ในใจที่อดทนไว้อยู่สุดท้ายก็ไม่ต้องทนแล้ว

ปาณีพูดจบก็เห็นเวทัสยังยืนอยู่ที่เดิม “นี่เธอ ตื่นเต้นจนโง่ไปแล้วหรือไง?”

ถึงแม้ปกติเขาจะดูเหมือนคนไม่มีอกมีใจแต่ ตอนนี้เขาก็เป็นห่วงธามนิธิขนาดนี้ปาณีก็รู้สึกดีใจอยู่ เช่นกัน

ไม่เสียดายที่ธามนิธิ ห่วงเขาขนาดนี้!

ปาณีอยู่กับธามนิธินานเวลาเห็นเวทีสก็รู้สึก เหมือนเห็นรุ่นน้องตัวเอง

ยังดีที่เวทัสไม่รู้ว่าเธอกำลังคิดอะไรอยู่ไม่งั้น เขาก็คงอยากตีเธอ

เวทัสไม่ได้ตอบปาณีแต่กลับผลักประตูเดิน เข้าไปเลย

ธามนิธินั่งอยู่บนโซฟามองคุณฐิติพรปกติเขา ก็คุยน้อยอยู่แล้วเลยไม่ได้พูดอะไรแต่เรื่องที่เขาหาย มันสําคัญกว่าทุกอย่างสําหรับคุณฐิติพร

“คุณน้าครับ” เวทีสทักทายกับธามนิธิ

ธามนิธิมองเขาแล้วตอบ “อือ”

ถึงแม้เวทัสจะกลัวความรู้สึกท่าทีที่แสดงออก มาของธามนิธิทุกครั้งที่เจอแต่พอได้ข่าวว่าธามนิธิ หายดีเธอก็รู้สึกดีใจมากๆ

เพราะว่าดีใจเกินไปคืนนี้ทั้งครอบครัวก็นอนที่สวนจตุจักรไม่ได้กลับกัน

ปาณีแปรงฟันเสร็จก็ออกมาจากห้องน้า แล้วไปนั่งอยู่บนเตียง

กแล้วแต่เธอไม่มีความง่วงเลยแต่กลับนั่ง มองธามนิธิที่นอนอยู่บนเตียงแบบโง่ๆ ธามนิธิมองเธอ “มีอะไร?”

ปาณี “เปล่า ฉันแค่รู้สึกมันเหมือนไม่ใช่ความ จริง”

อยากมองเขาให้ชัดกว่านี้

ธามนิธิหัวเราะ “มองมาทั้งวันยังมองไม่พออีก หรอ?”

วันนี้เธอมองเขาเกือบทั้งวันราวกับอยากมอง ทั้งตัวเขาให้ชัดกว่านี้

ปาณียังรู้สึกไม่ค่อยน่าเชื่อเท่าไหร่ทำไมอยู่ดีๆ ก็หายดีล่ะ?

ความรู้สึกนี้ทำตัวไม่ถูกมากกว่าที่เก็บตังได้ห้า

ล้านข้างถนนอีก

ปาณีเข้าไปกอดเขาแล้วค าตัวเขาไว้ไปหอม แก้มเขา “ไม่พออยากดูตลอด คุณอาหายดีมันด้ มากๆ

เธอหอมแก้มฉันจนน้ำลายเต็มหน้าไปหมด แล้ว” ธามนิธิบอก

“…” ปาณีนําหน้าตาน่าสงสาร คุณอา

รังเกียจฉัน?”
แล้วเธอแค่หอมแก้มเขาไปทีเดียว ลายมา จากไหนเยอะแยะ? ธามนิธิกอดเธอแล้วดึงผ้าห่มมาห่มให้เธอ “งั้น

เธอดูต่อไปเลยฉันจะนอนก่อน” ปาณีทับตัวเขาไว้ “ฉันทับตัวคุณเอาไว้แบบนี้ คุณอารู้สึกหนักไหมคะ?”

“ก็ไหวอยู่” เขามองเธอแล้วยกหัวขึ้นหอมลง บนหน้าผากเธอ “หนักก็ต้องทนไว้สิ ใครให้เธอเป็น ภรรยาฉันล่ะ?”

เกินไป” ปาณีลงมาจากตัวเขาแล้วนอนลง ข้างๆแต่ปากก็บ่นเล็กน้อย “ฉันหนักที่ไหน? คุณอาจ อกสิว่าฉันหนักตรงไหน?

ไม่หนักเลยสักนิด!

ปาณีไม่มีทางยอมรับหรอกว่าตัวเองหนัก

ธามนิธิ “ก็เธอเป็นโลกทั้งใบของฉันเธอว่าเธอ หนักไหมล่ะ?”

เขาหันกลับมากอดเธอ

ประโยคเขาที่ออกจากปาก ทําให้ใจของ ปาณียุ้งไปหมด

ใครบอกว่าเขาพูดหวานแหววไม่เป็น? พูดถนัดกว่าที่คิดอีก

ปาณีปิดตาลงรอจนธามนิธิหลับแล้วเธอค่อย

เปิดตาแล้วมองเขาต่อ

คุณอาของเธอหายดีมันดีมากๆ