ตอนที่ 753

ธามนิธิพยักหน้า “อืม”

หลังจากที่นาฐิติพรทำกับข้าวเสร็จ แม่ลูกสามคนก็กินข้าวด้วย กัน ธามนิติก็บอกน้าฐิติพรว่าเขาจะไปทำธุระที่อื่นสักพักหนึ่ง น้า ฐิติพรถามว่า : “แล้วปาณีล่ะ? ไปกับลูกหรือเปล่า?”

น้าฐิติพรทราบดีอยู่แล้วเกี่ยวกับธุระทางนั้น ดังนั้นการที่ธามนิ

ติไปที่นั้นสักครั้งถือเป็นเรื่องที่ดี

“ปาณีมีเรียนครับ อีกอย่างเธอก็มีงานด้วย แม่ก็ช่วยดูแลเธอ ให้หน่อยนะครับ”

น้าฐิติพรพูดว่า : “ไม่มีปัญหา”

เธอมองปาณีเป็นลูกสาวตั้งนานแล้ว

ธามนิธิพยักหน้า และมองปาณี “ตอนสุดสัปดาห์ หนูก็มาอยู่ เป็นเพื่อนพ่อแม่ของอาหน่อยนะ”

เขากลัวว่าพอเขาจากไป ปาณีจะเกรงใจไม่กล้ามาที่บ้าน

การดูแลพ่อกับแม่เขาไม่ค่อยกังวล แต่การทิ้งปาณีคนเดียวนี่

สิ เขาไม่ค่อยวางใจ

ปาณีพยักหน้า “หนูทราบแล้วค่ะ”

หลังจากกินอาหารค่ำเสร็จ ปาณีก็อาสาล้างจานชาม ขณะ เดียวกันเธอก็ได้ยินเรื่องที่ธามนิธิกำลังคุยกับน้าฐิติพรที่จะไปทำธุระต่างจังหวัด

“แล้วลูกวางแผนจะไปเมื่อไหร่?

“ก็ไม่กี่วันนี้ครับ” สายตาของธามนิธิมองไปที่ปาณี และพบว่า ปาณีกำลังมองตัวเองอยู่ ถึงแม้เธอไม่ได้พูด แต่สายตาของเธอ ได้เผยทุกอย่างแล้ว ทำให้ธามนิธิรู้สึกทำใจไม่ได้ที่จะจากเธอไป

หลังจากปาณีล้างจานชามเสร็จ และวางไว้ในตู้เรียบร้อย เธอ ก็เดินออกมา “ถ้างั้นหนูขอตัวไปทำงานก่อนนะค่ะ”

วันนี้ไปโรงพยาบาล เลยยังไม่ได้ทำงานค่ะ

น้าฐิติพรพูดว่า : “ไปเถอะ”

เธอรู้ว่าปาณียุ่งมาก

เมื่อปาณีขึ้นชั้นสอง และเพิ่งจะเข้าประตู ธามนิธิก็เดินตามเข้า

มา

เธอมองเขาด้วยแววตารักอย่างน่าประหลาด : “อาไม่คุยต่อ กับแม่อีกสักหน่อยล่ะ?”

ธามนิธิพูดว่า : “แม่ชินกับการที่ผมต้องออกไปข้างนอกแล้ว ในบ้านหลังนี้คงมีแค่หนูที่ยังไม่ชินที่สุด

พวกเขาอยู่ด้วยกันทุกวัน ส่วนน้าฐิติพรปกติจะมาเจอสามนิธิ สัปดาห์ละครั้ง

ปาณียิ้มแย้มและพูดว่า “เมื่อคิดถึงอนาคตข้างหน้าที่จะไม่เจอ อาทุกวัน หนูกลับรู้สึกดีใจเสียอีก ในที่สุดก็ไม่มีคนมาคอยคุมหนูแล้ว และไม่มีใครไม่อนุญาตให้กินข้าวด้วย”

“”ธามนิยมองใบหน้าเธออย่างจริงจัง “ใครที่ไม่อนุญาตให้ หนูกินข้าว อาแค่กลัวหนูกินเยอะเกินไป”

เขาเพิ่งพูดจบ ปาณีก็กอดเขา เธอพึ่งบนอ้อมอกของเขา และ เงยหน้าอันเรียวเล็กมองเขา แล้วพูดจากใจจริงต่อเขาว่า : “ล้อ

เล่นเอง หนูทราบดีว่า อาดีดดีกับหนูที่สุด”

ธามนิธิปุ้ยปาก : “เรียกสามีสิ”

“สามี” เธอเชื่อฟังมาก

ธามนิธิพูดจากใจจริงว่า : “อืม ไปทำงานเถอะ”

เมื่อปาณีเดินมาถึงข้าง โต๊ะก็เปิดคอม

ก่อนที่ธามนิธิจะจากไปคืนหนึ่ง ปาณีก็ช่วยเขาเตรียมกระเป๋า และจัดของใส่กระเป๋าด้วย “นี้เป็นสไปรย์ป้องกันแมลง สามารถ

ป้องกันแมลงทุกชนิด”

ตอนนี้สภาพอากาศร้อน แมลงอาจจะเยอะกว่าปกติ

“นี้คือชายคู่สมุนไพรดับร้อน ตอนที่คุณเป็นหวัดหรือกระเพาะ ลำไส้ไม่สบาย สามารถกินเพื่อบรรเทาได้

ธามนิธินั่งอยู่ด้านข้าง และมองเธอเอาของใส่กระเป๋าทีละ อย่างทีละอย่าง แล้วพูดว่า : “พาของไปน้อยก็พอแล้ว ที่นั้นก็มี อยู่แล้ว”
หากบอกว่ามีสิ่งของอะไรที่อยากพาไป ก็คงอยากเอาเธอยัด ใส่กระเป๋าไปด้วย

ปาณีพับเสื้อผ้าและเก็บลงในกระเป๋าไม่กี่ตัว “หนูคิดว่าเตรียม ของให้อาให้ครบดีกว่า เพราะถ้าหากขาดของอะไรอาก็ต้องไป ซื้อ ถ้าเป็นเช่นนั้นจะสร้างความลำบากต่อคุณเปล่าๆ

ถึงแม้ว่าไวยาตย์จะไปพร้อมกับเขาจะดีกว่าการจัดเตรียมของ เธอเยอะ ถึงยังไงเธอก็ไม่วางใจอยู่ดี

ธามนิธิยิ้มแย้ม และปล่อยให้เธอจัดการ

เมื่อบรรจุข้าวของลงในกระเป๋าใบใหญ่เสร็จเรียบร้อย ทั้งสอง คนก็นั่งลงบนเตียง จากนั้นปาณีก็ซบบนหน้าอกของเขา และกุม มือพร้อมพูดว่า : “ทำไหมอาต้องไปด้วย หนูกังวลมากกว่าอาก นะ”