ตอนที่ 58

เธอหยิบมือถือออกมา เล่นมือถือโดยไม่ได้สนใจ ใคร และไม่อยากเข้าร่วมหัวข้อสนทนานี้

ติรยาพูดว่า “ฉันเคยเจอนะ ยังไงซะก็เป็นคนที่ รวยมาก ใช่ไหมปาณี? เธอสุขสบายแล้ว แม่เธอหาผู้ชาย ครอบครัวดีๆให้เธอแต่งงาน ที่นี้เธอก็ไม่ต้องลำบาก ทำงานอีก แล้วก็ไม่ต้องเรียนต่ออีกด้วย! กลับไปบ้าน เป็นคุณนายสวยๆ ฉันยังรู้สึกอิจฉาเธอเลยนะเนี่ย เพียง

แต่ว่า…”

ติรยาตั้งใจหยุดพูดเพื่อให้ทุกคนคาใจ

“เพียงแต่ว่าอะไรล่ะ?” เพื่อนสาวที่นั่งอยู่ข้างๆเร่ง

เธอ

ติรยาจึงพูดต่อว่า “ก็แค่อายุมากไปหน่อย อีก อย่าง เขาเคลื่อนตัวไม่ค่อยสะดวก.. และยิ่งไปกว่านั้น เหมือนจะไม่สามารถมีลูกได้เลยนะ! แต่ก็นะ ดูแลลูกเป็น เรื่องยุ่งยากลำบาก… ไม่มีลูกเลยยังจะง่ายกว่า”

ติรยาตั้งใจทำน้ำเสียงอิจฉา แต่ในความเป็นจริง เธออยากเหยียบปาณีให้มิด

การที่เธอพรรณนาออกมาเช่นนี้ ทำให้ทุกคนคิด ภาพว่าเป็นเสี่ยที่ทั้งแก่และทั้งขี้เหร่

ที่แท้วันนี้ที่ปาณีแต่งตัวดีขนาดนี้ ก็เป็นเพราะ แต่งงานกับเสี่ยหรอกหรอ!
ปาณีมองไปยังติรยาผู้หญิงดราม่าคนนี้ ไม่เข้าใจ เลยจริงๆว่าทำไมถึงแสดงละครเก่งขนาดนี้

หลังจากที่ทุกคนได้ยินสิ่งที่ติรยาพูด แม้จะไม่ได้ พูดอะไรออกมา แต่ในใจกลับมีความคิดต่างๆนาๆ

ในเวลานี้เอง เวทัสก็เดินเข้ามาจากข้างนอก

ตอนเวทัสเรียนอยู่ เขาเป็นถึงเดือนโรงเรียนเชียว นะ มีผู้หญิงชอบเขาไม่น้อย

ในขณะนี้ พอเห็นเขาเดินเข้ามา ความสนใจของ ทุกคนก็ตกอยู่บนตัวของเขา

“นั่นเวทัสนี โอ้แม่เจ้า! หล่อจังเลย! หล่อจนฉันจะ ตั้งครรภ์แล้วเนี่ย”

“เอ๊ะ ฉันจำได้ว่าเมื่อก่อนปราณีคบกับเวทัสอยู่ ไม่ใช่หรอ?” จู่ๆก็มีคนทักขึ้นมา

คิดๆไปแล้วปาณีเป็นแฟนของเวทัส แต่สุดท้าย กลับแต่งงานกับตาเฒ่าคนหนึ่ง.. สงสัยสมองเธอฝ่อ ไปแล้วแน่ๆ

เวทัสไม่ได้เดินไปหาพวกผู้ชาย แต่กลับเดินมา ยืนอยู่ด้านหลังของปาณี

ตาของปาณีจ้องมองมือถือตลอดเวลา ราวกับว่า ไม่รู้สึกตัวว่าเวทัสกำลังยืนอยู่ข้างหลังเธอ

ทุกคนมองเวทัสอย่างประหลาดใจ

มีคนทักทายกับเขา “เดือนโรงเรียน!”
“ไงเพื่อน….”

ตอนอยู่ในโรงเรียนเวทัสทั้งเรียนเก่ง ทั้งเย็นชา มีคนมากมายที่ไม่กล้าเข้าใกล้เขามากนัก ปาณีเป็น เพื่อนร่วมโต๊ะของเขา ถือว่าได้ประโยชน์จากความใกล้ ชิดนั้นไป

เขายืนอยู่ด้านหลังปาณี เห็นเธอไม่สนใจเขาเลย รู้สึกเซ็งเล็กน้อย

สายตาของเขาไปตกอยู่บนตัวของติรยา “ฉันมี เรื่องต้องคุยกับเธอ”

หลังพูดจบประโยคนี้ เขาก็หมุนตัวออกไปเลย

“ว้าว!” พวกผู้หญิงมองไปยังติรยาและร้องออกมา อย่างตื่นเต้น ติรยาลุกขึ้นด้วยความเขินอาย นิ้วกระเป๋า ใบเล็กของเธอ “งั้นฉันออกไปแปบหนึ่งนะ”

หลังจากนั้น ก็เดินออกไปหาเวทัสท่ามกลาง สายตาที่อิจฉาของทุกคน

เพื่อนที่นั่งอยู่ข้างๆปาณีพูดว่า “ตายจริง! น่าอิจฉา ติรยามากเลย บ้านรวยไม่พอ หน้ายังสวยอีก แถมแฟน ยังหล่อขนาดนี้”

ปาณีมองไปยังท่าทางตื่นเต้นของกินแวบหนึ่ง รู้สึกเสียดสีเป็นอย่างมาก บ้านรวย หน้าตาก็ดี แต่แย่ง แฟนของคนอื่น?

แม้ปาณีในตอนนี้จะไม่ได้สนใจเวทัสแล้ว แต่พอ เห็นทั้งสองคนอยู่ด้วยกันแล้ว ในใจก็รู้สึกไม่สบายใจเป็นธรรมดา

เธอยอมให้เวทัสคบกับหมูตัวหนึ่งยังดีกว่าไปคบ

กับติรยาซะอีก

ทันใดนั้นก็มีคนหัวเราะเยาะออกมา

“มีไรน่าอิจฉาหรอ? ถ้าพวกเธอมีปัญญาแย่งแฟน เพื่อนสนิทของตัวเอง ก็จะอุ้มเดือนโรงเรียนกลับไปได้ เหมือนกัน!”

ปาณีเงยหน้าขึ้น มองออกไป พบว่าเป็นส้มโอที่ ทักทายกับเธอเมื่อครู่

ผู้หญิงทุกคนมองไปยังส้มโอ “แย่งแฟนเพื่อน อะไรกัน?”