ตอนที่ไม่ควรปรากฏตัวออกมา เขาก็ออกมาให้ เห็นหน้าเลยพอธามนิธิเห็นเขาก็ยิ่งโกรธไปใหญ่ “ออกไปเดียวนี้!”

2″

ไวยาตย์ทำหน้าอย่างงง เมื่อกี้เขาอยู่แค่ชั้นล่าง ไม่ได้ทำอะไรให้คุณธามนิธิโกรธสักหน่อย?

ถึงจะคิดแบบนั้นแต่ไวยาตย์ก็ตกใจแล้วรีบปิด

ประตู

ปาณีเห็นภาพตรงหน้าตัวเองเมื่อกี้ก็อดหัวเราะ ไม่ได้แล้วมองแก้วชาที่วางบนโต๊ะ “คุณอาคะไปกิน

ข้าวกันเถอะ”

ถึงเวลากินข้าวแล้ว

พอพูดถึงเรื่องอาหารปาณีคนแรกเลย

ธามนิธิไม่ได้สนใจเธอ

เขาแค่ยกหัวขึ้นแล้วสบตาเธอราวกับอยากใช้ สายตาตัวเองมองจนเธอแช่แข็งไปเลย

ปาณีเหมือนไม่กลัวอะไรแล้วทำหน้าผีใส่เขา แล้วเข็นเก้าอี้เขาออกไป
ถึงชั้นล่างห้องกินข้าว นี่เป็นครั้งแรกที่กินข้างใน บ้านใหม่และเป็นบ้านของพวกเขา

จดทะเบียนสมรสเสร็จ ย้ายบ้านเสร็จทุกอย่างก็ รู้สึกไม่เหมือนเดิมอีก

ปาณีตักกับข้าวให้ธามนิธิ “กินนี่หน่อย” ธามนิธิไม่สนใจเธอ

ปาณีตักกับข้าวให้ต่อ “อันนี้ก็อร่อย”

ธามนิธิก็ยังไม่สนใจเธออีก

ต่อหน้าภรรยาที่เข้าใจผิดว่าเขาชอบผู้ชาย เรื่อง ฝังใจแบบนี้เขายังอยากกินข้างที่ไหนล่ะ?

กินเธอก็ค่อยว่าไปอย่าง!

ไวยาตย์ “วันนี้คุณธามนิธิกับคุณปาณีจด ทะเบียนสมรสแล้วยังย้ายบ้านอีกด้วย จะเปิดเหล้า สักขวดมาฉลองไหมครับ?”

“ดีเลยค่ะ” ปาณูดต่อ “แต่ว่าที่นี่มีเหล้าด้วย หรอ?”

“มีครับ” ไวยาตย์รีบสั่งให้คนไปเอา ธามนิธิมองปาณีพอได้ยินว่าดื่มเหล้าเธอก็รีบ

ตอบเลย “เธอดื่มเหล้าเป็นด้วยหรอ?”

“เออ….” ปาณีพูดต่อ “เป็นสิ! ไม่เป็นได้ไงล่ะ?”
ก็ลองฝึกดื่มดูก็เป็นแล้ว

ปาณีเป็นคนขี้ระแวงอยู่ข้างนอกจะดื่มเหล้ามั่ว วกลัวตัวเองเมาแล้วเจอคนคิดไม่ดีไม่ร้าย

แค่รู้สึกว่าผู้หญิงก็รักตัวเองมากกว่าใคร

แต่ที่นี่มันไม่เหมือนกัน!

ที่นี่มีคุณอา คุณอาไม่ทำอะไรเธอหรอกเธอไว้ใจ

เขา

ไวยาตย์เอาเหล้ามาแล้วเปิดขวดเทลงใส่แก้ว ของธามนิธิและปาณีคนละแก้ว

ปาณียกแก้วขึ้นแล้วชนกับธามนิธิ “คุณอาคะ แก้วนี้เพื่อคุณอาขอให้ขาหายดีเร็วๆนะคะ!”

ไวยาตย์ที่อยู่ข้างๆเตือน “จดทะเบียนสมรสแล้ว ยังเรียกว่าคุณอาอีก ต้องเปลี่ยนสรรพนามที่เรียก หรือเปล่าครับ?”

ปาณีชะงักไปสักแป๊บมองธามนิธิ “ไม่ให้เรียก คุณอาแล้วให้เรียกอะไรคะ? คุณไวยาตย์สอนฉัน หน่อยสิ!”

เธอเรียกจนชินแล้วรู้สึกจะให้แก้มันยาก

ไวยาตย์ “ต้องเรียกว่าสามีสิ”

เรียกคุณอามันก็รู้สึกเหมือนห่างๆ
คุณธามวิธีก็หวงปาณีขนาดนี้ถ้าปาณียอกแก้คำ สักหน่อยคุณธามนิธิคงดีใจน่าดู!

ธามนิธิได้ยินไวยาตย์พูดแบบนี้ก็รู้สึกตัวเองค่อย สบายใจหน่อย

มองปาณีด้วยสายตาอย่างคาดหวัง ถึงเธออาจ จะเรียกคุณอาจนชินแต่เขาก็อยากฟังเธอเรียกแบบ นี้บ้าง

วินาทีต่อมาก็ได้ยินปาณีพูดว่า “คุณอาคะ คุณ

ไวยาตย์เรียกคุณอยู่”

ไวยาตย์ ”

ธามนิธิ ”

ไวยาตย์ได้ยินที่ปาณีเกือบล้มลงพื้นแล้วลุกไม่ ขึ้นเธอมองปาณี “คุณปาณีครับ คุณจะล้อเล่นกับผม ก็ช่างมันเถอะแต่เอาคุณธามนิธิมาเล่นด้วยได้ไง ครับ? พวกผมเป็นผู้ชายทั้งสองคนเลยนะครับ!”

“ไม่แน่คุณอาอาจจะชอบผู้ชายก็ได้นะคะ!” เมื่อ ก็ตอนอยู่ชั้นบนธามนิธิเป็นคนพูดเอง