ตอนที่ 71
ไม่เช่นนั้น เพียงแค่เธอคิดก็รู้สึกอึดอัดแล้ว
จันวิภาได้ยินคำตอบของปาณี ถอนหายใจเฮือก ใหญ่ “ดูเหมือนว่าร่างกายของเขายังไม่ดีขึ้นสินะ ไม่ ได้การละ ฉันต้องไปต้มยาให้เขา..”
ถ้าเกิดว่าธามนิธิยังเป็นแบบนี้ต่อไป มีลูกไม่ได้ พ่อแม่คงกังวลแทบแย่
ตั้งแต่เขาเกิดเรื่อง จันวิภาพี่สาวคนนี้ ก็ไม่มีเวลา ไหนเลยที่ไม่เป็นห่วงเขา
ปาณีมองไปยังจันวิภา ไม่รู้จะพูดต่ออย่างไร
จู่ๆจันวิภาก็จ้องมองปาณีอย่างจริงจัง “ปาณี เรื่อง อาของเธอ เธอรู้เรื่องทั้งหมดแล้วใช่ไหม?”
เพราะได้ฟังคลิปเสียงเมื่อครู่ พบว่าปาณีรู้เรื่อง ทั้งหมดแล้ว เธอจึงตัดสินใจคุยกับปาณีสักหน่อย
“ค่ะ” ปาณีรู้ว่าเธอหมายถึงเรื่องที่ธามนิธิได้รับ บาดเจ็บ
จันวิภาพูดว่า “ก่อนหน้านี้ธามนิธิได้รับบาดเจ็บ ตอนเข้ากรม ดังนั้น…เรื่องมีลูก อาจจะยากนิดหน่อย”
“หนูทราบค่ะ”
จันวิภาจ้องหน้าปาณี ลองใจเธอว่า “ถ้าอย่างนั้น เธอคงไม่รังเกียจเขาเพราะเรื่องนี้ใช่ไหม?”
..” คำพูดของจันวิภา ทำให้ปาณีอึ้งไปชั่วขณะ “จะเป็นไปได้ยังไงคะ? คุณดีกับหนูขนาดนี้ เขาก็ไม่ได้ อยากให้มันเป็นแบบนี้สักหน่อย”
ได้ยินปาณีพูดเช่นนี้ จันวิภาก็เบาใจ ก้อนหินอัน หนักหน่วงในใจวางลงได้สักที “เธอพูดแบบนี้ พี่ก็วางใจ แล้ว”
กลัวมากที่ปาณีจะกลายเป็นนลินคนที่สอง หนีไป เพราะเรื่องนี้อีก
จันวิภาพูดว่า “อ้อ ใช่แล้ว พี่มีเรื่องอยากให้เธอ ช่วยหน่อย”
“ช่วย?” ปาณีไม่เข้าใจความหมายที่เธอพูด ตัวเองอยู่ในบ้านวิสิทธิ์เวชนี้ ไม่เคยช่วยอะไรได้
เลย
“ธามนิธิไม่ค่อยฟังพี่เท่าไหร่ แต่พี่พบว่าเวลาเธอ พูดอะไรเขามักจะให้ความสำคัญเป็นพิเศษ ดังนั้น เดี๋ยว พอพี่ต้มยาเสร็จแล้ว เธอช่วยเอายานี้ไปให้เขาหน่อย แล้วก็อย่าลืมเกลี้ยกล่อมเขาดื่มยานี้ด้วยล่ะ”
11 เกลี้ยกล่อมคุณอาดื่มยา? ภารกิจนี้เหมือนจะค่อนข้างยากนะ
จันวิภาพูดว่า “เธอให้เขาร่วมมือในการรักษาตัว ให้หาย ก็มีผลดีกับเธอด้วยเหมือนกัน เธอว่าใช่ไหม?”
ผลดี?
ปาณีรู้สึกว่าขึ้นรถผิดคันโดยไม่ได้ตั้งใจ
คำถามติดเรทขนาดนี้ ทำให้ปาณีเคอะเขินเป็น
อย่างมาก
เธอออกมาหลังจากที่พูดคุยกับจันวิภาเสร็จแล้ว แก้มแดงๆของเธอ ไม่ได้หนักใจเหมือนก่อนหน้านี้ เธอ นั่งลงข้างๆธามนิธิ
ธามนิธิมองไปยังเธอ “พี่เรียกเธอไปทำอะไร?”
“ไม่ ไม่มีอะไรค่ะ” ปาณีไม่กล้าพอที่จะคุยหัวข้อนี้ กับธามนิธิต่อ
ไม่ได้พูดอะไรที่ไร้สาระกับเธอใช่ไหม?” ปฏิกิริยาของปาณีทำให้ธามนิธิเต็มไปด้วยความสงสัย
ปาณี “..”
มักรู้สึกว่าสัญชาตญาณของคุณอา แม่นกว่า สัมผัสที่ 6 ของผู้หญิงอีก
ในเวลานี้ พ่อแม่ของธามนิธิไม่อยู่ในห้องรับแขก แล้ว เหลือเพียงเธอกับธามนิธิเท่านั้น ธามนิธิมองไปยัง ปาณีที่ไม่ได้ตอบอะไร พูดว่า “มานี่”
ปาณีเงยหน้าขึ้นมองเขาแวบหนึ่ง พบว่าสีหน้า ของเขาจริงจังมาก
แม้ในใจของเธอจะไม่พอใจสักเท่าไหร่ แต่ก็ขยับ เข้าใกล้ เธอถูกธามนิธิดึงเข้าไปกอดไว้ในอ้อมแขน น้ำ เสียงที่ทุ่มต่ำของเขาดังอยู่ข้างหูเธอ “โกรธฉันหรอ?”
“ไม่มีคะ..ปาณีเศร้าเล็กน้อย ไม่พูดไม่ได้เลยว่าขณะที่เธอเจอติรยา เป็นเรื่องจริงที่ว่าเธอถือสาเรื่องนี้ มาก
ธามนิธิใช้ดวงตาดำสนิทของเขาจ้องหน้าเธอ
“พูดความจริง”
“ปาณีแอบมองธามนิธิแวบหนึ่ง มองไปจาก
มุมจาก เขาหล่อมากจนแทบร้องขอชีวิต
เธอพยักหน้าเล็กน้อย พูดเสียงเบาว่า “ทำไมพวก คุณถึงเชื่อคำพูดของติรยา แต่ไม่เชื่อหนู?”
Please enter a description
Please enter a price
Please enter an Invoice ID
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ