My Girl ภรรยาตัวน้อยของผม

ตอนที่ 897 อวดเก่ง



ตอนที่ 897 อวดเก่ง

“อ่าา ? ” ปาณิชะงักไปชั่วครู่ ก่อนจะพูดเสียงนิ่ง ” เวทัสมาเมื่อ ตอนบ่ายน่ะค่ะ!

” เวทัส ? ” ธามนิธิได้ยินได้ดังนั้นก็หันกลับมายืนมองปาณี ราวกับว่าอยากจะสืบเบาะแสหาความจริงจากใบหน้าของเธอยัง ไงยังงั้น ทว่าใบหน้าของเธอกลับดูเรียบนิ่ง ” ต๊ะ เจ้าเด็กนั่นมัน มาทำอะไรที่นี่ ? พี่จันวิภาก็ยังป่วยอยู่ไม่ใช่รึ ? ทำไมเขาถึงไม่ อยู่บ้านดูแลแม่เขานะ มาที่นี่ทำไม ? ”

ปาณีได้ยินถึงกับรีบถามเขาด้วยความร้อนใจ ” พี่เป็นอะไร คะ ? พี่จันวิภายังไม่หายป่วยเหรอคะ ? เป็นหนักรึเปล่า ? ”

เมื่อเห็นปาณีดูร้อนใจ ธามนิธิจึงพยักหน้าเบาๆ ” แต่ไม่ได้เป็น อะไรร้ายแรงหรอก ก็แค่โดนลมมากไปก็เลยเป็นหวัดน่ะ เค้ากลัว เธอจะพาลติดหวัดไปด้วย ก็เลยไม่ได้มาหาเธอ ”

ปาณีรีบโบกมือไปมา ” ไม่ต้องให้พี่มาหาฉันหรอกค่ะ ! ฉัน นะสบายดี แต่พี่เขาซะอีกที่กำลังป่วยอยู่แท้ๆแต่ฉันกลับไม่ได้ไป เยี่ยมเธอเลย เสียแรงที่พี่จันวิภาดีกับมาตลอด ฉันนี่มันแย่จริงๆ เลย ”

ธามนิธิเห็นปาณีพูดโทษตัวเองจึงรีบก้าวไปหาเธอ พร้อมกับ สวมกอดเธออย่างอบอุ่น ” พี่เค้าไม่โทษเธอหรอกน่า !

” แต่ว่า ….. ” ปาณียังคงรู้สึกไม่สบายใจ

” ไม่มีคำว่า แต่ว่า ! ยัยป้องเอ๊ย เธอไม่รู้เหรอว่าพี่เค้าเป็นคน ยังไง เธอคิดว่าเค้าจะมาคิดเล็กคิดน้อยกับเรื่องแบบนี้เหรอ ? แล้วยิ่งไปกว่านั้น ในท้องของเธอตอนนี้ก็มีทายาทรุ่นที่สามตัว น้อยๆของบ้านวิสิทธิ์เวชอยู่ด้วย พี่จันวิภาไม่เพียงแต่จะตื่นเต้น ดีใจ แต่รอให้พี่เค้าหายป่วยเมื่อไหร่ ขี้คร้านจะรีบดิ่งมาหาเธอ ทันที เธอเชื่อรึเปล่าล่ะ ? ”

ปาณีพยักหน้าอย่างเงียบๆ ในวิภาเอ็นดูเธอมากจริงๆ ถ้าพูด ถึงจุดนี้แล้ว มีหรือที่เธอจะไม่เชื่อ

ทว่าเมื่อนึกไปถึงเวทัสที่ยังคงตัดใจจากเธอไม่ได้สักที ทำให้ ปาณีรู้สึกลำบากใจ และยิ่งรู้สึกต่อพี่จันวิภาอย่างกลืนไม่เข้าคาย ไม่ออกมากยิ่งขึ้น อีกทั้งเรื่องราวความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับ เวทสเมื่อครั้งอดีต ก็ทำให้เธอรู้สึกกระดากใจอยู่ไม่น้อย ทุกครั้ง ที่เธอต้องเจอหน้าเขา

แต่เวทีส ‘ ในที่สุดปาณีก็รวบรวมความกล้าที่จะพูดกับ คุณอา ” คือว่า ฉันกังวลว่าเขาจะยังไม่ลืมเรื่องในอดีตที่ผ่าน มา ! ”

เมื่อได้ยินที่ปาณีพูดออกมาแบบนี้ ธามนิธินีกหวนกลับไปเมื่อ ตอนที่เวทัสหนีกลับมา ซึ่งเหตุผลที่เขากลับมาก็เกี่ยวกับปาณี ด้วย ธามนิธิขมวดคิ้วแน่น จริงๆแล้วการที่เห็นเด็กนั่นยังไม่ยอม ตัดใจจากปาณีซะที ก็ทำเอาธามนิธิรู้สึกจนปัญญาเหมือนกัน

ด้วยความที่เขาเองก็เลี้ยงดูฟูมฟักหลานชายคนนี้มาตั้งแต่ยัง เด็ก จะให้ไปทำร้ายทุบตีเขาแบบนั้นก็คงจะไม่ได้ ! มิฉะนั้น ต่อพี่จันวิภาจะเป็นคนใจกว้างแค่ไหน ก็คงต้องรู้สึกติดใจจน กลายเป็นว่างขึ้นมาบ้างแหละ ”

เมื่อนึกมาจุดนี้ ธามนิธิเองคิดไม่ตกเหมือนกัน

เมื่อได้เห็นท่าทางแบบนั้นของอา ปาณีก็นึกว่าหนิตัวเอง ขึ้นอีก ” ความผิดของเรื่องมันคงไม่ยุ่งวุ่นวายแบบนี้

ธามนิธิได้ยินดังนั้นถึงกับกรอกอย่างจนปัญญา ” ยัยเด็กโง่เอ๋ย ! ห้ามพูดแบบนะ

เห็นปาณีเริ่มท่าทางอึดอัดไม่สบายใจ ธามจึงรีบเปลี่ยน หัวข้อการสนทนาในทันที เหนื่อยมั้ย เดี๋ยวฉันเธอกลับ ห้องนะ แล้วจะเล่าเรื่องตลก ให้ด้วย ”

ปาณีเงยหน้าด้วย

ของคุณอาเปลี่ยนเป็นสีระเรื่อเป็นเรียบร้อย

ในตอนนั้นเอง ปาณียืนทำหน้าบ้องแบ๊วจ้องหน้าเขาด้วย ความหมั่นจนกกหูแล้ว

และทันใดนั้น ปาณีถูกอุ้มตัวลอย เมื่อหันกลับมาจึงเห็นคุณกำลังก้มหน้าอุ้มตัวเองอยู่ เขาค่อยอุ้มเธอเดินขึ้น บันไดไป

คุณอา ปล่อยฉันลงเถอะค่ะ ” ปากลัวจนหน้าซีด จากนั้น จึงเผลอร้องออกอ้าว ”
ธามนิธิกอดเธอไว้อย่างนุ่มนวล จนเข้ามาถึงในห้องนอนจึง โยนตัวเธอลงไปบนที่นอนนุ่มๆ หลังจากนั้นก็ถือโอกาสล้มลงไป นอนทับบนตัวเธอ แต่ถึงกระนั้นก็ยังไม่ลืมที่จะระวังไม่ให้ไปกด ทับลงที่ท้องของเธอมากเกินไป

ปาณีหอบหายใจเบาๆ พร้อมกับพยายามที่ผลักตัวเขาออกไป คุณอา ลุกสิคะ ………บบบ ! ”

แต่ธามนิธิหาได้ฟังที่เธอพูดไม่ เขากลับยื่นมือไปโลมไล้ที่แก้ม ของเธอเบาๆ พร้อมกับกระซิบพูด ” ถ้าจะว่ากันจริงๆแล้ว เมื่อ ก่อนเธอเคยรู้สึกชอบเวทัสรึเปล่า ?

คิดไม่ถึงเลยว่าคุณอาจะถามประโยคนี้ขึ้นมา ปาณิชะงักไปครู่ หนึ่ง จนเมื่อดึงสติกลับคืนมาได้เธอก็ส่ายหัวเบาๆ ” ฉันก็ไม่รู้ เหมือนกันค่ะ ! เมื่อก่อนตอนที่อยู่โรงเรียนแล้วถูกเขาตามจีบ ฉันก็รู้สึกดีนะคะ เพราะพวกเราในตอนนั้นก็ไม่ได้คิดอะไรมาก แค่มีความสุขไปวันๆ

จู่ๆธามนิธิก็ผละตัวออกจากเธอ แต่ปาณีกลับคว้าตัวเขาเอาไว้ “ทำไมล่ะคะ ? หึงเหรอ ? ”

ธามนิธิยืดอกยอมรับหน้าซื่อๆ ” อืม ! ฉันอิจฉาเจ้าเวทสมัน น่ะ ที่ตอนนั้นได้อยู่เคียงข้างเธอ ”

ถึงแม้ว่าคุณอาดูจะแคร์กับเรื่องนี้มาก แต่ปาณีกลับรู้สึกถึง ความไหวหวานซาบซึ้งในหัวใจ เธอจับมือเขาขึ้นมาเขย่าเบาๆ ” โธ่คุณอา ไม่ต้องถือสากับเรื่องพวกนี้แล้วนะคะ ตอนนี้ฉันก็อยู่ ข้างๆคุณแล้วนี่ไง และทุกๆวันหลังจากนี้ และตลอดไป ฉันก็จะอยู่เคียงข้างคุณเสมอ ”

” จริง ? ” ธามนิธิถาม

เมื่อได้เห็นท่าทางของถามนิธิที่ดูราวกับเป็นเด็ก ทําให้ปาณีถึง กับหัวเราะงอหาย แล้วเธอก็ท่าท่ายืดท้องพูดปลอบใจตัวเอง เบาๆ ” แน่นอนสิคะ ดูฉันตอนนี้สิ จะไปไหนได้ละคะเนี่ย ?

“เออ มันก็จริงเนาะ ! “ธามนิธิถึงกับเมื่อได้เห็นท่าทาง ของเธอ

ปาณีกำลังนอนหนุนอยู่บนตักของคุณอา มีผ้าห่มบางๆ คลุม อยู่ที่ขา เธอพูดกับคุณอาด้วยท่าทางที่ดูสบายอกสบายใจ ” คุณ อาการที่ฉันมีความสุขมากเกินไปแบบนี้ ฉันจะถูกสวรรค์ลงโทษ มั้ยคะ ? ”

11 อะไรนะ ? “ธามนิธิที่กำลังอ่านหนังสืออยู่ ได้ยินเข้าถึงกับ อึ้ง ” ใครเค้าสาปแช่งตัวเองกัน เธอนี่นะ ! ชอบพูดอะไรไปเรื่อย เปื่อย ! ”

พูดจบเขาก็ยื่นมือไปบีบที่จมูกเธอเบาๆ แต่เมื่อเห็นเธอเริ่ม ขมวดคิ้ว เขาก็หัวเราะและพูดต่อไปว่า “เคยได้ยินสุภาษิตนี้มั้ย ลําบากก่อนนอนสบาย ลำบากทีหลังนั่งร้องไห้ เมื่อก่อนเธอ เคยใช้ชีวิตที่ยากลำบากมาพอแล้ว มาถึงตอนนี้ก็ถึงคราวที่เธอ จะได้สุขสบายกับเขาบ้างล่ะ ! เพราะฉะนั้น ห้ามสาปแช่งตัวเอง เข้าใจมั้ย ? อีกอย่าง ช่วงนี้เธอต้องใส่ใจในข้อควรปฏิบัติ ระหว่างตั้งครรภ์ ให้มากเป็นพิเศษด้วยล่ะ ”

เมื่อได้ฟังคุณอาพูดอย่างมีหลักการและเหตุผลแบบนั้น ปาณีกลับรู้สึกว่ามันช่างยากที่จะเข้าใจเสียจริง ” คุณอาคะ แล้วคุณ อารู้ได้ยังไงคะ ?

ธามนิธิ หนังสือที่อยู่ในมือเขาขึ้นมาด้วยความภาคภูมิใจ และกล่าวอย่างอารมณ์ดี ” ก็เพราะอ่านนี่ไงล่ะ ! ”

ปาณีหยิบหนังสือมาดูด้วยความสงสัย แต่หลังจากที่ได้เห็นชื่อ หนังสือก็ถึงกับมึนตึ๊บ ! เพราะหนังสือที่คุณอากำลังอ่านก็คือ (คู่มือคุณแม่ตั้งครรภ์ !

ขณะที่มองดูหนังสือเล่มนั้น ในใจของปาณีฉุกคิดขึ้นมาว่า ลูก ผู้ชายอกสามศอกเฉกเช่นคุณอา กลับต้องมานั่งอ่านหนังสือ ประเภทนี้เพื่อเธอ แววตาของปาณีพลันเปล่งประกายทอแสง ระยิบระยับ ก่อนจะหันไปมองชายหนุ่มที่อยู่ข้างเธอ แล้วจู่ๆก็หัน ไปจุ๊บเขาทีหนึ่ง

หลังจากนั้น เธอเริ่มเห็นแววตาของใครบางคน ค่อยๆ คมเข้ม นุ่มลึกขึ้นทุกทีๆ ปาณียิ้มอย่างมีเลศนัยพร้อมทั้งชี้นิ้วไปที่ท้อง ของเธอ ก่อนจะพูดด้วยเสียงที่แผ่วเบา ” คุณอา ตั้งแต่บัดนี้ เป็นต้นไป คุณอาต้องหักห้ามกิเลสได้แล้วนะ !

หลังจากแหย่ใครบางคนจนสำเร็จแล้ว ปารีบดึงผ้าห่มขึ้นมา คลุมกายเตรียมตัวเข้าสู่นิทรา

สงสารก็แต่ผู้ชายบางคนแถวๆนี้ ที่ได้แต่มองอะไรบางอย่างที่ ซุกตัวอยู่ใต้ผ้าห่ม ได้แต่จดๆจ้องๆทำหน้าละห้อยอยู่แบบนั้น จน รู้สึกว่าหมดหนทางแล้วจริงๆ จึงลุกขึ้นเดินดื่มๆเข้าไปอาบน้ำ เย็นๆดับความร้อนรุ่มแต่เพียงลำพัง !
ปาณีที่ซุกตัวอยู่ในผ้าห่มแอบหัวเราะคิกคัก เธอค่อยๆแง้มมุม ผ้าห่มออกดูสิ่งที่เคลื่อนไหวอยู่ภายนอก แล้วทันใดนั้นก็พลันได้ เห็นร่างกายอันเปลือยเปล่าของคุณอา กำลังเดินออกมาจาก ห้องน้ำ

จะว่าไปแล้ว นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เธอได้เห็นตอนคุณอาเปลือย แต่หลังจากที่เธอตั้งครรภ์ ครั้งนี้ถือเป็นครั้งแรกที่ได้เห็นหุ่นล่ำๆ กล้ามแน่นๆ ที่ดูแข็งแรงและมีเสน่ห์ของคุณอาอีกครั้ง

กล้ามท้องซิกแพคที่ซ่อนอยู่ภายใต้เสื้อผ้าอาภรณ์ที่เขาสวม ใส่ดูแล้วช่างเซ็กซี่เย้ายวน ไหนจะกล้ามหน้าอกแน่นๆ กล้าม แขนเป็นมัดๆของเขาด้วยแล้ว ยิ่งทำให้ทั่วทั้งเรือนร่างของเขา ดู หล่อเท่ระเบิดระเบ้อกว่าดาราชายคนไหนๆที่เธอเคยตามกรี๊ด เสียอีก

อีกทั้งใบหน้าอันหล่อเหลาคมคายของคุณอา ทำให้ออร่าของ เขาไม่ได้ดูยิ่งหย่อนไปกว่าดาราคนไหนเลย แค่มองดูแต่เพียง ด้านข้าง ก็สามารถทำให้สาวๆเลือดสูบฉีดจนหน้ามืดได้เลยที เดียว !

ธามนิธิบังเอิญลืมหยิบเอาชุดเข้าไปเปลี่ยน จึงต้องห่อหุ้มเรือน ร่างด้วยผ้าเช็ดตัวผืนเล็กๆเดินออกมา แต่แล้วก็พลันหันไปสบตา เข้ากับดวงตาเล็กๆที่กำลังหรี่ตาแอบมองเขาจากใต้ผ้าห่ม จาก เหตุการณ์เมื่อสักครู่ที่เขาเพิ่งจะถูกเมินเฉยไร้ซึ่งการเหลียวแล ใดๆจนทำให้เซ็งในอารมณ์ บัดนี้ภายใต้การจับจ้องของใครบาง คน ส่งผลให้อะดรีนาลีนเริ่มพลุ่งพล่านจนหยุดไม่อยู่
ธามนิธิยบฟันกรอดๆ เดินตรงไปข้างหน้า ก่อนจะความใส่

ปาณีด้วยความหงุดหงิด ” นี่ เธอ ……


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ