น้ำเสียงขอร้องของเธอ ฟังดูราวกับว่าเธอ เองก็จนปัญญาจริงๆ

ธามนิธิตอบกลับด้วยน้ำเสียงแสดงความ เสียใจ นั่นเป็นของที่พ่อของคุณมอบให้ปาณี ตอนนี้ปาณีของเราชอบมันมาก ของที่ส่งออกไป แล้ว คุณหนูนลินกลับคิดอยากเอากลับไป แบบนี้ ออกจะเสียมารยาทอยู่บ้าง ว่าไหม?

นลินใช่คนที่จะสนใจหยกเพียงชิ้นเดียว ที่ไหนกัน?

หยกชิ้นนั้นถูกส่งมาตั้งนานแล้ว ถ้าหากเธอ อยากได้จริง คงไม่รอมาจนกระทั่งป่านนี้

เห็นชัดเจนว่า นี่เป็นแค่ข้ออ้างหนึ่งของเธอ ก็เท่านั้น

นลินมองปาณีที่ยืนอยู่ด้านข้าง ยิ้มและเอ่ย ปาณี ถ้าหากเธอชอบ ฉันสามารถมอบสิ่งอื่นให้ แทนได้ หยกชิ้นคุณแม่ฉันชอบมากจริงๆ ดังนั้น เธอคืนมันให้กับฉันได้ไหม ฉันจะขอบคุณเธอเป็น อย่างมาก”

“ไม่” ปาณีตอบอย่างไม่ลังเล “ในเมื่อมัน ถูกส่งมาแล้ว ก็ถือว่าเป็นของฉัน ตอนนี้ฉันชอบ มันมาก ไม่อยากคืนให้กับคุณ

ที่จริง เธอไม่ได้ชอบหยกชิ้นนั้น หลังจากที่ได้มาวันนั้น วางไปไว้ตลอด

แต่ในเมื่อธามนิธิพูดเช่นนั้น ปาณีจึงตัว ตามน้ำ

คุณอาบอกว่าเธอชอบ ถ้างั้นก็ถือว่าเธอ ชอบมัน

ถ้าหากนลินอยากได้กลับไป ก็ต้องให้คุณ อายินยอมเสียก่อน

นลินรู้ดีว่าปาณีมีธามนิธิคอยช่วยเหลืออยู่ ต่อให้ตนเองหว่านล้อมแค่ไหน หากไม่เห็น ด้วย ก็ไร้ประโยชน์

ดังนั้นเธอจึงเลื่อนสายตาไปยังธามนิธิ “ธา มนิธิ พวกเราคุยกันสักครู่ได้ไหม?”

ปาณีไม่เคยเห็นนลินที่ดูอ่อนโยนขนาดนี้ ยามอยู่ต่อหน้าธามนิธิมาก่อน

ก่อนหน้า ยามนลินอยู่ต่อหน้าธามนิธิแต่ละ ครั้ง ดูคล้ายธามนิธิติดหนี้ยืมสินเธออย่างไรอย่าง นั้น ท่าทางดูเย็นชา

เมื่อเทียบกับคนที่ผ่านไปมาแล้วเธอยัง ปฎิบัติด้วยดีเสียยิ่งกว่า แต่ว่าในตอนนี้ ท่าทีของเธอที่มีต่อธามนิธิ

กลับดูอ่อนโยนเสียยิ่งว่าปฏิบัติกับใครๆ

บวกกับหน้าตาที่งดงามของเธอ ต่อให้เคย ทําเรื่องผิดพลาดร้ายแรงอะไรมาก่อน ก็คล้ายว่าจะทำให้คนเกลียดไม่ลงอยู่ดี

ปากแอบเหลือบมองรามนิธิ พบว่ารามนิธิ กําลังมองดูนลินอยู่เช่นกัน

เผชิญหน้ากับคำขอร้องจากนลิน ธามนิธิไม่ ได้เอ่ยอะไร เขาเพียงแต่เดินออกไป

แววตาของนลินมีประกายโล่งใจ เธอเดิน ตามเขาออกไป

ไวยาตย์ที่มองดูสถานการณ์อยู่ เลิกคิ้วขึ้น

ปาณีมองทั้งคู่ที่เดินออกไปด้วยกัน รู้สึก ว่าการที่ตนเองยืนอยู่ตรงนี้ ดูออกจะ กระอักกระอ่วน จึงเอ่ยกับฐิติพร “แม่คะ งั้นหนูขึ้น ห้องก่อนนะคะ”

ฐิติพรผงกศีรษะ “จ๊ะ”

จุดสนใจของเธอตอนนี้อยู่ที่นลินกับธามนิธิ มองดูธามนิธิเดินออกไป จิตใจของฐิติพรรู้สึก กระวนกระวายยิ่งกว่าใครทั้งนั้น

ย้ยนลินคนนี้ ช่างน่าไม่อายจริงๆ ตอนนี้เห็น ธามนิธิกลับมาหายดี ก็แสดงออกชัดเจนว่าอยาก บมาคืนดี

ธามนิธิคงไม่ให้อภัยเธอหรอกมั้ง?

ในสายตาของฐิติพร ปาณีคือเด็กสาวที่ใส ชื่อจนไม่สามารถใสซื่อไปกว่านี้ได้อีก ในส่วน ของนลินนั้น เธอเกือบเป็นนางจิ้งจอกอยู่รอมร่อ!
นลินเกิดมาหน้าตาสวยงาม ครอบครัวมี ฐานะ สําคัญอยู่ที่ ตอนที่เธอรู้จักกับธามนิธิ ปาณี ยังคงเป็นแค่เด็กน้อยคนหนึ่งเท่านั้น

ก่อนหน้าที่ปาณีแต่งงานกับธามนิธิ นลิน เป็นคู่หมั้นของเขามานานหลายปี

ฐิติพรไม่มั่นใจว่าความสัมพันธ์ของทั้งคู่ แท้จริงแล้วเป็นอย่างไร เพียงแต่เธอเห็นธามนิธิ ไม่ปฏิเสธ นั่นแปลว่าเขาค่อนข้างพอใจในตัวนลิน

ตอนนี้เธอกลัวว่าถ้าหากนลินลงมือตะครุบ เข้า ธามนิธิจะตามเธอไป ปาณีเดินขึ้นบันไดไป ใบหน้าทําเป็นดูผ่อน

คลาย แต่แท้จริงกลับมีความกังวลขึ้นมาไม่น้อย

แต่กระนั้นเธอยังคงบอกไม่เองไม่หยุด นลิน ทําเกินไปขนาดนี้ ธามนิธิคงไม่ลงเอยกับเธออีก ครั้งแน่ แต่ในใจของเธอกลับอดคิดขึ้นมาไม่ได้

ถ้าหากนลินสํานึกผิดกับธามนิธิ ถ้าหากเธอ ขอโทษ ถ้าหากเธอตำหนิตนเอง…..เผชิญหน้ากับ อดีตคู่มั่นแบบนี้ ในใจของธามนิธิ จะคิดอย่างไร กัน?