ตอนที่ 599

ทั้งห้องนี้มีแต่ประชาชนคนโสด พอได้ยินก็รู้สึกหมั่นไส้ไปตามๆ

มีบางคนถึงกับหัวเราะออกมา “นี่ฝนต้องตกลงมาเป็นน้ำสี แดงแน่ๆ พี่รองของเรามีหัวใจแล้ว รู้จักปกป้องผู้หญิงซะ ด้วย ! ”

“จริงด้วย

ปะๆ กินข้าวๆ “เมธะนั้นเข้ามาเคลียร์สถานการณ์

เขาแก่กว่าสามนิธิ 1 เดือน ดังนั้น ในบรรดาพวกเขา เมธัชนัน จึงเป็นพี่ใหญ่สุด ทุกคนเลยเชื่อฟังเขา

และอีกเหตุผลหนึ่งก็คือ ธามนิธิเป็นคนที่ไม่ชอบทำอะไรที่มัน วุ่นวาย

หลังจากที่ทุกคนนั่งลงที่โต๊ะอาหาร ปาณีนั่งอยู่ข้างๆตามนิธิ กำลังฟังเมธชนันที่กำลังจะแนะนำชื่อของแต่ละคนให้เธอได้รู้จัก

รวมเมธชนและธามนิธิแล้ว พวกเขามีกันทั้งหมดหกคน หลัง จากเมธซนั้นแนะนำคนอื่นๆ หมดแล้ว ก็หันมาแนะนำตัวเขาเอง ” ผมชื่อเมธซนั้น ไม่รู้ว่าก่อนหน้านี้เขาเคยเอ่ยถึงผมให้คุณฟังบ้าง หรือเปล่า ? ”

ปาเอดไม่ได้ที่จะมองดูเขาชัดๆ เธอเคยได้ยินชื่อของเขาเมื่อนานมาแล้ว วันนี้ได้เจอตัวเป็นๆ เลยรู้สึกว่าเขาไม่ค่อยเหมือนกับ ที่เธอเคยจินตนาการเอาไว้สักเท่าไหร่

เมื่อเทียบกับธามนิธิ เขาออกจะดูเป็นคนที่มีนิสัยร่าเริง เปิด เผยมากกว่าธามนิธิอยู่สักหน่อย

อย่างไรก็ตาม จากบุคลิกของเขา ก็ดูเป็นคนที่ออกจะมีความ เย่อหยิ่ง น่าเกรงขามอยู่ไม่น้อย

ปาณีพูดว่า : ” เคยได้ยินค่ะ แต่คราวก่อนที่คุณไปเมืองหยุด ฉันยังไม่มีโอกาสได้เจอคุณสักที ”

เมธนันพูดพลางหัวเราะ : ” ทำยังไงได้ ต้องโทษเจ้าธามนิธิ เล่นเก็บเงียบเลยอ่ะ มีแฟนก็ไม่ยอมพามาให้เพื่อนๆได้รู้จัก ”

ถึงแม้คนจะเยอะ แต่บรรยากาศกลับอบอุ่นเป็นกันเอง นี่เป็น ครั้งแรกที่ปาณีได้มาเจอกับพวกเขา และยิ่งมาในฐานะแฟนของ ธามนิธิแล้วด้วย ทุกคนจึงกระตือรือร้น พากันต้อนรับเธอเป็น พิเศษ

ทั้งห้องนี้ ดูราวกับว่าจะมีเพียงนลิน มีสุวรรณ์คนเดียว ที่ดู เหมือนเป็นคนนอก ตอนที่เมธชนั้นกำลังแนะนำคนอื่นๆ เขาก็ มองข้ามเธอไป ทำเหมือนเธอไม่มีตัวตน และทุกคนในห้องก็ไม่มี

ไครสนใจเธอเลยสักคน

ต่อให้เธอสวยแล้วยังไงล่ะ ?

ผู้หญิงสวยๆ พวกเขาก็มีไม่เคยขาด เมื่อก่อนที่พวกเขาต้องทำดีกับเธอ เคารพเธอ ก็เพราะว่าตอนนั้นเธอเป็นคู่หมั้นของสามนิธิ แต่ทว่าตอนนี้ ปาณีกลับมาสวม รอยแทนที่ตำแหน่งเดิมของเธอไปเรียบร้อย

ตอนกลางคืนอากาศค่อนข้างเย็น หลังจากกินข้าวเสร็จ เพื่อนๆก็พากันทยอยกลับไปหมดแล้ว เหลือแค่เพียงพวกเขากับ เมธะนั้นเท่านั้น ธามนิธิกับปาณีมาทั้งที แน่นอนว่าคนที่รับผิด ชอบคอยดูแลพวกเขาก็คือเมธะนั้น

ทั้งสามเดินออกมาจากร้านอาหาร เมธซนันบอกกับยามนิว่า : “คืนนี้พวกนายก็ไปพักที่บ้านฉันนะ เตียงของโรงแรมมันนอน ไม่สบายหรอก แล้วปาณีก็เพิ่งมาครั้งแรก ถ้าฉันไม่ต้อนรับขับสู้ อย่างสุดความสามารถแล้วล่ะก็ เดี๋ยวเธอจะว่าได้ ว่าฉันน่ะไม่ ต้อนรับเธอ”

” ก็ได้ ” ธามนิธิหันไปมองปาณีแวบหนึ่ง ก่อนจะเอื้อมมือไป กุมมือเธอไว้ เขายอมรับข้อเสนอของเมธชนั้น

เขากับเมชชนันสนิทกันมาก จนเหมือนพี่น้องที่คลานตามกัน ออกมาเลยทีเดียว พวกเขาไม่แบ่งชนชั้นวรรณะ แต่ก่อนทั้งคู่มัก จะอยู่ด้วยกันบ่อยๆ บ้านของเมธชนัน ธามนิธิก็ไปบ่อยจนคุ้นเคย เหมือนบ้านของตัวเองไปแล้ว

ที่ประตูร้านอาหาร พนักงานบริการรับรถขับรถ Land Rover ของเขามาส่งที่ประตู

ด้วยความที่สถานะของคุณชายแห่งบ้านวิสิทธิ์เวช มันออกจะ โดดเด่นสะดุดตาเกินไป ดังนั้นรถที่เขาขับจึงเป็นรถประเภทโลว์ซีรีย์ลงมาหน่อย

ธามนิธิเปิดประตูรถ ให้ปาเข้าไปนั่งด้านในก่อน เขาจึงค่อย ตามเข้าไป

ขณะที่เมธซนั้นเพิ่งจะเข้าไปนั่งในรถ นลินก็เดินเข้ามา ” ชนัน สะดวกไปส่งฉันหน่อยมั้ย ”

พวกคนที่เหลือ พอบอกจะไปก็ไปกันหมด ไม่มีใครสักคนยอม ไปส่งเธอ

ณ เวลานี้ เธอก็เลยจำต้องบากหน้ามาหาเมธซนั้น

เมธซนั้นหันไปมองที่เธอ และนึกสงสัยอยู่ในใจว่า ทำไมทุก เรื่องจะต้องมีผู้หญิงคนนี้ยื่นเท้าเข้ามาแทรกตลอด

เขายังได้เอ่ยปาก นลินก็ยื่นมือมาเปิดที่ประตูเตรียมจะขึ้นมา

บนรถ เมธซนเลยรีบกดล็อคประตูรถ ก่อนจะบอกกับเธอว่า ”

ฉันไม่ผ่านทางนั้น

นลินยังคงยืนอยู่ด้านนอกรถ แต่ก่อนเมธชนั้นไม่เคยปฏิเสธ คำขอของเธอเลยสักครั้ง คิดไม่ถึงเลยว่าตอนนี้เขาจะกล้าทำ กับเธอแบบนี้