ตอนที่267

แค่เพิ่มดอกไม้นิดหน่อยเพิ่มตัวหนังสือสี่กับลูกโป่ง… แต่เขาพึ่งพูดจบก็ได้ยินธามนิธิตอบ “แกนี่ยุ่งเรื่องอื่น

มากไปนะ!”

ครับๆๆ!

ไวยาตย์รู้ว่าตัวเองพูดผิดอีกแล้ว

กลางคืนเก้าโมงกว่า ธามนิธิอยู่ในห้องเปียโนนั่งอยู่ หน้าเปียโน ไวยาตน์ยืนอยู่ข้างๆมองธามนิธิ

เขานั่งอยู่บนเก้าอี้นิ้วมือวางลงบนคีย์เปียโน

ราวกับรูปภาพที่สวยงามถ้าไม่ใช่เพราะข้างๆมีเก้าอี้ เข็นวางอยู่ คนอื่นคงจะนึกภาพไม่ออกว่าปกติเขาต้องใช้ เก้าอี้เข็นในการเดินทาง

ธามนิธินิ้วมือวางลงบนคีย์เปียโนกดลงไปแค่สองที อยู่ๆมือก็ทุบลงไปบนคีย์เปียโน

ไวยาตย์เห็นก็ตกใจและรีบเดินไป “คุณธามนิธิครับ” ในดวงตาของธามนิธิไม่มีความสุขและดีใจ เขานึกถึง

ขาที่พิการของตัวเองอยากใช้ขาไปเหยียบแป้นเปียโน

เรื่องเล็กๆแค่นี้ก็ทำไม่ได้

นึกถึงวันนี้ที่ท่านจอมพลนรเทพมาในงานแต่เขากลับ ไม่กล้าไปเจอเลย
ไวยาตย์มองธามนิธิสภาพหลอกหลอนแบบนี้ ช่วงนี้ หลังจากที่พวกเขาย้ายมาที่นี่เพราะเกือบทุกวันจะได้เจอ ปาณีก็เลยช่วงนี้อาการของธามนิธิก็ดีขึ้น

นานแล้วที่เขาไม่ได้อาละวาดแบบนี้

แต่แล้ว..

เมื่อหนึ่งชั่วโมงที่แล้วหัวหน้าได้โทรมายินดีกับเรื่อง แต่งงานของธามนิธิ

หลังจากนั้นธามนิธิก็ไม่ดีใจขึ้นมา

ธามนิธิแค่โมโหก็ทำเอาไวยาตย์ตัวสั่น “คุณปาณี กำลังอาบน้ำอยู่ จะให้ผมไปเรียกไหมครับ?”

แค่ปาณีปรากฏตัวธามนิธิก็จะเหมือนฟ้าหลังฝน จะมี

ความสุขขึ้นมาทันที

“ไม่ต้องไปบอกเธอ” เสียงต่ำทุ่มของธามนิธิ

ถึงแม้แต่งงานกับปาณีแล้วก็เถอะแต่เขาก็ไม่อยากให้ เธอเห็นเขาเป็นสภาพแบบนี้ พูดถึงตรงนี้ธามนิธิก็จ้องไปที่ไวยาตย์ “เรื่องอดีต

ทั้งหมดแกก็ไม่ต้องไปเสนอเล่าให้ปาณี”

“..ครับ” ไวยาตย์ถอดหายใจ

ก็ไม่รู้ว่าคุณธามนิธิจะวางเรื่องพวกนี้ลงเมื่อไหร่

ในสายตาของไวยาตย์ระหว่างภรรยาปราณีเหมือนเป็น ผลแห่งความสุขของธามนิธิมากกว่า

ปาณีกำลังชาตัวในอ่างอาบน้ำ ห้องนอนในสวนจตุจักรอ่างอาบน้ำใหญ่มากไม่เพียงแต่แช่ได้คนเดียว รู้สึกถ้าในอนาคตมีลูกก็แช่ทั้งครอบครัวด้วยกันได้เช่นกัน เธอใช้มือเขียเล่นกลีบกุหลาบที่ลอยอยู่บนน้ำนึกถึง เรื่องที่กำลังจะเกิดขึ้นก็ตื่นเต้นขึ้นมา

เรื่องที่ไม่สามารถบรรยายได้ก็ลอยขึ้นมาในหัว หน้า ของเธอก็แดงขึ้นมาอย่างไม่รู้ตัว

อาจจะเพราะว่าแช่นานเกินไปตอนออกมาเลยเวียนหัว นิดนึ่ง เธอเช็ดหัวให้แห้งแต่เห็นธามนิธิยังไม่กลับมาเธอ เลยขึ้นไปบนเตียงก่อน

วันนี้ทั้งผ้าปูเตียงและผ้าห่มก็กลายเป็นสีแดงหมดมันดู มีความมงคล

เมื่อก่อนตอนเด็กเวลาดูทีวีก็มักจะคิดว่าตัวเองเป็นเจ้า สาวแต่ตอนนี้ตัวเองก็ได้จริงๆแล้วมันก็อธิบายไม่ออกว่า มันรู้สึกยังไงกัน

ประตูถูกเปิดธามนิธิเข้ามาจากข้างนอกไฟตรงหัว เตียงยังเปิดไว้อยู่ปรณีนอนอยู่บนเตียงเขาเดินมาถึงข้าง เตียงก็พบว่าเธอหลับไปแล้ว

ใบหน้าขาวๆเล็กๆหลังจากที่เช็ดเครื่องสำอางออกไม่มี ความคมสวยเหมือนตอนแต่งหน้าแต่ดูแบบนี้มันก็ทำให้คน รู้สึกชอบอย่างบอกไม่ถูก

แค่มองเธอ ธามนิธิก็อารมณ์ดีขึ้นมา

เขาอาบน้ำที่ชั้นล่างและเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จแล้ว ใส่เสื้อเชิ้ตสบายๆและกางเกงขายาวก็ขึ้นเตียงไปนอน

ธามนิธินอนหันข้าง เตียงนุ่มอันใหญ่โดนทับจนมีร่อง แต่เขาก็ไม่ได้ขยับอะไรแค่มองปาณีที่นอนหลับอย่างอ่อน โยนจนปาณีกอดหมอนข้างแล้วหันตัวไปนอนอยู่ในอ้อม กอดของธามนิธิ