เขาชอบธามนิธิที่สุด เมื่อก่อนนี้ ในสายตา ของเขา ไม่ว่าธามนิธิจะทำอะไรก็ถูกต้องไปซะ ทุกอย่าง

แต่ตอนนี้ เขารู้สึกว่าธามนิธิก็คือผู้ชายโง่ เงาคนหนึ่ง!

ผู้ชายโง่เง่า แม้กระทั่งภรรยาที่ร่วมทุกข์

ร่วมยากมากับตนเองยังสามารถทิ้งได้ลงคอ! เขาโมโหจะตายอยู่แล้ว

น้าลำมุงเข้าใจว่าธามนิธิจะย้ายกลับไป พร้อมปาณี “แต่ว่าปาณีไม่ใช่ว่าต้องไปเรียน หนังสือหรอกหรือ? ย้ายกลับไป ไปเรียนออกจะ ไกลเกินไป”

ก่อนแต่งงาน ธามนิธิแทบจะทนรอไม่ไหว ที่จะย้ายเข้ามา เพราะจะได้ใกล้โรงเรียนของ ปาณี

ไวยาตย์หัวเราะเยาะ “จากนี้ไม่ต้องแล้ว พวกเขาหย่ากันแล้ว”

“หย่า?” ดวงตาของน้าลำมุงเบิกกว้างด้วย

ความประหลาดใจ “ไม่มีทาง?” “ทําไมจะไม่ คุณธามนิธิบังคับให้ปาณีลง

นามข้อตกลงการหย่าร้างแล้ว”ถึงแม้ว่าปาณีจะ เซ็นชื่อด้วยตัวเอง แต่ในสายตาของเขา รามนิธินั่นแหละที่เป็นคนบังคับ

ใช่ ยังไงซะก็คือปาณีถูกรามนิธิรังแกนั่น

แหละ

น้าลำมุงฟังจบ นี่มันกลายเป็นเรื่องอะไร กัน?

ธามนิธิกล้าทําเรื่องเลวทรามยิ่งกว่าหมูกว่า หมาได้อย่างไม่คาดฝัน!

เขาเพิ่งจะหายดีขึ้นมาได้ไม่กี่วัน ก็จัดการ กับปาณีแบบนี้แล้ว?

ปาณีเป็นเด็กดีขนาดนี้ แถมยังรู้ความ เขา รังแกเธอลงได้อย่างไร?

เธอจัดการดูแลอาหารเช้าไม่ลงอีกต่อไป และรีบโทรศัพท์หาฐิติพรเพื่อรายงาน สถานการณ์ บอกว่าธามนิธิรังแกปาณี ซ้ำยังจะ หย่าและยังคงคิดอยากลงเอยกับนสิน

อืม ประโยคสุดท้ายถูกสมองของเธอเติม เข้าไป

ยังไงก็ช่าง ขอแค่ให้ความผิดของธามนิธิดู ใหญ่โตก็พอ

นลินแทบจะเป็นสิ่งที่ทำให้บ้านวิสิทธิ์เวช เกลียดชังได้อย่างล้ำลึก พอฐิติพรได้ฟังก็ไม่อาจ สงบได้อีก วันนี้เธอมีงานต้องเข้าร่วมกิจกรรม แต่ ตอนนี้เธอไม่มีกระจิตกระใจทั้งสิ้น รีบให้คนขับ รถไปส่งเธอ อีกทั้งระหว่างทางก็โทรศัพท์บอกจันวันนี้ปาณีไม่มีเรียนตอนเช้า ดังนั้นจึงตื่น สายอยู่นิดหน่อย

ตอนที่ตื่นขึ้นมา ธามนิธิก็ออกจากบ้านไป แล้ว

เธอจ้องมองเพดาน คิดขึ้นมาได้ว่าวันนี้เป็น วันแรกที่เธอกับคุณอาหย่ากัน

บนเตียงใหญ่ ตำแหน่งที่เขานอนยังคง คล้ายว่ามีกลิ่นของเขาหลงเหลืออยู่ บนโต๊ะมี หนังสือที่เขายังอ่านไม่จบวางไว้ ในห้องแห่งนี้ ล้วนมีรอยประทับของเขาอยู่ทุกหนแห่ง แค่คิดว่า หลังจากนี้มันจะหายไป เธอก็รู้สึกเศร้าใจเป็น อย่างยิ่งขึ้นมากระทันหัน

เธอบังคับให้ตัวเองลุกนั่ง และไปล้างหน้า

ปาณีรู้สึกหิวเล็กน้อย จึงสวมรองเท้าแตะลง ไปชั้นล่าง มองเห็นบนโซฟามีฐิติพรและจันวิภา กำลังนั่งอยู่ เอ่อ แม้แต่พี่เขยก็อยู่ด้วย บรรยากาศ ดูเคร่งเครียดอย่างยิ่ง

เห็นพวกเขาเป็นแบบนี้ ตนเองก็รู้ได้ทันที ว่า เป็นเรื่องที่เธอกับคุณอาหย่ากัน?

ปาณีเดินเข้าไป “คุณแม่ พี่ พี่เขย”

พอเธอเอ่ยปาก สายตาของทุกคนก็กวาด มารวมยังที่ตัวเธอ