติรยา

กลับไปถึงห้องอาหารทุกคนยังคงรับประทาน อาหารกันอยู่ปาณีนั่งลงข้างๆธามนิธิ

ธามนิธิคีบอาหารให้กับเธอ”อันนี้ที่เธอชอบเก็บไว้

ให้เธอน่ะ”
ทุกคนกำลังพูดคุยกันเลยไม่มีใครสนใจท่าทาง เล็กๆน้อยๆของธามนิธิทุกคนรู้สึกประหลาดใจเมื่อเห็น ธามนิธิเอาใจปาณีในตอนแรกแต่ตอนนี้ทุกคนชินแล้ว

เวทัสที่กำลังกินข้าวเห็นภาพเบื้องหน้าแล้วรู้สึก ที่มแทงใจมาก

ไม่นานติรยาก็กลับมาเธอเอาผมทัดหูนั่งลงข้างๆ เวทัสอย่างสง่า

มองไปยังคนที่นั่งอยู่ข้างๆธามนิธิปาณีที่ว่านอน สอนง่ายอย่างกับสัตว์เลี้ยงติรยาหัวเราะเบาๆ”อิจฉาคุณ อาธามนิธิจังเลยนะคะความสัมพันธ์ระหว่างคุณอากับ ปาณีดีขนาดนี้”

ปาณีอึ้งไปสักพักไม่รู้เป็นเพราะอะไรทุกครั้งที่ติร ยาพูดในใจของเธอจะมีลางสังหรณ์ว่าจะเกิดเรื่องไม่ดี ขึ้นรู้สึกว่าติรยาจะขุดหลุมให้เธอ

เธอเงยหน้าขึ้นมองกิยาไม่รู้ว่าเธอกำลังคิดจะ ทำอะไร

ธามนิธิที่นั่งอยู่ข้างๆมองดูปฏิกิริยาของปาณี อย่างเงียบๆรู้สึกว่าทุกครั้งที่ติรยาพูดปาณีจะเต็มไปด้วย ความระวังตัว

เห็นสถานการณ์เช่นนี้แล้วติรยากับปาณีไม่เพียง แต่ไม่เหมือนเป็นเพื่อนกันยังมีโอกาสที่จะเป็นศัตรูกันอีก ด้วย!

จู่ๆเขาก็คิดถึงเมื่อหลายวันก่อนปาณีถามเธอทั้ง น้ำตาว่าเคยมีคนหักหลังหรือเปล่า….
จันวิภาพูดอยู่ข้างๆพูดว่า”ใช่สิเมื่อก่อนนะคิดไม่ ถึงเลยว่าธามนิธิของเราจะห่วงเมียขนาดนี้”

ติรยายิ้มตอบว่า”คงเป็นเพราะว่าปาณีโดดเด่นค่ะ! ตอนที่ปาณีเรียนอยู่ที่โรงเรียนผลการเรียนของเธอดีมาก หนูยังให้เธอช่วยสอนการบ้านให้หนูอยู่บ่อยๆ!”