ตอนที่ 126

เป็นความจริงที่ฐานะครอบครัวของติรยาดีกว่า ปาณีมาก แต่ว่า การที่พูดจาอย่างนี้ออกมา มันมากเกิน ไปหรือเปล่า

แม้ว่าฐานะครอบครัวของปาณีไม่ดี แต่ใคร สามารถรับประกันได้ว่าในอนาคตเธอจะไม่ดีล่ะ!

ไม่คาดคิดเลยว่าติรยาไม่มีแม้กระทั่งมารยาทขั้น พื้นฐาน เหมือนไม่เคยได้รับการอบรมสั่งสอน

จันวิภาไม่เคยเป็นคนที่ดูถูกชาติกำเนิดของคนอื่น หลังจากที่ได้ยินในสิ่งที่ปาณีพูดแล้ว ในใจก็เข้าข้าง ปาณีในทันที ท่าทีที่มีต่อติรยาก็ยิ่งเย็นชาเข้าไปอีก “เธอ เอาเงินกลับไปเถอะ ปาณีของเราไม่ได้ขาดเงินแค่นี้”

เมื่อก่อนก็แล้วไป แต่ตอนนี้ปาณีเป็นสะใภ้ของ บ้านวิสิทธิ์เวชแล้ว ยังมีความจำเป็นที่ต้องยืมเงินกับติร

ยาอีกหรอ? เธอรู้สึกว่าติรยาคนนี้สบประมาทคนอื่นอย่างยิ่ง

สีหน้าของติรยาดูไม่ได้เลย

เธอมองไปยังปาณี บังคับให้ตัวเองอดทนพร้อม กับพูดว่า “ปาณี ฉันอยากคืนดีกับเธอจากใจจริงเลยนะ”

“หรอ?” ปาณีมองติรยาอย่างไม่อยากเชื่อ “เรา รู้จักกันมานานขนาดนี้ เธอเป็นคนอย่างไง ฉันจะไม่รู้ได้ ยังไง? คนอย่างเธอจะทำสิ่งที่เธอทำแล้วไม่ได้ผลประโยชน์ด้วยหรอ?”

ที่ติรยายอมขอโทษเธอในวันนี้ ก็แค่อยากเอาใจ จันวิภาแค่นั้นเอง

” ติรยาพูดว่า “ช้าเร็วเราก็ต้องเป็นครอบครัว เดียวกันอยู่แล้ว ฉันก็แค่ไม่อยากทำตัวเหมือนเราเป็น ศัตรูกัน”

“ครอบครัวเดียวกัน?” ปาณีมองเวทัสแวบหนึ่ง อย่างมีนัยแฝง พูดกับติรยาว่า “รอเธอแต่งเข้ามาแล้ว ค่อยพูดดีกว่า!”

คำพูดนี้ของปาณี ไม่ได้ไว้หน้าติรยาแต่อย่างใด เสมือนว่ามั่นใจว่าติรยาไม่มีทางได้แต่งเข้าบ้านนี้ แน่นอน

ติรยาที่สะสมความโกรธแค้นในใจ ใกล้จะถึงจุด ระเบิดแล้ว

ตั้งแต่รู้ว่าปาณีคบกับธามนิธิ ติรยาก็ถูกปาณีหัก หน้าเกือบทุกครั้ง

ถ้าหากฐานะครอบครัวของปาณีดีมากก็แล้วไป แต่ปาณีดันเป็นคนที่ติรยาดูถูกมากที่สุด รู้สึกว่าปาณีมา จากชนบท เทียบกับตัวเองไม่ได้สักอย่าง

ถูกปาณีตบหน้าแบบนี้ ทำให้ติรยารู้สึกไม่พอใจ เป็นอย่างมาก

หลังจากที่ปาณีโจมตีติรยาจนเสร็จ สายตาก็ตก ไปอยู่บนตัวของจันวิภา “พี่คะ หนูกลับห้องก่อนนะคะเดี๋ยวค่อยไปหาพี่ค่ะ!”

ถ้าไม่เป็นเพราะว่าติรยามาหาเรื่องเธอก่อน ปาณี ก็ไม่อยากรังแกเธอแบบนี้เหมือนกัน เธอเพียงแต่อยาก ให้ติรยาเข้าใจว่า เมื่อก่อนที่เธอเชื่อใจเขา เห็นเขาเป็น เพื่อนที่ดีนั้น ไม่ได้หมายความว่าเธอจะถูกรังแกได้ง่ายๆ

จันวิภาพูดว่า “เดี๋ยวพี่ไปเป็นเพื่อน”

เธอก็ไม่อยากเสียเวลากับติรยาที่นี่เหมือนกัน

จันวิภาออกไปจากห้องรับแขกพร้อมกับปาณี ทั้ง สองคนเดินขึ้นไปยังชั้นบน

ไม่มีติรยากับเวทัส ปาณีก็รู้สึกเบาใจไปไม่น้อย เธอมองหน้าจันวิภา อดไม่ได้ที่จะขอโทษ “พี่คะ ขอโทษ ด้วยนะคะ.. หนูไม่ชอบติรยาจริงๆ ดังนั้นเลยพูดจา แรงไปหน่อย พี่คงไม่โกรธหนูใช่ไหมคะ?”

เพราะถึงยังไงฐานะของติรยาในตอนนี้คือแฟน ของเวทัส คือสะใภ้ในอนาคตของพี่

จันวิภายิ้มพูดว่า “เขาต่างหากที่เป็นฝ่ายทำเกิน ไปก่อน ก็สมควรโกรธอยู่หรอก พี่จะโกรธเธอทำไมล่ะ?”

ในสายตาของจันวิภาได้มองปาณีเป็นคนใน ครอบครัวแล้ว สำหรับติรยานั้นต่างหากที่เป็นคนนอก

ดังนั้น ปาณีสำคัญมากกว่าอยู่แล้ว

ในห้องรับแขก ติรยาเห็นปาณีกับจันวิภาออกไป แล้ว ก็รีบบีบน้ำตาทันที เพื่อที่อยากให้เวทัสเห็นใจ
แต่ว่า เวทัสมองเธอแวบหนึ่ง กลับไม่ได้ปลอบใจ เธอแต่อย่างใด เพียงแต่พูดว่า “ถ้าหากเธอรู้สึกเสียใจก็ กลับบ้านก่อนเถอะ”