ตอนที่619

แต่สิ่งที่ทำให้เลินเจ็บใจที่สุดก็คือ ปาณีก็ได้ไปนั่งที่โต๊ะตัวนั้น กับธามนิธิด้วย

แต่ก่อน นอกจากแม่ของเมธซนั้นแล้ว ก็ไม่มีผู้หญิงคนไหนที่จะ มีโอกาสได้ไปนั่งตรงนั้น

แต่นั่นก็เป็นเพราะเกียรติยศของคุณผู้หญิงแห่งบ้านวิสิทธิ์เวช แต่ปาณีเป็นใครมาจากไหน ?

ในตอนนั้นเองที่นลินรู้สึกว่า มันไม่ควรจะเป็นแบบนี้ ปาณีมี สิทธิ์อะไร !

ขณะที่ปาณีนั่งอยู่ข้างๆถามนิธิ โดยไม่ได้คิดอะไรมาก เธอ

ก็แค่คิดง่ายๆว่า คนเราก็เป็นมนุษย์ที่มีหนึ่งจมูกสองตาเหมือนๆ

กัน ในเมื่อคนอื่นนั่งได้ เธอก็น่าจะนั่งได้เหมือนกันไม่ใช่หรือ ?

อีกทั้งคนที่นั่งร่วมโต๊ะกับเธอ ก็ไม่ได้มีทีท่าว่าการที่เธอมานั่ง ร่วมโต๊ะจะเป็นการไม่เหมาะสมแต่อย่างใด ทุกคนต่างก็เรียบ

ง่ายเป็นกันเอง

มีบางคนที่ถามเขาด้วยความสงสัยใคร่รู้ : “ธามนิธิ นี่ ภรรยาคุณเหรอ ? ”

ธามนิธิตอบอย่างภาคภูมิใจ : ” ใช่แล้วครับ ”

“นาย โชคดีจริงๆ ! แอบซ่อนภรรยาแสนสวยเอาไว้ที่บ้านแบบนี้นี่เอง มิน่าล่ะ ถึงไม่ยอมออกมาดื่มมากินกับพวกเราเลย ธามนิธิหัวเราะ ก่อนจะบอกพวกเขาว่า : “ทำยังไงได้ พอดี ภรรยาค่อนข้างเข้มงวด เธอไม่ค่อยชอบให้ผมดื่มเหล้านะครับ ”

ปาณีรู้สึกกระอักกระอ่วน : ”

ดูเหมือนว่าคนที่โดนเข้มงวดกวดขันน่าจะเป็นเธอเสียมากกว่า ล่ะมัง ?

เคยดื่มไปครั้งหนึ่ง ทำเอาโดนเขาบ่นไปยกใหญ่ แถมยังโดน เขารังเกียจอีกด้วย

แต่การที่เขาพูดแบบนั้น ทำให้ทุกคนรู้ว่าเขารักเธอมากแค่ ไหน

สำหรับพวกเขาแล้ว พวกเขาจะจดจําผู้หญิงที่อยู่เคียงข้างธา

มนิธิเท่านั้น และจะไม่จดจําว่าครั้งหนึ่งเขาเคยหมั้นหมายกับใคร

หรือเกือบจะแต่งงานกับใคร

ดังนั้น ในสายตาของพวกเขา นลิน มีสุวรรณ์ จึงเป็นเพียงแค่ คนที่ไม่มีตัวตนคนหนึ่ง

นลินคิดมาตลอดว่าจอมพลนรเทพรังเกียจปาณี แต่ผลสุดท้าย ก็ไม่ใช่อย่างที่เธอคิด

จอมพลนรเทพดีต่อปามากๆ ” ยัยหนู กินเยอะๆ ไม่ต้อง เกรงใจนะ คิดเสียว่าที่นี่เป็นบ้านของตัวเองก็แล้วกัน ต่อไปก็ให้ ธามนิยพามาเที่ยวที่นี่บ่อยๆล่ะรู้มั้ย ”
ปาณีพนักหน้าตอบท่านกลับไป ” หนูจะมาบ่อยๆค่ะ

ภาพแห่งความสามัคคีปรองดอง ทำให้นลินรู้สึกว่าตัวเองเป็น เพียงคนนอกขึ้นมาในบัดดล ยังไม่ทันกินอิ่มเธอก็รีบกลับออกไป เสียก่อน

เมื่อกลับมายังที่พัก หลังจากอาบน้ำเสร็จเรียบร้อย ปาณีก็นั่ง ลงบนเตียง เริ่มต้นแกะซองนั่งเปาที่เพิ่งได้รับมาในคืนนี้

เพราะว่าคืนนี้เธอไปในฐานะแฟนของธามนิธิ ดังนั้นบรรดา คุณลุงคุณอาทั้งหลาย ต่างก็มอบสั่งเปาให้เธอเป็นของขวัญใน วันแรกพบ

ถึงแม้ว่าปาณีจะโตจนป่านนี้แล้ว แต่เธอก็ยังไม่เคยถูกรุมรัก

ได้ขนาดนี้

เป็นเพราะสามนิธิ ที่ทำให้เธอรู้สึกถึงการได้รับความรักอัน อบอุ่นเช่นนี้

ธามนิธิเอนตัวนอนลงข้างๆเธอ เขามองดูเธอด้วยสายตาอัน นุ่มนวลอ่อนโยน ในสายตาเขา ไม่ว่าเมียจะทำอะไร ก็น่ารัก สําหรับเขาเสมอ

เขาพูดกับเธอว่า : ” มีความสุขขนาดนั้นเลยเหรอ ?

” มีความสุข ” ปาณีพูดด้วยน้ำเสียงแห่งความสุข : ” พวก เขาใจดีกันมากๆเลย จนฉันรู้สึกเกรงใจ นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันเคย ได้สั่งเปาเยอะแยะมากมายขนาดนี้เลยนะคะ ”
ธามนิธิพูดกับเธอด้วยความเอ็นดู : ” ผมว่าคุณรีบนอนดีกว่า ! นี่มันก็ดึกแล้วนะ ยังไม่ง่วงอีกเหรอ ? ”

” ยังไม่ง่วงเลยค่ะ “ปาณีพูดกับเขา : “เมื่อคืนนี้ฉันนอนไป เยอะเลยค่ะ วันนี้ก็เลยไม่ง่วงเลยสักนิด ”

“จริงอ่ะ ? ” ธามนิธิท่าสายตาแบบไม่ค่อยเชื่อนัก

ปาณี บอกว่า : ” จริงแท้แน่นอน ”

พอเธอพูดจบ ก็ถูกธามนิธิจึงเข้าไปกอดไว้ในอ้อมแขน

เธอนอนคว่ำลงบนตัวเขา โดยที่แขนของเขาโอบรัดอยู่รอบตัว เธอ เขามองหน้าเธอด้วยสายตาอันนุ่มลึกและเต็มไปด้วยความ รักอันลึกซึ้ง “ถ้างั้นขอผมสำรวจดูหน่อย

นี้ใช่มั้ยที่เรียกว่า ตกลงไปในหลุมที่ตัวเองขุดเอา

ไว้ ?

มือของธามนิธิค่อยๆสอดแทรกผ่านไปใต้ชุดนอนของเธอ ทําเอาชา เนื้อตัวอ่อนปวกเปียกขึ้นมาทันที

เขาคิดถึงเรื่องตั้งท้องขึ้นมา จึงถามเธอว่า : ” เมื่อก่อนตอนที่ หมอจัดยาจีนให้คุณกิน หลังจากที่กินเข้าไปแล้ว คุณรู้สึกยังไง บ้าง ? ”

” รู้สึกดีขึ้นเยอะเลยค่ะ ” ปาณีถูกเขารุกเร้าจนเสียงอ่อนลง อย่างเห็นได้ชัด ” เดี๋ยวนี้ตอนประจำเดือนมา ก็ไม่ค่อยปวด แล้วล่ะค่ะ “