ตอนที่731

จนวิภายิ้ม “ว่างก็มาออกกำลังบ้างก็ดี

ปาณีไม่อยากมาเลยต่างหาก!

เล่นเกมส์ไม่สนุกหรือไง?

ดูซีรี่ย์ไม่บุกหรือไง?

เรียนทํางานทุกวันก็พอเหนื่อยแล้วแถมยังต้องมาออกกำลัง กายอีกเธอไม่เอาดีกว่า

แต่ธามนิธิก็ยังจะบังคับให้เธอมา

โดนเฉพาะเรื่องของเวทสปาณีก็เอาเปรียบมากเลยต้องตอบ ตกลง

ก็เลยตอนนี้เธอถือว่ามารับบทลงโทษ

วิ่งเสร็จเธอก็ไปอาบน้ำกับจันวิภาแล้วค่อยเปลี่ยนเสื้อออกมา จากฟิตเนส

จันวิภาขับรถมาเลยพาปาณีไปกินข้าวด้วย

จันวิภามองปาณี “เธอจะลองไปสอบใบขับขี่ดูไหมแบบนี้คราว หลังเธอออกบ้านจะได้สะดวกหน่อยไงฉันได้ข้าวว่าตอนนี้เธอนั่ง รถไฟฟ้าไปโรงเรียน?”

ปาณีบอก “ใช่”
สอบใบขับขี่สําหรับเธอมันยากเกินไปเธอไม่เคยขับรถมาก่อน เลยไม่เคยคิดเรื่องแบบนี้

จันวิภายิ้ม “เวลาว่างๆก็ฝึกบ้างถึงแม้วันหน้าอาจจะไม่มี โอกาสขับแต่ก็ถือว่าเพิ่มสกิลให้ตัวเอง

“ฉันลองไปคิดดู”

พวกเธอไปหาร้านปิ้งย่าง ในเขตเหนือตอนนี้ถ้าปาณีกินข้าวที่ บ้านก็จะโดนธามนิธิคุมตลอด

นึกถึงสามารถมาแอบกินข้างนอกแบบนี้ในใจก็ตื่นเต้นมาก

พึ่งสั่งอาหารไปไม่นานจันวิภาไปเข้าห้องน้ำปาณีนั่งเล่น

โทรศัพท์อยู่จากนั้นก็เห็นธามนิธิเดินเข้ามาจากหน้าร้าน

ธามนิธินั่งลงที่เขาเธอท่าทีที่เธอเบิกตากว้างก็ดึงดูดความ

สนใจจากเขา “แล้วนี่เป็นอะไร? ไม่อยากเห็นฉัน?”

ก่อนหน้านี้หนึ่งวิปาณียังฝันว่าคืนนี้ได้กินของอร่อยสักทีแถม เมื่อกี้ยังไปอวดเด็กสมาร์ทใน ไม่คิดว่าฝันหวานแบบนี้มันแตก สลายไปหมด

เธอตอบอย่างอึดอัด “ไม่ใช่ๆ”

แป๊บเดียวจันวิภาก็กลับมาและนั่งคุยกับธามนิธิ

ปาณีนั่งอยู่ข้างธามนิธิแล้วส่งข้อความให้เด็กสมาร์ท “เมื่อกี้ ฉันพึ่งบอกว่าคืนนี้ฉันได้กินดีๆสักมื้อสามีฉันก็มาเลย”
เด็กสมาร์ทได้ยินแบบนั้นก็ส่งสติ๊กเกอร์หัวเราะในมาให้ เธอทําเอาปาณีอยากติเขาตาย

ระหว่างทธามนิธิคุยกับนวิภาก็หันมามองปาณีที่ทำหน้าเศร้า “ไม่สบายตรงไหนหรือเปล่า?”

ตอนนี้อากาศไม่ได้เย็นมือเธอถือว่าอุ่นอยู่มือใหญ่ของเขามา จับกุมมือเธอไว้

ปาณีนั่งตัวตรงใครจะไปกล้าพูดความจริงกับเขาล่ะเลยตอบ แค่ว่า “วันนี้วิ่งเหนื่อยไปหน่อยเลยหิว

ความหมายนัยคือ : เดี๋ยวฉันอยากกินเยอะหน่อยคุณอาไม่

ต้องมาห้ามและไม่รู้ว่าธามนิธิเข้าใจหรือเปล่า

พอหลังจากที่กลับบ้านท้องของปาณีอิ่มแค่เจ็ดส่วน ธามนิธิกำลังขับรถปาณีนั่งอยู่ข้างปาณีแล้วพูดกับเขา “พี่สาว

ให้ฉันไปสอบใบขับขี่

“ได้สิ” ธามนิธิบอก “ใกล้จะปิดเทอมแล้วไม่ใช่เหรอ? เธอก็ไป สอบสิ”

ปาณีมองเขา “แต่ฉันกลัวไม่กล้าขับรถหนังไงดี?

ธามนิธิยกยิ้ม “งั้นก็ไม่ต้องสอบในบ้านก็มีคนขับรถตลอดเธอ กลัวอะไร?”

คนขับรถตลอดก็หมายถึงเขาไง

เขายอมเป็นคนขับรถให้เธอพาเธอไปทุกที่
ใบหน้าของปาณีก็ยิ้มแย้มขึ้นราวกับดอกไม้เธอมองเขาก็รู้สึก

อุ่นใจ

ตอนที่พวกเธอกลับถึงบ้านไวยาตย์ก็รอธามนิธิอยู่

ช่วงนี้บริษัทของบ้านวิสิทธิ์เวชกำลังจะจัดกิจกรรมใหญ่และไว ยาตย์ก็มาคุยเรื่องนี้กับธามนิธิ