ตอนที่ 50

ไวยาตย์ยืนมองเขาอยู่ข้างๆ ไม่รู้ว่าเขากำลัง โกรธ หรือไม่ได้โกรธ

ถ้าพูดว่าโกรธก็เป็นเรื่องปกติ เพราะตอนที่ปาณี กลับมาที่บ้าน ก็บอกว่าไม่รู้จักเวทัสต่อหน้าทุกคนในบ้าน จุดที่โกหกหลอกลวงนี้ ถือว่าเธอทำไม่ถูก

อย่างไรก็ตาม การที่ปาณีไม่พูดออกมา แน่นอน เธอก็มีจุดยืนของตัวเอง

เธอก็คงไม่สามารถกลับมาแล้วบอกทุกคนได้ว่า เวทัสเป็นแฟนเก่าของเธอ!

ไวยาตย์ปริปากพูดว่า “ในความเป็นจริงแล้ว พวก เขาก็คบกันเล่นแบบเด็กๆ ใครล่ะจะไม่เคยมีช่วงชีวิตวัย รุ่น? คุณก็อย่าใส่ใจมากเลยครับ”

ในเวลานี้ มือถือของธามนิธิก็ดังขึ้น เป็นเสียง เตือนของข้อความเข้า ข้างในมีข้อความที่เขียนไว้ว่า :

คุณอาธามนิธิ สวัสดีค่ะ หนูคือติรยา แฟนของ เวทัสค่ะ

ต้องขอโทษด้วยนะคะที่หนูทำให้คุณโกรธตอน อยู่ที่บ้านของคุณเมื่อวานนี้

ความจริงแล้ว หนูไม่เคยคิดเลยค่ะว่าจะเจอปาณี ที่บ้านของคุณเมื่อวานนี้ เมื่อก่อนปาณีเป็นเพื่อนสนิท ของหนูค่ะ เธอรู้ทั้งรู้ว่าเวทัสเป็นแฟนของหนูยังถือโอกาสที่นั่งโต๊ะเดียวกันกับเขาอ่อยเขาบ่อยๆ หลังจากที่ หนูรู้เรื่องนี้ หนูก็เลยไม่ค่อยไปมาหาสู่กับเธออีก ไม่คิด เลยค่ะว่าจะเจอเธอที่บ้านของคุณ!

ครอบครัวของปาณียากจนมาก เพราะฉะนั้น ปกติ คนไหนรวย เธอก็จะชอบคนนั้น เพียงแต่ว่า คุณเป็นน้า ของเวทัส หนูทนไม่ได้จริงๆที่เธอมาหลอกคุณอย่างนี้ หนูจึงรวบรวมความกล้าเพื่อบอกคุณเกี่ยวกับเรื่องพวกนี้

ถ้าหากคุณไม่ถือสาอะไร ก็ถือซะว่าหนูไม่เคยพูด

ค่ะ

เธอได้เบอร์โทรมาจากเวทัส เพราะเธอบอกว่า อยากขอโทษธามนิธิ เวทัสจึงให้เธอมา

ธามนิธิมองไปยังข้อความในมือถือแล้วยิ้มมุมปาก

ไวยาตย์มองไปยังเขา แม้เขาจะยิ้มออกมา แต่ ทำไมรอยยิ้มนั้นทำให้คนอื่นรู้สึกแปลกๆล่ะ?

เขาจึงถามว่า “คุณธามนิธิ มีเรื่องอะไรหรอ ครับ?”

“นายลองดูเองสิ” ธามนิธิโยนมือถือไปให้เขา

ไวยาตย์รับมอถือมา จ้องไปยังมือถือและอ่าน ข้อความที่ติรยาส่งมาให้ในใจหนึ่งรอบ สีหน้าของเขา เปลี่ยนเป็นเข้มขรึมทันที “ถ้าเกิดปาณีเป็นคนอย่างนี้ จริงๆ ผมรู้สึกว่าคุณธามนิธิควรจะพิจารณาเรื่องการ แต่งงานกับเธออย่างจริงจังอีกครั้งนะครับ”

ในความเป็นจริง จนถึงเวลานี้แล้ว ไวยาตย์ก็ยังไม่เข้าใจว่าทำไมธามนิธิกับปาณีถึงคบกันได้

วันนั้นที่เขาถูกธามนิธิเรียกไปทำสัญญาการ แต่งงานก็เกินความคาดหมายมาก

ปาณีก็เป็นแค่เด็กที่ไม่ได้โดดเด่นอะไร เป็นแค่ คนใช้ที่มาทำงานในบ้าน ปกติก็ไม่ค่อยได้พบเจอกับธา มนิธิอยู่แล้ว

นึกถึงวันนั้น ที่เธอช่วยธามนิธิทำแผล แค่ในช่วง ระยะเวลาสั้นๆ ก็ทำให้ธามนิธิตัดสินใจขอเธอแต่งงาน ได้ ไวยาตย์อดไม่ได้ที่จะนับถือความสามารถของเธอ จริงๆ

ดูไม่ออกเลยว่า ปาณีมีวิธีการอันเฉียบขาดที่ไม่ ธรรมดาจริงๆ

แม้แต่ธามนิธิที่ว่าจัดการยากแล้วยังถูกเธอหลอก

ได้

ธามนิธิไม่ได้พูดอะไร เพียงแต่มองไปยังไวยาตย์ ที่โกรธเป็นฟื้นเป็นไฟ

ไวยาตย์ยิ่งคิดยิ่งโมโห พูดว่า “คุณไม่รู้ว่าผู้หญิง สมัยนี้ ไม่เหมือนกับผู้หญิงยุคที่เรายังเรียนอยู่ อายุแค่นี้ ไม่ตั้งใจเรียน แต่ละคนหยิ่งยโสมากกว่าอีกคนอีก ยอม เป็นมือที่สามแต่งงานกับคนรวยก็เยอะแยะครับ”

ปาณีนอนอยู่บนเตียง เล่นมือถือสักพัก หลังจาก นั้นก็หลับไปประมาณ 1 ชั่วโมงก็ตื่นขึ้นมา ขณะที่เธอดื่นเธอเห็นธามนิธินั่งอยู่ข้างๆ กำลังมองมาที่เธอ

ปาณีขยี้ตาเบาๆ มองไปยังเขา “คุณอา มาตั้งแต่ เมื่อไหร่คะ หนูไม่เห็นจะรู้เรื่องเลย”

“มาแล้วสักพัก” เขายังคงมองปาณีด้วยสีหน้าที่ เรียบนิ่ง แต่ปกติเขาก็เป็นแบบนี้อยู่แล้ว ปาณีจึงไม่รู้สึก แปลกอะไร

ปาณีใส่เสื้อยืดของธามนิธิ นอนหนุนหมอนอยู่ บนเตียง มองดูเขาอย่างอ่อนโยน “คุณคงไม่ได้นั่งเฝ้า หนูอยู่ตรงนี้ตลอดมั้งคะ!”