มือที่แขนของนลินไว้นั้น ก็บีบแรงอย่าง ไม่รู้ตัว

ขมวดคิ้ว พูดอย่างคนอ่อนแอว่า พี่ ทําหนูเจ็บนะคะ”

ไปยังท่าทางที่เสแสร้งของเธอ ไม่ได้จะปล่อยมือแต่อย่างใด เจ็บก็ดีแล้ว แทบอยากทําให้เธอเจ็บมากกว่านี้อีก แข็งมากขึ้น “นลิน ฉันไม่รู้เลยนะว่าเธอคิดยังไง เมื่อก่อนเธอรังเกียจธามนิธิ นี่เป็นการตัดสินใจ ของเธอเอง พวกเราก็ทําอะไรเธอไม่ได้ แต่ว่าใน ตอนนี้ ฉันหวังว่าเธอจะเข้าใจ ธามนิธิแต่งงาน แล้ว ภรรยาของเขาคือปาณี ถ้าหากเธอไป ทําลายความสัมพันธ์ของพวกเขาอีก ฉันมาหาเธอ เป็นคนแรกแน่ๆ

นลินเป็นคนที่เขาให้กับธามนิธิ เรื่อง นี้แน่นอนว่าเธอต้องเป็นคนจัดการเอง

นลินมองไปยังที่ทําหน้าโหด บีบ ตาออกมาอย่างกับสายน้ำ

วิกาอึ้งไปสักพัก ปล่อยมือเธออก ได้ยิน เธอพูดว่า “พี่ เมื่อก่อนพี่ก็อยากให้ฉันดีกับธามนิธิ ไม่ใช่หรอคะ? ตอนนี้หนูยอมที่จะอยู่กับเขา หวัง เพียงแค่ธามนิธิจะให้โอกาสฉัน”
“เธอยอม?” จีนภา นหัวเราะแห้งๆอยู่ข้าง เตียง “ตอนที่เธออยากไปเธอก็ไป ตอนนี้เธอ อยากจะกลับมา เธอคิดว่าพวกเราจะเหมือนเมื่อ ก่อนที่ปรนนิบัติเธออย่างกับเจ้าที่หรอ? เธอ คิดมากเกินไปแล้ว!”

นลินก้มหน้าลง ก้มหน้าก้มตาพูด เปรียบ เสมือนลืมไปแล้วว่าตอนที่ตัวเองเพิ่งกลับจากเมื่อ นอก ท่าตัวหยิ่งยโสต่อหน้าจันวิกามากแค่ไหน “ลินสํานึกผิดแล้วจริงๆค่ะ ลินจะปรับปรุงตัว ลิน จะไม่ทำอย่างนี้อีกแล้วค่ะ! จริงๆแล้วลินชอบรา มนิธิมาก จริงๆนะคะ….. ให้โอกาสหนูอีกครั้งได้ ไหมคะ?”

จันวิกาไม่ใช่คนที่จะง้อง่ายๆ “ตอนนี้เธอมา พูดแบบนี้ ทำให้ฉันรู้สึกน่าขยะแขยงมากยิ่งขึ้น! เขาแต่งงานแล้ว ตอนนี้เธอก็เหมือนแค่มือที่สาม

ตอนนี้มองไปยังนลิน จันวิภารู้สึกว่าใจของ

เธอถูกผู้หญิงคนนี้ทําร้ายจนหมดสิ้น ตอนนี้เธอยังจะหน้าด้านกลับมาอีก ทำให้ รู้สึกน่านํามากขึ้น

สีหน้าของนลินแข็งทื่อหลังจากที่ได้ยินคํา ว่ามือที่สาม

แต่เธอไม่รู้สึกว่าตัวเองเป็นมือที่สาม ปาณี ต่างหาก

เธอเช็ดน้ำตาออก “ลินเป็นคู่หมั้นของธามนิธิ ตอนที่เขาทํางานหนัก เป็นลิ่นที่คอยรอเขา ก่อนหน้านี้สินหาเพื่อนเขาขนาดนี้ พี่ก็เห็นกับตา ไม่ใช่หรอคะ?”

เมื่อก่อนธามนิธิเย็นชากับเธอ จีนวิภายัง ทวงความยุติธรรมให้เธอเลย

เธอเชื่อว่าขอเพียงตัวเองพยายาม จันวิภา

ต้องให้อภัยเธอแน่ๆ จันวิภาไม่คิดเลยว่าเธอจะเอาเรื่องเมื่อก่อน

มาพูด

คิดถึงเมื่อก่อนตัวเองดีกับนลินขนาดนี้ นลิน ทําทําให้เธอผิดหวัง จันวิกาโมโหจนแทบเป็นบ้า “เมื่อก่อนฉันตาบอดเอง ถึงเข้าใจว่าเธอจริงใจกับ ธามนิธิ เธอทำอะไรลงไปไม่รู้อยู่แก่ใจเลยหรอ? ธามนิธิได้รับบาดเจ็บ เธอเคยมาเยี่ยมสักครั้ง ไหม? ตอนนี้อยากให้เขาให้อภัยเธอ สายเกินไป แล้ว!”

เธออยากเห็นท่าทางที่เสียใจภายหลังของ นลินตั้งนานแล้ว ไม่คิดเลยว่าจะเห็นจริงๆ

กรรมตามสนองนี้ในสะใจจริงๆ

นลินเห็นท่าทางของจันวิกาที่เย็นชาขนาด นี้ ก็เลยใช้ไม้อ้อน “พี่คะ ลินผิดแล้วจริงๆค่ะ พี่ให้ โอกาสหนูครั้งหนึ่งดีไหมคะ? พี่ช่วยเกลี้ยกล่อ มธามนิธิหน่อยได้ไหมคะ เห็นแก่ความสัมพันธ์ที่ เราดีกันก่อนหน้านี้ หนูจะรู้สึกขอบคุณพี่จริงๆค่ะ