ตอนที่ 103

ปาณีไม่ได้ตอบอะไร รู้สึกว่าเธอกับจริมจะไม่ได้ สนิทกันขนาดนั้นนะ?

ผู้หญิงที่ยืนอยู่ข้างๆจริมถามว่า “คนนี้ใครคะ?”

“รู้จักกันจากการนัดดูตัวเมื่อก่อนนะ” จริมโอบไหล่ แฟนสาวไว้ พร้อมกับพูดกับปาณีว่า “นี่แฟนผม”

“ไม่เลวนะ สวยดีค่ะ” หน้าตาเหมือนกันซะด้วยสิ

จริมรู้สึกพึงพอใจมากที่ปาณีชม

เพราะถึงยังตอนนั้นปาณีก็ทำให้เขาเสียหน้ามาก ตอนนี้ เขาดูถูกเธอด้วยซ้ำ!

จริมจ้องหน้าปาณี “มาทานข้าวที่นี่คนเดียวหรอ?”

“มากับสามีค่ะ” ปาณีมองไปยังธามนิธิกับไวยาตย์ แวบหนึ่ง พอทั้งสองคนได้ยินคนอื่นเรียกเธอก็หยุดรอ ตรงนั้นด้วย

“สามีเธอ?” นึกถึงครั้งก่อนที่ปาณีเคยพูดว่าเธอ แต่งงานแล้ว! จริมรีบมองไปยังทั้งสองคน มีความอยากรู้ อยากเห็นว่าสามีเธอคือใคร

เห็นไวยาตย์และธามนิธิอยู่ด้วยกัน

ตอนแรกที่เห็นไวยาตย์ เขาเกือบคิดว่าเป็นไวยา ตย์สักอีก ยังอึ้งไปสักพัก แม้ไวยาตย์จะไม่ดูดีเท่าธามนิธิ แต่ก็ดูสุขุมดี และยังรูปร่างสูงใหญ่อีกด้วย
เมื่อเทียบกันแล้ว จริมที่สูง 170 ซม. พอดี กลับดู ตัวเตี้ยไปเลย

แต่ว่า วินาทีต่อมา ก็เห็นปาณีเดินไปข้างๆธามนิธิ

ธามนิธิถามว่า “ใคร?”

ปาณีจึงแนะนำจริมให้เขารู้จัก “ก่อนหน้านี้แม่หนู

อยากให้หนูแต่งงาน จึงหาเขามาเป็นคู่ครองให้หนู” เธอไม่ได้ปิดบังคุณอา เรื่องแบบนี้ ไม่มีความ จำเป็นอะไรที่ต้องปกปิดไว้

ธามนิธิมองไปยังจริม รู้สึกไม่ค่อยสบายไปทั้งตัว เลย ไม่คิดเลยว่าฝนสิริอยากให้ปาณีแต่งงานกับคนแบบ

นี้?

ทันใดนั้นก็รู้สึกปวดใจเล็กน้อย รู้สึกสงสารปาณี จากกันลึกของหัวใจ

จริมมองดูการโต้ตอบของธามนิธิกับปาณี พบว่า “สามี” ที่ปาณีพูดถึงคือธามนิธิที่นั่งอยู่บนรถเข็นต่างหาก เขารู้สึกโล่งใจเมื่อรู้ว่าคนที่พูดถึงไม่ใช่ไวยาตย์ เขาเทียบกับไวยาตย์ไม่ได้ แต่ว่า ก็คงดีกว่าธา

มนิธิมั้ง?

ไม่คาดคิดเลยว่าปาณีจะปฏิเสธเขาเพียงเพราะ

ผู้ชายแบบนี้?

เขาแทบจะหัวเราะจนฟันร่วงเลยทีเดียว

เขามองดูธามนิธิ หัวเราะแล้วพูดว่า “สวัสดีครับ ก่อนหน้านี้เคยได้ยินปาณีพูดถึงคุณ วันนี้ได้เจอคุณสักทีนะครับ”

พูดไปก็พลางยื่นมือออกไปหาธามนิธิด้วย

จริมเป็นคนที่ทำงานอยู่ในแวดวงธุรกิจ เวลาอยู่

ต่อหน้าผู้บริหารก็จะมีท่าทางที่นอบน้อมมาก แต่ในตอนนี้ เขายื่นมือออกไปหาธามนิธิ กลับไม่ ได้เคารพเขามากขนาดนั้น ถึงขั้นแฝงความชิวและการ

ดูถูกไว้ในนี้ด้วย

ดวงตาที่ดำสนิทของธามนิธิ มองไปยังชายเบื้อง หน้าอย่างเย็นชา

เขาชินแล้วกับคนที่เป็นนกสองคน สุภาษิตกล่าว ไว้ว่า พบคนให้พูดภาษาคน พบผีให้พูดภาษาผี พบคน ประเภทใด ก็ใช้วาจาประเภทนั้นกับเขา

แม้ว่าจริมจะไม่พูดอะไรเลย ธามนิธิก็ยังคงสัมผัส ได้ถึงการเหยียดหยามของอีกฝ่าย

ธามนิธิมองจริมด้วยหางตาแวบหนึ่ง ไม่ได้ยื่นมือ

ออกไปแต่อย่างใด

แน่นอนว่า อย่าว่าแต่จับมือเลย ถ้าเกิดเจอใน สถานการณ์ที่เป็นทางการ คนอย่างจริม ไม่มีโอกาสที่จะ

เจอเขาด้วยซ้ำ

ความเย็นชาของธามนิธิ ทำให้สถานการณ์ตรง

หน้าอึดอัดเล็กน้อย

จริมยื่นมือค้างไว้กลางอากาศสักพัก จึงเก็บมือ เข้ามาอย่างเสียหน้า
ในใจเขาโกรธเล็กน้อย โดยเฉพาะการที่แฟนเขา ก็อยู่ตรงนี้ ไอ้คนพิการคนนี้ไม่ไว้หน้าเกินไปแล้ว

ที ตอนเขาทำงานก็เคยเจอผู้บริหารมากมาย แต่ ไม่เคยเห็นใครที่หยิ่งยโสเหมือนธามนิธิอย่างนี้เลย

สายตาของปาณีก็งั้นๆนี่ ไม่รู้ไปเจอคนไร้มารยาท แบบนี้มาจากไหน?

และแน่นอนว่าจากความสัมพันธ์ของธามนิธิกับ ปาณีแล้ว เขาไม่ทางคิดถึงฐานะของธามนิธิในทางที่ดี เลย

วันนี้จริมสวมชุดของ Burberry ทั้งตัว เพราะว่า เพิ่งคบกับแฟนคนนี้ เลยอยากจะอวดตัวเองต่อหน้าแฟน นิดหน่อย จึงใช้เงินเดือนเขาทั้งเดือนในการซื้อชุดนี้ มัก รู้สึกว่าตัวเองหล่อกว่าปกติไม่น้อย