ตอนที่ 770

“เธอไม่ได้ดูข่าวมาหรอ?” ปาณีมองหญิงสาวคนนั้น ปกติทุกคนก็ น่าจะเคยดูข่าวมาแล้วนะ!

ความใจกล้าของหญิงสาว ปาณีเองก็รู้สึกชื่นชม

หญิงสาวพูดว่า : “ดูแล้วค่ะ แต่ฉันนึกว่าเป็นแค่ข่าวปลอม คุณ แต่งงานแล้วจริงๆหรอค่ะ?”

เธอมองมาที่ธามนิธิ และพบว่าสายตาของธามนิธิต้องมองแต่ ปาณีอยู่

โดยปกติแล้ว หากถูกคนหักหน้า ใครก็ต้องไม่พอใจ แต่ในแววตาของเขา หญิงสาวกลับมองเห็นแววของ เซอร์ไพรส์

ในดวงตาของธามนิธิมีแววตาของความเซอร์ไพรส์และความ สุขที่กำลังจ้องมองปาณีอยู่ ส่วนปาณีก็สบตาเขาสักพัก จู่ๆ ก็รู้สึก เหมือนติดกับดักของเขา จากนั้นก็รีบหลบตาทันที

อยากสลบให้ตาย เธอกำลังทำอะไรอยู่?

เพราะเห็นเขากับผู้หญิงคนนั้นพูดคุยกัน เธอเลยทนไม่ไหว

เขาเองก็ไม่ใช่เด็ก ที่จริงเธอไม่น่ายุ่งกับเขาเลย

ปาณีรู้สึกว่าคนที่พูดเมื่อกี้ไม่ใช่ตัวเอง เหมือนกับตัวเองถูก

วิญญาณเข้าสิงร่าง
ธามนิธิพูดกับหญิงสาวว่า : “ใช่ครับ ผมไม่มีแฟน แต่ผมมี ภรรยาแล้ว”

หลังจากกินข้าวเสร็จ ทุกคนก็แยกย้าย ส่วนปาณีกับธามนิธิ กลับไปที่สวนจตุจักร เธอผลักประตูห้องและเดินเข้าไป ส่วนธา มนิธิก็เดินตามหลังเธอ และมองเธอโดยไม่รู้จะพูดอะไร ทั้งที่จริง อยากคุยมาก สุดท้ายก็ไม่ได้เอ่ยปาก

ปาณีนั่งลง เมื่อนึกถึงงานที่ตัวเองยังทำไม่เสร็จ เธอก็ปวดหัว สักพัก

จู่ๆธามนิธิก็พูดว่า “ปาณี”

“มีอะไรค่ะ?” เธอตอบอย่างเย็นชา ขณะเดียวกันก็อดกลั้น ความรู้สึกขุนเคืองอยู่

หลังจากเจอกับติรยา เธอก็มีท่าทางแบบนี้กับธามนิธิ

ธามนิธิพูดว่า : “ช่วยเตรียมเปิดน้ำให้ผมอาบน้ำหน่อย”

“.…” ปกติเวลาเขาอาบน้ำเอง เขามักจะเตรียมน้ำเอง นอกจาก ปาณีจะเสนอตัวช่วยแทนเขา…

นี้เป็นครั้งแรกที่เขาสั่งเธอแบบนี้

ในใจของปาณีประหลาดใจ

เขาทําเกินไปขนาดนั้น แล้วเธอจะช่วยเขาทำไหม?

ในใจของเธอเริ่มต่อต้าน แต่ขณะเดียวกันจู่ๆขาก็ขยับเหมือนสั่งการได้เอง และเดินเข้าไปในห้องน้ำ…

ช่วยไม่ได้ คําขอของธามนิธิ เธอปฏิเสธไม่ลงอยู่แล้ว ธามนิธิมองเธอที่เผยท่าทางไม่พอใจ แต่กลับเชื่อฟัง ไม่รู้ทำ

ไหม จู่ๆ ในใจก็รู้สึกเอ็นดูขึ้นมา เขาพบว่าปาณีเป็นคนจิตใจดีจริงๆ เพราะเหตุนี้พวกเขาเลย ทะเลาะกันน้อยมาก

แต่เรื่องของนิตยาเป็นเหมือนเข็มที่ทิ่มแทงหัวใจของเธออยู่ ดังนั้นเรื่องนี้ไม่สามารถทำใจได้ลงเร็วขนาดนั้นได้

ธามนิธิเดินเข้าห้องน้ำ เมื่อเห็นปาณีเตรียมเรียบร้อย ก็พูด ว่า “ได้แล้ว”

ขณะที่เธอกำลังจะออกไป ธามนิธิก็พูดว่า : “หยิบชุดนอนมา

ให้อาด้วย”

ธามนิธิคิดในใจว่าเขาสั่งเธอขนาดนี้ เธอคงต่อต้านแน่ และ อาจจะจะโต้เถียงกับเขา

แต่ใครจะไปรู้ ปาณีทำตามสิ่งที่เขาสั่งอย่างเชื่อฟัง

เธอไม่ได้โกรธหรอ?

เพียงชั่วพริบตา ปาณีก็เดินเข้ามาพร้อมถือชุดนอน และวางไว้ บนแท่น

ขณะที่เธอกำลังจะเดินออกไป ธามนิธิก็ทนไม่ไหว สุดท้ายก็จับมือเธอ

ในใจของปาณีรู้สึกสับสน และมองดูเขา พร้อมพูดว่า : “มี อะไร?”

ธามนิธิมองเธออย่างจริงจัง และยื่นมือออกมาดึงเธอไว้ใน อ้อมแขน และถามว่า : “โกรธอาหรอ?”

“หนูเปล่าค่ะ” เขาโอบกอดเธออย่างกะทันหัน ทำให้ บรรยากาศอึดอัดเมื่อเริ่มดีขึ้น

ปาณีเกือบจะใจอ่อนแล้ว และพยายามหักห้ามใจตัวเองอยู่ และพูดในใจว่า :

ปาณี เธออย่ายอมแพ้! จะใจอ่อนกับเขาแบบนี้ไม่ได้?

ถามนิธิถามเธออย่างไม่ค่อยแน่ใจว่า : “พรุ่งนี้หนูยังจะไป

เมืองสิงกับอาไหม?”