My Girl ภรรยาตัวน้อยของผม

ตอนที่ 243



ตอนที่ 243

ผู้หญิงก็ชอบดอกไม้ทั้งนั้น!

ถึงแม้ดอกไม้สดจะเหี่ยวง่ายแต่พอตอนที่ได้รับดอกไม้มัน

ก็มีความสุข

คุณฐิติพรอดยิ้มไม่ได้ “เด็กดีจริงๆ”

ปาณีซื้อปากาให้คุณชัยพรหนึ่งแห่ง ซื้อของตกแต่งในรถ ให้จันวิภาขนาดพี่เขยที่ไม่ค่อยอยู่บ้านยังเตรียมไว้ให้เขาอีก

ธามนิธินั่งอยู่ข้างๆ มุมปากก็ยกยิ้มขึ้นมา ปาณีไม่มีตัง ปกติเขาก็เลยไม่ให้เธอซื้อของอะไร

แต่ไม่คิดว่าหลังจากที่เธอได้เงินก้อนแรกนี้ก็คือเอามาคืน บุญคุณของคนในบ้าน

ของขวัญที่ปาณีซื้อให้มันอาจจะไม่ได้แพงเป็นเพียงของ เล็กน้อยแต่ความตั้งใจของเธอ คนทั้งบ้านก็ปลื้มใจกัน

ธามนิธินั่งอยู่ข้างๆมองเธอที่ค่อยเอาของที่ละชิ้นแจกให้ ทุกคน ในใจก็หวังไม่รู้ว่าปาณีจะให้อะไรกับเขา

เด็กนี่ยังไม่เคยให้อะไรเขาเลยนะ!

จันวิภามองของขวัญที่ปาณีให้ “ขอบคุณปาณีที่มีใจนึกถึง นะ เธอยังเป็นนักเรียนการหาเงินเองมันไม่ง่ายเลยแล้วยังซื้อของขวัญให้พวกเราอีก ไม่เหมือนลูกรักของฉันวันๆรู้จักแต่ ใช้ตั้งไม่เห็นเขาจะซื้ออะไรมาให้ฉันบ้างเลย”

ของห้อยประดับชิ้นนี้น่ารักดียิ่งดูยิ่งสบายตา

ยังดีที่เวทัสไม่อยู่ไม่งั้นถ้าได้ยินแม่ดัวเองพูดแบบนี้คงจะ

โกรธ

ปานี “พี่ก็ชมหนูเกินไป ปกติพี่ก็ดีกับหนูแล้วหนูก็ไม่ได้ ช่วยอะไรไปมากแต่อยากขอบคุณทุกคนจริงๆค่ะ

คุณฐิติพร “เป็นครอบครัวเดียวกัน ปาณีเธอจะเกรงใจ ทำไม”

” สามนิธิที่อยู่ข้างๆมองผู้หญิงสามคนนี้คุยกันอย่าง สนุกสนานราวกับพวกเธอลืมเขาไปแล้วและปาณีไม่แม้แต่จะ มองเธอด้วยซ้ำ

เธอไม่รู้สึกมีอะไรผิดปกติไปหน่อยเลยหรือไง? คนในครอบครัวมีของขวัญกันหมดแล้วของเขาล่ะ!

ปาณีคุยกับคุณฐิติพรกละจันวิภาเสร็จก็กลับไปที่ห้องเก็บ กระเป๋าตัวเอง

อยู่ๆประตูก็ถูกเปิดออกธามนิธิเดินเข้ามา

พอเห็นเป็นธามนิธิปาณีก็ตกใจ “คุณอาขึ้นมาทำไมหรอ

คะ?”
ชามนิธิมองปาณี “เธอเอาของขวัญให้ทุกคนแล้วของฉัน

ล่ะ?

จะไม่มีของเขาได้ยังไงกัน!

อุตส่าห์ให้เธอหวังไปตั้งนาน

ปาณีมองเขาอย่างเกินคาด “แต่.ฉันให้ของขวัญเพราะ อยากขอบคุณที่พวกเขาดีกับฉันมาตลอด”

“ปกติฉันไม่ดีกับเธอหรือไง?” ธามนิธิมีความคิดเห็นเยอะ

แยะ

ถ้าไม่หวังเยอะก็จะไม่ผิดหวังขนาดนี้

ที่แน่ๆคือทั้งบ้านมีแต่เขาไม่มี!

นี่ความดีที่เขาทำยังเทียบไม่เท่ากับพี่เขยที่เคยเจอหน้าแค่ สองครั้ง?

ปาณีเดินไปอีกข้าง “คุณอาก็ดีกับฉัน! แต่เธอก็ไม่ได้ขาด อะไรฉันเลยไม่รู้จะซื้ออะไรให้ไม่งั้นลองพูดสิว่าเธออยากได้ อะไรไว้เดียวไปซื้อให้”

ก็เป็นแค่ของขวัญ?

ไม่คิดว่าเขาจะซีเรียสขนาดนี้

ธามนิธิ ถ้าฉันให้เธอซื้อแล้วมันยังจะมีความหมายอีก

หรอ?”
ที่ตัวเองขอกับที่เขาซื่อมาให้เองมันเป็นเรื่องที่ไม่เหมือน

กัน

ปาณีมองเธออย่างพูดคำพูด “งั้นเธอจะเอายังไงอีก?”

“ฉันโกรธ” เขาพูดอย่างทำหน้าขรึม

พูดง่ายๆ คือให้เธอมาง้อเขา

ปาณีเอาโน้ตบุ๊คออกมากระเป๋า “งั้นเธอก็โกรธต่อไปเลย

นะ

ทำหน้าแบบฉันไม่ง้อเธอหรอก

“..” ธามนิธิมองปาณีนั่งนั่งลงกับเก้าอี้แล้วเปิดโน้ตบุ๊ค

ไม่คิดว่าเธอจะเมินเขา!

ธามนิธิรู้สึกเหมือนมีอะไรมาแทงใจกำลังจะเข็นเก้าอี้ออก ไป ปาณีก็พูด “คุณอามาช่วยฉันดูอันนี้หน่อยได้ไหม?”

ไม่ให้ของขวัญเขา ไม่ง้อเขาแล้วยังมาให้เขาช่วยเธออีก?


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ