ตอนที่ 558

คำพูดของเขาเท่ากับแทงมีดเข้าไปในหัวใจของการ์

ถึงแม้รามนิธิน่ากลัวแต่อาจารย์นลินที่เธอชอบที่สุดกลับทำ แบบนี้กับเธอ?

ทําไม?

ทําไมต้องทําแบบนี้กับเธอ?

เหอะ…….

ปาณีมองนลิน มีสุวรรณ์ถึงแม้ตอนนั้นลิน มีสุวรรณ์ทำท่าที่นั่ง

เฉย

แต่ดูจากเมื่อกี้ก็รู้ว่าทีนาร์มากับนลิน มีสุวรรณ์แต่ไม่คิดว่าใน เวลาสำคัญนลิน มีสุวรรณ์จะขายคนฝั่งเดียวกันได้เด็ดขาดขนาด

ผู้หญิงคนนี้น่ากลัวจริงๆ

ธามนิธิพูดกับไวยาตย์ “เธอไปจัดการเลย”

สําหรับคนอย่างทีนาร์เขาไม่อยากเข้าไปแทรกเองแต่แน่นอน ถ้าเป็นเรื่องที่เกี่ยวกับธามนิธิให้ไวยาตย์ไปทำก็จะได้รางวัลเพิ่ม

เธอเป็นแฟนคลับคนแรกของธามนิธิเห็นที่คนอื่นมาว่าสามนิธิ ไม่ได้เลย โดยเฉพาะเรื่องที่นั่งเก้าอี้เข็น
นั่งเก้าอี้เข็นแล้วยังไง?

คนพวกนี้มีสิทธิ์อะไรมาหัวเราะเยาะคุณยามนิธิ

ธามพูดจบก็เดินออกไป

นลิน มีสุวรรณเห็นก็ตามไป “ธามนิธิรอฉันหน่อย

ปาณีเห็นแผ่นหลังของทั้งสองคนก็รู้สึกเศร้าถึงแม้เธอกับธา มนิธิหย่ากันแล้วแต่เห็นนลิน มีสุวรรณเข้าใกล้เขาแบบนี้เธอก็

อิจจา

เธอบอกตัวเองว่าเธอแค่ไม่ชอบนลิน มีสุวรรณ์อยู่ข้างธามนิธิ ถ้าเป็นคนอื่นเธอสนับสนุน

แน่นอนใช่ไม่ใช่แบบนี้ตอนนี้ยังไม่รู้

ธีระทำเรื่องที่หน้าเคาน์เตอร์เสร็จนานแล้วแต่เมื่อกี้ก็ยืนดู เหตุผลทั้งหมดที่นี่เลยไม่ได้เดินไปจนธามนิธิไปก่อนเขาค่อยเดิน มาอยู่ข้างปาณี “เธอยังดีอยู่ไหม?”

เขาคิด : เหมือนธามนิธิไปกับนลิน มีสุวรรณ์ตอนนี้ในใจปาณี คงไม่สบาย แต่ธีระกลับเป็นคนที่อยู่อย่างเหงานหงอยจริงๆ เธอพูดเรื่องงานกับเขา เขาอาจจะเข้าใจ แต่ถ้าให้เขาไปปลอบผู้หญิงเหมือน………ไม่เป็นจริงๆ ปาณี “ไม่เป็นไรทำเสร็จหมดแล้วใช่ไหม?”
“ยือพวกเราเข้าไปกันเถอะ” ก่อนมาก็นัดไว้เรียบร้อยตอนนี้ เข้าไปเจอก็พอ

ไวยาตย์ยืนอยู่หน้าทีบาร์ตอนนี้ต้องทนาร์ราวกับกำลังคิดว่าจะ

จัดการกับผู้หญิงคนนี้ยังไงดี

ธีระ “พวกเราเข้าไปก่อนแล้วนะ”

“อือ” ไวยาตย์ไม่ได้มองเหลือแค่ตาคู่เดียวที่มองทีนาร์จนจะ

เป็นรู

ปาณีเดินตามธีระเข้าไปในลิฟต์แล้วรู้สึกเสียดาย “เธอว่าไวยา ตย์จะทำยังไงกับที่นา

ทีนา ?

ไม่น่าถึงขั้นนั้น?

ถึงแม้บางครั้งไวยาตย์ดูโหดแต่ปากก็นึกภาพที่เขามีผู้หญิง ไม่ออก

ธีระ “ฉันก็ไม่รู้”

“ฉันอยากดูอ่ะ” เวลาสนุกแบบนี้แต่ไม่ได้เห็นกับตามันรู้สึก

เสียดาย

ธีระมองเธอแล้วพบว่าส่วนใหญ่ปาณีก็เหมือนกับเด็ก คนที่พวกเธอมาเจอวันนี้เป็นคนที่อยู่กับธามนิธิเมื่อกี้พอดี

เห็นปากอีกฝ่ายก็พูดอย่างเกรงใจ “สวัสดีครับคุณปาณีคุณธีร
“ท่านประธานจิรัสย์อย่าเกรงเลยครับ” ธีระบอก “วันนี้ที่พวก เรามาจุดประสงค์คือจะมาคุยเรื่องการลงทุนครับเรื่องนี้เคยบอก กับเลขาคุณก่อนหน้านี้แล้วครับ

ท่านประธานจิรัสย์พยักหน้า “ผมรู้แล้วครับ”

เขามองปาณีอย่างเป็นมิตร “แต่ว่าผมไม่ค่อยเข้าใจถ้าจะหา คนมาลงทุนทำไมคุณปาณีไม่ไปหาคุณสามนิธิแต่……กลับมาหา