ตอนที่278

ไวยาตย์เดียมาไม่อยากจะเชื่อหูตัวเองที่ได้ยินเรื่อง เมื่อกี้ ปาณีไม่เพียงแต่บอกว่าคุณธามนิธิเป็นผู้ชายแก่ถาม ยังบอกอีกว่าจะหาผู้ชายไปเดทด้วย?

นี่เธอไม่กลัวตัวเองตายแบบไม่รู้ตัวหรือไง? ธามนิธิมองปาณีทั้งที่รู้ว่าเธอตั้งใจทำให้ตัวเองโมโห

แต่มันก็อดที่จะโมโหจริงๆไม่ได้ ช่วงเช้าปาณีไปเรียน ธามนิธิไปบริษัท

ไวยาตย์เดินเข้ามาแล้วพูดกับธามนิธิที่กำลังคิดเรื่อง อื่นอยู่ “คุณธามนิธิครับเมื่อกี้คุณชลธีโทรมานัดคุณกิน ข้าวตอนกลางคืนครับ”

ในเดือนนี้พ่อของนลิน มีสุวรรณ์นัดเขาเป็นครั้งที่สาม

แล้ว

ธามนิธิหน้านิ่งไม่ได้ตอบอะไร

ไวยาตย์รู้ว่าธามนิธิเกลียดพ่อของนลิน มีสุวรรณ์ “รู้ว่า คุณไม่อยากเจอเขา ผมเลยปฏิเสธเขาไปแล้วครับ”

ผ่านไปสักแป๊บธามนิธิค่อยพูดอย่างจริงจัง “นี่ฉันแก่ มากเลยหรอ?”

“…” ไวยาตย?มองธามนิธิ “คุณธามนิธิปีนี้พึ่งอายุ ยี่สิบเจ็ดปีแก่ตรงไหนครับ?”

นี่ให้ไวยาตย์ที่เข้าสามสิบอยากไปชนกำแพง ธามนิธิมองไวยาตย์ “ไม่แก่?”

ไวยาตย์ชะงักไปสักแป๊บค่อยรู้ตัว “คุณยังจำที่คุณ ปาณีพูดตอนเช้านี้ได้หรอครับ? คุณปาณรแค่ตั้งใจพูด แบบนั้นเองครับ”

ไม่คิดว่าคุณธามนิธิจะจำประโยคนี้ขึ้นใจ ธามนิธิ “เธอพึ่งอายุยี่สิบปีเอง”

ในมหาวิทยาลัยมีแต่คนอายุพอๆกับเธอพอมาเทียบดู เขาก็แก่นั่นแหละ!

ไวยาตย์มองธาทนิธิที่ยังไม่รู้เรื่อง “ที่จริงแล้ว….คุณ ปาณีฟัง….อายุสิบแปดเองครับ”

….” ธามนิธิมองไวยาตย์ “สิบแปดปี ?” ปาณีจะอายุสิบแปดปีได้ยังไงกัน?

ก็ในบัตรประจำตัวประชาชนอายุยี่สิบแล้วนี่

ไวยาตย์บอก “อายุจริงๆของคุณปาณีน้อยกว่าในบัตร ประจำตัวประชาชนครับ ใกล้ถึงช่วงตรุษจีนถึงเข้าอายุสิบ เก้าปี คุณปาณีอายุเยอะกว่าน้องชายหนึ่งปีเมื่อก่อนเขามี กฎว่าถ้าลูกผู้หญิงอายุไม่ถึงสี่ขวบแล้วคลอดคนสองจะ โดนปรับตั้ง พ่อแม่เขาก็เลยใส่อายุเยอะหน่อยครับ”

ตอนนี้ในบัตรประจำตัวประชาชนอายุของนภันต์สิบ หกปีของปาณียี่สิบปีห่างกันสี่ปีพอดี

ธามนิธิไม่อยากจะเชื่อนี่ภรรยาตัวเองอายุแค่สิบแปดปี งั้นหรอ! “ทำไมเธอพึ่งมาบอกตอนนี้?” ธามนิธิขมวดคิ้ว แค่แวบเดียวก็รู้สึกตัวเองแก่ไปอีก!

ไวยาตย์ “ผมคิดว่าคุณปาณีบอกคุณแล้ว ผมก็พึ่งรู้มา จากน้าของคุณปาณีเองครับ”

ก่อนที่พวกเขาจะแต่งงานกันน้าของปาณีคุณตมิสา สนิทกับคนในบ้านวิสิทธ์เวชมากที่สุด

ข่าวนี้ของไวยาตย์ก็ยิ่งแทงเข้าไปในใจของธามนิธิอีก ทีแรกคิดว่าเธออายุยี่สิบแต่ไม่คิดว่าแค่สิบแปดปี

สงสัยคราวหลังยิ่งต้องทำดีๆกับเธอ

อายุสิบแปดปีชีวิตกำลังจะเริ่มแต่เธอเลือกที่จะ แต่งงานกับเขา

ทันใดนั้นโทรศัพท์ของธามนิธิก็ดังขึ้น เขาเอามาดูก็พบว่าเป็นปาณีที่โทรมา ธามนิธิเมมเบอร์ของปาณีไว้ว่าที่รัก

เห็นโทรศัพท์ของเธอ สายตาของเขาก็อ่อนโยนขึ้นมา เขากดรับโทรศัพท์และโบกมือให้ไวยาตย์รีบออกไปได้ แล้ว

ไวยาตย์เดินออกมา

ปาณีพูดในโทรศัพท์อย่างตื่นเต้น “คุณอาคะ คุณอา คะมีข่าวดีมาบอก”

ขนาดอยู่ห่างกันยังสัมผัสได้ถึงความดีใจของเธอผ่าน โทรศัพท์ ธามนิธิถาม “ข่าวดีอะไร?”

“หนูไม่โดนทำโทษ” ปาณีดีใจมากๆทีแรกเธอคิดว่าตัว เองคงโดนไล่ออกถ้าไม่โดนไล่ออกก็คงโดนหักคะแนน

แต่อาจารย์แค่เรียกเธอและเวทัสไปถามสองสามคำ ขนาดด่ายังไม่ด่าเลยมันดีเกินคาดจริงๆเลยทำให้ปาณี อารมณ์ดี “กลางคืนคุณอาอยากกินอะไรเดียวฉันทำเอง!”