ตอนที่333

ช่างเป็นผู้หญิงกลับดำเป็นขาวเก่งอะไรแบบนี้!

ปาณีพยามยามสงบอารมณ์โกรธสุดชีวิต “หรอคะ? เขาบาดเจ็บมา จนถึงทุกวันนี้ เป็นเวลาเกินปีแล้ว คุณกล้าพูดว่าไม่รับรู้ข่าวสารของ เขาเลยสักนิดงั้นหรือ”

นลินถอนหายใจอย่างช่วยไม่ได้ “ฉันหมั้นกับเขาก็เพราะผู้ใหญ่เป็น คนกำหนดขึ้น เราทั้งคู่ต่างไม่ได้รู้สึกอะไรต่อกัน ส่วนมากเขามักจะใช้ เวลาทั้งหมดทำงานอยู่ข้างนอก นานๆครั้งถึงจะกลับมาที่นึ่ง ส่วนฉันก็มี งานที่ต้องทำเช่นกัน”

ไม่รอให้ปาณีได้พูดตอบโต้ เธอชิงพูดขึ้นก่อน “ปาณี เธอไม่ต้องตั้ง แง่กับฉันแบบนี้ ที่ฉันกลับมาในครั้งนี้ ไม่ได้มาเพื่อทำลายความสัมพันธ์ ของพวกเธอ”

เธอพูดขึ้นมาครั้งหนึ่งก็สามารถลบข้อเสียออกไปได้อย่างหมดจด เธอไม่ได้ทิ้งธามนิธิไว้ข้างหลัง แต่เพราะงานการที่แสนยุ่ง ทำให้ไม่รู้ ข่าวของธามนิธิ

ที่เธอหมั้นกับธามนิธิก็เป็นเพราะผู้ใหญ่เป็นคนกำหนด เธอไม่ได้

เกี่ยวข้องอะไรด้วย

เธอกลับมาในครั้งนี้ ไม่ได้เพราะต้องการจะแย่งธามนิธิ และไม่ ถือสาเรื่องการแต่งงานของธามนิธิกับปาณี ซ้ำยังตั้งใจที่จะเป็นเพื่อน กับกับปาณีด้วยซ้ำ

ฟังดู ช่างเป็นคนสมบูรณ์แบบเหลือเกิน! |

ทำเอาปาณีกลับกลายเป็นคนใจแคบไปซะงั้น

เมื่อคนอื่นๆ ได้ฟัง ปาณีที่แย่งคู่หมั้นของนลินก็ถือได้ว่าแล้วกันไป แต่นี่กลับยังตั้งตัวเป็นศัตรูกับนลินที่แสนบริสุทธิ์ ปาณิต่อให้ดียังไงก็ กลับกลายเป็นคนร้ายไปเสีย

ที่นาร์มองที่ปาณีและพูด “ปาณี ก่อนหน้านี้ฉันคิดว่าเธอเห็นแก่เงิน เลยยอมแต่งงานกับคนแบบนั้น คิดไม่ถึง เธอยังไปแย่งคนอื่นเขามาอีก ต่างหากอาจารย์นลินดีปานนี้ กลับยังไม่ถือสาเธอ เธอยังกล้าทำกับ อาจารย์แบบนี้อีก!”

ปาณีมองไปที่นลิน เห็นชัดๆว่านลินโกหก แต่ดวงตาของเธอนั้นช่าง ดูจริงใจ ทำเอาคนมองหาข้อผิดพลาดไม่เจอ

จุดสำคัญคือ ยามที่เธอพูด ใบหน้าเธอไม่แสดงพิรุธเลยสักนิด ราวกับเธอแค่ไม่อยากให้ปาณีเข้าใจเธอผิด เลยต้องมาอธิบายก็ เท่านั้น

ได้ยินที่นาร์พูดแบบนี้แล้ว นลินยังเอ่ยปาก “เรื่องพวกนี้ ฉันก็แค่ อยากบอกกับพวกเธอตรงนี้เท่านั้น ฉันกับธามนิธิจริงๆไม่มีอะไรในกอ ไผ่ พวกเธออย่าพูดออกไป ทำให้คนอื่นๆเข้าใจปาณีผิด เข้าใจไหม?

ทุกๆการกระทำของเธอ ล้วนเหมือนผู้หญิงที่มีวุฒิภาวะ ไม่ทำให้ ปาณีต้องอับอายและเดือนร้อน

ขนาดอธิบายยามความสัมพันธ์กับธามนิธิ ก็เป็นเพราะเธอโดนปาณี

ต้อนจนจนมุม จึงต้องเอ่ยปากออกมา

พอพูดจบ นลินยังหันไปพูดกับทีนาร์เป็นพิเศษ “โดยเฉพาะเธอ ถ้า เธอพูดเรื่องนี้ออกไป อาจารย์จะโกรธเธอนะ”

เธอแกล้งจงใจทำเป็นดุ แต่กลับยังคงอ่อนโยนอย่างที่สุด

ที่นาร์ผงกศีรษะ “ค่ะ”

อาจารย์นลินช่างเป็นคนดีจริงๆ!

ปาณีนั่งอยู่ข้างๆ มองนลินที่กำลังตอบโต้ เธอนึกถึงมาได้ ผู้หญิงคน นี้อยู่เหนือกว่าเธอเสียจริง ถ้าหากตนเองไปกระทบกระทั่งกับเธอเข้า คงต้องลำบากไม่น้อยแน่

นลินเพิ่งมาถึงมหาลัยได้แค่สองวัน แต่กลับได้รับความนิยมไม่ น้อยเลย แม้แต่ทีนาร์ยังสู้สุดใจเพื่อช่วยเหลือเธอ

ถ้าหากเธอยังทำตัวเป็นศัตรูกับนลิน จะส่งผลไม่ดีกับตัวเธอเอง ในมหาลัย ปาณีไม่ต้องการสร้างศัตรูขึ้น

คนเราไม่สามารถอยู่รอดได้ลำพัง ความสัมพันธ์ระหว่างกันนั้นก็ สำคัญ

ถ้าหากทำให้คนอื่นสงสัยในตัวเธอขึ้นมาแล้วละก็ ต่อไปไม่ว่าเธอจะ ทำอะไรคงไม่ราบลื่นอย่างแน่นอน

เธอไม่ต้องการให้ชิงฆ่าตัวเองเสียก่อนโดยยังไม่ได้เห็นนลินได้รับ ผลกรรมที่ก่อไว้

ปาณีมองไปยังนลินแล้วยิ้ม “ดีค่ะ! เป็นความผิดหนูเองค่ะที่มอง

อาจารย์ผิดไป อาจารย์นลินให้อภัยหนูได้ไหมคะ?”