ตอนที่254

ผู้หญิงคนนี้ดูก็รู้เลยว่าไม่ใช่คนดี ฐานะของนพรุจวาง ไว้ตรงนั้นปกติก็มีผู้หญิงมากมายมาเข้าใกล้เขาก็เลยมอง ผู้หญิงแค่แวบเดียวก็รู้เลยว่าเป็นผู้หญิงยังไง

ผู้หญิงแบบติรยาทุกการกระทำก็แสดงความแรดออก มาอยากอ่อยคนอื่น แค่ดูก็น่าเกลียดแล้ว

ติรยา “วันนี้เป็นงานแต่งของคุณลุงธามนิธิหนูก็มาร่วม งานด้วยพอเห็นท่านก็มาทักทายหน่อยค่ะ”

“อยากมาทักทายฉันหรืออยากมาเข้าใกล้ลูกชายฉัน?” นพรุจก็พูดไปตรงๆ

ติรยาหน้าชาไปอีก ครั้งที่แล้วที่กินข้าวด้วยกันก็โดน นพรุจว่าใส่จนเธอสงสัยชีวิตตัวเอง

ทีแรกก็คิดว่าวันนี้น่าจะยังดีหน่อยแต่ทำไมเขาต้องมา

พูดแบบนี้ด้วย?

ไม่เห็นแก่ที่เธอเป็นผู้หญิงแล้วไว้หน้าให้เธอหน่อยเลย

เวทัสที่ยืนอยู่ข้างๆก็ไม่มองติรยาราวกับตัวเองไม่มี ความสัมพันธ์อะไบกับเธอ

ครั้งที่แล้วที่ติรยามายุ่งเขาก็โดนพ่อเขาสั่งสอนจะตาย อยู่ละ วันนี้ไม่อยากเสี่ยงตายอีก

ติรยามองเวทัสในใจก็เศร้าขึ้นมา เคยเป็นเพื่อนที่ดี ที่สุดและยังเคยเป็นแฟนระยะสั้นไม่กี่วันแต่….เขาทำตัว เย็นชากับเธอมากเลย
เธอกำมือแน่นแล้วยิ้มตอบนพรุจ “ถึงหนูจะคิดไม่ชื่อ กับเวทัสแต่เขาก็ไม่มองหนูสักหน่อยจริงๆแล้วคนที่เขา ชอบเป็น….”

ติรยามองไปที่เวทัสพอเวทัสได้ยินที่ติรยาพูดก็รู้ตัว ทันทีว่าเธออยากพูดอะไรก็จ้องเธอ แต่ติรยาไม่เหมือน ปกติที่โดนเขาคุกคามแถมยังตั้งใจพูดอย่างกับจะหาเรื่อง “ปาณี”

“ติรยา” เวทัสออกเสียงสักที

วันนี้เป็นงานแต่งของน้าชายเพราะตอนนั้นนลิน มีสุ วรรณ์หนีไปบ้านวิสิทธิ์เวลเลยโดนทุกคนหัวเราะ

ทุกคนอาจจะไม่กล้าพูดต่อหน้าบ้านวิสิทธิ์เวชแต่ลับ หลังก็นินทาหัวเราะกันทั้งนั้น

ถ้าวันนี้เรื่องนี้ถูกเปิดเผยอีกมันจะเป็นยังไงกัน? ในใจของน้าชายก็คงไม่สบาย ศักดิ์ศรีของบ้านวิสิทธิ์ เวชก็ไม่มีอีก

ติรยาเห็นเขาโกรธแต่ก็ไม่คิดจะหยุด โกรธหรอดีแล้ว! เมื่อกี้เขาทำยังไงกับเธอก็อย่าหาว่าเธอทำมากเกินไปแล้ว กัน เธอไม่ใช่พวกที่ยอมเสียเปรียบ

เธอพูดกับนพรุจ “คุณลุงไม่รู้นะคะ เมื่อก่อนตอนเวทัส เรียนมัธยมปลายเป็นเพื่อนห้องเดียวกับปาณี ทั้งสองคน คบกันนานมากจนถึงตอนนี้ขนาดปาณีจะแต่งงานกับคุณ

ลุงธามนิธิ เวทัสยังลืมเธอไม่ได้เลยสักที”

ครั้งก่อนนพรุจบอกว่าเธออายุยังน้อยไม่ใช่หรอ เธอก็อยากลองดูสิว่าถ้าเกิดบ้านเขารู้ว่าเมื่อก่อนตอนอยู่ โรงเรียนคนที่คบกับเวทัสไม่ใช่ติรยาแต่เป็นปาณีแล้วเรื่อง มันจะเป็นยังไงกัน

เวทัส ทอง ติรยา “เธอบ้าไปแล้วหรือไง?”

ถึงเธอจะว่งปาณีไม่ลง ถึงเธอจะเคยคิดว่างานแต่งงาน ของน้าชายและปาณีไม่ต้องจัดขึ้นก็คงจะดี

แต่ตอนติรยาตั้งใจจะทำร้ายเรื่องพวกนี้เธอพบว่าตัว

เองนั้นโกรธมากจริงๆ

น้าชายหวงเธอตั้งแต่เด็กในใจของเธอมันเหมือนเป็น ฮีโร่คนหนึ่ง….

ธามนิธิอุตส่าห์ดีขึ้นมาแล้วจะยอมให้คนอื่นมาหัวเราะ เขาได้ไง?

นพรุจมองเวทัสด้วยหน้าขรึม “ที่เขาพูดมันเป็นเรื่อง จริง?”

เวทัสไม่ได้ตอบแต่กลับจ้องติรยาด้วยความโกรธ ติรยายังทำตัวอ่อนโยนแล้วตอบ “คุณลุงนพรุจคะที่ หนูพูดมันเป็นความจริงค่ะ”

นพรุจก็เอาหน้าไม่อยู่แล้วจ้องไปที่เวทัสและพูดกับติร ยา “เธอมากับฉัน”