ตอนที่195

แต่ไวยาตย์ก็ยื่นโทรศัพท์ให้

ธามนิธิมีโทรศัพท์สองเครื่อง อีกเครื่องไว้ติดต่อ กับคนในครอบครัว อีกเครื่องไว้ติดต่อเรื่องงาน เครื่อง ที่ติดต่อเรื่องงานปกติไวยาตย์จะเป็นคนรับผิดชอบ

ปาณีรั่งอยู่ข้างๆ ฟังธามนิธิคุยเรื่องในโทรศัพท์ เธอลงจากเตียงแล้วใส่รองเท้าแตะ “หนูกลับไป เปลี่ยนเสื้อก่อนนะ”

ตอนอยู่บ้านเธอติดนิส้ัยใส่เสื้อหลวมๆ

วันนี้เป็นวันทำงาน ธามนิธิกับไวยาตย์ยังมีงานต้อง คุยต่อเลยปล่อยเธอไป

พอธามนิธิและไวยาตย์คุยเริ่งงานเสร็จแล้วไปห้อง นอนก็ไม่เจอปาณี

ธามนิธิถาม “ปาณีล่ะ?”

ไวยาตย์ทำหน้างง “เดียวผมลองไปหาดูครับ”

เขาก็อยู่กับธามนิธิตลอดไม่รู้เหมือนกันว่าปาณีไป ไหน

ตอนนี้ปาณีอยู่ชั้นสาม บ้านหลังนี้ของธามนิธิเป็น บ้านสามชั้น ชั้นสองเป็นห้องนอนกับห้องสมุด ชั้นสาม จะเป็นห้องออกกำลังกายและห้องที่ว่างไว้

ปาณีอยู่ในห้องว่าง
เธอใส่หูฟังกำลังใช้โทรศัพท์ซ้อมร้องเพลง

วันพุธนี้โรงเรียนมีงานเฉลิมฉลองวันชาติจีน เธอ สมัครไว้หนึ่งรายการเลยหาเวลาว่างซ้อมร้องเพลง

คนคนหนึ่งฉันต้องการความฝันต้องการทิศทาง ต้องการน้ำตาและยิ่งต้องการแสงสว่างในฟ้ามื….

ปาณีร้องอย่างตั้งใจเลยไม่รู้ตอนนี้มีคนเข้ามาใน

ห้อง

ธามนิธิและไวยาตย์มองเธออยู่ที่ข้างประตู นี่เป็น ครั้งแรกที่ไวยาตย์ได้ฟังปาณีร้องเพลง ร้องได้เพราะ มากทำให้มองเธออย่างผิดคาด

ไวยาตย์ฟังไปสักพัก อดที่จะพูดกับธามนิธิไม่ได้ “คุณปาณีนี่ร้องเพลงเพราะนะครับ”

พอเธอพูดจบก็โดนธามนิธิจ้อง-ภรรยาฉันร้อง เพลงเพราะยังต้องให้เธอมาพูดอีกหรือไง?

สาระแน!

ปาณีร้องไปสักพักแล้วเอาหูฟังออกหมุดตัวแล้ว ค่อยพบว่าในห้องอยู่ๆก็มีคนเพิ่มมาสองคน

นี่ …มันก็อึดอัดนะ

เธอถามด้วยหมดความมั่นใจ “พวกคุณมาตอน ไหน?”

ไวยาตย์มองธามนิธิแล้วตอบแทน “เมื่อกี้ครับ”

“หนูร้องเพลงเพราะมั้ย?” ครั้งก่อนร้องให้คุณอาฟังหนึ่งเพลงแต่โดนด่าว่าร้องไม่เพราะเลยทำให้ปาณี กังวล

ถึงแม้คนอื่นบอกว่าเธอร้องเพราะแต่คุณอาไม่ ชอบ อาจจะเป็นเพราะเพลงที่เธอร้องไม่ใช่สไตล์ของ

เขา!

ไวยาตย์กำลังเตรียมจะชมปาณี ปาณีร้องเพลงเพ ราะจริงๆอย่างน้อยพอเทียบกับผู้หญิงคนอื่นเธอก็ ถือว่าดีแล้ว เธอพึ่งพูดไปคำเดียว “น่า …” คำว่าฟังยัง ไม่ทันออกจากปากก็ได้ยินธามนิธิพูดว่า “ไม่น่าฟัง”

“..” ใบหน้าของไวยาตย์เต็มไปด้วยความงง

ปกติเวลาเธอพูดเรื่องไม่ดีของปาณี คุณธามนิธิ เกลียดเธอจะตายอยู่แล้วแต่ทำไมตอนนี้กลับมาพูด เรื่องบ้าบอแบบนี้?

ปาณีแค่พึ่งสิบแปดปีแล้วไม่ใช่นักร้องมืออาชีพ ร้องได้ขนาดนี้ก็ถือว่าเก่งมากแล้ว! คุณธามนิธิแน่ใจนะครับว่ารสนิยมของคุณยัง

ปกติ?

โดนธามนิธิทำร้ายสองครั้ง ปาณีก็เริ่มไม่แน่ใจ การร้องของตัวเองเพราะจริงหรือเปล่า เธอมองธามนิธิ คงจะไม่เพราะจริงแหละ!

“งั้นคราวหลังหนูจะไม่ร้องต่อหน้าคุณอาแล้วกัน”

” ธามนิธิ
ไวยาตย์ “ถึงเวลาทานข้าวแล้วครับ! ลงไปทาน ข้าวกัน”

“ค่ะ” พอพูดถึงเรื่องกิน ปาณรก็ดีใจสุดๆรีบเก็บ โทรศัพท์และหูฟัง

คืนนี้จันวิภาเป็นคนเลี้ยงและพ่อของเวทัสก็กลับ

จากปักกิ่งพอดี ปาณีและธามนิธิรถติด พอไปถึงครอบครัวของ

บ้านวิสิทธิ์เวชก็มาครบหมดแล้ว