ตอนที่ 292

เมื่อเทียบกันแล้ว ท่าทีของธามนิธิเป็นชากว่าเยอะ ตอนนี้ไม่ว่าง

ในสายตาของเขามีเพียงปาณีคนเดียว มีเวลาไปเล่นหมากล้อมกับเวทัส ที่ไหนกัน?

เวทัสขมวดคิ้ว

ปาณีคิดว่าเมื่อเขาถูกปฏิเสธก็คงจะออกไปเอง

ผลปรากฏว่า….

เขาพูดอย่างน่าสงสาร “น้าเป็นคนสอนผมเล่นหมากล้อมเอง! น้าหาคู่ แข่งไม่ได้ น้าก็เลยสอนผมแล้วให้ผมเล่นกับน้า ตอนนี้น้ามีเมียแล้ว น้าก็เลย ไม่สนใจผม! น้า น้าไม่รักผมแล้วใช่ไหมครับ?”

“.* ปาณีมองไปยังเวทัสด้วยสีหน้าอึ้งและที่ง

อะไรคือน้าไม่รักผมแล้วใช่ไหม?

อย่าทำตัวคลุมเครือขนาดนี้ได้ไหม?

เธอคิดมากนะ!

ผ่านไปสักพัก ปาณีถึงจะพบว่า นี่เวทัสกำลังอ้อนธามนิธิอยู่หรอ?

ใบหน้าหน้าต้นหล่อเหลาจนทำให้คนโกรธไม่ลง แม้ว่าเขาจะอ้อนก็ไม่ ขัดต่อใบหน้านั้นเลย

ธามนิธิมองไปยังเวทัสที่จงใจเข้ามาก่อกวน รู้สึกปวดขมับขึ้นมาทันที “นายออกไป”

“หรือว่าหลายปีที่ผ่านมา มือของผมพัฒนาขึ้นมา น้าเลยกลัวแพ้ให้กับ ผม?” เวทัสใช้วิธีการกระตุ้นแบบนี้ซะเลย

ธามนิธิ .”

u?

ไม่มีทางที่ธามนิธิจะยอมรับคำๆนี้

โดยเฉพาะต่อหน้าปาณี หากเขายอมรับ 80%ปาณีต้องคิดว่าเขาแพ้ให้

กับเวทัสแน่ๆ

“ไปเอาหมากมา” ในเมื่อถูกเวทัสขัดจังหวะแบบนี้อารมณ์ที่อยากจะทำอะไรที่มันเร่าร้อน กับปาณีก็หมดละ เขาจะสอนเวทัสหัดเป็นคนดีๆสักหน่อย

ปาณีไม่คิดเลยว่าธามนิธิจะตอบตกลงง่ายๆแบบนี้ “คุณอา จะเล่นจริงๆ หรอคะ?”

“ไม่ได้เล่นนานแล้ว ฝึกสมองสักหน่อย”

ปาณีอยากพูดว่าเวทัสเล่นหมากล้อมเก่งมาก แต่ว่า เธอก็กลืนคำพูดนั้น

ลงไป

พวกเขากำลังเล่นหมากล้อม ปาณีก็นั่งลงข้างๆพวกเขา

เธอก็เล่นหมากล้อมเป็นนิดหน่อย ระดับที่พอดูรู้เรื่อง ที่เป็นเพราะว่าเมื่อ ก่อนเคยเวทัสสอน ตอนนี้นั่งโต๊ะเดียวกันในโรงเรียน

เวทัสยังคือเป็นตัวแทนของโรงเรียนไปแข่งขันได้รางวัลชนะเลิศอันดับ 1 ด้วย ฝีมือการเล่นหมากล้อมของเขาดีมาก

ในตอนแรก ปาณียังเป็นห่วงรามนิธิเล็กน้อย เพราะว่าเธอไม่รู้พฟื้นฐาน ของธามนิธิว่าเป็นอย่างไร แต่กลับรู้ว่าเวทัสอยู่ในระดับที่ไม่ธรรมดาเลยที เดียว

พอเล่นไปถึงครึ่งเกม ธามนิธิก็หยุดลง ไม่ได้เล่นต่อ

ปาณีมองไปยังธามนิธิ นี่คุณอา….คงจะไม่แพ้ไวขนาดนี้ใช่ไหม? ในใจของปาณีเข้าข้างธามนิธิเป็นอย่างมาก ไม่อยากให้ธามนิธิแพ้เวทัส

เวทัสเห็นธามนิธินิ่งไป จึงหยุดเดินหมากไปด้วย

ธามนิธิกล้ามอย่างใจเย็นว่า “นายแพ้แล้ว ยังจะเล่นต่อไหม?” แม้จะยังเล่นไม่จบ แต่เกมถูกกำหนดจุดจบของมันไว้แล้ว

ก็เหมือนกับความสัมพันธ์ของเขากับปาณีในตอนนี้ เป็นสามีภรรยาถูก ต้องตามกฎหมาย แม้เวทัสจะย้ายเข้ามาอยู่ที่นี่ ก็ไม่สามารถเปลี่ยนแปลง อะไรได้

ปาณีได้ยินเขาพูด จึงเข้าใจว่าที่คุณอาหยุดเมื่อกี้ก็เขาได้ล็อคเกมนี้ไว้

แล้วว่าเขาเป็นผู้ชนะ

ในสายตาเต็มไปด้วยความน่าถือ ไม่คิดเลยว่าคุณอาจะเก่งขนาดนี้! มือของเวทัสที่จับหมากรุกไว้นั้นนิ่งไป เขาเข้าใจคำพูดของธามนิธิว่า หมายความว่าอะไร ไวยาตย์เข้ามาสักพักแล้ว

เขายืนอยู่ข้างๆ มองไปยังเวทัสด้วยสายตาเห็นใจ “ตานี้ไม่นับ น้าครับ เรามาเล่นใหม่อีกตาดีกว่า!”

*.” ปาณีมองไปยังเวทัสด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความสงสัย

ทำไมเธอถึงรู้สึกว่า เวทัสไม่ได้อยากแย่งเธอมาจากคุณอา แต่จะแย่ง คุณอาไปจากเธอต่างหาก?

ธามนิธิไม่ได้ตอบตกลงข้อเสนอของเวทัสที่จะเล่นอีกตาหนึ่ง “ฉัน เหนื่อยแล้ว”