ตอนที่ 756

เมื่อกลับถึงบ้าน น้าฐิติพรก็ยิ้มแย้ม “สนุกดีจริงๆ”

เมื่อก่อนเคยคิดว่าคนที่เต้นรำ เต้นกาอยู่ที่ลานทั้งวันเหล่านั้น น่าเบื่อหน่ายมาก

ปาณีพูดว่า ” แม่ค่ะ ถ้าหากชอบ สามารถไปทุกวันได้นะค่ะ” น้าฐิติพรตอบอย่างไม่ลังเลว่า : “งั้นพรุ่งนี้เราไปกันอีกนะ?”

“ได้ค่ะ”

หลังจากธามนิธิจากไป ก็ผ่านมาประมาณหนึ่งเดือนกว่าแล้ว ปาณีนอกจากไปเรียน ก็อยู่เป็นเพื่อนน้าฐิติพร การใช้ชีวิตเลย เรียบง่ายมาก

กลางคืน ขณะที่นลินกับเณศรากำลังกินข้าวอยู่นั้น เณศราก็ สังเกตเห็นสีหน้าที่ไม่ดีของนลิน “เรื่องหย่ากับปิยพันธ์ดำเนิน การถึงไหนแล้ว?”

“อยู่ในกระบวนการแล้ว” นลินพูดต่อมา : “เขาเยื้อเวลาไม่ อยากหย่าตลอด ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าจะเยื้อไปทำไหม

ปิยพนธ์อ้างเรื่องงานยุ่งตลอด และพยายามเยื้อเวลาตลอด ด้วย สําหรับนลินแล้ว การกระทำของเขาแบบนั้นไร้ประโยชน มาก
เณศราพูดว่า : “หลังจากหย่าเรียบร้อยแล้ว เธอวางแผนจะทํ ยังไงต่อ”

นลินขมวดคิ้ว “จะทํายังไงก็ได้ ขอแค่ได้หย่ากับเขาได้ก็

สบายใจแล้ว”

เมื่อหย่าร้างเสร็จ เธอก็ตกอยู่ในสถานะโสด ดังนั้นจึงมี ขอบเขตในการทําอะไรได้เยอะ

ตัวอย่างเช่น เธอสามารถไปหาเมธชนันได้

เณศรามองนลิน “เธอว่าปิยพนธ์คงไม่เยื้อเวลา เพราะไม่อยาก หย่ากับเธอหรอก ใช่ไหม?”

“ไม่เป็นไร เดี๋ยวฉันค่อยไปหาเขาเพื่อปรึกษาอีกที” ตอนนี้ปิย พนธ์ไม่กล้าล่วงเกินเธอแล้ว และเธอเองก็ไม่กลัวด้วย เมื่อนึกถึง ตัวเองจะได้หย่าขาดกับปิยพนธ์ ในใจของเธอก็รู้สึกผ่อนคลาย เพียงแต่ ช่วงนี้เธอไม่ค่อยอยากอาหารสักเท่าไหร่ เณศรามองนลินและพูดว่า “ทำไหมไม่กินข้าวล่ะ?” พวกเธอกินข้าววันนี้ล้วนเป็นกับข้าวที่นลินชอบกินทั้งนั้นเลย นลินขมวดคิ้ว “ช่วงนี้ฉันรู้สึกไม่ค่อยอยากอาหารสักเท่าไหร่ พอกินแล้วก็อ้วกออกมา”

โดยเฉพาะไม่กี่วันมานี้ ความรู้สึกนี้ยิ่งชัดเจนมากขึ้น เณศรามองหน้าเธอ “คงไม่ใช่เพราะเธอตั้งท้องหรอก ใช่ ไหม?”
“” ใบหน้าของนลินแข็งทื่อ เมื่อนึกถึงตอนที่ปิยพนธ์ข่มเหง รังแกเธอ ในหลายๆครั้ง เธอก็จำได้ว่าทุกครั้งล้วนไม่ได้สวมถุง ยางเลยสักครั้ง

หลังจากออกจากภัตตาคาร พวกเธอก็ไปร้านยา และซื้อ กระดาษตรวจครรภ์กับที่ตรวจครรภ์ด้วย ก่อนที่จะกลับบ้าน

เมื่อเห็นเส้นสองขีดบนกระดาษตรวจครรภ์ นลินที่ยืนล้างมือ ในห้องน้ำอยู่ก็ขมวดคิ้ว เธอตัดสินใจเอาที่ตรวจครรภ์ตรวจอีก รอบอย่างไม่อยากจะเชื่อ ผลปรากฏว่า เธอ…ตั้งท้องจริงๆ

ทันใดนั้นก็มีเสียงเคาะประตูจากข้างนอกของคนรับใช้ดังขึ้น “คุณหนูค่ะ คุณผู้ชายปิยพันธ์มาค่ะ”

เพื่อหลบซ่อนจากเธอ ปิยนพนธ์เลยไม่ได้มาหาเธอนานมาก แล้ว คิดไม่ถึงว่าเขาจะมากะทันหันขนาดนี้

นลินมีลางสังหรณ์ไม่ดีขึ้น “ฉันไม่อยากเจอเขา ให้เขากลับไป

“เขามาปรึกษาเรื่องหย่าค่ะ” เนื่องจากปิยพันธ์ไม่สามารถ หลบซ่อนต่อไปได้แล้ว วันนี้เขาเลยมาพบเธอ

นลินไม่มีข้ออ้างหลีกเลี่ยงที่จะไม่พบเขา ในตอนนี้เธอ เคว้งคว้างมาก และกลัวจะถูกปิยพนธ์จับพิรุธออก เลยพูดว่า : “เธอไปบอกเขาว่าให้กลับบ้านไปก่อน วันนี้ฉันไม่สบาย

‘คนรับใช้ถูกตะคอกใส่หนึ่งที จากนั้นก็ลงไปข้างล่าง ไม่นาน ทัดพรก็ขึ้นมา และเห็นนลินที่กำลังนั่งอยู่บนโซฟา จึงถามว่า : “หนูไม่สบายตรงไหน?

นลินก้มหน้าอย่างโศกเศร้า “หนูท้องค่ะ”

“…” หลังจากที่ทัดพรฟังจบ เธอก็ปวดหัว ท้องตอนไหนไม่ท้อง ดันมาท้องตอนช่วงเวลานี้

เธอมองดูนลิน “แล้วเรื่องหย่าจะเอาไงต่อ? จะไม่หย่าแล้ว ใช้

ไหม?”

สีหน้าของนลินมืดครึ้ม “ทำไหมต้องไม่หย่าด้วย? หนูไม่อยาก คลอดเด็กคนนี้เลย”

เนื่องจากเธอไม่ชอบปิยพันธ์ เลยพาลรู้สึกไม่ชอบเด็กคนนี้ ด้วย

“แต่ว่า บ้านนาทันเลิศจะต้องไม่ยอมแน่ และพวกเขาคงต้อง

ทำให้ลูกคลอดเด็กคนนี้ให้ได้ด้วย