ตอนที่613

“ก็ใช่ไง ” ปาณพูดบนหัวเราะ : ” แต่ก่อนสมัยที่คุณอายังไม่ หายเป็นปรกติ บ้านดินก็พยายามโน้มน้าวให้ฉันเลิกกับเขา แล้ วก็บอกว่าเพราะหวังดีกับฉัน แต่ทำไมตอนนี้ฉันกลับรู้สึกว่า ตัว คุณเองก็รู้สึกเสียดายใช่มั้ย ? ไม่รู้สึกขายหน้าบ้างเลยหรือไง ? ถ้าคุณคิดว่าที่คุณพูดมาทั้งหมดมันถูกต้องแล้วล่ะก็ ตอนนี้คุณก็ ควรอยู่ให้ห่างคุณอาของฉันไว้ อย่าได้พยายามคิดจะต้อง วางแผนทําอะไรกับเขาทั้งนั้น รับทราบเอาไว้ด้วย ”

คำพูดของปาณี ทุกๆคำที่เปล่งออกมา ทำให้นลินรู้อึดอัด กระอักกระอ่วนใจเป็นอย่างมาก

เธอทําอะไรปาณีไม่ได้ ทำได้เพียงแค่เสแสร้งทําหน้าตาน่า สงสารก่อนจะหันไปทางธามนิธิ ” คุณดูสิ ฉันหวังว่ากะเธอแท้ๆ แต่เธอกลับพูดใส่ฉัน …….

ธามนิธิได้ฟังคำพูดของนลิน เขาจึงหันไปจ้องมองที่ภรรยาแส นรักของเขาอยู่พักใหญ่ ครู่หนึ่งผ่านไป เขาจึงตอบนลินกลับไปว่า ” แต่ทำไมฉันถึง

รู้สึกว่า เธอออกจะเกรงใจคุณมากเลยนะ ”

ก็เห็นๆอยู่ว่านลินยังไม่ได้ทำอะไรเลย แต่กลับเหมือนว่าเธอ ไปกล่าวหา สปาณีอย่างนั้นแหละ

ยิ่งไปกว่านั้น ต่อให้ถ้าปาทำอะไรไม่ดี ธามนิธิก็คงต้องช่วยภรรยาตัวเองอยู่แล้ว เขาจะมาช่วยคนนอกอย่างเธอได้อย่างไร กัน ?

นลินยืนตัวแข็งทื่อ เธอรู้สึกว่ากำลังถูกสองคนนี้รวมหัวกัน รังแกเธอ

“ธามนิธิ ” ในจังหวะนั้นเอง เมธซนั้นก็เดินเข้ามาพอดี

เขาเดินมาหยุดอยู่ข้างๆนดิน ก่อนจะมองเธอแวบหนึ่ง จาก นั่นสายตาของเขาก็หันไปทางปาณี “ปาณี เธอโอเคดีใช่มั้ย ?

เขาเพิ่งก็เสร็จธุระยุ่งๆของเขา ตอนที่กำลังกลับมาก็ได้ยินว่า ปาณีถูกท่านจอมพลไล่ตะเพิดออกมาจากห้อง เขาก็เลยรู้สึกเป็น ห่วง

เมื่อว่ากันด้วยเหตุผลแล้ว พ่อของเขาไม่น่าจะใช่คนแบบนั้น ต่อให้พ่อเขาจะไม่พอใจ ก็ไม่น่าจะทำแบบนั้น ให้ธามนิธิต้องรู้สึก อับอายต่อหน้าคนอื่น

ปาณีตอบเขา : “ฉันโอเคดีค่ะ ”

ตอนนี้เธอก็แค่อยากจะปลีกวิเวกไปห้องน้ำก็แค่นั้นเอง ยังไม่ จบไม่สิ้น ก็มีคนเข้ามาร่วมวงเพิ่มอีกคนแล้ว

ปาณีมิอาจทนฝืนพูดกับเมธซนั้นได้ต่อไปอีกแล้ว เธอรีบวิ่งไป เข้าห้องน้ำ

เมธชนั้นคิดว่าปาณีคงทนฟังคำพูดที่ทิ่มแทงใจไม่ได้ เขาจึงพู ดกับธามนิธิว่า : ” เธอไม่เป็นไรใช่มั้ย ? ให้ฉันไปคุยกับพ่อฉัน ให้ ดีไหม ”
“ไม่มีเรื่องอะไรหรอก “ยามนิธิก็ไม่คิดจะอธิบายต่อ

นลินชอบหลงผิดอยู่บ่อยๆ ถ้าอย่างนั้นก็ปล่อยให้เธอเข้าใจ ผิดไปแบบนี้แหละ !

ยิ่งเธอคิดว่าเธอภาคภูมิใจ ก็ยิ่งทำให้คนอื่นมองเธอเป็นตัว ตลกมากยิ่งขึ้น

เขาไม่ได้ใส่ใจกับการมาเสวนากับคนที่มีความคิดบ้าๆ เป็น โรคประสาทแบบเธอ

ทีแรกนลินก็คิดว่า ทันทีที่เมธุชนันเดินเข้ามาและได้เห็นว่าเธอ กำลังย่ำแย่อยู่ เขาคงจะช่วยเธอพูดอะไรบ้าง แต่ผลก็คือ เมธ ชนันกลับเป็นห่วงเป็นใยแต่ปาณีและธามนิธิเท่านั้น !

ปาณีเข้าห้องน้ำเสร็จออกมา ก็เห็นสาวน้อยคนหนึ่งในชุดคอส เพลย์ ยืนอยู่ตรงนั้น เธอไว้ผมหน้าม้า ผมสลวยของเธอยาว มากๆ ไม่ได้สวมรองเท้า เรียวขาสวยคู่นั้นเปลือยเปล่าอยู่นอก

ผู้คนที่มาในวันนี้ต่างก็สวมชุดที่ดูเป็นทางการกันทั้งนั้น แต่ หญิงสาวคนนี้กลับไม่เหมือนคนอื่นๆ จึงทำให้ปากอดไม่ไหวที่จะ จ้องมองเธออยู่แบบนั้น

หญิงสาวเห็นว่าปาณีกำลังมองมาที่เธอ จึงเดินมาหยุดอยู่ เบื้องหน้าของปาณี ” พี่คะ พี่เห็นผู้ชายคนหนึ่งที่สูงๆ ประมาณนี้ แล้วก็สวมเสื้อไหมพรมสีดำบ้างหรือเปล่าคะ ? ”

” สาวน้อยคนนี้สูงเกือบพอๆกับปาณี ถึงแม้ว่าเธอจะหน้าตาน่ารักสะสวย แต่กลับทำให้คนที่ได้เห็นเธอรู้สึกแปลกๆ

ปาณีเองก็พูดไม่ถูกเหมือนกัน ว่าคืออะไรที่ดูชัดๆอยู่ เธอจึงได้ แต่ส่ายหน้า” ไม่เห็นเลยจ้ะ “

” ไม่เห็นจริงๆเหรอคะ ? ” หญิงสาวไม่ยังลดละความ พยายาม

ปากพูดกับเธอว่า : “ฉันเพิ่งมาที่นี่ครั้งแรกน่ะ ไม่ค่อยคุ้นกับ ที่นี่เท่าไหร่ ”

แต่เธอก็ไม่ได้เห็นคนที่ว่าจริงๆ

” อ่อ ” หญิงสาวพยักหน้าหงิกๆ ให้เธอ ” ถ้าเกิดพี่เจอเขา อย่า ลืมบอกเขาด้วยนะคะว่าให้เขามาหาหนูด้วย เขาบอกว่าจะมาหา หนู แต่หนูก็รอแล้วรออีก รอมานานแล้วด้วย ก็ยังไม่เห็นเจอเขา

สายตาของเธอดูน่าสงสารจับใจ ราวกับว่าเธอรอเขามานา

นมากแล้วจริงๆ