My Girl ภรรยาตัวน้อยของผม

ตอนที่713



ตอนที่713

ไม่นานก็มีเสียงคนเข้ามาพร้อมกับเสียงหัวเราะเบาๆ “วันคุณธา มนิธิมองยังไม่มอบปาณีเลยแถมยังไม่ได้คุยกันสักค่ดูเหมือน เขาไม่ชอบปาณีเลยสักนิด”

“ถ้าชอบก็แปลกสีเธอว่าปาณีมีจุดไหนที่จะทำให้คุณสามนิธิ ชอบได้?”

เมื่อก่อนตอนปาณีเป็นภรรยาธามนิธิทุกคนรู้สึกมันเป็นเรื่องที่

เหมาะสม

แต่ตอนนี้เธอหย่ากับธามนิธิคนที่ดูถูกเธอก็มีเพิ่มขึ้น ปาณีนึกไปถึงเมื่อก่อนตอนที่ปาณีมาบริษัทคนพวกนี้เป็นมิตร

ต่อเธอมากแต่ไม่คิดว่าพอเลิกกันพวกเขาก็เริ่มดูถูกเธอกัน

เธอเข้าห้องเสร็จออกมาจากห้องน้ำก็ได้รับข้อความจากธา มนิธิ “ขึ้นมาชั้นบน”

น้ำเสียงแบบคำสั่งแถมปาณีก็เป็นคนเชื่อฟังตลอดเลยนั่งลิฟต์ ขึ้นไป

ในห้องทำงานท่านประธานพี่ญาณีเห็นปาณีมาก็รีบเดินไป “คุณปาณีมาทำไมคะ?”

เมื่อก่อนปาณีสามารถเข้าออกที่นี่ได้ตามสบายเพราะตอนนี้ เธอเป็นภรรยาของสามนิธิ
แต่ตอนนี้มันไม่เหมือนกันเธอเป็นแต่ภรรยาเก่าของยามนิธิจะ ให้หรือไม่ให้ปาเข้าไปมันก็เป็นปัญหาที่ซับซ้อน

ปากพูดอย่างมีมารยาท “ฉันมาหาคุณธามนิธิค่ะ”

พี่ญาทำตัวไม่ถูก “เออคือ…….คุณธามนิธิตอนนี้ไม่ว่างหรือ ว่าเธอจะกลับไปก่อน?”

สําหรับเขาปาณีก็แค่อยากใช้การประชุมเป็นข้ออ้างแล้วมาหา ธามนิธิเพราะที่ประชุมเมื่อกี้ดูเหมือนธามนิธิและปาณีไม่ได้สนิท กันเลย

อาจตะเพราะคุณธามนิธิลืมไปว่ามีภรรยาเก่าคนนี้

ปาณีมองพี่ญาณีกำลังจะพูดอะไรธามนิธิก็เปิดประตูเขายืนอยู่ หน้าประตูพูดกับปาณี “เข้ามา

มองไปก็ราวกับว่าเธอไปทำผิดอะไรใส่เขา

พี่ญาณีเห็นธามนิธิมาพูดแบบนี้ก็ชะงักไปสักแป๊บแล้วปล่อย ปาณีเข้าไป

รู้สึกสีหน้าของธามนิธิน่ากลัวมาก ปาณีไปทำอะไรผิด ใส่เขา หรือเปล่า?

เขาเริ่มเป็นห่วงปาณีขึ้นมา

ปาณียิ้มให้พี่ญาณี “งั้นฉันเข้าไปก่อนนะ”

เธอเข้าไปประตูห้องพึ่งปิดธามนิธิก็โผล่เข้ามากอดเธอจาก

ด้านหลัง!
เสียหายใจเขาหนักมากราวกับอนทดมานานมาก

ปาณิชะงักไปสักแบบไม่คิดว่าอยู่ๆเขาจะมากอดเธอแบบนี้

โดยเฉพาะเมื่อกี้เธออยู่ข้างนอกพึ่งคุยกับพี่ญาณีเสร็จ

ทั้งที่รู้ว่าระบบกันเสียงของที่นี่ดีแต่ปาณีก็อดกังวลไม่ได้ว่าพี่ ญาณีจะได้ยินหรือเปล่า

เธอชะงักไปหลายวแล้วค่อยมารู้สึกแล้วพูดกับเขาเบาๆ “ทำ อะไรเนี่ย?”

ที่นี่เป็นห้องทำงานนะ

เขาทําแบบนี้มันดูไม่ค่อยดี

และธามนิธิก็ไม่ใช่พวกโรคจิตอยู่ในที่ห้องทำงานแบบนี้เขา จริงจังมากกว่าใครอีก

ธามนิธิกอดเธอแล้วกดเสียงตัวเองไว้ “เมื่อกี้ทำไมเธอมาอ่อย ฉันตลอดเลย?”

อ่อย?

นี่มันใส่ร้ายเกินไปไหม!

ทำไมปาณีจำไม่ได้ว่าเคยทำเรื่องแบบนี้มาก่อน

เธอตอบโต้ “ใช่ที่ไหน?”

“ตอนฉันขึ้นไปพูดไง” ธามนิธิก้มหัวลงปากอันเร่าร้อนของเขา หอมลงมาที่แก้มเธอ
โดนเธอมองแบบนั้นมันเป็นการอ่อยถึงกับตายเลยนะเขา อุตส่าห์กดดันตัวเองไว้ไม่กล้าอยู่ที่นั่นนานพอพูดจบก็ออกมาเลย

ปาณีรู้สึกได้ถึงการเปลี่ยนแปลงบางที่ในร่างกายเขาอย่าง ชัดเจนไม่คิดว่าเขาเป็นคนแบบนั้น

ก็อดยิ้มไม่ได้ “ฉันก็แค่ตั้งใจไปหน่อยไปอ่อยคุณอาได้ยังไง? จะอ่อยคุณอานี่มันง่ายขนาดนั้นเลย?


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ