ตอนที่ 114

ปาณี

หลังจากที่ธามนิธิเดินออกไป ปาณีนอนอยู่บน เตียง เมื่อคิดถึงประโยคนั้นของเขา หน้าของเธอก็ร้อน ขึ้นมาเป็นพักๆ

แค่อยากให้เขามานอนด้วย….แค่นอนแบบ ธรรมดาเท่านั้น ไม่นึกเลยว่าเขาจะพูดแบบนั้นกับเธอ ปาณีหยิบโทรศัพท์ออกมา เลื่อนไปที่วีแชทของ

ธามนิธิ อดไม่ได้ที่จะส่งข้อความไปให้เขา”คุณอา คุรน อนหรือยัง”

ปาณีรู้อยู่แล้วว่าเวลาตอนที่เขาจะนอนเขาจะไม่ ค่อยดูโทรศัพท์ ปกติเขาก็ไม่ค่อยชอบดูโทรศัพท์อยู่แล้ว

เลยไม่หวังเลยว่าเขาจะตอบกลับ

แต่เขากลับตอบอย่างรวดเร็ว”ยังไม่นอนหรือ” เคยพูดกับเธอหลายต่อหลายครั้งว่าอย่าเล่น โทรศัพท์บนเตียง ไม่เคยเอาคำพูดของเขาใส่หูหรือไง

ปาณีพูดว่า” นอนไม่หลับ คุณอา หนูร้องเพลงให้

ฟัง เอาไหม”

ธามนิธิ

เขารู้สึกว่าช่วงนี้ปาณีซนไปนิดๆละ

ยั่วเขามาตลอด เธอคิดว่าเขาไม่สามารถทำเรื่อง

นั้นจริงๆเลยไม่กลัวสักนิดใช่ไหม
แต่นึกถึงน้ำเสียงตอนพูดของเธอ ได้ยินเธอบอก ว่าจะร้องเพลงให้ตนเองฟัง ธามนิธิก็อดความหลงไหล ไม่ได้อีกและตอบว่า”อิ่ม”

ปาณีซ้อมลูกคอ แล้วกดปุ่มเสียง และร้องเพลง

ไป

เมื่อก่อนโรงเรียนจัดกิจกรรม เธอยังเคยไปร่วม รายการร้องเพลง สำหรับความสามารถในด้านร้องเพลง เธอมีความมั่นใจมาก

เพลงที่เธอร้องชื่อเพลงว่า ( อบอุ่น ) เพลงก็ โบราณอยู่พอสมควร แต่ว่าเป็นเพลงที่มีความหมายดี

ทุกอย่างล้วนเป็นจริงได้/ที่เธอพูดฉันล้วนเชื่อ/ เพราะฉันเชื่อในตัวเธอ…

น้ำเสียงของปาณีเป็นน้ำเสียงที่อ่อนนุ่ม เพลงนี้ โดนเธอร้องออกมา กลับมาความรู้สึกที่ยั่วยวน ธามนิธิ เพิ่งฟังเสร็จก็รู้สึกทั้งร่างตึงไปหมด

” คุณอา หนูร้องได้เพราะมั้ย” ปาณีไม่รู้ตัว ยัง

ส่งข้อความไปถามเขาอีก

ธามนิธิมองดูรูปแมวในวีแชทของเธอ ดวงตาเต็ม ไปด้วยกลิ่นไออันตราย นั่นเป็นความปรารถนาที่ผู้ชายมี ต่อผู้หญิง

เห็นเขาไม่ตอบข้อความกลับมานานๆ ปาณีก็ถาม ไปอีก ” คุณอา”

หลังจากนั้นทั้งคืน ธามนิธิก็ไม่ได้ตอบเธอ ปาณีคิดว่าเขาคงหลับไปแล้ว ก็เลยนนอนหลับไป

วันต่อมา ตอนที่ปาณีตื่น เธอเห็นธามนิธิกำลัง ทานข้าวอยู่ในห้องครัว ก็เลยเดินไปถาม สวัสดีตอน เช้าค่ะคุณอา ”

ธามนิธิเหลือบมองเธอแวบเดียว ไม่ได้ออกเสียง

พูด

ตอนนี้เขาอารมณ์ไม่ค่อยดีนัก

ปาณีพูดว่า ” เมื่อคืนทำไมคุณหลับเร็วจัง หนู คุยกับคุณ คุฯก็ไม่ได้ตอบ ”

ฟังเธอบ่นพึมพำอยู่ ธามนิธิเงยหน้าขึ้นมา มองดู เธอ”เมื่อคืนเล่นโทรศัพท์ถึงกี่โมง”

เป็นน้ำเสียงที่สั่งสอนคนอีกแล้ว

ปาณีรู้ว่าเขาไม่ชอบเธอเล่นโทรศัพท์ตอนอยู่บน ค่ะ ไม่ได้เล่นนาน”

เตียง เธอเลยตอบกลับไปว่า ” พอคุณนอนหนูก็นอนแล้ว

ธามนิธิที่ไม่ได้นอนทั้งคืนจ้องมองปาณี ในใจรู้สึก ซับซ้อนมาก

“หนูร้องเพลงเพราะมั้ย ?” ไม่ได้รับคำชมของ เขา ปาณีก็ถามไปอย่างไม่สิ้นไม่สุด

” ไม่เพราะ “ธามนิธิพูดด้วยสีหน้ามืดครึ้ม “ต่อไป อย่าไปร้องเพลงข้างนอก ผมไม่อยากเสียหน้า

ปาณีที่โดนว่าเศร้าใจไป2วินาที มองดูธามนิธิและ พูดว่า”งั้นคุณร้องเพลงให้หนูฟังสิ”
” ธามนิธิรู้สึกแพ้กับเธอแล้ว ไม่อยากตอบ

เธอ

เขาสองคนนั่งกินข้าวกันไปสักพัก ปาณีก็ถามเขา ว่า คุณอา วันนี้คุณจะต้องไปตรวจร่างกายใช่รึเปล่า

คะ ”

” ใช่..”

” งั้นหนูไปเป็นเพื่อนคุณนะ”

” ไม่ไปทำงานหรอ